Metipred - دستورالعمل استفاده ، موارد منع مصرف ، عوارض جانبی ، آنالوگها ، مکانیسم عمل

فعالیت پاتولوژیک سیستم ایمنی بدن انسان و فرآیندهای التهابی که در بدن اتفاق می افتد با داروی Metipred قابل کنترل است.استفاده از دارو اثربخشی آن را ثابت کرده است.شرط مهم برای استفاده موفقیت آمیز رعایت رژیم درمانی دستورالعمل های استفاده است.

ترکیب و شکل تولید

Metipred توسط شرکت های داروسازی به دو شکل قرص و لیوفیلیزات جهت تهیه محلول تولید می شود.انواع مختلفی از این خصوصیات را دارند:

1. لیوفیلیزات یک پودر رنگ سنجی زرد یا سفید برای تجویز عضلانی و داخل وریدی است.به ماده فعال یک حلال اضافه شده است - مایع شفاف ، که هیچ رنگی ندارد.داخل ویال 250 میلی گرم ، آب برای تزریق (حلال) در آمپول ها (4 میلی لیتر) بریزید.
2. قرص تقریباسفید ، به شکل گرد ، با لبه های باریک ، مسطح با یک نوار تقسیم عرضی (حک شده در همان طرف - ORN 346).قرص ها دوز 16 میلی گرم دارند ، بسته بندی شده در 100 یا 30 قطعه در ظروف یا ویال.

ترکیب هر دو فرم دوز در جدول زیر نشان داده شده است:

اقدام دارویی

دستورالعمل استفاده از Metypred (Metypred) دارو را به گلوکوکورتیکواستروئیدهای با منشاء مصنوعی ارجاع می دهد.این دارو دارای اثرات ضد حساسیت ، سرکوب کننده سیستم ایمنی و ضد التهابی است ، باعث کاهش سرعت رشد آنتی بادی ها می شود.این دارو تعامل لنفوسیت های B و T را مهار می کند ، مهاجرت سلول های T ، تکثیر لنفوسیت ها را مهار می کند ، باعث افزایش حساسیت بتا-آدرنرژیکها به کاتکول آمین های درون زا می شود.

فعالیت ضد آلرژی Metipred با کاهش تولید واسطه های آلرژی ، مهار تولید آنتی بادی ، مهار لنفوئید و رشد بافت همبند همراه است.به موازات سطح لنفوسیت های B - و T ، بازوفیل ها و ماست سل ها کاهش می یابد.با توجه به مهار آزاد شدن ائوزینوفیل ها ، واسطه های التهابی داروی اثر ضد التهابی دارو را نشان می دهند.

مؤلفه فعال ترکیب ، غشای اندامک را تثبیت می کند ، باعث تشکیل لیپوکورتین ها ، کاهش می یابدتعداد سلولهای مواین دارو باعث شکسته شدن پروتئین در ماهیچه ها ، افزایش تشکیل آلبومین کلیه و کبد می شود ، تعداد گلوبولین های موجود در پلاسما را کاهش می دهد.مؤلفه فعال به سرعت و به خوبی جذب می شود (70 درصد) ، 62 درصد به پروتئین های خون متصل می شود.متابولیسم دارو در کبد رخ می دهد ، متابولیت ها توسط کلیه ها دفع می شوند ، به مننژها و جفت نفوذ می کنند.

Metipred برای چه مقرر شده است؟این دارو تأثیر درمانی برجسته ای بر تعدادی از بیماریها و بیماریهای پاتولوژیک دارد:

• سرطان ریه.
• سندرم نفروتیک؛
• آسیب شناسی بافت همبند (پریαρاریت گره ای ، درماتومیوزیت ، اسکلرودرما).
• مولتیپل اسکلروزیس؛
• هایپرپلازی مادرزادی آدرنال.
• قند خون ناشی از سرطان ، استفراغ و حالت تهوع در طول درمان سیتوستاتیک.
• آسیب شناسی ریه بینابینی (فیبروز ، آلوئولیت حاد ، سارکوئیدوز مرحله سوم و دوم).
• سندرم بریلیوز و لافر؛
• هپاتیت؛
• تیروئیدیت تحت حاد.
• آسیب شناسی خون و بیماری های سیستم خون ساز (اریتروبلاستوپنی ، لنفوگرانولوماتوز ، کم خونی همولیتیک خود ایمنی ، کم خونی اریتروئید هیپوپلاستیک ، آگرانولوسیتوز ، لوسمی لنفوئیدی و میلوئیدی ، پانمیروماسیتوپنیا ، تیپومیلوپنوپی
• آسیب شناسی کلیوی با منشاء خود ایمنی.
• کولیت اولسراتیو.
• جلوگیری از رد در فرایند پیوند عضو؛
• ملتحمه؛
• ادم مغزی به دلیل استفاده قبلی از گلوکوکورتیکواستروئیدها قبل از تزریق؛
• نارسایی آدرنال ثانویه و اولیه.
• آسیب شناسی آلرژیک مزمن یا حاد (اگزنتم دارویی ، کهیر ، گرده بینی ، ادم کوینک).
• آسم برونشی.
• فرآیندهای التهابی مزمن یا حاد در مفاصل (سینوویت ، بورسیت ، اپیکوندیلیت ، آرتروز نوجوانان ، هومروس پری آرتریت ، پلی آرتریت ، نقرس و آرتریت پسوریاتیک ، تاندونوویتیت غیر اختصاصی ، اسپوندیو آرتریت آنکیلوزان ، دیندیولیت
• پالس درمانی در درمان آسیب شناسی هایی که در آنها داروی گلوکوکورتیکوئیدوئید موثر است.
• افتالمی سمپاتیک ، یووییت قدامی و نوریتیت تاخیری شدید ، بیماری عصب بینایی.
• بیماری های پوستی (درماتیت لایه برداری ، اگزما ، تاول ، سندرم استیونز-جانسون ، درماتیت سبورئیک ، درماتیت آتوپیک و تماسی ، درماتیت پسوریازیس ، پسریازیس پسوریازیس ، درماتیت بولوتی هرتز).

روش تجویز و دوز

دوز و طول مدت درمان به طور جداگانه توسط پزشک بر اساس میزان غفلت و شواهد موجود تعیین می شود.قرص ها به صورت خوراکی (شسته شده با آب) ، زمان - با غذا یا بلافاصله بعد از غذا مصرف می شوند.حجم روزانه دارو به طور همزمان مصرف می شود.در مورد دوز دو برابر - یک روز.

اگر دوز روزانه خیلی زیاد استبزرگ ، تقسیم پذیرش به 2-4 روش مجاز است (قسمت اصلی این است که در صبح انجام شود).دوز شروع باید در 48 میلی گرم باشد.در درمان پاتولوژی های خفیف ، مصرف دوزهای پایین مجاز است.برنامه هایی برای درمان شرایط شایع در بیماران انجام می شود Metipred:

• پیوند عضو: به میزان 7 میلی گرم در کیلوگرم.
• مولتیپل اسکلروزیس: 200 میلی گرم؛
• ادم مغزی: 200-1000 میلی گرم.

یک حلال به ویال لیوفیلیزات اضافه می شود.تزریق به صورت داخل وریدی یا عضلانی با سرعت کم انجام می شود.در شرایط تهدید کننده زندگی ، محلول به صورت داخل وریدی 30 میلی گرم در کیلوگرم به مدت 30 دقیقه تجویز می شود.در دوره پالس درمانی در معالجه پاتولوژی هایی که گلوکوکورتیکواستروئیدها به طور مؤثر مورد استفاده قرار می گیرند ، و در بیماری های حاد Metipred به صورت داخل وریدی تجویز می شود:

• شرایط تورم: 4 روز به میزان 30 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم در روز یا 3 ، 5 ،7 روز از 1000 میلی گرم روزانه؛
• لوپوس اریتماتوز سیستمیک: 3 روز - 1000 میلی گرم در روز؛
• مولتیپل اسکلروزیس: 5 یا 3 روز با 1000 میلی گرم در روز.

در مراحل پایانی سرطان ، 125 میلی گرم در روز به مدت 2 ماه (برای کاهش رنج) داده می شود.اگر در طول شیمی درمانی عوارض جانبی به صورت استفراغ وجود داشته باشد ، به مدت پنج دقیقه به Metipred داخل وریدی داده می شود.این دارو یک ساعت قبل از تزریق داروی شیمی درمانی ، بلافاصله در ابتدای شیمی درمانی و پس از اتمام تجویز می شود.

مقدار اولیه سایر نشانه ها 10-500 میلی گرم به صورت داخل وریدی (بسته به پاتولوژی) است.مقدار مصرف بهو با احتیاطدر دوران شیردهی ممنوع است زیرا مواد فعال وارد شیر مادر می شوند.در IVF (لقاح خارج سلول) دارو می تواند برای تنظیم پیش زمینه هورمونی تجویز شود.برنامه فقط مطابق دستور پزشک نشان داده شده است.

تداخل دارویی

Metipred ممکن است با داروهای دیگر ، اثرات منفی داشته باشد.برخی از آنها در دستورالعمل ها شرح داده شده است:

1. دارو باعث افزایش متابولیسم و ​​کاهش غلظت ایزونیازید در پلاسما ، مککسلیت ، کاهش سطح پرازوکانتل ، کاهش کارآیی هورمون سوماتوتروپیک می شود.
2. هنگامی که با نیترات ها یا مسدود کننده های مایع کلین ترکیب می شود ، فشار داخل چشم افزایش می یابد ، ویتامین D - اثر بر جذب کلسیم روده کاهش می یابد.
3. Metipred باعث کاهش اثربخشی انسولین ، داروهای افت فشار خون ، داروهای ضد فشار خون ، ضد انعقادهای غیرمستقیم ، تحمل گلیکوزید قلبی را مختل می کند.
4. ترکیب دارو با پاراستامول منجر به سمیت کبدی می شود و با اتانول ، ترومبولیتیک ها ، ضد انعقادها و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی - خونریزی یا فرسایش ، زخم دستگاه گوارش.
5. مصرف همزمان ایندومتاسین خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد.
6. ترکیب Metipred با مواد حاوی سدیم منجر به ورم ، فشار خون بالا ، دیورتیک ها یا آمفوترسین B می شود.- افزایش دفع پتاسیم از بدن (که برای ایجاد نارسایی قلبی خطرناک است).
7. ترکیب با آزاتیوپرین ، مكزیلیتین و نورولپتیك منجر به ایجاد آب مروارید می شود.
8. ترکیب دارو با سرکوب کننده های سیستم ایمنی خطر ابتلا به لنفوم ، عفونت ها را افزایش می دهد.

عوارض جانبی Metipred

بستگی به مدت مصرف دارو و در چه دوز ، شدت وفراوانی بروز عوارض جانبی.واکنشهای احتمالی طبق دستورالعملها عبارتند از:

• لکوسیتوری ، جریان خون به صورت ، سندرم ترك ، تشدید یا ایجاد عفونت.
• خارش؛
• بهبود آهسته زخم ، مستعد ابتلا به کاندیدیازیس ، پیرودرما ، پتچیا ، علائم کشش.
• اختلالات رشد و استخراج در کودکان ، پارگی تاندون ، میوپاتی استروئیدی.
• هیپوکالمی ، هایپرناترمیا (تعریق ، افزایش وزن) ، هیپوکلسمی.
• از دست دادن ناگهانی هوشیاری ، اختلالات استوایی قرنیه ، عفونت های باکتریایی چشم؛
• هذیان ، تشنج ، بی نظمی ، سردرد ، سرخوشی ، مخچه ، توهم ، سرگیجه ، روان پریشی ، سرگیجه ، پارانویا ، بی خوابی؛
• ضعف عضلانی.
• پرفشاری خون ، ترومبوز ، فشار خون بالا ، برادی کاردی ، آریتمی؛
• هایپرپیگمانتاسیون ، هایپر کلسترول خون ، هیپوآلبومینمی.
• نکروز ، نکرولیز ، نفروئولیتیازیس؛
• پوکی استخوان ، استیلوئیدوز ، اگزوفتالموس ، اکیموز.
• حالت تهوع ، سکسکه ، استفراغ ، لوزالمعده ، نفخ شکم ، زخم معده استروئیدی ، سوء هاضمه.
• تأخیر در رشد جنسی ، سندرم ایتنکو-کوشینگ (استری ، ضعف عضلانی ، آمنوره ، هیرسوتیسم ، دیسمنوره ، صورت قمری ، افزایش فشار ، چاقی) ، سرکوب آدرنال.

مصرف بیش از حد

مصرف بیش از حد ممکن است در هنگام مصرف محلول Metipred یا قرص ها برای مدت طولانی توسعه یابد.مطابق دستورالعمل علائم آن عوارض جانبی افزایش یافته است.برای معالجه باید به پزشک مراجعه کنید ، دوز را کاهش داده ، علائم درمانی را انجام دهید.هیچ پادزهر خاصی برای داروها یافت نشد.

موارد منع مصرف

تنها منع مصرف داروها عدم تحمل فردی اجزای سازنده است.با احتیاط در شرایط زیر استفاده کنید:

• هیپوآلبونمی؛
• بارداری؛
• گلوکوم بسته یا زاویه باز.
• فلج اطفال؛
• نارسایی مزمن کلیوی ، قلبی یا کبدی شدید.
​​
• دیابت؛
• مننژیت؛
• کم کاری تیروئید؛
• بیماری ایتنکو-کوشینگ؛
• تیروتوکسیکوز؛
• دچار انفارکتوس میوکارد شد.
• هایپرلیپیدمی؛
• فشار خون بالا؛
• نقص ایمنی؛
• لنفادنیت؛
• دوره های پیش از واکسیناسیون.
• میکوز سیستمیک ، آمیبیازیس ، سرخک ، تبخال سیمپلکس ، آبله مرغان ، سل نهفته یا فعال ، فاز ویرمیک تبخال زوستر.
• زخم اثنی عشر یا معده ، دیورتیکولیت ، آناستوموز روده ، گاستریت ، مری ، زخم معده یا حاد معده.