Depakin - مکانیسم عمل و موارد منع مصرف ، عوارض جانبی و آنالوگ

دربارهدارو ysudomnyy Depakin تجویز شده برای تمام اشکال صرع.این دارو برای معالجه کودکان مؤثر است: در هنگام تشنج ناشی از تب بالا ، سندرم مانیک - افسردگی ، تیک.این دارو به خوبی تحمل می شود ، اثر مطلوب دارد ، عوارض جانبی قابل برگشت هستند.این روحیه را افزایش می دهد ، از اضطراب و اضطراب نجات می یابد.

دستورالعمل استفاده از Depakin

Depakin یک داروی ضد تشنج است که اغلب برای حمله به صرع به کودکان تجویز می شود ، تشنج هایی که در پس زمینه تب بالا اتفاق می افتد.با توجه به افزایش محتوای یک اسید آمینه خاص (GABA (گاما آمینوبوتیریک اسید) در سیستم عصبی مرکزی (CNS)) ، این دارو بسیار مؤثر عمل می کند و تحریک پذیری و فعالیت تشنجی مغز بیمار را کاهش می دهد و ماده مؤثر آن داروی والپروات سدیم است.

ترکیب و شکل تولید

دپاکین در فرم موجود استشربت (رنگ زرد روشن ، شفاف ، داشتن بوی گیلاس) و لیوفیلیزات (یک توده فشرده متخلخل از سفید برای تزریق است).این شربت که داخل آن گرفته شده است ، در ویال های شیشه تیره 150 میلی لیتر موجود است. محلول تزریق حاوی 400 میلی گرم ماده فعال (سدیم والپروات) است.

خواص دارویی

دپاکین - دارویی با عملکرد ضد تشنج ، دارای یک عضله آرامش بخش وآرام بخشمکانیسم عمل بر اساس افزایش غلظت گابا در CNS است که منجر به کاهش آمادگی تشنج و تحریک پذیری مناطق حرکتی در مغز بیمار می شود.این دارو بر روی گیرنده های پس سیناپسی تأثیر می گذارد ، و آن را مهار کننده گابا می کند.داروی خوراکی دارای 100٪ فراهمی زیستی قابل دسترس است.توزیع از طریق خون و مایع خارج سلول انجام می شود.

مؤلفه های صندوق وارد نخاع می شوندمایعنیمه عمر: 8 تا 20 ساعت ، کمتر - در کودکان.حداقل ماده فعال موجود در سرم مورد نیاز برای درمان: 40-50 میلی گرم در لیتر.اگر غلظت بالای 200 میلی گرم در لیتر باشد ، مقدار مصرف باید کاهش یابد.غلظت پایدار اجزای دارویی در پلاسمای خون (خوراکی) پس از 3-4 روز حاصل می شود.

نشانه ها

این ماده برای درمان مونوتراپی و درمان ترکیبی (همراه با سایر داروهای صرع) مناسب است.این دارو برای جلوگیری از بروز تشنج در دمای بالا در کودک مؤثر است.این دارو با حضور بیماری های زیر تجویز می شود:

• اشکال خاص صرع (سندرم لنوکس-گاستو ، سندرم وستا).
• تشنج های عمومی؛
• تشنج صرع جزئی؛
• موارد ، تشنج تب در کودکان؛
• روان پریشانی جنون آمیز.

روش تجویز و دوز

دپاكین به صورت شربت دارای دوز شروع 10-10 میلی گرم به ازای هر كیلوگرم وزن در روز است.منوط به افزایش تدریجی بهینه است ، که برای بزرگسالان 20-30 میلی گرم و برای کودکان 30 میلی گرم است (برای هر کیلوگرم وزن محاسبه می شود).در صورتی که کودک بزرگتر از یک سال باشد ، دوز روزانه در بیماران سال اول زندگی به دو دوز تقسیم می شود.اگر اثر درمانی کافی نباشد ، دوز افزایش می یابد.

در هنگام رسیدن 50 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز ، نظارت مداوم بر وضعیت بیمار توصیه می شود.با درمان جایگزینی (در آستانه عمل جراحی) 4-6 ساعت بعد از آخرین خوراکیتزریق داخل وریدی (محلول 9/0 0. کلرید سدیم) داده می شود.معرفی به عنوان روشی برای تزریق مداوم امکان پذیر است و چهار تزریق یک ساعت طول می کشد و حاوی یک چهارم دوز روزانه بیمار قبلاً استفاده شده است.

در صورت لزوم ، برقراری سریع غلظت بالای دارو در خون دپاکین بولوس داخل وریدی به میزان 15 میلی گرم در هر کیلوگرم وزن بیش از پنج دقیقه انجام می شود.سپس دارو با تزریق مداوم معرفی می شود: 1 میلی گرم در کیلوگرم در ساعت با تغییر در سرعت تجویز برای رسیدن به غلظت 75 میلی گرم در لیتر.بسته به نیروی عملی که انجام می شود ، میزان تجویز ممکن است متفاوت باشد.بازگشت به شربت Depakin شامل حفظ دوز قبلی یا استفاده از دوز جدیدی است که توسط متخصص پس از بررسی وضعیت بیمار تنظیم شده است.

دستورالعمل های خاص

عملکرد کبد قبل از مصرف دارو باید تجزیه و تحلیل شود.برای افراد در معرض خطر ، این یک ضرورت است.توصیه می شود در طول شش ماه اول درمان ، همان تحقیقات را انجام دهید.در صورت افزایش آنزیم های کبدی ، باید یک آزمایش کامل آزمایشگاهی انجام شود.كودكان زیر سه سال ممكن است دپاكین را به عنوان بخشی از مونوتراپی مصرف كنند ، اما فواید و عوارض احتمالی آن باید وزن شود.قبل از شروع درمان ، باید آزمایش خون برای مطالعات انعقادی و شمارش پلاکت ها انجام شود.

در نارسایی کلیوی ، دوز باید کاهش یابد.کمبود مشکوک آنزیم های چرخه اوره نیاز به مطالعه متابولیسم بیمار قبل از بستری دارددارو به دلیل اینکه می تواند به هایپرامونمی منجر شود (اختلالات متابولیک منجر به مسمومیت آمونیاک).هنگامی که به عنوان درمان ترکیبی در مبارزه با تشنج یا با بنزودیازپین ها مورد استفاده قرار می گیرد ، احتمال خواب آلودگی بیش از حد باید در نظر گرفته شود ، که برای کسانی که ماشین سوار می شوند بسیار مهم است.

در دوران بارداری

مصرف دپاکین در دوران بارداری نامطلوب است ، زیرا اسید والپروئیک می تواند بر رشد جنین تأثیر منفی بگذارد و منجر به نقایص هنگام تولد مانند تقسیم ستون فقرات شود.در دوره شیردهی ، در صورت نیاز فوری ، استفاده از دارو قابل قبول است ، زیرا ماده فعال با شیر مادر به کودک تحویل داده می شود.زنان تحت معالجه باید محافظت شوند.

تداخل دارویی

نورولپتیک ها ، داروهای ضد افسردگی ، مهار کننده های مونوآمین اکسیداز ، بنزودیازپین ها همراه با Depakin قابل قبول هستند ، تحت نظارت دقیق پزشکی ، ممکن است دوز تنظیم شود.در زیر لیستی از داروهایی وجود دارد که ، همزمان با یک داروی ضد تشنج ، اثرات خاصی ایجاد می کنند:

• Phenobarbital.غلظت پلاسما ، احتمالاً در كودكان آرام بخش است (مشاهده 2 هفته اول ، كاهش در دوز فنوباربيتال) ، به ندرت - در بزرگسالان.
• پریمیدون.افزایش غلظت پلاسما ، عوارض جانبی احتمالی ، آرام بخشیدن (درمان ترکیبی تحت نظارت دقیق پزشکی).
• کاربامازپین.منجر به سمیت (پذیرش پزشکی) می شودنظارت)
• فنیتوئین.غلظت کل پلاسما کاهش می یابد (پذیرش تحت نظارت پزشکی).
• لاموتریژین.متابولیسم دارو در کبد کاهش می یابد ، نیمه عمر آن افزایش می یابد ، ضایعات سمی ، که با واکنش پوست ظاهر می شود ، مجاز است: نکرولیز سمی اپیدرمی (داروهایی با تنظیم دوز احتمالی).
• فلبامات.مقادیر ترخیص کالا از گمرک متوسط ​​کاهش می یابد.
• زیدوودین.افزایش غلظت پلاسما ، سمیت.
• نموديپين.اثر ضد فشار خون افزایش می یابد.
• مپلوچین.شتاب متابولیسم اسید والپروئیک وجود دارد ، احتمال تشنج افزایش می یابد.
• مواد مخدر wort.اثر ضد تشنج دپاکین کاهش می یابد.
• اریترومایسین ، سایمتیدین.غلظت اسید والپروئیک در پلاسمای خون افزایش می یابد.
• داروهای دارای ارتباط با پروتئین های پلاسما خون (اسید استیل سالیسیلیک).غلظت کسر آزاد جزء فعال ، اسید والپروئیک ، در حال افزایش است.
• ضد انعقاد خون غیر مستقیم.نظارت بر شاخص پروترومبین مهم است.
• ریفامپین ، کارباپنم.غلظت اسید والپروئیک کاهش می یابد.
• توپیرامات.احتمال ابتلا به آنسفالوپاتی ، هایپرامونمی در حال رشد است.
• کوتیاپین.توسعه احتمالی لکوپنی ، نوتروپنی.
• کلونازپام.وضعیت غیبت (نوعی صرع ، که با از دست دادن موقتی هوشیاری مشخص می شود) تلفظ می شود.
• داروها با عمل میلوتوکسیک.خطر افسردگیتشکیل مغز استخوان.

Depakine و الکل

این دارو با الکل ناسازگار است.نوشیدن مشروبات الکلی در طول دوره درمان ممکن است منجر به بیماری اپیفیز شود.اتانول اثر کبدی سمی اسید والپروئیک را تقویت می کند.

عوارض جانبی

این دارو ممکن است در ابتدای درمان ، باعث اختلالات دستگاه گوارش مانند حالت تهوع و درد شود که پس از چند روز از بین می رود.در برابر پس زمینه دارو یک خطر تراتوژنیک (بروز ناهنجاری ها در جنین) ، توسعه احتمالی واسکولیت (التهاب سیستم ایمنی رگهای خونی) وجود دارد.از جمله عوارض جانبی:

• لرزش اندام؛
• تغییر ناگهانی خلقی ، خواب آلودگی ، تغییر وضعیت روانی؛
• نستاگموس (حرکات غیر ارادی چشم)؛
• سردرد ، سرگیجه؛
• جلوی چشم لکه ، دیپلم (دید دوگانه) ظاهر می شود.
• مشکلات مربوط به هماهنگی حرکات؛
• کما ، بی حالی ، حماقت؛
• افزایش تحریک پذیری (آشفتگی) ، تحریک پذیری ، پرخاشگری ، سردرگمی ، افسردگی.
• مشکلات حافظه ، سردرگمی ، دمانس برگشت پذیر؛
• تمایل مداوم به انجام هرگونه عملی (کاری که باید انجام دهد ، لمس کند ، و غیره)؛
• ناشنوایی؛
• توسعه انسفالوپاتی.
• گرفتگی شکم ، عدم اشتها؛
• اختلال عملکرد کبد ، فیبرینوژن کم ، افزایش زمان خونریزی.
• مشکلات گوارشی ، اسهال ، حالت تهوع و استفراغ ، یبوست.
• هایپرپلازی لثه ، استوماتیت؛
• پانکراتیت (با درد شدید شکم نیاز به کنترل دارد)فعالیت آمیلاز سرم)؛
• agranulocytosis؛
• کم خونی؛
• ترومبوسیتوپنی؛
• وزن پرش می کند.
• نارسایی قاعدگی؛
• آمنوره ، بندرت تخمدان پلی کیستیک
• هیرسوتیسم (رشد بیش از حد موهای بدن در زنان)؛
• واکنشهای حساسیت (کهیر ، به ندرت - لوپوس اریتماتوز).
• بثورات پوستی ، آلوپسی (از جمله کم کاری تیروئید پیشرفته) ، خارش ، مشکلات رشد مو ، اریتم ، سندرم استیونز-جانسون (نکرولیز اپیدرمی سمی).
• نارسایی کبد (گاهی کشنده) ، سندرم Fanconi (سل کلیه).

ادرار مصرف بیش از حد

اگر به طور قابل توجهی از هنجار تجاوز کنید ، می توانید در حالت اغما با افت فشار خون عضلانی مشخص قرار بگیرید ،میوز (تنگ شدن مردمک) ، اسیدوز متابولیک ، فروپاشی عروق ، کاهش شدید فشار خون ، هیپورفلکسی (وضعیتی که با کاهش رفلکس ها مشخص می شود) ، حالت شوک.فشار خون داخل جمجمه ممکن است با ورم مغزی ایجاد شود.به دلیل دارا بودن سدیم احتمال هیپرناترمیا وجود دارد.

علائم مصرف بیش از حد متفاوت است.در برخی موارد ، اثرات تشنج کننده غلظت بیش از حد اسید والپروئیک ذکر شده است.مصرف بیش از حد قابل توجه ممکن است منجر به مرگ شود.در صورت تجاوز بیش از حد از دوز در وضعیت ثابت ، معده باید فوراً شستشو شود ، که از زمان ورود دارو به بدن 12 ساعت اثر خواهد داشت.برای جلوگیری از جذب اسید والپروئیک ، مفید خواهد بودکربن فعال با یک پروب تزریق می شود.

در صورت مصرف بیش از حد ، فرد باید تحت نظارت مداوم باشد ، بر میزان خروج ادرار ، تنفس ، وضعیت قلب ، لوزالمعده و کبد باید کنترل شود.مشکلات تنفسی از تهویه مصنوعی استفاده می کنند.نالوکسون به ندرت به قربانی داده می شود.با مصرف بیش از حد جدی ، خونریزی خون و همودیالیز (مراحل تصفیه خون) انجام می شود.

موارد منع مصرف

داروی ضد تشنج نباید برای افراد مبتلا به تعدادی بیماری جدی بلکه برای آلرژی مصرف شود.دلایل مختلفی برای غیرقابل قبول بودن دپاکین وجود دارد ، از جمله آنها:

• آسیب شدید کبدی ، هپاتیت (حاد یا مزمن).
• ترومبوسیتوپنی ، دیاتز خونریزی.
• پورفیری (بیماری ارثی که در آن رنگدانه های پوستی تغییر می یابد)؛
• لوکوپنی؛
• بیماری شدید لوزالمعده؛
• واکنش آلرژیک به ماده فعال دارو؛
• کمبود ساکارز ، عدم تحمل فروکتوز؛
• بارداری (ناهنجاری ها در طول رشد جنین اتفاق می افتد).
​​

شرایط فروش و انبارداری

موجود در داروخانه دارویی با نسخه از پزشک.بیش از 25 درجه سانتیگراد را در مکانی تاریک دور از دسترس کودکان نگهداری نکنید.ماندگاری لیوفیلیزات 3 سال است ، حلال بیش از 5 سال ذخیره نمی شود ، شربت برای استفاده در طی سه سال از تاریخ تولید استفاده می شود.

آنالوگ دپاکین

داروهایی در بازار دارویی وجود دارداثر درمانی مشابه مانند لاموتریژین ، کاربامازپین ، کلونازپام.شما می توانید از میان آنالوگ های دپاکین با همان ماده فعال استفاده کنید:

• Convux.ماده ضد صرع ، مكانيسم عمل مبتني بر اصلاح انتقال دهنده هاي عصبي و افزايش غلظت جزء فعال در دستگاه عصبي است.فرم: شربت (برای کودکان) ، کپسول ، قطره و محلول.
• والپارین.یک ضد تشنج ، که به عنوان آرامش بخش عمل می کند ، اثر آرام بخش دارد.در صرع و تشنج مؤثر است.محصول: قرص و شربت هلو برای کودکان.
• سدیم والپروات.ضد تشنج ، تجویز شده برای صرع ، روان پریشی.محدودیت هایی در استفاده در کودکان وجود دارد.فرم موجود: پودر کریستالی ریز ، قرص.
• دیپروم.صرع فرمول: قرص.این دارو در بارداری منع مصرف دارد.
• رمزگذاری.ضد تشنج ، مناسب برای استفاده طولانی مدت در درمان صرع (کانونی و تشنج).آمادگی تشنج در مغز را کاهش می دهد ، وضعیت ذهن بیمار را بهبود می بخشد.فرم موجود: قرص.
• Convulsofin.ضد صرع ، شل کننده عضلات ، به شکل قرص در دسترس است.تجویز برای درمان صرع ، سندرم تشنج (بیماری های ارگانیک مغزی) ، اختلالات رفتاری (ناشی از صرع) ، روان پریشی مانیک ، افسردگی ، تشنج در کودکان ، ساج.
• Depakin enteric 300. ضد تشنج برای درمان صرع تجویز می شود.سندرمهای خاص.فرم موجود: شربت ، پودر لیوفیلیزات ، قرص.

بررسی

سوتلانا ، 35 ساله

کودک من فلج مغزی داردشکل ضعیف اوتیسم ، این بیماری به دلیل آسیب دیدگی هنگام تولد بوجود آمده است.حداکثر 8 سال ، و اخیراً تظاهرات صرع ، تشنج ، اما صرع ظاهر نشده است.پزشک دپاکین کرونو را تجویز کرد.ما یک ماه می پذیریم ، هیچ حمله ای صورت نگرفته است.قرص های Depakin به راحتی به کودک داده می شود زیرا می توان آنها را به اشتراک گذاشت.

ایگور ، 32 سال

داروی کراسوسفر دپاکین در گلوله ها ، به طور موثری دریافت می شود.پسرم پس از خواندن لیست عظیم در دستورالعمل ها ، هیچ عارضه جانبی را تجربه نکرده است ، گرچه من و همسرم از این امر وحشت داشتیم.فرکانس حملات - هفته ای یک بار.پسر همچنین دارای اختلال در لخته شدن خون است که درمان یک بیماری عصبی را پیچیده می کند.

آلا ، 35 ساله

هنگامی که فرزند من تشنج داشت ، دپاکین توسط پزشک تجویز شد.علت آنها ناشناخته است ، شاید پیر.عوارض جانبی زیادی از محلول تزریق وجود دارد ، به ما توصیه شد که از شربت شروع کنید.مری عطر و طعم گیلاس را دوست داشت ، بنابراین هیچ مشکلی در مورد دارو وجود ندارد.تشنجها دیگر ظاهر نشد.دوز به وضوح رعایت می شود.

اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.