هیدروسفالی مغز در بزرگسالان و کودکان، نوزادان، در یک سال - متوسط، داخلی، خارجی، جایگزین مخلوط، بیان شده: این چه نوع بیماری است؟ علل، علائم، علائم، طبقه بندی، تشخیص هیدروسفالی: چگونه و چه چیزی درمان می شود

از این مقاله خواهید آموخت که هیدروسفالی چیست و چگونه این بیماری در افراد در سنین مختلف ظاهر می شود.

هیدروسفالی به معنای واقعی کلمه به عنوان "افتادگی سر" ترجمه شده است. چنین سندرم بالینی در زمینه نورولوژی بسیار رایج است. این تشخیص را می توان پس از بسیاری از بیماری ها یا آسیب های جمجمه ای انجام داد. هیدروسفالی با اختلالاتی در سیستم مایع مغزی نخاعی مغز ظاهر می شود. کودکان، بزرگسالان و افراد مسن ممکن است از این بیماری رنج ببرند. اما عمدتاً این تشخیص در اطفال منتشر شد.

هیدروسفالی مغز در بزرگسالان و کودکان: این بیماری چیست، علل ظاهر

]

آناتومی و حرکت ترشح مایع مغزی نخاعی:

• سیستم مایع مغزی نخاعی مغز از مایع مغزی نخاعی تشکیل شده است. که یک ترشح نخاعی است که توسط شبکه عروقی تولید می شود که در آن سیاهرگ های کوچک توسط بطن های مغز (BM) به هم متصل می شوند.
• بیشتر این مایع در بطن های جانبی وجود دارد.
• سپس ترشح به سمت بطن های 3 و 4 حرکت می کند و وارد فضای زیر عنکبوتیه امتداد یافته بالای GM می شود.
• از این ناحیه، ترشح توسط غشای مغزی سر و پشت جذب شده و وارد سیستم خونساز می شود.

اگر مایع مغزی نخاعی در مقادیر بیش از حد جمع شود، روند توزیع آن مختل شود و گردش خون از طریق سیستم خونساز به درستی انجام نشود، هیدروسفالی شروع به رشد می کند. این نشان دهنده هیدروسفالی اکتسابی است. پزشکان می توانند چنین تشخیصی را هم به بزرگسالان و هم برای کودکان بدهند. علل بیماری اکتسابی :

اغلب این بیماری در نوزادان مشاهده می شود کودکان، یعنی تشخیص "هیدروسفالی مادرزادی" داده می شود.علل آن شامل ناهنجاری های زیر در سیستم مایع مغزی نخاعی است:

<>هر گونه اختلال در مایع مغزی نخاعی منجر به ظهور مقدار بیش از حد ترشح در مغز می شود که می تواند باعث بروز هیدروسفالی شود. در زیر اطلاعاتی در مورد چند شکل از این بیماری پیدا خواهید کرد.

طبقه بندی هیدروسفالی مغزی در بزرگسالان و کودکان، نوزادان، در سال - متوسط، داخلی، خارجی، جایگزینی مخلوط، شدید]

با توجه به ویژگی های سبب شناختی، بین هیدروسفالی مادرزادی و اکتسابی تمایز قائل شد. علل و شرح این انواع این بیماری را در بالا خواهید یافت.

با توجه به مکانیسم ظهور در بدن انسان، پزشکی بین اشکال باز و بسته تمایز قائل می شود.

• فرم باز در صورت وجود بیش از حد ترشح مایع مغزی همراه با اختلال در جذب، همراه بیمار است.
• شکل بسته ممکن است در پس زمینه فشرده سازی اجزای سیستم در GM ظاهر شود. در نتیجه، ترشح به طور طبیعی گردش نمی کند، به همین دلیل بیماری ناگزیر ایجاد می شود.

هیدروسفالی خارجی و داخلی با مکانی که در آن تجمع ترشح رخ داده است متمایز می شوند:

65) شکل خارجی - مقدار بیش از حد ترشح در فضای زیر عنکبوتیه ظاهر می شود.
• داخلی - راز در بطن‌های GM جمع می‌شود.

با توجه به ویژگی های دوره بیماری را می توان به اشکال زیر تقسیم کرد:

• هیدروسفالی حاد - به سرعت ظاهر می شود و پس از چند روز جبران خسارت رخ می دهد.
• تحت حاد - در عرض 30 روز ایجاد می شود.
• مزمن - علائم به مدت شش ماه یا حتی بیشتر ظاهر می شوند، یعنی پیشرفت بیماری به آرامی اما مطمئنا رخ می دهد. درمان مشکل است.

در پزشکی، تقسیم این بیماری به شکل تثبیت شده (جبران شده) و پیشرونده (افزاینده) اهمیت زیادی دارد.

• تصویر بالینی شکل اول - جبران شده - فشار ترشح طبیعی. در این حالت علائم افزایش می یابد.
• شکل پیشرونده بیماری با عمیق شدن علائم پیش می رود، فشار ترشحی دائماً افزایش می یابد و تقریباً قابل درمان پزشکی نیست. در نتیجه، آتروفی شبکه عروقی و سایر بافت های GM ناگزیر رخ می دهد.

همچنین یک شکل مختلط از بیماری وجود دارد، زمانی که علائم هر دو مرحله جبرانی و افزایشی مشاهده می شود.در این حالت ممکن است مدتی طول بکشد تا پزشک تشخیص صحیح را بدهد.

علائم هیدروسفالی در بزرگسالان و کودکان

هنگامی که ترشح در فضای محدود جمجمه جمع می شود، مستلزم افزایش فشار داخل جمجمه است. بزرگسالان و کودکان بزرگتر از سردردهای شدید رنج می برند، حتی داروهای ضد درد نیز کمکی نمی کنند، حالت تهوع، استفراغ و احساس فشردن در ناحیه چشم ظاهر می شود.

علائم بیماری در بزرگسالان:

• اختلالات دهلیزی و چشمی : آتاکسی همراه با سرگیجه، راه رفتن ناپایدار، جیغ زدن، سوت زدن در گوش و سر، کاهش حدت بینایی، از دست دادن برخی مناطق میدان بینایی، شرایط آتروفیک عصب بینایی.
• نقض حوزه حرکتی و حسی : فلج، افزایش تون عضلانی، رفلکس های تاندون، تشکیل انقباضات اسپاستیک پاها یا بازوها. هماهنگی و راه رفتن مختل شده است، دست خط تغییر می کند.
• اختلالات روانی : اختلال در حوزه عاطفی و ارادی، بی ثباتی ذهنی، سرخوشی که بدون دلیل رخ می دهد و انتقال سریع آن به بی تفاوتی و بی تفاوتی. اگر فشار داخل جمجمه به شدت افزایش یابد، ممکن است پرخاشگری ظاهر شود.

علائم رشد بیماری در کودکان:

)
• انعطاف پذیری خوب استخوان های جمجمه اجازه ایجاد فشار داخل جمجمه بالا را نمی دهد. به همین دلیل، جمجمه شروع به افزایش اندازه می کند.
• در کودکان تازه متولد شده - اندازه سر بزرگ، تورم وریدهای پوست سر، عدم وجود ضربان تاج، تورم دیسک های عصب بینایی.
• در کودکان تا یک سال و در سال - تاخیر رشد. آنها دیرتر از همسالان خود شروع به نشستن، خزیدن و راه رفتن می کنند.
• چشم های عمیق ، گوش های بیرون زده، پوست سر نازک.

کودکان مبتلا به هیدروسفالی حرکت زیادی ندارند و چاق هستند. در نوجوانی این بیماری با استفراغ، سردرد شدید، برادی کاردی، از دست دادن هوشیاری و تشنج مشخص می شود.

علائم هیدروسفالی

از موارد فوق، باید توجه داشت که اصلی علائم هیدروسفالی عبارتند از:

• سردردهای شدید
• استفراغ
• نقض هماهنگی حرکتی
• افزایش اندازه جمجمه در کودکان
• چشم های عمیق
• فلج
• بی ثباتی ذهنی و سایر

این بیماری از نظر علائم در بزرگسالان و کودکان متفاوت است، اما علائم مشابهی دارد.

تشخیص هیدروسفالی

)
• سونوگرافی
• رادیوگرافی
• CT و MRI
)

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی و کامپیوتری به عنوان آموزنده ترین تشخیص برای تشخیص هیدروسفالی در نظر گرفته می شود . در اشعه ایکس فقط نازک شدن استخوان ها و واگرایی درزهای بین آنها قابل مشاهده است. سونوگرافی وضعیت عروق مغزی و درجه افزایش فشار داخل جمجمه را نشان می دهد.

چشم پزشکی اجازه می دهد تا اختلالات بینایی را مشاهده کنید. یک چشم پزشک وضعیت دیسک های عصب بینایی را تعیین می کند.

تشخیص PCR زمانی انجام می شود که شناسایی نوع عفونتی که باعث ایجاد بیماری شده است ضروری باشد. پونکسیون کمری برای بررسی مایع مغزی نخاعی تنها در صورت عدم وجود منع مصرف انجام می شود.

چگونه و چگونه هیدروسفالی را درمان کنیم: شانتینگ

167) انتخاب درمان بر اساس منشاء یا علت بیماری انجام می شود.

• اگر شکل بیماری التهابی و اکتسابی در نتیجه TBI همراه با خونریزی به داخل بطن ها باشد، درمان محافظه کارانه تجویز می شود. دیورتیک ها برای کاهش فشار داخل جمجمه تجویز می شوند.
• شکل مادرزادی هیدروسفالی برای اصلاح ناهنجاری نیاز به جراحی دارد. برداشتن هماتوم، تومور و حذف کامل آبسه مغزی انجام می شود.

اگر علت بیماری قابل رفع نباشد، شانت تجویز می شود. این روش به خروج مایع اضافی از حفره جمجمه کمک می کند. اگر بازگرداندن گردش طبیعی مایع در مغز امکان پذیر نباشد، شنت به عنوان مکمل مداخله جراحی عمل می کند.

ویدئو: ما صحبت می کنیم و "Hydrocephalus" را نشان می دهیم