افیوژن در مفصل: علل، علائم، انواع، روش های درمان
علل و روش های درمان افیوژن در مفصل.
افیوژن مفصلی یک بیماری شایع است که اغلب افراد را بدون در نظر گرفتن سنشان تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری لزوماً با صدمات همراه نیست. دلایل زیادی برای این بیماری وجود دارد. در این مقاله با علل بیماری و روش های درمان آن آشنا می شویم.
افیوژن مفصل: علل
افیوژن مفصلی (سینوویت) تجمع مایع در کیسه سینوویال است. بسته به ترکیب این مایع، تخلیه می تواند هم خاص و هم غیر اختصاصی باشد. انواع مختلفی از این بیماری وجود دارد.
فهرست علل:
- علل افیوژن صدمات است )
- بیماری های سیستمیک
- زخم های همراه با خفگی در نزدیکی مفصل
- سن بالا
- سایر بیماری های مفصلی که می توانند باعث تورم و احتقان شوند. مایعات
انواع افیوژن مفصل
- عفونی. می تواند توسط پاتوژن های فرصت طلب و عفونت های داخلی تحریک شود. بیشتر اوقات، علت افیوژن عفونت مفصل با استافیلوکوک، استرپتوکوک، پنوموکوک، یعنی میکروارگانیسم های فرصت طلب است.
- این بیماری همچنین به دلیل سل یا سیفلیس ظاهر می شود. این عفونت ها همچنین باعث ایجاد التهاب در مفاصل می شوند.
- سروزی
- سروز-فیبرینی
- هموراژیک
- چرکی
بیماری های عفونی را می توان با آنتی بیوتیک ها و مواد خاص درمان کرد. بسته به علت ایجاد این بیماری، ترشح در مفصل می تواند عفونی، آسپتیک یا آلرژیک باشد. همانطور که در بالا ذکر شد، عفونی به دلیل میکروارگانیسم های بیماری زا و فرصت طلبی است که شروع به رشد و تکثیر در مفصل می کنند.
سینوویت آسپتیک در نتیجه ترومای مکانیکی رخ می دهد. یعنی می تواند شکستگی یا کبودی، رگ به رگ شدن قوی باشد. اغلب به دلیل بیماری های غدد درون ریز یا اختلالات متابولیک رخ می دهد. یک نسخه آلرژیک از افیوژن، که نتیجه عمل یک آلرژن بر روی بدن است، اغلب یافت می شود.
علائم افیوژن مفصل
علائم بیماری عبارتند از:
- تورم شدید
- قرمزی )
- درد
علائم اغلب به نوع افیوژن بستگی دارد. با یک بیماری عفونی، علائم بیشتر مشخص می شود. اغلب این بیماری با تب، ضعف عمومی، درد شدید برش در ناحیه مفصل همراه است. با افیوژن سروزی، علائم چندان روشن نیست، عملا دما وجود ندارد. درد می تواند افزایش یابد، گاهی اوقات فرد می تواند مفصل را به طور کاملا طبیعی خم کرده و گسترش دهد. در عین حال، درد ممکن است فقط تا عصر افزایش یابد.
با توجه به تشخیص بیماری، عمدتاً یک معاینه و همچنین رادیوگرافی است. به منظور تعیین نوع بیماری، اغلب مایع جمع شده در کیسه را سوراخ می کنند.
افیوژن در مفصل: چگونه و با چه چیزی درمان کنیم؟
گزینه‌های درمانی برای افیوژن مفصل به علت ایجاد آن بستگی دارد. اگر اینها بیماری های غدد درون ریز هستند، آنها درگیر درمان این بیماری ها هستند. اگر پزشک علت سینوویت را متوجه نشود، علت آن ناشناخته است، بیمار در بیمارستان بستری می شود. پس از جراحات، بیماران نیز در بخش تروما بستری می شوند، به درمان آسیب می پردازند و به موازات آن، افیوژن در مفصل را درمان می کنند.
انواع درمان:
- اگر سینوویت چرکی نباشد، اغلب برای درمان فیزیوتراپی استفاده می شود اینها قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش، فونوفورز و الکتروفورز، و همچنین گرمایش مختلف اوزوکریت هستند. اغلب الکتروفورز با اسید هیالورونیک یا هیدروکورتیزون تجویز می شود.
- به منظور کاهش مقدار مایع در کیسه سینوویال، اگر افیوژن در مفصل چرکی باشد، در این صورت اندام به طور کامل بی حرکت می شود، اگر بازو یا پا باشد. سوراخ انجام می شود، مایع مکیده می شود، یک زهکشی مخصوص نصب می شود تا چرک در داخل کیسه جمع نشود. اگر سینوویت مزمن باشد، اغلب درمان دارویی انجام می شود و پیشگیری چندین بار در سال انجام می شود تا عوارض یا تشدید ایجاد نشود. برای این کار از پارافین، اوزوکریت و مغناطیس درمانی استفاده می شود.
- وظیفه اصلی در درمان افیوژن در مفصل از بین بردن علت وقوع آن است. یعنی اگر آسیب باشد ارزش بی حرکت کردن مفصل را تا حد امکان دارد. در صورت وجود تکه های استخوانی در داخل، بافت فیبری جمع آوری شده است، باید برداشته شود. آنها عمدتاً در درمان با استفاده از فیزیوتراپی مشغول هستند. بیماری های عفونی نیاز به درمان آنتی بیوتیکی دارند. اگر علت بیماری برطرف نشود، مایع کیسه سینوویال جمع می شود.بنابراین، هر از گاهی باید مایع را بردارید یا علت را از بین ببرید.
- محرک این بیماری غیرممکن است، زیرا تعداد زیادی از عوارض ممکن است به دلیل ترشح در مفصل ایجاد شود. اینها آرتریت چرکی، پلی آرتریت و همچنین بیماری های جدی هستند که تقریباً تمام بافت استخوان و غضروف را درگیر می کنند. در این صورت فرد می تواند دچار معلولیت شود. بنابراین، درمان سینوویت باید به صورت اجباری انجام شود.
