چند سیاره در منظومه شمسی وجود دارد؟ کدام سیاره از گروه زمینی بزرگترین سیارات غول گازی است. چند سیاره در جهان هستی؟ حقایق جالب در مورد سیارات منظومه شمسی

بسیاری از چیزهای جالب را می توان نه تنها در مورد سیاره ما، بلکه در مورد سایر سیارات شناخته شده نیز آموخت. و دقیقاً چه چیزی را در مقاله در نظر خواهیم گرفت.

مطالب

سیارات منظومه شمسی و آنها مکان
طبقه بندی سیارات بر اساس اندازه: کدام سیاره از گروه زمینی بزرگترین و سنگین ترین است؟
چند سیاره در جهان وجود دارد؟
حقایق جالب در مورد سیارات
ویدئو: 10 واقعیت شگفت انگیز در مورد سیاره زمین

درخشان ترین ستاره در فضا خورشید است. به لطف آن، نور، گرما و انرژی دریافت می کنیم. بسیاری از اجرام مختلف در فواصل مختلف از خورشید متمرکز شده اند که برخی از آنها منظومه شمسی را تشکیل می دهند.

سیارات منظومه شمسی و مکان آنها

بسیاری از مردم در حدس و گمان گم شده اند - چند سیاره در منظومه شمسی 8 یا 9. به لطف تحقیقات جدید ریاضیدان انگلیسی، سیاره نهم پلوتو از منظومه شمسی حذف شد.

دلیل این تصمیم، کشف چندین جرم فضایی با ویژگی های مشابه سیاره نهم بود. بنابراین پلوتو همراه با اجرام دیگر در میان سیارات کوتوله قرار گرفت.

برای اکثر سیارات، خورشید منبع اصلی گرما و انرژی است. بنابراین، شرایط آب و هوایی جسم به توانایی های بازتابی جو سیارات بستگی دارد.

اگر سیارات را بر اساس موقعیت آنها نسبت به خورشید در نظر بگیریم، آنها دنباله زیر را دارند:

عطارد. این سیاره در نزدیکترین فاصله به خورشید قرار دارد. این سیاره به دلیل نزدیکی به خورشید، 7 برابر قوی تر از زمین تحت تأثیر گرما و نور قرار می گیرد. این امر به طور قابل توجهی تحقیقات علمی شی را پیچیده می کند. دمای هوا در روز به 400 درجه سانتیگراد بالای صفر می رسد.
دمای شبانه با یخبندان شدید همراه است و به منفی 200 درجه سانتیگراد می رسد. قسمت اصلی عطارد از یک هسته آهنی تشکیل شده است.پوسته نازک سیاره دارای آسیب ها و دهانه های زیادی است که در برخورد با اجرام فضایی مختلف به وجود آمده اند. یک سال در عطارد 88 روز است.

زهره. سیاره ای که در پشت عطارد قرار دارد. یکی از ویژگی های متمایز این شی جهت حرکت است - در خلاف جهت عقربه های ساعت انجام می شود. این سیاره به زمین نزدیکتر است و تقریباً از نظر اندازه با آن منطبق است.شکل مدار زهره تا حد امکان به یک دایره نزدیک است. تا 250 روز طول می کشد تا حول محور خود بچرخد. دمای سطح به 450 درجه سانتی گراد بالای صفر می رسد.
چگالی بالای جو سیاره با اثر گلخانه ای همراه است و دارای خواص بازتابی خوبی است. لایه سطحی با گدازه بازالت پوشیده شده و دارای تعداد زیادی آتشفشان، ارتفاعات کوه و دهانه است. یک چهارم جرم سیاره در هسته آهنی است. ضخامت پوسته به 15 کیلومتر می رسد. یک سال زمینی در زهره 225 روز طول می کشد.

زمین. تنها سیاره ای که در آن حیات وجود دارد. قسمت اصلی این جسم را اقیانوس جهانی پوشانده است. بیشتر زمین پوشیده از جنگل و کوه است. لایه جوی زمین دارای مقدار زیادی نیتروژن و اکسیژن است. سال تقویمی این سیاره 365 روز است. ضخامت پوسته زمین به چند ده کیلومتر می رسد.
در مرکز سیاره یک هسته آهنی وجود دارد. حدود 3-4 میلیون سال پیش، در نتیجه تکامل ماده، اولین حیات در این سیاره ظاهر شد. فرآیندها در این سیاره تحت تأثیر میدان های مغناطیسی و الکتریکی اتفاق می افتد. زمین توسط ماهواره خود به نام ماه که قبلا بخشی از زمین بود همراه است.

مریخ. این سیاره جایگاه چهارم را نسبت به خورشید دارد. خاک مریخ دارای محتوای بالایی از آهن اکسید شده است که به جسم رنگ قرمز می دهد. آتشفشان های غول پیکر زیادی در سطح این سیاره وجود دارد. حرکت مریخ با دو ماهواره دیموس و فوبوس همراه است. یک سال در این سیاره 780 روز طول می کشد.
یکی از ویژگی های متمایز این سیاره کوه المپ است که ارتفاع آن بیش از 26 کیلومتر است. درجه حرارت روی سطح بیشتر سرد است و به 155 درجه سانتیگراد زیر صفر می رسد. لایه سطحی با مقدار زیادی گرد و غبار پوشیده شده است، بنابراین طوفان های گرد و غبار اغلب در فضای جوی این سیاره مشاهده می شود. حلقه ای از سیارک ها مریخ را از سیاره بعدی جدا می کند.

مشتری. سیاره ای که در فاصله 775 میلیون کیلومتری خورشید قرار دارد. متعلق به گروه غول های گازی است. هیدروژن جزء اصلی جو مشتری است. ضخامت لایه اتمسفر به 50-60 هزار کیلومتر می رسد. ساختار داخلی سیاره به طور کامل مورد مطالعه قرار نگرفته است و باعث اختلافات زیادی در بین دانشمندان می شود.
حرکت مشتری با 16 ماهواره همراه است. این سیاره مسیر مداری خود را برای 12 سال کامل می کند. از نظر بیرونی، ویژگی متمایز مشتری یک لکه قرمز بزرگ است که شبیه یک طوفان یا طوفان بی پایان است. یک میدان مغناطیسی قوی در اطراف سیاره متمرکز شده است.

زحل. ششمین سیاره نسبت به خورشید. این شی فضایی با حلقه هایی از سنگ و سنگ های یخی احاطه شده است.عرض حلقه ها به 115 هزار کیلومتر می رسد. قسمت های داخلی آنها سریعتر از قسمت های بیرونی می چرخد. فضای بین حلقه ها توسط نیروی گرانشی تعداد زیادی قمر تشکیل شده است که اثر شکاف دارند. زحل 62 قمر دارد. سال زمینی 29 سال است. دمای هسته این سیاره تا 12000 درجه سانتیگراد است. در سطح، دما به 180 درجه سانتیگراد زیر صفر می رسد. اجزای اصلی سیاره، عناصر شیمیایی هلیوم و هیدروژن هستند.

اورانوس

آنها خواص بازتابی بسیار ضعیفی دارند، بنابراین برای مدت طولانی هیچ کس از وجود آنها خبر نداشت. موقعیت سیاره غیرعادی است. به نظر می رسد اورانوس به پهلو خوابیده است، تمایل آن به مدار بیش از 90 درجه است. با توجه به این ویژگی، هنگام مشاهده سیاره، این توهم ایجاد می شود که مانند یک توپ در حال غلتیدن است، و نمی چرخد.

نپتون. این سیاره در رتبه هشتم قرار دارد و آخرین سیاره منظومه شمسی است. یک سال در این سیاره حدود 60000 هزار روز طول می کشد. سریع ترین بادهای منظومه شمسی در جو نپتون حرکت می کنند. سرعت آنها به 2000 کیلومتر در ساعت می رسد. جهت آنها بر خلاف حرکت سیاره است، بنابراین نپتون دید ضعیفی دارد. این سیاره 14 ماهواره دارد. تظاهرات خارجی آن یک سایه مایل به آبی است که بر اساس محتوای زیاد متان و یخ است. مدار نپتون در چندین مکان با مدار پلوتون تلاقی می کند.

طبقه بندی سیارات بر اساس اندازه: کدام سیاره از گروه زمینی بزرگترین و سنگین ترین است؟

سیارات منظومه شمسی در مدار خود به دور خورشید حرکت می کنند. هر کدام از آنها نام و ویژگی های خاص خود را دارند.

بسته به اندازه و ترکیب سیارات به دو گروه تقسیم می شوند:

گروه اول شامل اجرام کیهانی با اندازه کوچک است که سطح آنها عمدتاً از سنگ است. اجرام این گروه دارای جرم کوچک و ماهواره های کمی هستند. چنین سیاراتی دارای میدان مغناطیسی قوی هستند و در گروه زمینی متحد می شوند.
گروه دوم شامل سیارات غول پیکر متشکل از بلوک های یخی گاز متراکم است. چنین اجسامی توسط تعداد زیادی ماهواره و حلقه احاطه شده اند. سیارات متعلق به این گروه را غول های گازی می نامیدند.
گروه غول های گازی شامل مشتری، زحل، اورانوس و نپتون . این سیارات ویژگی های مشابهی دارند و اندازه های قابل توجهی دارند.جزء اصلی این اجسام گاز است، بنابراین ساختار آنها دارای شاخص چگالی پایینی است.
در مقایسه با گروه زمینی، غول های گازی دورتر از خورشید هستند. به دلیل ثابت بودن دمای منفی، به آنها سیارات سرد می گویند.
سیارات این گروه خانواده های قمری متعددی را در اطراف خود متمرکز کرده اند. برخی از قمرها توسط جاذبه جذب می شوند. حرکت آنها با جهت سیارات منطبق است. طوفان های بزرگ در هر یک از سیارات رخ می دهد.
گروه زمینی منظومه شمسی توسط چهار سیاره - عطارد، زهره، زمین و مریخ نشان داده شده است.
این اجسام بیشتر از سنگ‌های سنگی و فلزات مختلف تشکیل شده‌اند. هسته این سیارات از آهن سنگین تشکیل شده است.

ویژگی های سیارات آنها را بر اساس اندازه تقسیم کنید:

زهره و زمین شباهت زیادی با چندین نشانه دارند. فرض بر این است که زهره ساختار درونی یکسانی دارد.
تفاوت اساسی بین این دو جرم عدم وجود صفحات لیتوسفر در زهره است که نقش مهمی در فرآیندهای تکتونیکی دارند.
برای مقایسه سیارات، پارامترهای اصلی آنها را در نظر می گیریم.

گروه زمین:

))زمین: قطر کیلومتر — 12765 جرم، کیلوگرم — 5.972E24، فاصله از خورشید، میلیون کیلومتر — 149.6
)زهره: قطر کیلومتر — 12 103، جرم، کیلوگرم — 4.867E24، فاصله از خورشید، میلیون کیلومتر — 108.2
مریخ: قطر، کیلومتر — 6786، جرم، کیلوگرم — 6.39E23، فاصله از خورشید، میلیون کیلومتر — 227، 9
عطارد: قطر، کیلومتر — 4878 جرم، کیلوگرم — 3.30E23، فاصله از خورشید، میلیون کیلومتر — 57.9

غول های گازی:

مشتری: قطر، کیلومتر — 143000 جرم، کیلوگرم — 1898E27، فاصله از خورشید، میلیون کیلومتر — 778.3
زحل : قطر، کیلومتر — 120000 جرم، کیلوگرم — 5.683E 26، فاصله از خورشید، میلیون کیلومتر — 1427
اورانوس : قطر، کیلومتر — 51118 جرم، کیلوگرم — 8.681E25، فاصله از خورشید، میلیون کیلومتر — 2896.6
نپتون : قطر، کیلومتر — 49528 جرم، کیلوگرم — 1.024E26، فاصله از خورشید، میلیونکیلومتر — 4,496.6

بنابراین، مکان سیارات از بزرگترین به کوچکترین به شرح زیر است:

جایگاه اول توسط مشتری اشغال شده است.

جایگاه دوم متعلق به زحل است.

جایگاه سوم را اورانوس اشغال کرده است.

مکان چهارم نپتون.

جایگاه پنجم متعلق به زمین است.

زهره در جایگاه ششم قرار داشت.

جایگاه هفتم را مریخ اشغال کرده است.

آخرین مکان هشتم متعلق به تیر است.

سیاره مشتری بیشترین اندازه را در میان نمایندگان منظومه شمسی دارد. این سیاره علاوه بر بزرگ ترین اندازه خود، از نظر جرم نیز از سایرین جلوتر است. در مقایسه با سیاره زمین، مشتری 11 برابر بزرگتر و 318 برابر بزرگتر است. در داخل، این سیاره با مواد با چگالی بالا پر شده است.

با نزدیک شدن به هسته، شاخص های دما و فشار افزایش می یابد. در دنیای علمی وجود سیاراتی فرض شده است که اندازه آنها 15 برابر مشتری است. مشتری با وجود اندازه اش، سریعتر از سایر سیارات به دور محور خود می چرخد.

اگر زمین در یک روز بچرخد، 12 ساعت برای مشتری کافی است.
سیاره عطارد کمترین قطر را دارد. این سیاره به دلیل چگالی بالا از گرانش بالایی برخوردار است. سطح عطارد ویژگی های مشترک زیادی با سطح ماه دارد.
زمین بزرگترین سیاره در میان نمایندگان گروه زمینی است. سیاره ما دارای بزرگترین گرانش و میدان مغناطیسی است. فقط در زمین، رژیم دما به 4 فصل تقسیم می شود.
مریخ دو فصل دارد، اما طولانی تر. این سیاره موقعیت بسیار خوبی در منظومه شمسی دارد که باعث می شود آب در حالت مایع باشد. این اساس زندگی موجودات زنده است.
تنها ماهواره این سیاره، ماه، 4 برابر کوچکتر از زمین است. به لطف نیروی گرانشی ماه، زمین موقعیت ثابتی را نسبت به محور اشغال می کند.

چند سیاره در جهان وجود دارد؟

جهان ما از تعداد زیادی کهکشان تشکیل شده است. تا به حال، این سوال اهمیت خود را از دست نداده است - چند سیاره در جهان وجود دارد؟ مطالعات علمی و فضایی بی‌پایان فرضیه‌های جدیدی را مطرح می‌کنند. کهکشان ما پر از میلیون ها ستاره است.
منطقی است که فرض کنیم سیارات در اطراف آنها و همچنین به دور خورشید متمرکز شده اند. میلیاردها سیاره در کهکشان راه شیری زندگی می کنند.
بیش از 500 میلیون نفر از آنها مسکونی هستند، اما قابل سکونت نیستند. بیش از 700 سیاره واقع در اطراف ستارگان مختلف از نظر علمی تایید شده است.سیاراتی که در خارج از منظومه شمسی قرار دارند، سیاره فراخورشیدی نامیده می شوند.
بیش از 200 سیاره خارج از منظومه شمسی با ویژگی های مشابه زمین توسط فضاپیما کشف شده است. مطالعه دقیق سیارات فراخورشیدی به دانشمندان این امکان را می دهد که شرایط پیدایش اولین حیات را با هم مقایسه کنند.

به لطف محاسبات ریاضی، دانشمندان محاسبه کرد که کهکشان راه شیری دارای بیش از 400 میلیارد ستاره و بر این اساس، بیش از 800 میلیارد سیاره است.
در حال حاضر تلسکوپ‌های فضایی جدیدی در حال توسعه هستند که تشخیص سیاراتی را که به دور ستاره‌های کم نور می‌چرخند را ممکن می‌سازند.
فرض بر این است که با تعیین تعداد و اندازه دقیق سیارات جدید، تحقیقاتی در مورد موضوع حیات در این اجرام انجام شود.

حقایق جالب در مورد سیارات

سیاره عطارد نام خود را از نام خدای بازرگانان و مسافران روم باستان گرفته است.
سیاره زهره از نام الهه یونان باستان، حامی عشق و باروری نامگذاری شده است. پدیده رعد و برق اغلب در جو این جسم مشاهده می شود.
دوره چرخش ماه به دور زمین برابر است با ماه تقویمی. اندازه ماه 4 برابر کوچکتر از زمین است.
از فضا، چشمک‌های مکرر ثابتی در سطح زمین مشاهده می‌شود که در اثر تعداد زیادی رعد و برق ایجاد می‌شود.
ماهواره های مریخ، فوبوس و دیموس، ترجمه شده از زبان یونانی باستان، به معنای ترس و وحشت است.
سیاره مشتری منبع تابش پرتو ایکس است.
فضاپیمای بین سیاره ای از طوفان رعد و برق در زحل تصویربرداری کرد که چندین ماه به طول انجامید.
تنها سیاره ای که نام خدای باستانی را دریافت نکرده است، زمین است.
سیاره عطارد کندترین سیاره است. یک روز سیاره برابر با 6 ماه ماست.
اعتقاد بر این است که زندگی در گذشته در مریخ وجود داشته است.
غول‌های گازی سطح جامد ندارند و نمی‌توان روی آن فرود آمد.

حقایق جالب زیادی در مورد سیارات وجود دارد

در تابستان در اورانوس خورشید به مدت 20 سال می درخشد، در زمستان تاریکی به مدت 20 سال باقی می ماند.
نپتون تنها سیاره ای است که توسط دانشمندان با استفاده از محاسبات ریاضی کشف شد. بقیه سیارات در نتیجه رصد کشف شدند.
سیاره زهره را ستاره صبح و عصر می نامند، زیرا پس از غروب خورشید اولین چیزی که در آسمان مشاهده می کنیم روشنایی زهره است.
دمای سطح خورشید کمتر از دمای اطراف خورشید است. یک علت احتمالی، نیروهای مغناطیسی ستارگان است.

ما این فرصت را داریم که به یک پدیده نجومی شگفت انگیز فکر کنیم - رژه سیارات. برخی از سیارات در یک سمت خورشید در یک بخش قرار گرفته اند. این پدیده بر فیزیولوژی انسان تأثیر می گذارد.