آرتروز تغییر شکل مفصل ران: علائم، تغییرات در مفصل، علل ظاهر، تشخیص، درمان دارویی، تمرینات ژیمناستیک درمانی برای بیماران گروه اول و دوم

آرتروز مفصل را تحت تاثیر قرار می دهد و با آن تداخل می کند. حرکت عادی بیایید دریابیم که چگونه از شر یک بیماری ناخوشایند خلاص شویم.

استئوآرتریت یک بیماری سیستمیک مفاصل است. به تغییر شکل، پایه و مادرزادی (اصیل) تقسیم می شود. این شاید شایع ترین بیماری کیسه های مفصلی باشد. اساس این بیماری پیری و تغییر غضروف مفصلی است که با کاهش غضروف مهمترین جزء آن - پروتئوگلیکان همراه است.

تغییر در مفاصل چگونه بیان می شود: اولین علائم آرتروز مفصل ران

• دژنراسیون و تغییر در بافت غضروفی ناشی از فشردگی و تغییر شکل سطوح مفاصل با برخی از مناطق نکروز در آن (کیست) و همچنین رشد عظیم لبه‌های مفاصل است که با تغییرات غشای سینوویال، اسکلروزیس، به هم می‌پیوندند. و کاهش کپسول مفصلی. همه این تغییرات منجر به تغییر شکل مداوم مفاصل می شود، اما بدون نقض شدید عملکرد آنها.
• مفصل یک ساختار زنده است. عملکرد آن به محتوای مواد مختلف و وضعیت کپسول مفصلی بستگی دارد. آرتروز این کپسول مفصلی و کل مفصل را به طور کلی تغییر می دهد.
• اساساً مفاصل لگن و ران اولین کسانی هستند که تحت تأثیر قرار می گیرند، همچنین مفاصل زانو، مفاصل بین پهلوهای دست، اما آرتروز نیز می تواند اولیه باشد. هنگامی که مفاصل لگن و لگن تحت تأثیر قرار می گیرند، کوکسوآرتروز یا آرتروز تغییر شکل دهنده نیز نامیده می شود.

• همه چیز با ظهور متناوب شروع می شود درد در ناحیه مفصل در عصر و همچنین به دلیل تغییر شکل فزاینده مفاصل در اثر رشد استخوان به کندی رخ می دهد.
• با یک فرآیند التهابی ناکافی در بافت مفصل (ادم)، یک درد کوچک، به سختی بیان شده و تورم غیر دائمی (سینوویت واکنشی) گاهی رخ می دهد.
• وقتی تکه‌ای از استخوان مرده می‌شکند و بین سطوح داخل مفصل قرار می‌گیرد، چیزی که به عنوان "علامت انسداد" شناخته می‌شود، ممکن است رخ دهد، درد مفصلی شدیداً تیز همراه با بی‌حرکتی در مفاصل، و کاملاً ناگهانی از بین می رود. در عین حال دمای عمومی بدن و پارامترهای خون کاملاً طبیعی خواهند بود.

علائم آرتروز تغییر شکل مفصل ران

1. اول، به طور عمده، برخی افزایش می یابد درد نزدیک به عصر روز ظاهر می شود.
2. ظهور درد متسع. همانطور که بود، درد از داخل ناشی می شود و به سطح حرکت می کند.
3. سطح اطراف مفصل را متورم می کند، اغلب این تورم خود به خود عبور می کند.

   

4. درد شدیدی در مفصل وجود دارد و به سرعت از بین می‌رود.
5. حرکت دادن مفصل کاملاً غیرممکن است.
6. ناحیه اطراف مفصل تحریف شده است که با چشم غیر مسلح قابل مشاهده است.

علل آرتروز مفصل ران

1. مشاغل مربوط به استرس روی این مفصل - باربرها، بالرین ها، پیک ها، ورزشکاران حرفه ای.
2. بارگذاری بیش از حد مفاصل توسط افراد مسن. این نوع اضافه بار بسیار رایج است. سالمندانی که تنها زندگی می کنند باید خودشان به مشکلات روزمره رسیدگی کنند. و این منجر به این واقعیت می شود که مفاصل خود را بیش از حد بارگذاری می کنند.

   

3. بارگذاری بیش از حد مفاصل پس از هرگونه التهاب. شاید این مرد از آرتروز رنج می برد و پس از آن فشاری بر مفصل وارد می کرد. این کار مطلقاً قابل انجام نیست.
4. صدمات و میکروتروماهای مفاصل. این دلیل کاملاً شایع است، 35٪ از بیماران مبتلا به آرتروز دچار نوعی آسیب شده اند. و پس از آن، اتفاق غیرقابل درک با مفصل ران رخ می دهد.

چگونه آرتروز مفصل ران را تشخیص دهیم؟

مهم: در اولین احساسات ناخوشایند در ناحیه مفاصل ران، با یک درمانگر مشورت کنید.

1. اگر صدای کرنش مشخصی در ناحیه مفصل شنیدید، به آن توجه کنید. کرانچ کسل کننده است، خیلی صدادار نیست.
2. روی زمین دراز بکشید، پاهای خود را بالا بیاورید و با پای خود به پهلو، پایین و سپس بالا حرکت کنید. اگر هنگام انجام این تمرین، احساس کردید که مفصل از جای خود خارج شده و سپس به عقب باز می گردد، به پزشک خود مراجعه کنید. به من در مورد آن بگویید.
3. شما می توانید همین تمرین را در حالت ایستاده انجام دهید: پا را از زانو خم کنید و آن را تا سطح لگن بالا ببرید، پا را به جلو و عقب بچرخانید. احساسات خود را دنبال کنید.
4. همچنین روی زمین دراز بکشید و تمرین "قیچی" را انجام دهید. با این تمرین، مفاصل نباید آسیب ببینند.
5. در مواقعی که مشکوک به آرتروز لگن است بهتر است عکسبرداری با اشعه ایکس انجام شود. یک تصویر به بهترین وجه در مورد چنین تغییراتی صحبت می کند.

1. همچنین می توانید MRI که در این صورت تصویر کاملی در برجستگی های مختلف مفصل خود خواهید داشت.
2. همچنین دستگاه خاصی وجود دارد که تحرک مفصل را نشان می دهد (گونیومتر). می توان از آن برای تشخیص تحرک مفصل استفاده کرد.
3. همچنین انجام آزمایش ادرار ضروری است. محتوای پروتئین بالا در ادرار نشان دهنده یک فرآیند التهابی در بدن است.

آرتروز مفصل ران چگونه درمان می شود؟

درمان آرتروز مفصل ران به محض ظهور ضروری است و بهتر است از آن جلوگیری شود. کندروپروتکتورها به عنوان اقدامات پیشگیرانه استفاده می شوند. آنها را هم ورزشکاران حرفه ای بدون توجه به سن و هم افراد مسن برای حفظ بافت طبیعی غضروف برای نوشیدن تجویز می کنند.

کندروپروتکتورها عبارتند از:

• کندرویتین
• کندرویتین با گلوکزامین
• ترافلکس آوانس
• آلفلوتاپ
• ساختار
• رومالون
• donu و دیگران

اما هنگامی که تشخیص داده شد: "کوکسوآرتروز مفصل ران"، آنگاه به شوک درمانی نیاز است. از قرص ها، مسکن ها (NSAIDs) و تزریق استفاده می شود.

استفاده از مسکن های ساده، با اثر ضد التهابی، درد را در بیشتر موارد تسکین می دهد.. در صورت التهاب شدید، تزریق داروهای ضد التهابی قوی تری به طور مستقیم به مفصل آسیب دیده تجویز می شود. یا از طریق جراحی، مفصل را با مفصل مصنوعی جایگزین کنید.

مسکن ها

مسکن ها داروهایی برای تسکین درد هستند. آسیب بافت در طول بیماری یا آسیب توسط پایانه های عصبی که سیگنال ها را به مغز منتقل می کنند درک می شود.

مسکن ها به مواد افیونی و غیرافیونی تقسیم می شوند.داروهای غیرافیونی شامل تمام مسکن‌های دیگر است: پاراستامول، نفوپام، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی که آسپرین شناخته شده‌ترین آنهاست. مسکن های غیرافیونی کمتر فعال هستند. از بی حس کننده های موضعی نیز برای تسکین درد استفاده می شود.

1. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)

NSAIDs آسپرین. ده ها سال است که برای تسکین درد و تب استفاده می شود. همچنین التهاب را کاهش می دهد، به کاهش تورم و درد کمک می کند. آسپرین در ترکیب با سایر داروها بخشی از بسیاری از داروها است. با این حال، بر لخته شدن خون تأثیر می گذارد و بنابراین برای بیمارانی که لخته شدن خون ضعیفی دارند، مناسب نیست. برای درمان درد مفاصل از دیکلوفناک، کپسول دیکلوبرل، ایبوپروفن، ایندومتاسین، کتوپروفن و ملوکسیکام استفاده می شود.

NSAIDs مفتامیک اسید. این دارو در سال 1963 معرفی شد. تسکین دهنده درد، برای بی حرکتی مفاصل تجویز می شود. شایع ترین عوارض جانبی از دستگاه گوارش مشاهده می شود: درد شکم، تهوع، استفراغ و سوء هاضمه.

1. داروهای مورد استفاده برای دردهای روماتیسمی

ایندومتاسین، بوتودیون 0.025 گرم 3-6 بار در روز، delagil 0.25 گرم یک بار در روز، بهتر است در شب. پس از یک و نیم تا دو ماه، باید 10-15 روز در درمان استراحت کنید. ممکن است تزریق داخل مفصلی هیدروکورتیزون وجود داشته باشد. آزاتیوپرین، سیکلوسپورین، سیکلوفسفامید، لفلونوماید، متوترکسات، پولکورتولون نیز استفاده می شود.

1. کورتیکواستروئیدها برای تجویز موضعی

غدد فوق کلیوی تعدادی هورمون مهم تولید می کنند. در میان آنها کورتیکواستروئیدها هستند که به این دلیل نامگذاری شده اند که در قسمت بیرونی و قشر این غدد تولید می شوند. کورتیکواستروئیدها بر سیستم ایمنی تأثیر می گذارند و متابولیسم کربوهیدرات ها و مواد معدنی را در بدن تنظیم می کنند. تعدادی از آماده سازی های تقلید از کورتیکواستروئیدهای طبیعی ایجاد شده است. این مقاله حاوی اطلاعاتی در مورد کورتیکواستروئیدهای مورد استفاده برای تزریق در ناحیه آسیب دیده برای درمان بیماری های مفصلی است.

تزریق کورتیکواستروئید موضعی برای کاهش درد و التهاب استفاده می شود. گاهی اوقات می توان آنها را برای کاهش شدت علائم تجویز کرد که برای فیزیوتراپی کافی است. اینها عبارتند از: پردنیزولون، تریامسینولون، دگزامتازون، هیدروکورتیزون، متیل پردنیزولون.

1. داروهای گشادکننده عروق

با تورم یا تغییر در مفاصل، عروقی که آنها را احاطه کرده اند فشرده می شوند و تغذیه مفصل آسیب دیده را تامین می کنند. این طرف مسئله با استفاده از داروهای مخصوص گشادکننده عروق حل می شود. مانند: اکتووژین، پنکتوسیفیلین، یوفیلین و اسید لیپولیو در برخی موارد نوشپا 2 قرص سه بار در روز تجویز می شود. رگ های خونی منبسط می شوند و سیستم گردش خون می تواند به طور فعال سطح بیمار را تغذیه کند که به طور قابل توجهی به درمان آرتروز مفاصل لگن کمک می کند.

جالب است که روشی که در آن خون به مایع مفصلی تزریق می شود اخیراً محبوب شده است (پلاسمای خون) خود بیمار که با پلاکت ها غنی شده است. با توجه به اینکه "دارو" توسط خود بیمار تولید می شود، هیچ عارضه جانبی مشاهده نشد. این روش لیفت پلاسما نامیده می شود.

علائم درجات مختلف آرتروز مفصل ران

پزشکان سه درجه از آرتروز مفصل ران را تشخیص می دهند. مفاصل ران:

1. درجه اول: درد خیلی زیاد نیست، متوسط، تحرک مفصل محدود نیست. رادیوگرافی کمی باریک شدن کیسه مفصلی را نشان می دهد، رشد بافت مفصلی وجود ندارد، ممکن است استئوفیت ها کمی قابل مشاهده باشند. اگر درمان به موقع شروع شود، درجه اول کاملاً قابل اصلاح توسط متخصصان است. بیمار قابل درمان است.
2. درجه دوم: درد ثابت در ناحیه مفصل حتی در حالت استراحت ظاهر می شود. انسان نمی تواند پای خود را بلند کند و به پهلو بچرخاند. اغلب هنگام چرخش پا به راست و چپ با درد شدید همراه است. معاینه اشعه ایکس رشد قابل توجه مفصل، رشدهای متعدد، باریک شدن شکاف مفصل را به معنای واقعی کلمه به نصف نشان می دهد. درمان به موقع می تواند برای مدتی در طول بیماری به حالت تعلیق درآید.
3. درجه سوم: درد دائمی که تحت هیچ شرایطی از بین نمی رود، تغییرات آتروفیک در استخوان ها و باسن قابل مشاهده است، بیمار به سمتی که در آن حالت انحراف دارد، خم می شود. مفصل بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرد. هنگامی که هر دو مفصل بیمار هستند، "راه رفتن اردک" مشاهده می شود. تصاویر اشعه ایکس تغییر شکل کامل مفصل را نشان می دهد، شکاف مفصل قابل مشاهده نیست (تقویت کامل). درمان نتایج قابل توجهی به همراه ندارد، لازم است مفصل را با جراحی جایگزین کنید.

   

ژیمناستیک درمانی برای آرتروز مفصل ران: برای استفاده نشان داده شده است توسط بیماران گروه اول و دوم

1. صاف بایستید، پاها از عرض شانه باز باشد، پشت صاف باشد. دستان خود را روی کمر قرار دهید، دست راست خود را به سمت چپ و بالا ببرید.به سمت چپ خم می شویم، دو یا سه بار کشش انجام می دهیم و سی ثانیه فریز می کنیم. همین حرکت را با دست چپ به سمت راست انجام می دهیم. 4-5 شیب برای 6-8 رویکرد.
2. موقعیت شروع مانند تمرین اول است. دست هایتان را بالای سرتان دراز کنید. به جلو خم می شویم، دست هایمان را دراز می کنیم انگار می خواهیم چیزی را در دست بگیریم. به مدت سی ثانیه فریز کنید. ما 4-5 بار 6-8 رویکرد انجام می دهیم.
3. بایستید و دست‌ها را روی کمر قرار دهید، پاها را به اندازه عرض شانه باز کنید. پا را از زانو خم کنید و نسبت به بدن 90 درجه بالا بیاورید. حرکات دایره ای به جلو و سپس عقب انجام می دهیم. برای 10-15 حرکت، 8-10 ست روی هر پا.
4. مستقیماً در مقابل دیوار بایستید یا پشتی صندلی را بگیرید. به پهلوها و عقب لگد می زنیم. 3 رویکرد برای 30 نوسان با هر پا.
5. پشت کرسی را گرفتند. ما به سمت او می ایستیم، زانوهایمان را به طرفین باز می کنیم، پاها را در حالت اول پایین می آوریم. اسکات برای تعداد یک تا هشت. ما 6-8 اسکات را برای 10 رویکرد انجام می دهیم.
6. بر زمین نشستند. نیم تنه زاویه 90 درجه تشکیل می دهد. روی هر دو عضله لگن صاف بنشینید. به طور متناوب یک نیمی از بدن را به سمت جلو و به دنبال آن نیمه دیگر حرکت دهید. با لگن روی زمین راه می روی. 30-40 حرکت به جلو و به همان میزان به عقب. هر کدام 3 نزدیک.

   

7. به پشت دراز بکشید، بازوهای خود را به طرفین باز کنید، زانوهای خود را خم کنید و آنها را بالاتر از زمین بلند کنید.. ما یک "پیچ و تاب" از بدن ایجاد می کنیم، پاهای خود را به طور متناوب، سپس به سمت راست، سپس به سمت چپ قرار می دهیم. در عین حال قسمت بالایی بدن اصلا تکان نمی خورد. برای 20-30 بار در هر جهت، سه رویکرد.
8. دراز کشیدن به پشت، تمرین "دوچرخه" را انجام می دهیم. آنها پاهای خود را بالاتر از زمین بلند کردند و آنها را خم کردند، به طور متناوب یک پا را صاف کردند، دیگری خم شد. مثل دوچرخه سواری است. برای 20-30 بار، 4-6 رویکرد.
9. به پشت دراز کشیده، پای راست را به پهلو گرفته، خم و راست می کنیم، دوباره خم می کنیم و سپس پای راست را در امتداد بدن به سمت پای چپ می چرخانیم. انگار پایمان را به پهلو و پایین بلغزانیم. تمرین را 30-10 بار برای 4 رویکرد انجام دهید.
10. برخاست. پشت صاف است، پاها به اندازه عرض شانه باز هستند. پای راست را بالا آوردیم، با دو دست آن را در آغوش گرفتیم و پا را به سمت سینه کشیدیم. ما 20-30 بار، 3 ست روی هر پا انجام می دهیم.

ویدئو: کوکسارتروز: علت، درمان. استئوآرتریت مفصل ران - علائم مرحله 1، 2 یا 3