توت فرنگی Remontant: نحوه مراقبت از انواع توت ها در فضای باز ، شرح بهترین انواع

این نوع توت با جوانه های میوه معمولی متفاوت است: در انواع سنتی ، آنها در یک روز کوتاه گره خورده اند ، ودر تعمیرگاه هادر خنثی و یا طولانی است.این موضوع توانایی چنین توت فرنگی را برای تولید میوه دو بار در فصل - در ماه های جولای و آگوست /سپتامبر - توضیح می دهد.در این حالت ، محصول دوم معمولاً از گیاه اول فراوان است و 60-90٪ از کل توت های بوته در هر فصل است.

آنچه توت فرنگی فراخوانده است

گونه ای از گیاهان که قادر به "دوباره گل دادن" هستند ، عملکرد غنی را متمایز می کند و این ویژگی آنها را از انواع معمول متمایز می کند.گل آذین توت فرنگی ساده در اواخر تابستان و اوایل پاییز شکل می گیرد.انواع ترمیم قادر به ایجاد گل آذین در روزهای طولانی و خنثی نور هستند.توت فرنگی Remontant DSD (برای نور روز) برداشت اول را در ماه جولای و دوم در آگوست یا اوایل پاییز انجام می دهد.بنابراین گیاهان بار زیادی دارند بنابراین پس از برداشت نیمی از آنها می میرند.

برای ترمیم گیاهان تشکیل تخمدان در بوته های والدین و جوان که توسط آنها شکل می گیرد ، مشخصه استریشه زدن تاندونها.در طرح مالچ ریشه ای خود رخ نمی دهد.برای این منظور لازم است که در یک فیلم سوراخ برای شاخه ها سوراخ شود.یکی دیگر از ویژگی های بارز تعمیر اندازه انواع توت ها است: بسته به نوع ، وزن انواع توت ها از 20 تا 75 متر متغیر است و در برخی موارد ، میوه ها حتی به 100 گرم نیز می رسند.

گونه ها

برای تعیین اینکه انواع توت فرنگی های بی آلایش مناسب تر از سایرین است ، باید آنچه را که از گیاه انتظار دارید تعیین کنید.برخی از باغبانان به اندازه انواع توت ها علاقه مند هستند ، برخی دیگر - به کیفیت طعم و سوم - توانایی بوته ها برای شکل دادن سبیل (با کمک آنها می توانید انواع مختلفی را تبلیغ کنید).لیست بهترین انواع فرهنگ اصلاح شامل موارد زیر است:

1. برایتون.تنوع NSD Bezusny (برای روزهای نوری خنثی) ، که در شرایط حاصلخیز از خاک حفاظت شده تا 10 ماه در سال است.در مزرعه باز ، محصول از بهار تا پاییز عمیق ظاهر می شود.انواع توت ها قرمز ، براق ، شیرین و ترش هستند و وزن آنها به 50 گرم می رسد.در هنگام سرماخوردگی ، میوه ها بزرگتر شده و بیرون کشیده می شوند.
2. رایحه.تنوع بالایی با مقاومت در برابر کپک پودری یا کنه های توت فرنگیبوته انواع توت های بزرگ ، براق و متراکم از طعم شیرین و بسیار معطر دارد.
3. الماس.تنوع کارایی بالا با طعم عالی.انواع توت ها متراکم ، بزرگ ، براق هستند و دارای رنگ قرمز تیره و دارای خمیر نور هستند.بوته ها متعلق به گروه سبیل ها هستند ، بنابراین تولید مثل آنها آسان است.
4. کریمه.این یکی از بهترین انواع DSD است که با بازده فراوان و مشخص می شوددوره باردهی طولانی (مه تا اکتبر).انواع توت ها آبدار ، بزرگ ، به رنگ قرمز تیره و دارای عطر توت فرنگی هستند.از مزایای انواع آن می توان به طعم تزئینی ، تحمل مناسب در برابر سرما ، مقاومت در برابر حشرات (کنه ، شته) و بیماری های مختلف اشاره کرد.میوه ها روی بوته ها و گلاب ها تشکیل می شوند.
5. رمان.تنوع ترکیبی NSD ، به دلیل داشتن گلهای صورتی روی ساقه های طولانی ، ظاهری تزئینی را متفاوت می کند.میوه دهی در خاک پناهگاه طی 10 ماه از سال رخ می دهد.انواع توت ها روکش شده اند ، وزن آن تا 25 متر ، با طعم و عطر عالی است.
6. سرگرمی پاییزی.این یکی از اولین گونه های DSD پرورش اتحاد جماهیر شوروی است که سالانه دو بار خرس می شود.میوه های آبدار کوچک (تا 20 متر) ، دارای خمیر متراکم و طعم شیرین عالی هستند.انواع آن یک سبیل را تشکیل می دهد و در برابر نماتدها ، بیماری های قارچی ، کنه ها مقاوم است.
7. گارلند.به عنوان یکی از بهترین انواع برای تولید محصول بسیار غنی شناخته شده است.بوته ها ظاهری تزئینی دارند: روی ما هم زمان می توانید گل ها ، تخمدان ها و توت های شیرین قرمز را ببینید که وزن آن تا 40 گرم است. چنین توت فرنگی ها را روی تخت ها و به صورت عمودی رشد دهید.
8. سان ریوال.درجه فرانسه عملکرد متوسط.اولین انواع توت ها پس از کاشت ، شکل نادرست دارند (دنده ای ، شانه ای شکل) ، پس از ایجاد گرد ، به اندازه متوسط ​​، براق و بدون گردن.انواع توت ها خمیر آبدار و طعم شیرین و ترش دارند.مزیت این است که می توان تعداد زیادی از سوت ها را تشکیل داد.

کشت توت فرنگی های وحشی آرام در زمین باز

بهتر است در مناطقی که قبلاً رشد کرده اند ، انواع واریک را بکارید.محصولاتی مانند جعفری ، هویج ، سیر ، تربچه ، چغندر یا حبوبات.کشت توت فرنگی در کنار تمشک یا روی خاک پس از خیار ، گوجه فرنگی ، کلم یا سیب زمینی توصیه نمی شود.محل فرود باید به خوبی روشن باشد ، دارای سطح صاف و بدون تپه و برآمدگی باشد.کاشت گیاه در مناطق دشت توصیه نمی شود.

اگر خاک لومی یا شنی باشد ، مطلوب است.خاک ذغال سنگ نارس و همچنین جوش شیرین در این فرهنگ مناسب نیست.اراضی زیر کاشت باید خنثی یا کم اسیدیته باشد ، در حالی که خاک از قبل آماده تر است: اگر فرود برای بهار برنامه ریزی شده باشد ، کارهای مقدماتی در پاییز انجام می شود.هنگام کاشت گیاهان در پاییز ، خاک از بهار یا تابستان تهیه می شود.

اولین چیز این است که زمین با گودالها حفر شده و با درزهای هموار است.هنگام حفر مهم است که ریشه های علفهای هرز را برداشته و کودهای (کمپوست ، هوموس) را به مقدار 1 سطل در هر متر مربع از طرح استفاده کنید.علاوه بر این ، خاک با خاکستر چوب (5 کیلوگرم در 10 متر مربع) غنی شده است.پس از کار مقدماتی ، خاک تنها مانده است.یک ماه قبل از کاشت بوته ها ، خاک از سولفات پتاسیم با سوپر فسفات ساخته شده است (1: 2).پس از تغذیه ، سایت مجدداً حفر می شود.

تهیه نهال

نهال ها در ظرفی از مواد متراکم با قطر حدود 10-15 سانتی متر کاشته می شوند. چنین ظروف با خاک از پیش آماده شده پر می شوند.حدود 3 سانتی متر فضای را در بالا بگذارید.سپس دانه‌های گیاه روی زمین پراکنده شده و با یک لایه نازک از خاک خشک پوشانده شده است.در مرحله بعد ، شما باید خاک را با اسلحه اسپری بپاشید.بهبرای رشد توت فرنگی های بی حاشیه ، باید شرایط خاصی که ممکن است به اندازه طبیعی طبیعی باشد رعایت شود.

برای جوانه زنی ، بذرها نیاز به نورپردازی و تهویه دارند.اگر در مقابل نور آفتاب باز باشند ، جوانه های زیادی به آنها می دهند (این شرایط نه تنها برای ترمیم بلکه انواع مختلفی از فرهنگ مربوط است).پس از کاشت بذر ، ظرف را با یک بسته پلاستیکی شفاف پوشانده و در اتاق با دمای هوا قابل قبول (نه پایین تر از 20-22 درجه) قرار می دهیم.بعد از گذشت 3 هفته ، اولین نهال ها مورد توجه قرار می گیرند ، به طور دوره ای نهال ها باید آب شوند.

فرود

نهال ها در اواسط ماه مه یا اندکی بعد از اتمام تهدید سرمازدگی ها کاشته می شوند.اگر کاشت توت فرنگی ترمیم برای زمستان برنامه ریزی شده است ، بهتر است این روند را از اواخر آگوست تا ابتدای اکتبر انجام دهید.نهال ها به دو روش کاشته می شوند - معمولی و فرش.در مرحله آخر نهال طبق طرح 20x20 سانتی متر در خاک قرار می گیرد و با ردیف بین آنها در خط فواصل 20-25 سانتی متر نگه داشته می شود و بین ردیف ها فاصله 70 سانتی متر باقی می مانند.

در یک روز ابری ، باید چاه هایی در این منطقه ساخته شوند ، سیراب شوند و نهال هایی کاشته شوند (بدون اینکه آنها را از حالت اغما زمین رها کنید).خاک با کمپوست ، خاکستر چوب یا کود کود از قبل کود داده می شود.مجاز است که 2 جوانه را در یک چاه قرار دهید.هنگام کاشت نهال ، حتما اطمینان حاصل شود که ریشه ها از بین نروند و قلب دقیقاً بالای سطح سایت قرار داشته باشد.این روش را با فشرده سازی خاک اطراف بوته ها انجام دهید تا هیچ خالی در ناحیه ریشه و آبیاری باقی نماند.

زمان جایگزین کاشت توت فرنگی پاییز است.هنگامی که نهال ها در بهار به منطقه منتقل می شوند ، محصول فقط در یک سال به ثمر می رسد ، علاوه بر این ، نه همه جا در اواسط ماه مه خاک گرم می شود به طوری که گیاه ترموفیلی شروع به توسعه و رشد می کند.این توضیح می دهد که چرا باغبانان بیشتر وقت خود را به کاشت بوته های توت فرنگی توت فرنگی متوسل می کنند.

در آغاز پاییز ، گیاهان پیوند یافته از سینی ها به زمین باز ، وقت دارند بدون دخالت در حشرات و بیماریهای قارچی ، تا زمستان مستقر و تثبیت شوند.روش کاشت توت فرنگی در ماه سپتامبر هیچ تفاوتی با روش بهار ندارد.روش های کشت بسیاری وجود دارد.گزینه های فرود غیر استاندارد که موجب صرفه جویی در فضای سایت می شود - در کیسه ها ، به صورت عمودی ، تحت پوشش مواد و غیره. ویژگی های چنین روش هایی:

1. روش عمودی.این گیاه در گلدان ها ، لاستیک ها ، جعبه ها ، ظروف دیگر ، بصورت عمودی چیده شده است.این امر تا حد زیادی موجب صرفه جویی در فضا می شود اما مراقبت را پیچیده می کند.
2. تحت پوشش مواد.به همین دلیل ، یک میکروکلید مطلوب برای فرهنگ اصلاح تشکیل شده و از خشک شدن زمین جلوگیری می کند.به دلیل عدم وجود نور خورشید ، علفهای هرز زیر فیبر رشد نمی کنند.
3. در حال رشد "در کیف".کیسه های پلاستیکی استفاده شده ، جایی که خاک درون آن نهال ها کاشته می شود ، ریخته می شود.چنین بسته هایی به صورت عمودی آویزان شده اند ، زیرا گیاهان موجود در آنها دارای دهانه هستند.

نحوه مراقبت از توت فرنگی ترمیم شده

انواع توت های انواع مکررمی تواند به جرم 100 متر برسد ، اما چنین موفقیتی تنها در صورتی ممکن است که شرایط فناوری کشاورزی امکان پذیر باشد.رشد و مراقبت از تعمیرات توت فرنگی کمی متفاوت از کشت انواع متداول محصولات باغی است.پس از کاشت در فصل بهار ، توصیه می شود تختخوابها را با نی ، کاج ، ذغال سنگ نارس ، خاک اره یا پوشش با agrofibre سیاه بپوشانید - این باعث می شود که رطوبت موجود در خاک حفظ شود ، و ممکن است این فرهنگ در کمتر مواقع آبیاری شود.

مراقبت از یک کارخانه تعمیر شامل آبیاری ، سست شدن خاک اطراف محصول ، برداشتن به موقع از باغ علفهای هرز ، کاربرد منظم کود و محافظت از آفات و بیماری ها است.در اوایل بهار ، درختچه های سالانه برگهای زرد را برداشته و با نیترات آمونیوم فرهنگ را تغذیه می کنند.تغذیه بعدی نیتروژن برای اواخر ماه مه - اوایل ژوئن برنامه ریزی شده است.

اولین محصول را می توان در فصل بهار برداشت کرد ، اما بهتر است برای رسیدن میوه بیشتر در فصل پاییز ، چند توت را قربانی کنید ، به خصوص که میوه بهار "گل های مکرر" از طعم توت فرنگی های باغی معمولی پایین تر است.اگر علاوه بر انواع مختلف remontantnyh در منطقه خود و رشد انواع فرهنگ سنتی ، از میوه آنها در بهار لذت ببرید و توت فرنگی های گلدار را هنگام ظاهر شدن از بین ببرید ، بوته ها قدرت را برای عملکرد غنی پاییز حفظ می کنند.این روش فقط برای گیاهان یک یا دو ساله موثر است.

مراقبت از گیاهان در تابستان شامل آماده سازی برای باردهی است.برای به دست آوردن یک محصول غنی ، باید خاک اطراف بوته ها را به طور مرتب کود ، شل و آب کنید.برای تقویتدوباره گل دادن به توت فرنگی ، برگ ها را بریده و سعی می کند به جوانه آپیکال آسیب نرساند.من کوچکتر ، در بعضی از انواع ترمیم توت ها روی شاخه های سبیل شکل می گیرد ، سپس برگ ها برداشته نمی شوند.

اغلب پس از بارور مجدد محصول ، باید در کاشت بوته های جدید مشارکت کنید ، زیرا همه گیاهان نمی توانند بار سنگینی در باردهی را تحمل کنند.با مراقبت خوب ، یک بوته توت فرنگی به طور متوسط ​​3 سال حاصل می شود ، اما بستگی زیادی به کاشت و مراقبت مناسب ، شرایط آب و هوایی زمین و ترکیب خاک دارد.

آبیاری

از آنجا که گیاه دارای سیستم سطح ریشه است و نمی تواند رطوبت را از لایه های عمیق خاک جمع کند ، از یک طرح ویژه برای مرطوب کردن توت فرنگی استفاده می شود.انواع ترمیم را مرتباً در اوایل صبح یا عصر انجام دهید و فقط از آب گرم استفاده کنید.بلافاصله پس از کاشت ، بوته ها روزانه مرطوب می شوند و بعد از یک هفته آبیاری هر 2-4 روز انجام می شود.برای گیاهان سالانه ، اولین آبیاری بهاری در اواخر ماه آوریل (با توجه به مقدار کمی بارش طبیعی) انجام می شود.

در ماه مه-ژوئن باید 3-4 بار دیگر آبگیری انجام شود و از اوت تا سپتامبر باید کشت گیاه ترمیم حداقل دو بار در ماه مرطوب شود.زمین روی طرح باید تا عمق 2-3 سانتی متر مرطوب شود.روز بعد از آبیاری /باران ، لازم است خاک اطراف بوته ها را شل کنید تا ریشه ها بتوانند "نفس بکشند" ، و توسط پوسته شکل گرفته بر روی سطح پوشانده نشوند.مالچ کردن باغ و همچنین پوشاندن باغ با آگروفیبره سیاه باعث کاهش زمان صرف شده در آبیاری ، شل شدن وعلفهای هرز منطقه با توت فرنگی ترمیم.

کود دهی

کود مجدد کوددهی - مهمترین شرط برای به دست آوردن محصولات خوب و طولانی شدن عمر گیاهانی که به تأمین مداوم پتاسیم و نیتروژن نیاز زیادی دارند.انواع NSD به خصوص وابسته به تغذیه هستند.فسفر ، هنگام استفاده در مقدار مناسب قبل از کاشت ، برای افزودن به خاک در فصل جاری دیگر نیازی نیست (می توانید تختخوابی با هوموس را به میزان 2-3 کیلوگرم در هر متر مربع ، یا کود کود - 5-6 کیلوگرم) تهیه کنید.

در اواخر بهار ، توت فرنگی با محلول اوره 1-2٪ کود بارور می شود و در نیمه دوم ژوئن (با ظهور گیاهان گلدار محصول دوم) باغ را می توان با آب با مرغ یا دوغاب پر کرد.برای این منظور ، یک سطل زباله آلی با 8-10 قسمت آب رقیق می شود ، و 10 لیتر کود مایع غلیظ - 3-4 قسمت.در کل این فصل برای 10-15 تغذیه پیچیده صرف شده است.محصول را تا پاییز بارور کنید تا ریشه ها رشد کنند ، در غیر این صورت استراحت نخواهد شد.نه تنها کودهای معدنی آلی بلکه بلکه از مواد معدنی پیچیده نیز برای تغذیه استفاده می شوند ، به عنوان مثال Solution ، Kemir.

پیوند

پیوند توت فرنگی بی معنی است زیرا انواع ارقام کوتاه مدت است و حتی با مراقبت کامل از 3-4 سال بیشتر طول نمی کشد.در صورت نیاز فوری به کاشت بوش ها ، باید درک کنید که توصیه می شود این کار را حداکثر 3 هفته قبل از سرما انجام دهید.پیوند در بهار شما را از فرصت برداشت سریع محصول محروم می کند ، بنابراین این کار را در اسرع وقت انجام دهید ، قبل از ظهور ساقه های گل ، سپس به دست می آیید.اولین توت ها در اواسط تا اواخر ژوئیه.اگر ساقه های گل از قبل ظاهر شده اند ، آنها باید برداشته شوند تا توت فرنگی ها قدرت انطباق در مکانی جدید را ذخیره کنند.

هرس

پس از اتمام میوه باردهی پاییز ، برگ های بوته ها باید به دقت برداشته شوند تا از آلودگی و زمستان زدگی آفات جلوگیری شود.این مهم است که سعی کنید به زیر بغل برگهای فوقانی آسیب نرسانید ، که در آن گیاه برای سال آینده جوانه های میوه ای قرار می دهد.هرس محصول باید منجر به پیشگیری از تختخواب از بیماری ها و انگل ها شود.

ویسکرها را می توان در طول فصل کوتاه کرد یا اصلاً لمس نکرد.بعضی از باغبان ها غوطه ها را از بین می برند تا کاشت را ضخیم تر نکند ، برخی دیگر ادعا می کنند که انواع خاصی از توت فرنگی میوه را روی جیب های کودک می گذارند (آنها روی سبیل های رو به رشد ظاهر می شوند) ، بنابراین برداشتن شاخه ها غیرممکن است.در این حالت ، برای کاشت نه چندان رو به رشد ، باید بوته هایی را در فاصله قابل توجهی از یکدیگر کاشت.اما در آستانه زمستان ، از بین بردن برگ و تاندونها.در بهار برگهای پیر و زرد رنگ از بوته ها جدا می شوند.

بیماری ها و آفات

یكی از اقدامات اساسی در مراقبت از توت فرنگی ، محافظت از محصول در برابر آفات و بیماری ها است.حتی بهترین گیاه نگهدارنده نیز از عوامل بیماری زا و انگل محافظت نمی شود.بیماری های مختلفی منجر به ضعیف شدن بوته ها می شود و در نتیجه خراب شدن طعم توت ها ، میوه ها کوچکتر ، برگ ها به رنگ زرد و خرد می شوند.توت فرنگی یک مشکل شایع برای توت فرنگی است.برای مبارزه با آن از یک راه حل ویژه از یک زن و شوهر سر سیر و3 لیتر آب سرد ، که به مدت یک هفته از قبل تزریق می شود و سپس با بوته های توت فرنگی پاشیده می شود.

اگر زنبورها توسط توت ها انتخاب می شدند ، ظروف دارای کمپوت شیرین را می توان در اطراف سایت قرار داد.توت فرنگی ها از خوردن پرندگان توسط گلدان های قرمز قرمز که باید در نزدیکی بوته ها قرار گیرند ، ذخیره می شوند.پس از تلاش ناموفق برای ساختن توپ های تزئینی ، پرندگان سعی در خوردن میوه می کنند.هنگام آلوده کردن فرهنگ با عوامل بیماری زا ، حشرات یا نماتدها ، باید از وسایل مخصوص استفاده شود.

برای درمان بوته ها گاهی اوقات از مواد قوی استفاده می شود که بر کیفیت توت فرنگی تأثیر منفی می گذارد (سموم در توت ها جمع می شوند).در همین راستا ، باغبان با تجربه ، پیشگیری از درمان گیاهان را قبل از دوره گلدهی توصیه می کنند - این به جلوگیری از تأثیر منفی مواد ضد عفونی کننده بر روی میوه کمک می کند.از اقدامات کنترل بیماری نباید غفلت کرد زیرا جلوگیری از توت فرنگی آسانتر از درمان آنهاست.آسیب شناسی ها و آفات مشترک عبارتند از:

• پوسیدگی خاکستری.
• کپک پودری؛
• لکه قهوه ای /سفید؛
• پژمردگی فوزاریوم؛
• عفونت قارچی؛
• کنه توت فرنگی؛
• حلزون؛
• پوشیدگان؛
• مورچه ها ، و غیره.

تولید مثل توت فرنگی

اگر می خواهید با ریشه دادن سبیل خود باغ را گسترده تر کنید ، باید یک محصول دوم را قربانی کنید.هنگام اولین بار میوه ، قوی ترین و پیشرفته ترین بوته های جوان را به خاطر بسپارید ، اولین صدف های خود را در روبروها توزیع کنید ،در کنار تختخواب تشکیل شده است.آنتن های دیگر باید هرس شوند تا گیاهان مادر تضعیف نشود.پس از مدتی جوانه ها روی سبیل ظاهر می شوند ، اما فقط اولین خروجی ها باید باقی بمانند.

آنتن های مرتبه دوم را بدون جدا کردن اولین پریزها از بوته مادر قطع کنید.در حالی که آنها در حال به دست آوردن استحکام و رشد هستند ، آب و علفهای هرز خاک اطراف آن را علفهای هرز می کنند.یک هفته قبل از تعویض پریزها در مکان ثابت ، باید آنها را با دقت از بوته مادر رها کنید.پس از آن ، شاخه های جوان در زمین مستقر می شوند ، همانطور که در بخش "فرود" توضیح داده شده است.

در غیاب مواد کاشت ، از کشت گیاهان به روش جداسازی استفاده می شود.گیاهان دو و سه ساله با ریشه های قوی برای این منظور مناسب هستند (در این سن آنها قبلاً شاخ و برگهای زیادی شاخ و برگ تشکیل داده اند ، مجهز به یک گلاب برگ).در اوایل بهار یا پاییز ، یک بوته مناسب حفر می شود ، با دقت به چندین شاخ تقسیم می شود ، پس از آن در زمین کاشته می شوند.

فیلم