هایپرپاراتیروئیدیسم: علل ، تشخیص و اشکال بیماری

بیماری که در آن هورمون غده پاراتیروئید تولید می شود ، هیپرپاراتیروئیدیسم گفته می شود.علت ممکن است هایپرپلازی یا تومورهای این اندام ها باشد.پیامد این بیماری نقض تبادل کلسیم و فسفر است.آنها به شدت از بافت استخوان دفع می شوند و این باعث افزایش خطر فرآیندهای پوکی استخوان و اضافی این عناصر کمکی در خون می شود.چنین فرآیندی برای ایجاد عوارض جدی خطرناک است ، بنابراین بیماری نیاز به تشخیص و درمان به موقع دارد.

هایپرپاراتیروئیدیسم چیست

این مفهوم بیانگر یک فرآیند خاص در بدن است که در آن غدد پاراتیروئید (به عبارت دیگر غدد پاراتیروئید) هورمون پاراتیروئید بیش از حد تولید می کند.این بیماری اشکال مختلفی دارد ، اما بیشتر در زنان بالغ مشاهده می شود.غدد پاراتیروئید در سطح خلفی غده تیروئید قرار دارد.تعداد معمولی آنها 2 جفت است ، اما در 15-20٪ از مردم روی زمین تعداد این اندام ها از 3 تا 12 قطعه است.

غدد پاراتیروئید با اندازه کوچک خود نقش مهمی را ایفا می کنندموجودات زندهآنها متابولیسم فسفر و کلسیم را تنظیم می کنند.این عملکردها توسط پاراتورمون انجام می شود که:

• باعث آزادسازی کلسیم از بافت استخوان می شود.
• جذب این عنصر در روده را فراهم می کند.
• دفع کلسیم ادرار را کاهش می دهد.

اگر هورمون پاراتیروئید بیش از حد تولید شود ، کلسیم شروع به بیرون ریختن از استخوان ها می کند و غلظت آن در خون افزایش می یابد.در حالت دوم ، هیپرکلسمی ایجاد می شود.در نتیجه ، با هایپرپاراتیروئیدیسم ، بافت استخوان با فیبر جایگزین می شود.این آسیب شناسی را فیبروز اسکلتی سیستمیک می نامند.با بالا رفتن سطح کلسیم در جریان خون ، دیواره رگ های خونی و کلیه ها رنج می برند.در موارد شدید ، ایجاد نارسایی کلیه امکان پذیر است.سایر اثرات منفی افزایش غلظت کلسیم:

• فشار خون بالا - افزایش فشار؛
​​
• اختلال در هدایت عصب باعث افسردگی ، ضعف عضلات ، مشکلات حافظه.
• ترشح معده را افزایش داد ، که باعث ایجاد زخم این اندام یا اثنی عشر می شود.

طبقه بندی

طبقه بندی های مختلفی از هیپرپاراتیروئیدیسم وجود دارد.مهمترین ملاک برای انتخاب گونه های این بیماری ، علت بروز آن است.با توجه به این عامل ، آسیب شناسی عبارت است از:

1. اولیه.این یک سندرم افزایش ترشح هورمون پاراتیروئید ناشی از آسیب شناسی غدد پاراتیروئید است.علت هیپرپلازی یا تومور (خوش خیم یا بدخیم) این اندام های غدد درون ریز است.
2. ثانویه.در برابر پیش زمینه سالم توسعه می یابدغدد پاراتیروئید به دلیل کاهش سطح کلسیم ناشی از بیماری سایر ارگانها.در صورت اختلال در جذب مواد مغذی در دستگاه گوارش ، بیش فعالی ثانویه در نتیجه آسیب شناسی شدید کلیه یا سندرم سوء جذب ایجاد می شود.
3. دوره سوم.به دلیل ایجاد آدنوم غدد پاراتیروئید بیش از حد از فرم ثانویه ایجاد می شود.برای اولین بار ، چنین بیمارشناسی در بیماران تحت پیوند کلیه مشاهده شد.در اینها ، این عملكرد سطح پاراتورمون را كاملاً بازگرداند.

طبقه بندی دیگر با توجه به شدت و ماهیت این بیماری ، هیپرپاراتیروئیدیسم را به گونه ها تقسیم می کند.اشکال ناهنجار و بدون علامت وجود دارد.حالت دوم در 30-40٪ موارد رخ می دهد.سطح کلسیم و هورمون پاراتیروئید به این شکل اندکی بالا رفته و تراکم مواد معدنی استخوان در اعتدال کاهش می یابد.یک علائم آشکار با یک نوع آشکار پاتولوژی همراه است.به چندین زیر گونه تقسیم می شود:

1. Visceral.اعتصاب در اندام های داخلی ، باعث تشکیل سنگ مرجان کلیه و زخم معده یا 12 زخم اثنی عشر می شود.
2. استخوان.این بیماری با کاهش توده استخوانی به دلیل هیپوفسفاتمی و هایپرکلسمی همراه است.منجر به رشد تدریجی پوکی استخوان می شود.
3. مختلط.ترکیبی از دو شکل قبلی ، باعث افزایش سطح کلسیم خون ، افزایش دفع فسفر در ادرار می شود.

علائم

این بیماری با یک تصویر بالینی واضح همراه است.ویژگی های اصلی توسط سیستم استخوان تجلی می یابد ، اما آسیب شناسی بر اندام های دیگر تأثیر می گذارد.مطالعه دقیق تر تعداد زیادی از علائم این بیماری را می توان در جدول مشاهده کرد:

اولیه

به دلیل اختلال در عملکرد غدد پاراتیروئید ایجاد می شود ، که در آن هورمون پاراتیروئید بیش از حد تولید می شود.در حدود 85٪ موارد ، یک تومور خوش خیم یكی از غدد عامل بیماری می شود.آدنومهای متعدد کمتر دیده می شوند و در مواردی سرطان کمتر است.فرم اولیههمراه با ویژگی های زیر است:

• جذب کلسیم در روده را تسریع می کند.
• متابولیسم استخوان مختل است.
• پوکی استخوان عمومی - تغییر شکل و نازک شدن استخوانها را ایجاد می کند.
• استئودیستروفی شکل گرفته است - تسریع در تخریب استخوان.

مرحله اولیه آسیب شناسی بدون علامت است و به همین دلیل بیماری در مراحل بعدی تشخیص داده می شود.تنها نشانه بیماری ، سطح کمی کلسیم بالا است.بیماران ممکن است از علائم زیر شکایت کنند:

• بی حالی.
• اشتها را کاهش داد.
• گرایش به یبوست.
• روحیه بد؛
• درد مفاصل و استخوان.
• حالت تهوع.

با یک دوره شدیدتر بیماری ، سیستم عضلانی مشکلاتی به وجود می آید.با توجه به افزایش غلظت کلسیم ، میوپاتی ایجاد می شود.همراه با ضعف و درد در گروه های خاصی از ماهیچه ها ، غالباً اندام تحتانی است.در نتیجه ، بیمار غالباً لکنت می کند ، حتی وقتی که به طور عادی راه می رود ، افت می کند.برخاستن از صندلی ، سوار شدن در اتوبوس برای شخص دشوار است.اتصالات شل می شوند و در نتیجه راه رفتن اردک و پاهای صاف ایجاد می شود.

لرزش و ریزش دندان ها ویژگی بارز شکست سیستم استخوانی است.در مرحله پیشرفته ، ممکن است علائم شدیدی رخ دهد ، از جمله:

• کاهش شدید وزن.
• پولیوریا؛
• کم آبی؛
• خشکی و رنگ پوست خاکی؛
• کم خونی.

Secondary

رخ می دهد در پس زمینه ای از بیماری که با آن همراه نیستغدد پاراتیروئید.آنها اغلب علت پاتولوژی کلیه هستند.آنها هیپوکلسمی طولانی مدت را تحریک می کنند ، اما سطح کلسیم طبیعی است.فقط تولید پاراتورمون افزایش می یابد.علائم این بیماری عبارتند از:

• فشار خون بالا؛
• ادرار را افزایش داد.
• سوزش سر دل؛
• گرایش به افسردگی؛
• مشکلات حافظه؛
• سردرد؛
• ناتوانی عاطفی؛
• تشنگی؛
• ضعف عضلانی.

علائم آسیب استخوان شایع تر است.دلیل آن این است که شکل ثانویه پاتولوژی در برابر زمینه کمبود ویتامین D ایجاد می شود ، که در آن کلسیم از استخوان ها خارج می شود.سایر ویژگی ها شامل کلسیفیکاسیون در دیواره رگ های بزرگ و بافت های نرم است.شکل ثانویه به دلیل بروز ملتحمه مکرر با آسیب دیدگی چشم مشخص می شود.

دوره سوم

توسعه درمان درجه سوم آن با درمان طولانی مدت هایپرپاراتیروئیدیسم ثانویه امکان پذیر است.با این واقعیت مشخص می شود که سطح هورمون پاراتیروئید حتی پس از از بین بردن بیماری زمینه ای و عادی سازی کلسیم در خون همچنان بالا می رود.علت آن هیپرپلازی کار برگشت ناپذیر غدد پاراتیروئید است.شکل سوم آسیب شناسی علائم خاصی ندارد.تصویر بالینی تا حد زیادی شبیه به نوع ثانویه است.

علل

هر نوع هایپرپاراتیروئیدیسم علل خاصی دارد.شکل اولیه به دلیل افزایش ترشح پاراتورمون در پس زمینه ایجاد می شود:

• تک خوش خیمتومورهای یکی از غدد پاراتیروئید.
• آدنوم های متعدد این اندام ها.
• سرطان غده پاراتیروئید (که گاهی پس از تابش گردن و سر در حال توسعه است).

آدنوم در افراد مسن شایع تر است.آنها بیشتر مستعد زنان یائسگی هستند.موارد پرفشاری خون غدد پاراتیروئید در سنین جوانی بسیار نادر است.آدنوم در اینجا با سایر بیماریهای غدد درون ریز همراه است.علت شایع فرم دوم کاهش غلظت کلسیم در خون به دلیل بیماری دیگر است.این به دلیل:

• آسیب شناسی کلیه است.
• سندرم سوء جذب؛
• نارسایی مزمن کلیه؛
• درمان همودیالیز؛
• بیماری دستگاه گوارش؛
• سیروز صفراوی اولیه.
• کمبود ویتامین D؛
• بیماری استخوان؛
• راکت.

شکل سوم کمتر از دیگران شایع است.توسعه آن منجر به طولانی مدت درمان نوع ثانویه می شود.این نیز ممکن است به دلیل پیوند کلیه باشد ، پس از آن حتی بهبودی از پارامترهای کلیوی ، سطح هورمون پاراتیروئید را عادی نکرده است.در نتیجه ، بافت غدد پاراتیروئید رشد می کند و یک آدنوما تشکیل می شود.این آسیب شناسی با افزایش مداوم تولید هورمون پاراتیروئید همراه است.

هایپرپاراتیروئیدیسم در کودکان

شکل اصلی این آسیب شناسی در کودکان تا 10 سال در موارد نادر مشاهده می شود.براساس آمار ، می توانیم تشخیص دهیم که دختران بیشتر بیمار می شوند.شایع ترین علت بیماری ، مانند بزرگسالان ،یک تومور خوش خیم تنها از غده پاراتیروئید در نظر گرفته می شود.هایپرپلازی متعدد در کودکی شایع تر است.

نوزادان با یک شکل ارثی هیپرپاراتیروئیدیسم شناخته می شوند.در اثر نقص در گیرنده های سلولی غدد پاراتیروئید ایجاد می شود ، که سطح کم کلسیم را تشخیص می دهد.نتیجه هیپرپلازی این اندام های غدد درون ریز است.شکل ارثی آسیب شناسی به دو نوع تقسیم می شود:

1. هتروزیس خوش خیم.یک ژن طبیعی اثرات پاتولوژیک را متعادل می کند.
2. یکنواختی سنگین.کودک ژن هتروزیگوت را از دو والدین به طور همزمان دریافت می کند.

علل پاتولوژی ثانویه در کودکان همان موارد بزرگسالان است: نارسایی کلیوی ، سندرم سوء جذب.در سنین جوانی ، عوامل خطر راکت و راکت هستند.هایپرپاراتیروئیدیسم در کودکان منجر به رشد ذهنی و جسمی می شود.تشخیص و درمان هایپرپاراتیروئیدیسم همان اصولی را دارد که برای بزرگسالان استفاده می شود.

عوارض

بیشترین خطر بروز بحران قند خون است زیرا زندگی بیمار را تهدید می کند.عوامل خطر برای ایجاد این بیماری عبارتند از:

• استراحت طولانی در بستر.
• مصرف بی رویه داروهای ادراری تیازید ، ویتامین D و کلسیم آماده سازی.

هنگامی که سطح کلسیم خون به 3.5-5 میلیمول در لیتر با سرعت 2.15-2.5 میلیمول در لیتر افزایش می یابد ، بحرانهای چربی خون ناگهان ظاهر می شوند.این بیماری با تشدید شدید کلیه ویژگیهای بالینی مانند:

• خواب آلودگی همراه است.
• درجه حرارت افزایش تا 39-40 درجه؛
• اختلالات آگاهی؛
• درد حاد معده؛
• وضعیت کوماتوز.

ضعف به شدت افزایش می یابد ، بدن دچار کمبود آب بدن می شود ، و در موارد شدید و شدید میوپاتی دیافراگم ، عضلات بین دنده ای و قسمتهای پروگزیمال تنه رخ می دهد.سایر عوارض جدی:

• سوراخ شدن زخم های معده؛
• ترومبوز؛
• ادم ریوی؛
• خونریزی.

تشخیص

اساس تشخیص این است که سطح بالایی از هورمون پاراتیروئید در بیمار شناسایی شود و دلایل ناهنجاری را پیدا کند.تجزیه و تحلیل این هورمون برای:

• اختلالات فرآیندهای متابولیکی در بافت استخوان ضروری است.
​​
• شکستگی های مکرر استخوان که مربوط به صدمات نیست.
• نارسایی مزمن کلیه ؛
• urolithiasis راجعه؛
• اسهال مزمن؛
• طولانی مدت اختلالات روانشناختی.
• خون یون های سدیم و فسفر را افزایش یا کاهش می دهد.
• عود مکرر زخم معده یا اثنی عشر.

در چنین شرایطی ممکن است به هایپرپاراتیروئیدیسم مشکوک شود.برای تأیید آسیب شناسی ، بیمار باید چندین مرحله تشخیص را پشت سر بگذارد.اولین مورد ، مجموعه بیهوشی است.در اینجا پزشک متوجه می شود که بیمار نارسایی مزمن کلیه ، urolithiasis ، زخم معده ، شکستگی های مکرر استخوان یا سایر بیماری ها و مشکلاتی دارد که می تواند منجر به افزایش سطح هورمون پاراتیروئید شود.مرحله بعدی معاینه عینی است که برای شناسایی علائم مشخصه ضروری استدیابت؛

درمان

هدف از درمان این بیماری رساندن سطح کلسیم و هورمون پاراتیروئید به مقادیر طبیعی است.علاوه بر این ، درمانی که علائم هایپرپاراتیروئیدیسم را از بین می برد و از تخریب بافت استخوانی و اندام های داخلی جلوگیری می کند.در مورد شکل ثانویه پاتولوژی ، بیمار مجبور است با تغییر رژیم غذایی ، با هیپرفسفاتمی مقابله کند.رژیم هایپرپاراتیروئیدیسم موارد زیر را حذف می کند:

• تخم مرغ.
• حبوبات؛
• ساردین؛
• ماهی قزل آلا؛
• تن؛
• شکلات؛
• آجیل؛
• قهوه؛
• آبجو.

فرم اصلی با عمل جراحی درمان می شود که در طی آن آدنوم یا هایپرپلازی غده پاراتیروئید برداشته می شود.با در نظر گرفتن چنین درمان های رادیکال ، درمان محافظه کارانه انجام می شود ، از جمله:

• نوشیدنی فراوان؛
• تجویز داخل وریدی یک محلول NaCl ایزوتونیک.
• تزریق عصاره غده تیروئید ، بیس فسفوناتها ، گلوکوکورتیکوئیدها.

اگر بیمار مبتلا به تومور بدخیم تشخیص داده شده باشد ، پرتودرمانی بعد از برداشتن انجام می شود.علاوه بر این ، می توان از آنتی بیوتیک های ضد توموری ، مانند پلیکامایسین استفاده کرد.برای افزایش سطح کلسیم خون بعد از عمل ، بیماران به ویتامین D. تجویز می شوند. داروها در بحران هایپرکلسمی ، فرد به کمک اضطراری نیاز دارد.بیمار در بخش مراقبت های ویژه قرار می گیردبخش هایی که دیورز اجباری و همودیالیز انجام می شوند.

دارو

برخی از داروها براساس نوع هایپرپاراتیروئیدیسم تجویز می شوند.برای درمان فرم اولیه ، تنها روش درمانی جراحی برای برداشتن تومور است.اگر بیمار در جراحی منع مصرف داشته باشد ، تجویز می شود:

• نظارت مداوم بر فشار خون.
• مطالعه عملکرد کلیه با فرکانس 1 هر 6-12 ماه؛
• سونوگرافی کلیه ها و تراکم استخوان یک بار در هر 2-3 سال.

فرم ثانویه با کمک متابولیت های ویتامین D درمان می شود: کلسیتریول ، آلفا کالسیدول ، پاریکلسیول.اگر هیپوکلسمی وجود دارد ، سپس داروهای کلسیم را تا 1 گرم در روز تجویز کنید.در هایپرپاراتیروئیدیسم اولیه و ثانویه ، داروهای زیر ذکر شده است:

1. بیس فسفونات.سطح کلسیم را عادی کنید ، روند تخریب استخوان را کند کنید.
2. کلسیم سنجی.آنها سطح هورمون کلسیم و پاراتیروئید را باز می گردند.
3. سولهامر.این دارو روند متابولیسم چربی را عادی می کند ، فسفر را در دستگاه گوارش متصل می کند.
4. کربنات کلسیم.سطح فسفر خون را کاهش می دهد.
5. کلسیتونین.این یک هورمون از عملکرد هیپوکلسمی است.این کلسیم استخوان را در پوکی استخوان ، بیماری پیج نگه می دارد و شدت دفع سدیم ، فسفر و کلسیم ادرار را افزایش می دهد.
6. داروهای استروژن و استروژن-ژستاژه.در یائسگی در زنان استفاده می شود.اینها روشهای جایگزینی هورمون هستند که از شکستگی استخوان جلوگیری می کنند و باعث کاهش آنها می شوندتوده ها

این داروها باید فقط توسط پزشک تجویز شوند ، بنابراین آنها کاملاً استفاده می شوند.هایپرپاراتیروئیدیسم می تواند به دلایل زیادی ایجاد شود ، بنابراین درمان در هر مورد فردی خواهد بود.داروهای معمول تجویز شده عبارتند از:

1. کلسیتونین.این هورمونی است که توسط غدد پاراتیروئید ، تیروئید و تیموس انسان و سایر پستانداران استخراج می شود.این دارو خاصیت قند خون دارد ، بنابراین در پوکی استخوان ، هایپروفسفاتمی ، پوکی استخوان ، پوکی استخوان ، دیسپلازی فیبروتیک استفاده می شود.فقط پزشک دوز و روش تجویز را انتخاب می کند.کلسی تونین در هیپوکلسمی ، بارداری ، شیردهی منع مصرف دارد.از جمله عوارض جانبی می توان به آرتریالژی ، تاکی کاردی ، گرگرفتگی ، فروپاشی ، آلرژی ، تورم ، اختلال در طعم اشاره کرد.به علاوه کلسیتونین - با سایر داروها در تعامل نیست.
2. رالوکسیفن.این ماده ی استروژنیک است که مانع از جذب استخوان می شود.این دارو تعادل کلسیم را در بدن عادی می کند ، بنابراین در دوره بعد از یائسگی و بعد از هیسترکتومی استفاده می شود.دوز روزانه 60 میلی گرم است.شما نمی توانید Raloxifen را با ترومبوآمبولی ، بارداری ، شیردهی ، اختلال در عملکرد کبد مصرف کنید.عوارض جانبی دارو: ترومبوز ورید عمقی و شبکیه ، وازودیلاسیون ، ورم محیطی.به علاوه دارو - سطح کلسترول بد را بیشتر کاهش می دهد.
3. سولهامر.این دارویی است که فسفاتها را در دستگاه گوارش متصل می کند و غلظت آنها را در سرم کاهش می دهد.این دارو 800 میلی گرم 3 بار در روز در طول وعده های غذایی مصرف می شود.هایپرفسفاتمی در بیماران همودیالیزی نشانه ای برای درمان با سولامر است.داروی ممنوع برای هیپوفسفاتمی ، مصرف همزمان فیپروفلوکساسین ، در دوران کودکی.عوارض جانبی توسط همه سیستمهای ارگان قابل مشاهده است.به علاوه Sevelamer - باعث بروز هیپرکلسممی نمی شود ، که در مقابل دریافت سایر عوامل خارج کننده فسفات مشاهده می شود.

درمان جراحی

جراحی تنها درمانی برای هایپرپاراتیروئیدیسم اولیه است ، اما نشانه های آن وجود دارد: مطلق و نسبی.آنها هنگام تجویز چنین روش رادیکال درمانی برای بیماران مسن مورد توجه قرار می گیرند.مقادیر مطلق شامل:

• افزایش سطح کلسیم بیش از 3 میلی مول در لیتر است.
• دفع این عنصر در ادرار 10 میلی مول در روز؛
• سنگ در دستگاه ادراری فوقانی؛
• اختلال در عملکرد کلیه بیان کرد.
• سابقه قند خون؛
• پوکی استخوان را بیان کرد.

علائم نسبی برای عمل جراحی عبارتند از سن جوانی 50 ساله ، وجود آسیب شناسی های شدید همزمان ، پیچیدگی غربالگری پویا و خواسته های بیمار.اساس این عمل برداشتن تومور است که باعث افزایش ترشح پاراتورمون می شود.در هایپرپلازی منتشر ، پاراتیروئیدکتومی انجام می شود.در این حالت ، برداشتن مشمول 3 غده و بخشی از چهارم است.فقط مناطقی که خون آنها به خوبی تامین شود ، باقی می ماند.در نتیجه چنین جراحی ، عود فقط در 5٪ موارد رخ می دهد.

پیش بینی

برای تشخیص به موقع مطلوب است و