مرحله دوم الکل سازی - علائم و ویژگیهای بارز ، مراحل توسعه بیماری ، روان درمانی و داروهای وابستگی به الکل
مطالب
اعتیاد به الکل درمحاکمه برای فرد در هر سنی ، مرحله اول و دوم الکلیسم با علائم توسعه مانند از دست دادن کنترل و سندرم خماری مشخص می شود.جذابیت پاتولوژیک یا کنترل نشده از الکل منجر به شکل گیری اعتیاد مداوم می شود که بدون کمک پزشکی مقابله با آن بسیار دشوار است.مشکل اصلی چنین بیمارانی عدم آگاهی از اقدامات خودشان است که باعث کاهش اثربخشی درمانی می شود.
مشروبات الکلی چیست؟
در بازار مواد غذایی امروزی ، الکل یکی از محبوب ترین محصولات است.هر فرد به نوعی الكل را به یك روش دیگر مصرف می كند ، تفاوت آن فقط در میزان و دفعات مصرف است.مصرف زیاد الکل یک بیماری روانی محسوب می شود که معمولاً به آن الکل گفته می شود.فردی که دچار مسمومیت مداوم است ، نه تنها سلامت جسمی را بدتر می کند.در بین این بیماران کاهش تحمل و اختلال وجود داردروان ، افت حافظه و سایر علائم اعتیاد.
زنان و مردان به دلیل مسمومیت عمومی بدن دچار نوسانات مکرر می شوند و باعث تحریک تحریک پذیر یا حمله خشم می شوند.پیشرفت الکلیسم باعث آسیب کبدی می شود که منجر به علائم دردناک می شود.الکل اتیل ، که بخشی از نوشیدنی های الکلی است ، عملکرد سیستم عصبی را مختل می کند و به وخامت اوضاع همه اعضای بدن داخلی فرد منجر می شود.سموم عصبی به سرعت منجر به شکل گیری اعتیاد می شود ، در صورت عدم کنترل برای خلاص شدن از بیماری می تواند با کمک پزشک متخصص باشد.
مراحل الكلیسم
طب مدرن سه مرحله از رشد الكلیسم را مشخص می كند ، اما برخی از متخصصان معتقدند كه بیماری جسمی چهار مرحله را شامل می شود.مرحله اول بیماری با عدم وابستگی روانی بیمار به الکل مشخص می شود.در صورت عدم دسترسی به مشروبات الکلی ، فرد به طور مستقل از این اشتیاق خلاص می شود ، آسیب شناسی های جسمی مشخصه در این مرحله مشاهده نمی شود.
چنین افرادی تمایل دارند هر جلسه با چند بطری مشروبات الکلی همراه داشته باشند و در آخر هفته بعد از نوشیدن برخی از مشروبات الکلی استراحت کنند.برای جلوگیری از ایجاد اعتیاد ، لازم است توجه بیمار به فعالیت دیگری تغییر یابد.تهیه برنامه ای که الکل ندارد مهم است.در مرحله دوم بیماری ، فرد تمایل به نوشیدن مداوم دارد ، حتی اگر به هر کاری مشغول باشدحیف
مقابله با وابستگی روانی برای بیمار دشوارتر می شود ، که با افزایش تحمل الکل تقویت می شود.مقدار زیادی الکل دیگر باعث استفراغ ، انعکاسها یا علائم دیگر مسمومیت نمی شود ، نگرش حساس به الکلی را از بین می برد ، دوزها به سرعت در حال افزایش هستند.با انتقال به مرحله سوم ، بیمار دیگر قادر نیست به تنهایی با این بیماری مقابله کند ، به کمک پزشکی حرفه ای نیاز دارد.
در این دوره ، سندرم انصراف شکل می گیرد ، یعنی وابستگی روانی به جسمی گسترش می یابد.به دلیل قطع تولید برخی هورمون های طبیعی توسط بدن ، مردم نمی توانند نوشیدن را متوقف کنند ، "تحمل فلات به الکل" حاصل می شود.دوزهای زیاد اتانول که چندین برابر از ضریب ایمنی بیشتر است ، دیگر باعث رفلکس لثه نمی شود.نوشیدن مشروبات الکلی باعث آسیب جبران ناپذیر به تمام اندام ها و سیستم های بیمار می شود و منجر به بروز بیماری های کبدی و سایر بیماری های خطرناک می شود.
در مرحله چهارم ، بسیاری از فرآیندهای حیاتی در بدن اختلال ایجاد می شود ، که با کاهش حتی بیشتر تحمل الکل ایجاد می شود.تغییرات پاتولوژیک در ساختار رگهای خونی رخ می دهد ، تومورهای بدخیم کبد یا دستگاه گوارش ظاهر می شود.فرد کاملاً علاقه به زندگی را از دست می دهد ، تنها چیزی که او را اذیت می کند این است که دوز جدید اتانول را در کجا دریافت کنید.وابستگی جسمی به نوبه خود خطرناک است ، هنگام تلاش برای بیرون راندن یک بیمار از این شرایط ، احتمال مرگ بسیار زیاد است.
مرحله دوممشروبات الکلی
الکلیسم درجه 2 "نقطه بازگشتی" محسوب نمی شود ، یک بار عبور ، که اکثر مردم برای همیشه در یک حالت مشابه گیر کرده اند.پزشکان هیچگونه تضمینی در مورد درمان این دسته از بیماران ندارند ، زیرا بیشتر کارها باید توسط خود شخص انجام شود.وابستگی روانی در این مرحله هنوز به اوج خود نرسیده است ، اما مقاومت در برابر بیمار به طور فزاینده دشوار است.افکار وسواسی در مورد الکل روز و شب فرد را غافلگیر می کند ، پایه های اخلاقی به سرعت تحت ظلم و ستم در حال پیشرفت بیماری قرار می گیرند.
مصرف روزانه الکل در حال تبدیل شدن به هنجار است ، مصرف دوزهای زیاد اتانول باعث علائم مسمومیت نمی شود.افزایش تحمل نسبت به الکل باعث می شود بیمار بارها بنوشد که به تدریج منجر به شکل گیری یک عادت پایدار می شود.با گذشت زمان ، مرحله دوم الکل سازی شروع به رشد می کند و مرحله سوم ، یک مرحله انتقالی یک نیاز بدنی شدید به الکل است.
علائم
فقط یک متخصص واجد شرایط می تواند مرحله الکل سازی را تعیین کند.علائم اولیه مشخصه درجه دوم بیماری به راحتی با تظاهرات مرحله اول اشتباه گرفته می شود.به همین دلیل ، معاینه پزشک متخصص ، یک نکته اجباری در روند درمان است.در این مرحله ، بیماران میل شدید به الکل دارند که بعضی اوقات صدای ذهن را تحت الشعاع قرار می دهد.افرادی که مستعد ابتلا به پریشانی عاطفی نیستند ، فقط در مواقع استرس زا به اثرات الکل متوسل می شوند ، در مورد افراد با وضعیت روانی استرس زا چه می توانید بگویید.
دسته دوم بیماران بیشتر مستعد هستنداعتیاد به الکل ، هرگونه تلاش برای رهایی آنها از این حالت خصمانه است.الکلیسم مزمن مرحله 2 از طریق هوس سیری ناپذیر از الکل بروز می کند ، که در مقابل خود انتقاد از بین می رود و کنترل اوضاع از بین می رود.انسان معتقد است كه الكل براي او حياتي است و هيچ دليلي براي ترك او ندارد.شایع ترین علائمی که در بیماران درجه دو وجود دارد عبارتند از:
- ضعف.
- اضطراب؛
- ناراحتی روانی؛
- نوسانات خلقی؛
- بی خوابی؛
- نارضایتی مداوم از جهان؛
- ناراحتی جسمی؛
- تنش درونی؛
- افسردگی.
علائم مرحله دوم
بیمارانی که از مرحله دو الکلی رنج می برند ، نمی توانند از نوشیدن الکل خودداری کنند ،حتی اگر آسیب قابل توجهی به سلامتی وارد کند.ولع مصرف الکل آنقدر شدید می شود که کنترل آن برای فرد دشوار است.تحمل اتانول در این مرحله همچنان رو به افزایش است ، طبق مطالعات پزشکی ، الکلی های درجه دوم میزان الکل را پنج تا شش برابر از هنجار تعیین شده مصرف می کنند.
حجم بالای نوشیدنی های الکلی مانند مرحله اول بلکه در قسمت های کوچک در طول روز نوشابه نیست.آخرین پذیرایی با مسمومیت شدید به پایان می رسد ، پس از آن همه چیز دوباره شروع می شود.غلظت اتانول در خون چنین افرادی تقریباً 4 /0-4 /0 درصد است که در یک فرد عادی باعث ایجاد اغما می شود.داده ها برای بیماران مبتلا به الکلارقام فقط آخرین مرحله از مسمومیت را نشان می دهد.
سندرم پرستاری
به طور گسترده ای شناخته شده است که یک بیماری یا سندرم پوستی یکی از علائم اصلی همراه با مرحله دوم بیماری است.تظاهرات بارز این روند پاتولوژیک علائم زیر است: طعم ناخوشایند در دهان ، ضعف ، سردرد ، ضربان قلب سریع.بیماران از دوز بحرانی الکل مصرف می کنند که همراه با علائمی مانند لرزش بازو ، سفتی ، اختلال در هماهنگی حرکات است.
سندرم عقب نشینی با بروز اختلالات روانی مشخص می شود ، که شامل اضطراب ، هوشیاری پارانوئید ، کابوس ها ، کاهش خلقی و بهزیستی است.بهبود فقط بعد از مصرف اتانول اتفاق می افتد ، که این وضعیت را بدتر می کند.در این مرحله از اعتیاد به الکل ، پنج شکل عمده نوشیدن تشکیل شده است که بیشتر توسعه بیماری را تعیین می کند.
اختلالات شخصیتی
غالباً ، الكلیسم درجه دوم باعث نقض رفتار انسان می شود.بیماران اضطراب تر می شوند ، افسردگی یا اختلال شخصیت ایجاد می شود.گاهی اوقات چنین افرادی به منظور تحریک همدردی با خویشاوندان یا نزدیکان خود ، به خودی خود دروغ می پردازند.ناهنجاری های رفتاری می تواند خطرناک باشد ، مانند تلاش خودکشی برای به دست آوردن دوز مورد نیاز اتانول.هنجارهای اجتماعی در این مورد هیچ نقشی ندارند ، زیرا تنها ارزش برای بیمار الکل است.
بعضی اوقات اضطراب بیمار به حدی تشدید می شود که ترس وسواس دارد.مرگچنین رفتار هراسى گاهى به شکل قلبى صورت می گیرد ، به همین دلیل بسیاری از مشروبات الکلی غالباً از ترس حمله قلبی به آمبولانس می گویند.در مرحله دوم بیماری ، پزشکان سه نوع اختلال روانشناختی را شناسایی می کنند که بر تغییرات شخصی ماهیت انسان تأثیر می گذارد.این موارد عبارتند از:
- اختلالات روانی
- تخریب؛
- تشدید ویژگی های شخصیتی.
تخریب الکل
در محافل پزشکی ، به کاهش الکل معمولاً به کاهش عمومی سطح شخصیت گفته می شود.یک ویژگی بارز در شرایط فوق یک اختلال روانشناختی برجسته است.چنین شخصی صرفاً در جستجوی دوز جدید اتانول صرف می کند ، هر چیز دیگری برای او بسیار نگران کننده است.دامنه علاقه افراد تحریف کننده به الکل محدود می شود و سرگرمی یا کار قبلی آنها دیگر جذابیتی ندارد.
مشروبات الکلی مرحله دوم از دست دادن سریع دانش و مهارت های انباشته شده را تجربه می کنند و تمام زندگی آنها به یک موجود انگلی تبدیل می شود.استفاده از دوزهای فزاینده الکل منجر به ایجاد یک اختلال روانی-ارگانیک مداوم می شود که سلامتی بیمار را به خطر می اندازد.بدون درمان مناسب ، این بیماری پیشرفت خواهد کرد و منجر به زوال عقل ، پسودوپریالیز یا روان پریشی الکلی می شود.
بیماری های بارز مرحله دوم الکلیسم
در مرحله دوم رشد وابستگی به الکل ، بیمار پیشرفت علائمی را دارد که قبل از این مرحله است.ولع پاتولوژیک برای الکل ، کهنه تنها در هر موقعیت خاص.یک الکلی سعی می کند بدون اینکه به تعطیلات یا آخر هفته ها گره خورده باشد ، بهانه ای برای نوشیدن دوباره پیدا کند.در پس زمینه کاهش تحمل اتانول ، فراموشی منظم الکل وجود دارد.قسمت های قابل توجهی از زندگی از خاطره بیمار پاک می شوند که گویی هرگز چنین نبوده است.
استفاده مکرر و یکبار مصرف با پرچم هایی که می تواند برای چند هفته دوام داشته باشد تغییر می کند.وابستگی جسمی به الکل وجود دارد ، تلاش برای "گره زدن" با سندرم ترك همراه است.فرد دچار استفراغ ، لرزش اندام ، سرگیجه ، حالت تهوع و سایر علائم انصراف است.Hangover بهزیستی مطلوب را به ارمغان می آورد ، اما بیماری روانی ناشی از انسفالوپاتی درجه یک الکلی درجه دوم همچنان در حال پیشرفت است.
درمان اعتیاد به الکل در مرحله دوم
در مراحل اولیه اعتیاد به الکل ، توصیه می شود که فوراً از پزشک متخصص کمک بگیرید و به تنهایی سعی نکنید که بیمار را درمان کنید.کاردرمانی به موقع قادر به جلوگیری از پیشرفت بیماری در ریشه است ، اما این کار باید توسط یک متخصص انجام شود.دوره درمان مرحله دوم اعتیاد یک تا دو ماه طول می کشد ، بیمار در شرایط سرپایی یا بستری تحت نظارت پزشک است.ابتدا بدن برای از بین بردن سموم انباشته شده سم زدایی می شود.
موارد زیر با استفاده از داروهای رفلکس مشروط تجویز شده است.در مرحله دوم ، پزشکان اغلب از عوامل حساس کننده مانند Aversan ، Metronidazole یا Teturan برای تأخیر روند استفاده می کنند.اکسیداسیون اتانول.این روش با موفقیت کار برخی سیستم های آنزیمی را که مسئول تجزیه الکل در انسان هستند ، مسدود می کند.برای بهبود وضعیت روانی و عادی سازی متخصصین خواب ، داروهای روانگردان مانند آرامبخش ها و داروهای ضد افسردگی را تجویز می کنند.
عوامل نوتروپیک به طور مؤثر ولع مصرف الکل را کاهش داده و تأثیر مفیدی بر متابولیسم می گذارد.هر یک از این داروها بسته به وضعیت بیمار به صورت جداگانه انتخاب می شوند.همین مورد در مورد دفعات مصرف و دوز داروها نیز صدق می کند.درمان درجه دوم بیماری شامل انجام اقدامات اضافی است که باعث افزایش لحن و بهبود وضعیت عمومی یک ارگانیسم می شود.اینها شامل انسولین درمانی و اوژوتراپی است.
روانشناسی درمانی
برای درمان الكلیسم در هر مرحله باید از روشهای پیچیده استفاده شود.به محض اینکه دارو درمانی کامل شد ، بیمار دوره توانبخشی روانی را برای شما تجویز می کند.مرحله دوم بیماری با وجود وابستگی مداوم به الکل مشخص می شود ، بنابراین مکالمه با یک متخصص بخشی جدایی ناپذیر از بهبود است.برخی اوقات روان درمانی شش ماه به طول می انجامد که کاملاً طبیعی تلقی می شود.محبوب ترین برنامه برای خلاص شدن از شر الکل ، تکنیک دوازده مرحله ای است.
داروها
پزشکان در مرحله دوم داروهایی را بر اساس وضعیت جسمی و عاطفی الکل تجویز می کنند.به عنوان مثال ، اگر فردی مایل به گذراندن دوره معالجه نباشد ، پس از این متخصص اعصاب توصیه می کند که بستگان به بی پروایی متوسل شونددرماناین تکنیک استفاده از داروهای ویژه است که باعث بیزاری به مشروبات الکلی می شود.دی سولفیرام بیشتر برای این منظور استفاده می شود.
داروی سیانومید روند اکسیداسیون الکل را مسدود می کند ، که به تولید یک رفلکس شرطی منفی در بیمار کمک می کند.هنگام مخلوط کردن با اتانول ، این عوامل باعث وخیم شدن سلامتی می شوند: تنگی نفس ، حالت تهوع ، گرما ، تپش قلب ، وزوز گوش.جوشانده آویشن اثر مشابهی دارد ، که به ظاهر رفلکس استفراغ کمک می کند.فرد باید داوطلبانه داروهای فوق را مصرف کند.
داروی سیستمیک که برای الکلی های مرحله دوم تجویز می شود ، Acidum ، Propotene و Glitsed است.داروهای فوق ، با تأثیر بر سیستم عصبی مرکزی ، ولع مصرف الکل را کاهش می دهد.علاوه بر این ، این داروها فرآیندهای متابولیکی در بافتهای بدن را بهبود بخشیده و باعث ایجاد یک آرام بخش متوسط می شوند.داروهای سیستمیک همیشه اعتیاد به الکل را از بین نمی برند ، اما بدن را برای تغییرات مثبت آینده آماده می کنند.
