فیبرومهای اوج: علائم خطرناک بودن آن برای خانمها

شایع ترین نوع تومورها در زنان و زایمان -فیبرومهای رحمی.این آسیب شناسی بیشتر در زنان زیر 55 سال دیده می شود و با یائسگی رگرسیون آن رخ می دهد.این پیشرفت در بیشتر موارد متداول است ، اما در همه این موارد نیست.فعال سازی فرآیند پاتولوژیک در دوران یائسگی به همان اندازه نادر است که تا همین اواخر تصور می شد.

چرا فیبرومهای رحمی در یائسگی یک آسیب شناسی رایج است

فیبرومیوما ، لیومیوم ، فیبرومهای رحمی نامهای مترادفی از تومورهای خوش خیم هستند که در میومتر (لایه عضله رحم) ایجاد می شوند.)سند طبقه بندی برجسته سیستم بین المللی بهداشت ICD-10 (طبقه بندی بین المللی بیماری ها) این بیماری را به نئوپلاسم های کلاس II ، زیر کلاس های نئوپلاسم خوش خیم ، بلوک لیومیوم رحم نسبت می دهد.

از نظر شیوع تومورها ، میوما دارای موقعیت پیشرو است.آمار نشان می دهد که این نوع آسیب شناسی در 25-50٪ از کل زنان در دوره تولید مثل رخ می دهد.لیومیوم یکی از معدود تومورهایی است که به خودی خود ایجاد می شود.تشکیل نئوپلاسم با تقسیم کنترل نشده یک نقص شروع می شودسلول که به یک گره با قطر چند میلی متر تا اندازه های بزرگ گسترش می یابد.

بیشتر ادعاهای علمی اثبات ناتوانی فیبرومها در تخریب در تشکیل بدخیم است.نتایج مشاهدات و مطالعات نشان می دهد که فیبرومیوما یک تومور وابسته به هورمون است ، که با واقعیت های زیر تأیید می شود:

• وجود تعداد زیادی گیرنده حساس به مواد بیولوژیکی فعال تولید شده توسط غدد جنسی (تراکم گیرنده هانسبت به بافت های نرمال میومتر)؛
• میزان بروز تومور را در طی سطح بالای خون هورمونهای استروئیدی زن (استروژن) افزایش می دهد.
• رگرسیون لیومیوم پس از کاهش استروژن به حداقل (پس از یائسگی) کاهش می یابد.
• توانایی فیبرومیوما در تبدیل آندروژن ها (هورمون های جنسی مردانه که توسط تعداد کمی تخمدان تولید می شود) به دلیل داشتن محتوای بالای آنزیم آروماتاز ​​سیتوکروم p450 سیتوکروم p450 است.

میوما در دوران یائسگی به دلیل پیوند زیاد استروژن و خطر گره های فیبری ، قبلاً یک پدیده نادر در نظر گرفته شده بود.قطع تولید هورمون در یائسگی در بیشتر موارد باعث متوقف شدن رشد سلولهای عضلانی میومتر و همچنین از بین رفتن گرههای قبلی می شود.در حال حاضر ، افزایش تعداد زنانی که در دوره اوج گرفتن لیومیوم ، نیاز به تجدید نظر در نظر خود را نشان داده اند.خطر ابتلا به تومور در یائسگیپزشکان دوره به پدیده های زیر نسبت می دهند:

• اختلالات قبل از یائسگی پس زمینه هورمونی.
• میرایی فعالیت سلولهای ایمنی بدن.
• جلوه ای در برابر پیشگیری از مصونیت بیماری های عفونی و التهابی که قبلاً در حالت نهفت وجود داشته است.

رشد گره میوات توسط هورمون ها تحریک می شود ، اما آنها یک کاتالیزور برای روند تومور نیستند.یکی از تئوریهای تقدم تغییرات در پس زمینه هورمونی با توجه به فیبرومها این است که ممکن است وابستگی این پدیده ها برعکس باشد.هنوز نمی توان به طور دقیق دلایل سلولهای معیوب در دوران یائسگی را تعیین کرد ، اما در طی سالها مشاهده بیماری اتیوپاتوژنز بیماری ، محتمل ترین عوامل موثر در آسیب شناسی شناسایی شده اند.

دلایل

برای معالجه و پیشگیری از بیماری ها ، درک شرایط از مکانیسم توسعه آنها از اهمیت بالایی برخوردار است ، بنابراین شناسایی علل تشکیل سلول های توموری یک کار مهم زنان و زایمان است.عوامل ایجاد کننده احتمالی ، ارتباط آن با تشکیل گره های میوات با احتمال زیاد ایجاد شده است:

• اختلالات هورمونی.
• تمایل ارثی به تغییرات فیبروتیکی در بافت همبند.
​​
• ایمنی را کاهش داد.
• اختلال در متابولیسم چربی ، چاقی (10 کیلو گرم اضافه وزن خطر ابتلا به بیماری را 20٪ افزایش می دهد).

از زمان کشف این بیماری ، می توان اطمینان حاصل کرد که تنها رابطه پارامترهای هورمونی با آسیب شناسی وعوامل خطر آنمهمترین شرایطی که باعث افزایش احتمال فرآیندهای بیماری زا در میومتر در یائسگی می شود عبارتند از:

• وجود تشخیص داده شده قبل از انقراض عملکرد تولید مثلی بیماری ها (فشار خون بالا ، دیابت ، پیلونفریت ، لوزه و غیره).
• التهاب اندام های لگن.
• بعدا منارک (اولین قاعدگی)؛
• خاتمه مصنوعی (سقط جنین پزشکی) یا غیر ارادی (سقط جنین) حاملگی.
• چرخه قاعدگی نامنظم.
• خونریزی قاعدگی گسترده.
• اضافه وزن؛
• آسیب دیدگی حفره رحمی ، مداخله جراحی در اندام دستگاه تناسلی.
• عفونت مقاربتی؛
• اواخر بارداری؛
• شرایط کار مضر؛
• استرس مکرر.
• سبک زندگی اشتباه (اختلال خواب ، هیپودینامی ، رژیم نامتعادل)؛
• اعتیاد به عادتهای بد (نوشیدن ، سیگار کشیدن)؛
• داروی طولانی مدت داروهای هورمونی ، قرص های ضد بارداری خوراکی.
• فقدان رابطه جنسی منظم.

یک پس زمینه هورمونی پایدار ، اطمینان 100 درصدی را تضمین نمی کند که سلول های میومتری نقصی پیدا نکنند ، و وجود اختلالات شایع در بدن لزوماً منجر به شکل گیری سازندهای تومور نمی شود.فیبرومهای اوج ، یک آسیب شناسی موضعی است که مستقل از سایر فرآیندهای است ، اما به حداقل رساندن تأثیر عوامل خطر احتمالی ، احتمال کاهش احتمال ایجاد تومور را افزایش می دهد.

طبقه بندی

مهر و موم تومور تومور یک رشد گلومرولی در عضله است که از الیاف بصورت تصادفی در هم تنیده تشکیل شده است.گره ها می توانند از هر دو عضله و بافت همبند تشکیل شده و در داخل بدن رحم (95٪ موارد) یا در دهانه رحم قرار بگیرند.بسته به موقعیت سازندها نسبت به میومتر فیبرومیوما به انواع زیر طبقه بندی می شود:

• زیرمگونی (زیرمکوزی) - گلومرولها در زیر آندومتر (مخاط مخاطی رحم) ، در نزدیکی حفره رحم قرار دارند.
• بینابینی (عضلانی ، داخل عضلانی) - توموری در داخل لایه عضلانی دایره ای وسط دیوارهای عضو ایجاد می شود.
• فرعی (صفاقی) - سازندها در زیر محیط (غشای سروز بیرونی) در نزدیکی حفره شکمی بومی سازی می شوند.
• intraligamentary (بین رباط) - گره ها در بین برگهای صفاق واقع در لبه های رحم (لیگامانهای راست و چپ گسترده) تشکیل می شوند.
• سلولهای ناقص گردن رحم - در لایه عضلانی کانال گردنی رحم (ناحیه انتقال رحم به مهبل) ، در دیواره جانبی دهانه رحم (پاراکرایکال) ، دیواره پشتی (رتروکروکال) ، پشت دهانه رحم (رحم خلفی) ایجاد می شود.

با توجه به تعداد نئوپلاسم ها ، آسیب شناسی به تک و چندگانه تقسیم می شود.در موارد نادری ، تشکیل سایت فیبروم عضلانی اتفاق نمی افتد ، و میومتر به طور دیفرانسیل رشد می کند - به این شکل از بیماری انتشار می گویند.نوع الیافی که تومور از آنها تشکیل شده است باعث تقسیم بیماری به فیبرومها می شود (الیاف بافت همبند باسردرد؛

در بیشتر موارد ، رشد سازندهای پاتولوژیک کند است که منجر به تعدیل تدریجی ناراحتی و تاخیر در مراجعه به پزشک می شود.رشد سریع تومور منجر به افزایش سریع شدت علائم بیماری می شود که در قالب افزایش درد ، بروز کم خونی ، افزایش حجم شکم با وزن ثابت بدن تجلی پیدا می کند.اگر گره تشکیل شده "پا" داشته باشد - پیچش آن مستثنی نیست ، که منجر به ایجاد نکروز بدن گره و بروز علائم حاد (درد شدید ، بیهوش بودن) می شود.

تظاهرات بالینی فیبرومیوما بسته به محل تومور ، اندازه آن و تعداد رشد عضلات فیبروم عضلانی ممکن است متفاوت باشد.ماهیت درد حتی با همان سیر بیماری ممکن است تغییر کند (بستگی به خصوصیات فردی بدن) دارد.مشخصه بارزترین اشکال مختلف فیبروم که در یائسگی و یائسگی ایجاد می شوند عبارتند از:

عوارض

تومور میوماس تومور خوش خیم است که با تحقیقات علمی به اثبات رسیده است.خطر احتمالی بدخیمی (بدخیمی) فیبرومها وجود دارد ، اما آنقدر کوچک است که می توان با احتمال ابتلا به سرطان و بدون نقص سلول میومتر مقایسه کرد.خوش خیم بودن لیومیوم به این معنی نیست که آموزش منجر به پیامدهای منفی برای بدن نمی شود.خطر این بیماری در عارضه های آسیب شناسی نهفته است ، خطر این بیماری در صورت افزایش است:

• آموزش میواتوز به اندازه های زیادی می رسد.
• رشد گره در یک نوع زیر پوستی یا فرومایه رخ می دهد.
• رشد تومور گریز از مرکز است.
• درهم و باریک عضلانی دارای عضله ساختمان غیر طبیعی یا محل بومی سازی (دهانه رحم ، داخل مغزی ، ایسکمیک) است.
• آموزش و پرورش "پا" دارد.

فیبروم های اوج ممکن است در یک سناریوی غیرقابل پیش بینی ایجاد شوند ، که این امر به دلیل کاهش عمومی عملکرد اندام ها و مطالعه ضعیف در مورد دلایل تومورهای وابسته به هورمون در ضمن کاهش تولید هورمون ایجاد می شود.عوارض بالقوه لیومیوم در یائسگی عبارتند از:

• خونریزی مداوم رحم ، که تهدیدی برای زندگی محسوب می شود و باعث کم خونی (ایجاد کم خونی) می شود.
• خونریزی داخل جمجمه.
• اعوجاج از غده ی گره ای (اغلب فروتنانه) ، که به عنوان تصویر علامتی از پریتونیت یا شکم حاد (درد شدید حاد ، ناهنجاری های غیرطبیعی دیواره شکم) تجلی می یابد.
• كشته شدن بافت هاي محل (بينابيني يا مخاطي) كه منجر به ظهور ويژگي هاي ويژه (تب ، تب ، درد در لمس شكم در ناحيه پرهيزكننده ناحيه نكروز شده) مي شود.
• وارونگی رحم (جابجایی اندام با وارونگی جزئی یا کامل غشای مخاطی به سمت خارج) در بدو تولد یک گره زیر پوستی میواتی از نوع اتفاق می افتد.
• تشکیل کانونهای اگزودات چرکی در رشد میوماس و بافتهای مجاور ، که توسعه سپسیس را تهدید می کند.

تشخیص

در هنگام تشخیص در حین زنانمعاينه علائمي كه نشان دهنده وجود گره هاي ميواتوز است ، جهت انجام اقدامات تشخيصي براي روشن سازي تشخيص انجام مي شود.میوموم باید از آسیب شناسی با یک تصویر بالینی مشابه - یک تومور بدخیم سارکوم و تومورهای خوش خیم تخمدان (فیبروم و کیستوما) - تمایز یابد.برای انتخاب تاکتیک های درمانی مناسب ، لازم است دقیقاً اندازه و محلی سازی تنگل های عضلانی-عضلانی مشخص شود که با استفاده از چنین روش های تشخیصی مانند:

• سونوگرافی (سونوگرافی) - روشی کاملاً آموزنده که با استفاده از آن می توان تشخیص داد.اندازه گیری از 10 میلی متر.معاینه ممکن است ترانس شکمی یا خارج از رحم باشد.گزینه دوم بیش از احتمال گرفتن تصویر واضح تر از ارگان ترجیح داده می شود.سونوگرافی طرح بومی سازی گره ها ، ساختار و اندازه آنها را تعیین می کند.
• تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی (MRI) برای ارزیابی وضعیت کلیه اندام های لگنی و کشف نئوپلاسم ها در مراحل اولیه استفاده می شود.تشخیص با این روش با کمترین آگاهی از نتایج سونوگرافی توصیه می شود ، که می تواند ناشی از انبوه بودن لایه ماهیچه ای میومتر باشد.
• هیستروسکوپی تشخیصی - معاینه حفره رحم با استفاده از یک دستگاه ویژه مجهز به دوربین (هیستروسکوپ).در طی این روش ، می توان ماده معدنی را برای معاینه بافت شناسی (بیوپسی) جمع آوری کرد.این روش تشخیصی در مواردی غیرممکن است كه تشخیص دقیق با نتایج دیگران غیرممكن باشدنظرسنجی
• داپپلومتری - ارزیابی جریان خون رحم و فعالیت پرولیفراتیو (رشد) نئوپلاسم های تومور توسط سونوگرافی.پس از تشخیص جریان خون محیطی یا مرکزی داخل جملاتی تلفظ شده (خونرسانی سازندهای تومور) ، مطالعات اضافی تجویز می شود.
• کولپوسکوپی - تکنیکی برای بررسی بصری اندام های داخلی با کمک یک ذره بین نوری یک کولپوسکوپ.هنگامی که بخش های مشکوک بافتی تشخیص داده می شوند ، در طول عمل بیوپسی انجام می شود.
• هیدروسونوگرافی نوعی سونوگرافی است که در آن وضوح تصویر با پر کردن حفره رحم با یک محلول خاص افزایش می یابد.
• آزمایش خون آزمایشگاهی - با استفاده از آنالیز کلی ، تعداد گلبول های قرمز خون ، هموگلوبین (برای تشخیص کم خونی) ، لکوسیت ها (برای تشخیص روند التهابی) ، پلاکت ها (تعیین سطح خطر از دست رفتن گسترده خون) مشخص می شود.آنالیزهای بیوشیمیایی در صورت وجود نشانه ها تجویز می شوند ، اینها شامل تعیین میزان پروتئین کل ، گلوکز ، نمونه های کبدی است.برای بررسی وضعیت هورمونی ، تعیین سطح هورمون ها (محرک کننده فولیکول ، پرولاکتین ، استرادیول ، پروژسترون ، تیروکسین).

درمان فیبروم های اوج

هنگام تجویز رژیم فیبروم در بیماران در طول اوج ، نتایج تشخیص و وضعیت عمومی بیمار در نظر گرفته می شود.در تومورهای آهسته رشد ، گره های کوچک (تا 12 هفته بارداری) وهیچ عارضه درمانی خاصی لازم نیست.در این حالت ، مشاهده منظم از متخصص زنان با هدف تشخیص به موقع تغییرات پاتولوژیک نشان داده می شود.

اگر علائم و نشانه هایی به وضوح بیان شده باشد که نشان دهنده پویایی رشد سازندها است - تاکتیک های درمانی بر اساس اندازه درهم و برهم های فیبروم عضلانی و میزان رشد آنها تعیین می شود.درمان با یکی از دو روش انجام می شود - محافظه کار یا رادیکال (جراحی).علائم مربوط به هدف درمان آرام در یائسگی عبارتند از:

• اندازه تومورها ، قطر بیش از 2 سانتی متر نیست.
• نوع آسیب شناسی بینابینی؛
• مکانهای داخلی و فرعی سازندهایی که فاقد "پا" هستند؛
• عدم وجود سلولهای آتیپیک و عوارض.
• آهسته رشد تومور.
• موارد منع مصرف در عمل جراحی.

فرم علامتدار فیبروم ها نیاز به استفاده از درمان های رادیکال تر دارد.اگر این بیماری شروع به نشان دادن علائم نگران کننده کند - این نشان دهنده اختلالات جدی در بدن و گسترش روند پاتولوژیک به اندام های دیگر است.در یائسگی با توجه به تغییرات هورمونی و تغییر در عملکرد بسیاری از سیستم ها ، ممکن است موقعیت هایی رخ دهد که برای حفظ زندگی و سلامت بیمار نیاز به جراحی دارد.علائم مربوط به درمان فیبروم ها به روش عمل شامل موارد زیر است:

• سازند توموری سه بعدی که در عملکرد اندام های مجاور اختلال ایجاد می کند.
• نوع آسیب شناسی زیر پوستی.
• رشد سریع سلولهای معیوب (4 هفته یا بیشتر در سال).
• خونریزی گسترده رحم.
• پیچ خوردگی پای گره ای ، انقراض بافت های رشد فیبروم عضلانی.
• تولد محل در لایه زیر پوستی رحم.
• ترکیبی از بیماری با اندومتریت یا آندومتریوز.
• مشکوک به بدخیمی تومور است.

دارو درمانی

اساس درمان غیر جراحی برای فیبروم های رحمی درمان دارویی است که هدف آن جلوگیری از رشد سلول های توموری و جلوگیری از بروز عوارض است.در پزشکی مدرن هنوز دارویی ارائه نشده است که بتواند لیومیوم را به طور کامل درمان کند ، بنابراین اصول درمان دارویی یائسگی به شرح زیر است:

• متوقف و جلوگیری از فرآیندهای التهابی و عفونی.
• فعال سازی دفاع دفاعی بدن؛
• تثبیت عملکرد سیستم غدد درون ریز.
• عادی سازی وضعیت روانی - عاطفی بیماران؛
• توقف خونریزی.
• جلوگیری از پیشرفت و درمان کم خونی.

وظایف با استفاده از داروهای منشأ هورمونی و غیر هورمونی حاصل می شود.دسته اول داروها با هدف متوقف کردن رشد ، کاهش اندازه تومورها و به حداقل رساندن شدت تظاهرات بالینی این بیماری انجام می شود.گروه دوم داروها برای عادی سازی عملکرد همه ارگان ها و سیستم ها ، جلوگیری از بروز عوارض و بهبود وضعیت عمومی بیمار تجویز می شود.بیشترین کاربرد را دارددر درمان لیومیوم داروهای هورمونی عبارتند از:

همراه با هورمون درمانی ، داروهای سایر گروه ها برای کمک به کاهش علائم بیماری ، جلوگیری از عوارض و درمان بیماری های همزمان که باعث تشدید میوما می شوند ، تجویز می شوند.داروهای غیر هورمونی که برای درمان تومورهای خوش خیم مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از:

• رحم - که برای کاهش ریزش خون تجویز می شود.
• منعقد کننده - برای درمان خونریزی نشان داده شده است.
• آنتی اکسیدان - فرآیندهای سلولی متابولیک را بازیابی می کنند.
• آنتی بادی ها - عادی سازی گردش خون را کاهش می دهد ، باعث کاهش توانایی پلاکت ها و گلبول های قرمز می شود.
• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی - اثر ضد درد دارند ، از پیشرفت فرآیندهای التهابی جلوگیری می کنند.
• ضد اسپاسمدیک - شدت درد را به دلیل شل شدن بافت های اسپاسمدی کاهش می دهد.
• ویتامین ها ، آماده سازی آهن - ترمیم سطح هموگلوبین در کم خونی ، تحریک بازسازی سلولی ، تقویت عمومی سیستم ایمنی بدن.
• آرام بخش - تثبیت تعادل روانی - عاطفی.
• داروهای هومیوپاتی - یک اثر پیچیده بر بدن ، عادی سازی کلیه ارگان ها و سیستم های مورد استفاده به عنوان درمان های کمکی.

جراحی

میوموپوز منوپوز نیاز به یک رویکرد فردی برای معالجه پاتولوژی و نظارت پزشکی مداوم بر وضعیت بیمار دارد.مصلحت استفاده از روشهای رادیکال درمانی باید توسط تمام مطالعات لازم تأیید شود.اقدامات نگهداري ارگان ها در درمان ليوميوما در زنان در سن باروري به دليل نياز به حفظ باروري است.در دوران یائسگی ، توانایی بدن در تولید مثل فرزندان مختل می شود ، اما این بدان معنی نیست که برداشتن اندام تناسلی داخلی برای بیمار بی خطر است.

برداشتن رحم یك استرس قدرتمند برای بدن یك زن است كه می تواند بر سلامتی و وضعیت روانی او تأثیر منفی بگذارد.استفاده از روشهای درمانی رادیکال باید باشداگر اثربخشی پیش بینی شده از روشهای دیگر بسیار کم باشد.آسیب دیدگی ترین مداخله که با حذف کامل غدد میوات انجام می شود:

• قطع عضو رحم.
• هیسترکتومی ساب توتال با برداشتن کانال گردن رحم.
• انقراض؛
• پانژیسترکتومی.

انواع مداخلات رادیکال حاکی از یک مرحله مقدماتی اجباری برای جراحی و توانبخشی بعد از عمل است.در عمل زنان و زایمان ، قطع عضو در بدن کمتر انجام می شود ، و ترجیح می دهند که تکنیک های محافظت از اندام با حداقل تهاجم حفظ شود.برای از بین بردن (بیرون زدگی) گره های میواتوز در یائسگی از روشهای جراحی مدرن مانند:

• میومکتومی استفاده می شود.
• آمبولیزاسیون شریان های رحمی (EMA)؛
• فرسایش FUZ؛
• هیسترکتومی گره های دارای فرسایش آندومتر؛
• کرایوتراپی transabdominal؛
• میولیز.

پزشک با انتخاب یک یا روش دیگر مداخله ، پزشک از وجود نشانه ها و موارد منع مصرف برای انجام دستکاری ها جلوگیری می کند.خواسته های بیمار در نظر گرفته می شوند ، اما هنگام تجویز یک روش درمانی ملاک تعیین کننده نیست.خصوصیات انواع مختلف عمل های جراحی برای برداشتن تومور در یائسگی عبارتند از:

1. قطع عضو واژینال (هیسترکتومی ساب توتال) - برداشتن رحم با حفظ گردن.پس از برداشتن بخیه های اندام بر روی مدفون اعمال می شود.عمل در صورت عدم وجود فرایندهای پاتولوژیک در گردن توصیه می شود ، یائسگی روش انتخابی هیسترکتومی ساب توتال با برداشتن استزائده ها
2. هیسترکتومی ساب توتال با برداشتن کانال دهانه رحم - جراحی برای برداشتن بدن و کانال گردن رحم.این روش شامل انجام حفره دستکاری یا روش لاپاروسکوپی است.این بسیار آسیب پذیرترین نوع درمان جراحی فیبروم ها است که همراه با ریزش خون شدید و سندرم درد درد در دوره بعد از عمل است.
3. خارج کردن رحم - برداشتن رحم.نشانه های جراحی عدم پویایی مثبت درمان محافظه کار است.
4. پانژیسترکتومی (یا هیستروسالپنگوواریکتومی) نوعی از هیسترکتومی توتال است که شامل قطع عضو یک ارگان با لوله ها و تخمدان های فالوپ است.
5. میومکتومی یک عمل صرفه جویی در اندام است که در آن حذف گره های میوات رخ می دهد ، اما رحم باقی می ماند.دستکاری ها با استفاده از هیستروسکوپ (برای از بین بردن سازندهای زیر موکوس) ، لاپاروسکوپ (با گره های فرومایه یا داخل عضلانی) یا برش های حفره در شکم و رحم انجام می شود.
6. EMA یک روش حداقل تهاجمی برای درمان تومورها در یائسگی است که براساس انسداد جریان خون در عروق که از تشکیل تومور تغذیه می کنند ، است.این روش شامل معرفی از طریق شریان فمورال ماده خاصی است که شریان را مسدود کرده و باعث انفارکتوس میوکارد می شود.
7. فرسایش FUS روشی غیر جراحی برای از بین بردن فیبروم ها است.روش مبتنی بر تأثیر از راه دور امواج مافوق صوت متمرکز است.نتیجه گرمای شدید بخشهای بافت محلی استنکروز حرارتی (مرگ تومور).این تکنیک تجربی است ، اما به دلیل کمترین احتمال بروز عوارض (کمتر از 0.05٪) در بسیاری از کشورها از قبل بسیار رایج است.
8. هیسترکتومی گره هایی که دارای فرسایش آندومتر است نوعی مداخله است که در آن برداشتن گره های زیر موکوس با معرفی هیستروسکوپ انجام می شود.این روش شامل خراشیدن و سوزاندن غشای مخاطی است که همراه با عوارض است.
9. کرایوتراپی transabdominal یک روش تجربی ، با حداقل تهاجم است که مبتنی بر معرفی تومورهای آسیب شناختی کریوپروب ها (سوزن های مخصوصی است که از طریق آن ماده یخ زدایی وارد می شود).وقتی یک سیستم کرایو فعال می شود ، گره از بین می رود.دستکاری ها تحت کنترل MRI انجام می شود.
10. میولیز ، کرایومیولیز - از بین بردن میوم و محتوی عروق عروق خود را با جریان لیزر (مایولیز) یا نیتروژن مایع (کرایومیولیز) از طریق دسترسی لاپاروسکوپی تغذیه می کند.این روش به دلیل عدم اطلاع رسانی در مورد اثرات طولانی مدت آن به ندرت مورد استفاده قرار می گیرد

دستور العمل های عامیانه

در دوران یائسگی فقط می توان برای اندازه های کوچک فیبروم و در صورت عدم وجود علائم مشخص استفاده کرد.امتناع از درمان سنتی به نفع روش های عامیانه با وجود نشانه هایی برای جراحی یا با پویایی واقعی بزرگ شدن گره ها بسیار خطرناک است.

هدف از داروهای جایگزین استجلوگیری از التهاب و مهار فرآیندهای توموری ، که با استفاده از گیاهان دارویی دارای خواص مناسب یا محصولات زنبور عسل (بره موم) حاصل می شود.بیشترین کاربرد اجزای مورد استفاده در دستور العمل های عامیانه عبارتند از:

• ترمیم کننده ، تونیک - celandine ، آب باتواشک ، برگ آلوئه ، جوش شیرین ، ریشه مارین.
• ضد التهابی - آب سیب زمینی ، تقویم؛
• زمینه تثبیت کننده هورمونی - یک طرفه یک طرفه (رحم بور) ، دانه کتان.
• antineoplastic - hemlock ، aconite (جنگنده) ، مجلسی (تمام گیاهان ذکر شده سمی هستند ، بنابراین تهیه مستقل از گیاهان دارویی بر اساس آنها توصیه نمی شود)؛
• خونریزی - گزنه ، رنده ها ، میخک ها ، زرشک ، گلدان.

درمان فیبروم های رحمی در منزل می تواند با تجویز داخلی نمک های شفابخش ، سرنگ یا وارد کردن تامپون های آغشته به ترکیب درمانی به داخل واژن انجام شود.راه دیگر برای خلاص شدن از گره های فیبروتیک در دوران یائسگی مربوط به طبیعی بودن (داروی جایگزین) هیرودوتراپی است.این تکنیک موارد منع مصرف دارد و استفاده از زالو برای نازک شدن خون در رگهای لگن است.

برای تکمیل روش های سنتی درمان فیبروم ها و تسریع در رسیدن به نتیجه مطلوب ، می توانید از یکی از دستور العمل های طب سنتی استفاده کنید:

• تنتور گل صد تومانی.Peony (یا ریشه مارین) تأثیر مفیدی بر سیستم عصبی دارد ، به بهبود فرایندهای متابولیک و دفع کمک می کنداز بدن سموم.این گیاه به دلیل داشتن خواص ضد التهابی بسیار مورد استفاده در مشکلات زنان و زایمان است.برای تهیه تنتور ، 50 گرم ریشه خشک باید با 0.5 لیتر ودکا پر شود و برای 1.5-2 هفته اصرار کنید.لازم است برای 3 ماه معجون را در اوج مصرف کنید.در روز (قبل از غذا)
• تنتور كوپچین.روش پیشنهادی توسط گیاه شناس V.کوپچین ، بر اساس ترکیبی از چنین خواص مفید اجزای موجود در ابزار ، مانند بهبود عملکرد خون ، عادی سازی فعالیت سلولهای ایمنی ، تنظیم غدد درون ریز.ترکیب دارویی با ترکیب 10٪ تنتور گیاهان دارویی (100 گرم) از بفونگین ، کرم چوب ، گلهای دریایی ، سلاندین ، ​​گیاه چنار و 0.5 لیتر ودکا تهیه می شود.به مخلوط اضافه شده 300 گرم آب آلوئه و تمشک.1 قاشق غذاخوری مصرف کنید.سه بار در روز به مدت یک ماه.دوره را 2 بار دیگر با یک استراحت 5 روز تکرار کنید.
• جوشان توپخانه یک طرفه.نام قومی خانواده هدر (کاج رحم) به دلیل خواص آن ، برای درمان بیماری های زنان و زایمان مفید است.محتوای بالای توپخانه هورمونهای گیاهی به بهبود تعادل هورمونی اختلال در یائسگی کمک می کند و تانن ها اثر خونریزی و ترمیمی دارند.برای تهیه آبگوشت ، 2 قاشق غذاخوری بریزید.چمن خشک 1 فنجان آب گرم و 5 دقیقه در حمام آب جوشانده.محلول تخلیه شده را روی 1 قاشق غذاخوری بریزید.لسه بار در روز بعد از غذا.

Prevention

در صورت عدم وجود اطلاعات کافی در مورد علل ایجاد نقصسلول های موجود در میومتر در توصیه های یائسگی برای پیشگیری از فیبروم ها به رعایت قوانین عمومی یک سبک زندگی سالم کاهش می یابد.جهات اصلی پیشگیری از عوامل احتمالی که باعث ایجاد پاتولوژی تومور می شود عبارتند از:

• تولید پاسخ صحیح به موقعیتهای استرس زا؛
• اطمینان از فعالیت بدنی منظم.
• رژیم متعادل؛
• پیروی از خواب؛
• کنترل وزن بدن؛
• انجام مراحل معتدل؛
• عادی سازی و کیفیت زندگی جنسی؛
• ترک عادت های بد؛
• درمان به موقع بیماری ها؛
• بطور دوره ای معاینات پزشکی پیشگیرانه را انجام می دهد (در اوج توصیه می شود هر شش ماه یکبار به یک متخصص زنان مراجعه کنید).
• محدودیت قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید و خورشید.
• اشباع بدن با استفاده از عناصر کمیاب ضروری با گرفتن مجتمع های ویتامین و مواد معدنی.

Video

اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.