سیستیت مزمن در زنان - نحوه درمان التهاب برای همیشه با دارو و داروهای قومی

روند التهابی که به مخاط می رسدبه این اصطلاح "سیستیت" گفته می شود.این بیماری ارولوژیک به صورت حاد یا مزمن بروز می کند.زنان بیشتر رنج می برند ، زیرا این امر به ویژگی های آناتومیکی بدن نیمه ضعف بشری کمک می کند.درمان سیستیت مزمن دشوار است ، زیرا آسیب شناسی می تواند سالها زن را نگران کند.این بیماری بیشتر بدون علائم با تشدید دوره ای رخ می دهد.

سیستیت مزمن چیست؟

التهاب طولانی مدت مثانه ، که منجر به تغییرات ساختاری و عملکردی دیواره های آن می شود ، به نام سیستیت مزمن.این بیماری می تواند برای مدت طولانی نهفته باشد و یا دارای علائم ثابت باشد.در ارولوژی زنان شایعترین آسیب شناسی دستگاه تناسلی است که بطور قابل توجهی کیفیت زندگی را خراب می کند.بیماری مزمن نیاز به یک روش تشخیصی دقیق و درمان متنوع دارد.

علائم

التهاب مزمن مثانه درمعمولاً خانمها با تشدید نادر (یک بار در سال) یا مکرر (دو یا چند بار در سال) بدون علامت هستند.در مورد بیماران دارای دوره پایدار بیماری نهفته ، بیماران شکایتی ندارند.هنگام تشدید ، علائم زیر سیستیت مزمن در زنان رخ می دهد:

• درد شکم.
• و تکرر ادرار دردناک؛
• تب؛
• کاذب با آزاد کردن چند قطره ادرار برای ادرار کردن می خواهد.
​​

علائم سیستیت مزمن در زنان

اولین علامت سیستیت مکرر ، درد در ناحیه تحتانی شکم یک زن است.گاهی اوقات ناخالصی های خون در خون ظاهر می شوند - این نشان دهنده التهاب نادر مثانه است.به طور معمول علائم تشدید عبارتند از:

• با پر شدن مثانه ، درد را افزایش می دهد.
• ادرار بوی نامطبوع و رنگی ابری دارد؛
• و خارش دستگاه تناسلی؛
• بعضی اوقات کمر درد رخ می دهد.

علل

سیستیت مزمن در زنان و مردان به دلایل مشابه بروز می کند.اینها باکتری ها ، ویروس ها و قارچ هایی هستند که از نظر جنسی منتقل می شوند ، فیزیکی (رادیواکتیو ، مکانیکی ، حرارتی) و شیمیایی (سموم ، سموم ، مواد مخدر).علاوه بر این ، عوامل خطراتی وجود دارد که منجر به ایجاد آسیب شناسی می شوند:

• درمان نادرست سیستیت حاد.
• دستکاری پزشکی (کاتتریزاسیون مثانه ، سیستوسکوپی و غیره)؛
• یبوست طولانی مدت.
• فعالیت جنسی بیش از حد؛
• اورتریت مزمن؛
• استفاده طولانی مدتداروهای هورمونی؛
• بهداشت شخصی؛
• غذای سرخ شده ، تند ، شور ، دودی.
• کار بی تحرک؛
• کانون سایر عفونتهای مزمن (پوسیدگی ، آبسه و غیره)؛
• سنگ مثانه؛
• هیپوترمی عمومی بدن؛
• آسیب شناسی عفونی و التهابی اندام های لگنی (پیلونفریت ، پروستاتیت).

طبقه بندی

صرف نظر از علت سیستیت مزمن در زنان ، در رابطه با سایر بیماری های دستگاه ادراری ، آسیب شناسی ممکن است اولیه یا ثانویه باشد.اولی به عنوان یک بیماری مستقل رخ می دهد و دوم نتیجه بیماری دیگر است.سيستيت مزمن مزمن به صورت طبقه بندي مي شود:

• منتشر.
• کانونی؛
• دهانه رحم؛
• تریگونیت (جایی که مثانه و مجرای ادرار به هم وصل می شوند).

سیستیت و حاملگی

طبق آمار ، 10٪ از زنان باردار با این مشکل روبرو هستند.بیشتر اوقات ، سیستیت آلرژیک در سه ماهه اول رخ می دهد ، هنگامی که عفونت ها و پاتوژن های مختلفی به اندام های دستگاه ادراری زن حمله می کنند.این به دلیل افت سیستم ایمنی بدن و تغییر ساختار بدن در سطح هورمونی و فیزیولوژیکی است.درمان سیستیت مزمن در زنان باید فوراً آغاز شود ، زیرا آسیب شناسی تهدیدی برای رشد جنین و تهدیدی برای سلامتی مادر انتظار است.عواقب آن می تواند متفاوت باشد - از تولد زودرس ، تا کاهش وزن در یک نوزاد.

از آسیب شناسی خطرناک

سیستیت هموراژیک در مرحله مزمن برای تخریب دیواره های واژن و مثانه خطرناک است.ظرفیت بدنتا حد زیادی کاهش می یابد ، اضطراب مداوم و ادرار دردناک وجود دارد ، و متعاقباً - قسمت های مکرر بی اختیاری ادرار.در هنگام سیستیت بینابینی بیماران می توانند تا 40 بار در روز به توالت بروند.خطر ابتلا به بدخیمی وجود دارد.برای خانم ها این بیماری خطرناک است زیرا عفونت دیواره های مجرای ادرار می تواند به زائده ها گسترش یابد و اغلب منجر به ناباروری می شود.سیستیت نکروتیک می تواند با پریتونیت چرکی پیچیده شود.

تشخیص

پس از جمع آوری شکایات و بیهوشی ، متخصص می تواند به راحتی سیستیت را تشخیص دهد.برای شناسایی این بیماری ، تعیین وجود بیماری کلیوی یا سایر آسیب شناسی های دستگاه تناسلی مهم است.برای این منظور ، پزشک معاینه زنان و زایمان و معاینه روده از مردان را انجام می دهد.مرحله بعدی تشخیص - مطالعات آزمایشگاهی:

• تجزیه و تحلیل کلی ادرار؛
• تجزیه و تحلیل ادرار توسط نشیپورنکو.
• در حال کاشت ادرار بر روی ماده شفا جهت شناسایی بیماری زا؛
• روشهایی را با نوارهای نشانگر برای وجود لکوسیت ها ، پروتئین ها و نیتریت ها - محصولات باکتریایی بیان می کنند.
• تعیین لکوسیت استراز برای وجود چرک در ادرار.

علاوه بر این ، پزشک می تواند معاینه ابزار را تجویز کند:

• سونوگرافی مثانه.
• سیستوگرافی کنتراست برای تشخیص پولیپ ، دیورتیکول ، تومورها ، کیستیک ، فرسایش یا سازندهای فولیکولی.
• سیستوسکوپی برای معاینه مجرای ادراری و مخاط مثانه با استفاده از سیستوسکوپ.

درمان سیستیت مزمن

پس از تشخیص ، درمان خانگی پیچیده خانگی انجام می شود.بهتر است با استفاده از داروهای ضد باکتری ، شستشوی مثانه و سایر فیزیوتراپی ، تنظیم رژیم غذایی ، رژیم روز و بهداشت منظم دستگاه تناسلی ، بیماری را درمان کنید.برای افزایش دفاعی بدن ، سیستم ایمنی و تحریک کننده ایمنی را تعیین کنید.برای خلاص شدن از شر درد سریعتر ، به بیمار توصیه می شود دستور العمل های عامیانه اثبات شده باشد.

داروها

درمان ضد التهابی در زنان با ترمیم میکرو فلور واژن آغاز می شود.برای این کار ، پزشک آنتی بیوتیک های با طیف گسترده ای را تجویز می کند.در ترکیب با ضد باکتریها از داروهای گیاهی استفاده می شود.برای رفع التهاب ، پزشک داروهای ضد التهابی را تجویز می کند.Spazmolytics برای تسکین اسپاسم و تسکین درد استفاده می شود.محبوب ترین داروهای بیماری مزمن:

1. ایبوپروفن.یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی که به سرعت درد شدید را از بین می برد.400 میلی گرم 3 بار در روز اختصاص دهید.دوره درمان - همانطور که توسط دکتر هدایت می شود.این دارو منع مصرف دارد: کولیت اولسراتیو ، اختلالات گردش خون ، سیر حاد بیماری های کلیه ها و /یا کبد.
2. هیلاک فورته.پروبیوتیک ، که همراه با آنتی بیوتیک ها برای ترمیم میکروبی و روده مهبل تجویز می شود.در نوشیدن سیستیتس 40-60 بار در طول دوره ضد باکتری 3 بار در روز قطره.موارد منع مصرف - عدم تحمل فردی به اجزای دارو.
3. سیستون.آماده سازی گیاه با ده عصاره گیاه در ترکیب.دارای خاصیت مدر ، ضد التهابی ، ضد میکروبی است.شما باید قرص ها را 2 قطعه 3 بار در روز به مدت 6-12 هفته بنوشید.

ضد باکتری

همه پزشکان ترجیح می دهند سیستیت را با آنتی بیوتیک درمان کنند.دوره درمانی ممکن است 1.3 یا 7 روز باشد.محبوب ترین داروها عبارتند از:

1. سفالکسین.آنتی بیوتیک با طیف گسترده ای برای درمان عفونت ها.برای سیستیت ، هر 5 ساعت 250-500 میلی گرم تعیین کنید.اگر دوز صحیح نباشد ، ممکن است بثورات ، کهیر ، اریتم وجود داشته باشد ، تورم از خواب می تواند رخ دهد.
2. تتراسایکلین.آنتی بیوتیک با فعالیت ضد میکروبی گسترده.برای سیستیت ، 0.25 گرم هر 6 ساعت تعیین کنید.این می تواند عوارض جانبی دستگاه گوارش ایجاد کند.

باکتریوفاژها در سیستیتس

جایگزینی موثر آنتی بیوتیک ها - باکتریوفاژها.آنها ویروسی هستند که سلولهای باکتریایی را از بین می برند.برای اهداف پزشکی ، میکروارگانیسم ها در آزمایشگاه ها رشد می کنند و آماده سازی بر اساس آنها به شکل قرص ، ذرات معلق در هوا ، محلول ها آزاد می شوند.باکتریوفاژها ایمنی را سرکوب نمی کنند ، باعث ایجاد اعتیاد نمی شوند ، به سیستیت آهسته کمک می کنند.معروف ترین داروها عبارتند از:

1. باکتریوفاژ پروتئین.از نظر داخلی ، موضعی به شکل آبیاری واژن و مجرای ادرار استفاده می شود.دوز توصیه شده - تا 50 میلی لیتر در روز به مدت 1-3 هفته.قبل از استفاده باید ویال را لرزاند.اگر رسوب یا کدورت شناسایی شود ، از عامل استفاده نمی شود.
2. Sextaphagus باکتریوفاژ.در نظر گرفته شده بهترین برایدرمان بیماریهای ارولوژی.داخل 1 قاشق غذاخوری استفاده می شود.لدو بار در روز به مدت 1-3 هفته.استفاده از دارو بهمراه آنتی بیوتیک ها امکان پذیر است.هیچ منع مصرفی پیدا نشد.

فیزیوتراپی

درمان سیستیت با روشهای فیزیوتراپی در مرحله تشدید یا در طول بهبودی توصیه می شود.انواع مؤثرترین روشها:

1. UHF درمانی.نوسانات در میدان الکترومغناطیسی باعث کاهش نفوذپذیری مویرگ ها ، فعالیت واسطه های التهابی در بافت ها را مهار می کند.
2. مگنتوفورز.این دارو توسط یک میدان مغناطیسی به غشای مخاطی تزریق می شود.
3. سونوگرافی فرکانس های مختلف.از آن برای ماساژ اندامهای داخلی هیجان زده ، افزایش ایمنی ، بهبود گردش خون استفاده می شود.

رژیم

وظیفه اصلی تغذیه درمانی سیستیتس افزایش خروج ادرار از مناطق عفونت است.این از طریق گنجاندن در رژیم غذایی غذاهای قلیایی ، غذاهایی با حداقل پروتئین ، غذاهای کم نمک حاصل می شود.لازم است حداقل 4 بار در روز در بخش های کوچک میل شود ، تا مایعات بیشتری بنوشید.محصولات ممنوع برای سیستیت:

• ترشی ، ماریناد ، محصولات دودی.
• ادویه ها ، ادویه جات ترشی جات؛
• کیک ، کیک و شیرینی؛
• شیرینی؛
• چای قوی ، قهوه ، کاکائو.

رژیم غذایی باید لبنیات باشد ، بنابراین پزشکان توصیه می کنند که در طول درمان بیماری مزمن مصرف شود:

• ماهی آب پز ، گوشت ؛
• سوپ سبزیجات؛
• فرنی؛
• لبنیات؛
• میوه از مزارع محلی؛
• چغندر آب پز؛
• سبزیجات تازه به مقدار زیاد.

درمان با داروهای مردمی

مبارزه با سیستیت دردناک را می توان با جوشانده گیاهان دارویی و سایر دستور العمل های مردمی بدست آورد:

1. تزریق بابونه استفاده می شودحمام های نشسته با هدف تأثیر درمانی بر کانون های عفونت.برای این کار 5 قاشق غذاخوری دم کنید.لگلهای خشک شده در هر لیتر.آب جوش
2. جوشان شهدا.برگهای گیاه خاصیت ضد درد ، ضد درد دارند.2 قاشق غذاخوری طول می کشد.مواد اولیه 2 فنجان آب جوش ریخته ، 2 ساعت اصرار دارند.نصف لیوان آبگوشت را 3 بار در روز مصرف کنید.

پیشگیری

برای جلوگیری از تشدید بیماری بسیار آسانتر از درمان است.برای این منظور لازم است که اقدامات پیشگیرانه ساده را رعایت کنید:

• از بین بردن به موقع آسیب شناسی های اورولوژی.
• به سوپراكور (مخصوصاً لگن و پاها)؛
• غذاهای تند را از رژیم غذایی محروم می کند.
• مایعات بیشتری بنوشید (8-10 لیوان آب در روز)؛
• کتانی پارچه ای طبیعی بپوشید.
• بهداشت صمیمی را رعایت کنید.

فیلم ها