محلول رینگر - نشانه هایی برای استفاده ، موارد استفاده و موارد منع مصرف
این دارو جایگزین پلاسما استترکیب پیچیدهمؤلفه اصلی مسئول عملکرد بیولوژیکی محلول کلرید سدیم است.عمل این دارو براساس رقیق شدن و افزایش حجم خون است.داروها یک مایع بی رنگ و شفاف هستند که از استریل و عاری از پیرژن ساخته می شوند.
هدف ابزار
اصلی ترین عملی که محلول رینجر-لاک روی بدن انجام می دهد همودینامیک است.این دارو میکروسیرکولاسیون خون را بهبود می بخشد ، از انعقاد داخل عروقی و تشکیل میکرو لخته ها جلوگیری می کند.در طول دارو میزان مایعات در گردش در رگ های خونی به طور موقت افزایش می یابد.
روش های استفاده از محلول
محلول برای تجویز تزریقی در نظر گرفته شده است.این دارو توسط قطره داخل وریدی یا مقادیر تجویز شده توسط پزشک به مقدار لازم برای حفظ تعادل آب در بدن تجویز می شود.قبل از تجویز ، محلول تا دمای بدن بیمار گرم می شود.حداکثر دوز روزانه برای بیمار بالغ 50 میلی لیتر در کیلوگرم است ، برای کودکان - 10 میلی لیتر در کیلوگرم درمان برای یک دوره سه تا پنج روز تجویز می شود.
نشانه های استفاده
این دارو در صورت نیاز ، به عنوان جایگزین پلاسما تجویز می شود.شمارش گلبولهای قرمز در موارد زیر:
- شوک.
- فروپاشی؛
- می سوزاند؛
- سرمازدگی؛
- استفراغ؛
- اسهال.
سایر نشانه های استفاده از داروها در تصحیح آب و تعادل الکترولیت ها عبارتند از:
- peritonitis ریخته (التهاب صفاقی)؛
- پلاسماس درمانی؛
- انسداد روده؛
- فیستول روده؛
- کم آبی؛
- آلکالوز متابولیک.
برای تزریق داخل وریدی
متوسط تزریق 60-80 قطره در دقیقه است.شاخص های اصلی برای تجویز دوز دارو:
- سن؛
- وزن بدن؛
- وضعیت بالینی بیمار؛
- پارامترهای آزمایشگاهی.
برای استنشاق
استفاده مایعات از داروها در جریان مراقبت های اضطراری پزشکی برای احیاء - نیاز به پر کردن مایعات در بدن نشان داده شده است.محلول رینجر برای استنشاق می تواند برای درمان سرفه در کودکان استفاده شود (4-5 میلی لیتر از دارو در 5-7 دقیقه استنشاق می شود).
ویژگی های برنامه کاربردی
معرفی سریع مقدار زیادی از محلول نیاز به کنترل وضعیت اسید پایه و غلظت الکترولیت دارد.
به دلیل داشتن یون های کلرید زیاد ، مصرف بیش از پنج روز توصیه نمی شود.فقط از ویالهای دست نخورده می توان برای درمان استفاده کرد ، مایعات باید شفاف باشند.این دارو در موارد منع مصرف است:
- ورم مغزی.
- ادم ریوی:
- نارسایی کلیوی.
- واکنشهای آلرژیک؛
- هایپرناترمیا؛
- هیپرکلرومی؛
- راه هوایی می سوزد.
- نارسایی قلبی در مرحله جبران خسارت؛
- اسیدوز؛
- تجویز گلوکوکورتیکواستروئیدها.
مصرف بیش از حد
مقدار زیاد محلول رینجر منجر به ایجاد اختلال در تعادل آب و الکترولیت در بدن تعادل اسید-قلیایی می شود.در واکنشهای اولیه ، باید تجزیه و تحلیل دلایل و قطع مصرف دارو انجام شود ، پس از آن حالت بدن بدون مداخلات اضافی عادی می شود.علائم اصلی مصرف بیش از حد دوز:
- هایپروولمی.
- هایپرناترمیا؛
- هیپرکالمی؛
- هیپرکلسمی؛
- هایپرکلرورمی.
محلول رینجر در دوران بارداری
این محصول در صورتی انجام می شود که منافع مورد انتظار از درمان برای یک زن از خطر درک شده برای جنین بیشتر باشد.در صورت عدم وجود داده های بالینی ، شیردهی باید در طول استفاده از آن خودداری شود.
تعامل با سایر داروها
این دارو هنگام داروی زیر به آرامی دفع می شود:
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدیآماده سازی؛
- آندروژن؛
- هورمون آنابولیک؛
- استروژن؛
- کورتیکوتروپین؛
- ماده معدنی کورتیکوئیدها؛
- گشادکننده عروق؛
- باند بلاک.
خطر تجمع سمی با تجویز همزمان با گلیکوزیدهای قلبی افزایش می یابد.خطر احتمالی هیپرکالمی در هنگام ترکیببا:
- دیورتیک پتاسیم؛
- مهار کننده های ACE (آنزیم تبدیل آنژیوتانسین)؛
- آماده سازی پتاسیم.
Video
اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.
