درمان جراحی پروستاتیت - آماده سازی بیمار ، روش های مداخله و موارد منع مصرف

اگر درمان محافظه کارانهسپس به مقابله با پروستاتیت کمک نمی کندجراحی به بیمار تجویز می شود.جراحی یک روش درمانی اساسی است ، بنابراین در موارد شدید مورد استفاده قرار می گیرد.این عمل جراحی به بهبود کیفیت زندگی ، از بین بردن اثرات خطرناک و احیای ادرار طبیعی کمک می کند.این روش به روش های مختلفی انجام می شود ، از جمله تهاجمی که حداقل عوارض کمتری دارد.صرف نظر از نوع جراحی ، پیروی از آن نیاز به بهبودی مناسب دارد که خطر عوارض جانبی را کاهش می دهد.

نشانه هایی برای درمان جراحی پروستاتیت

جراحی به ندرت مورد التهاب پروستات است.درمان اصلی پروستاتیت درمان محافظه کارانه است که شامل دارو ، فیزیوتراپی ، ماساژ و فیزیوتراپی است.اگر مجموعه ای از چنین اقدامات برای مدت طولانی نتیجه مثبتی نداشته باشد ، پس عمل جراحی ضروری است.هدف آن از بین بردن عوارض و عواقب بیماری مانند:

• آبسه چرکی؛
• اسپرم و هماچوری؛
• اختلالات دیسوریک ، از جمله احتباس حاد ادرار.
• هایپرپلازی پروستات ناشی از دویدن یا پروستاتیت حاد.
• کلسیفیکاسیون در بافت های غده ای.
• تومور بدخیم.
• عفونت مکرر دستگاه ادراری.
• paraproctitis؛
• ظاهر مداوم خون در ادرار.

محدودیت در عمل جراحی

حتی اگر درمان جراحی پروستاتیت لازم باشد ، در همه موارد انجام نمی شود.این عمل تعدادی از موارد منع مصرف دارد.برای تصمیم گیری نهایی ، عوامل زیر در نظر گرفته می شود:

1. محدودیت سنی.اگر بیمار بیش از 70 سال داشته باشد ، در معرض خطر ایست قلبی است.
2. بیماری.جراحی در دیابت ، آسیب شناسی های قلبی عروقی ، اختلال در عملکرد کبد ، هموفیلی ، کم کاری تیروئید ، عفونت های حاد تنفسی ویروسی منع مصرف دارد.
3. زخم و خونریزی داخلی.این عمل برای ترک های مقعد و بواسیر و همچنین بیماری های حاد روده انجام نمی شود.

روش ها برای درمان جراحی پروستاتیت

کلیه اقدامات پروستاتیت به دو گروه تهاجمی و حداقل تهاجمی تقسیم می شود.مورد دوم بیشتر استفاده می شود زیرا باعث عوارض کمتری می شوند و نیازی به توانبخشی طولانی ندارند.اگر می توان از روشهای حداقل تهاجمی استفاده کرد ، سپس پروستاتکتومی انجام می شود - جراحی باز برای پروستات.لیست کلی روشهای جراحی پروستاتیت شامل موارد زیر است:

1. ترانس تراورتالاندامها با ضد عفونی کننده درمان می شوند.
2. یک ژل روی مجرای ادرار اعمال می شود ، پس از آن یک ریزسکوپ معرفی می شود - ابزاری متشکل از 2 لوله و یک عنصر کار.
3. به دلیل جریان الکتریکی ، بافت های آسیب دیده مکش می شوند که توسط پمپ خارج می شوند.
4. در صورت لزوم هموستاز - متوقف کردن خونریزی.
5. ریزسکوپ از مجرای ادرار برداشته می شود.

حتی با هموستاز ، خونریزی می تواند تا 4 روز طول بکشد.دلیل آن رد سایت انعقادی است.به همین دلیل ، کاتتر فالی با ادرار تا 4 روز در مجرای ادرار باقی مانده است.برای برداشتن مجرای پروستات (TURP) بیمار به مدت 3-4 تا 7 روز در بیمارستان بستری می شود.از جمله معایب این روش ، ادرار دردناک در چند روز اول پس از مداخله است.مزایای TURP عبارتند از:

• هیچ زخم خارجی پس از عمل وجود نخواهد داشت.
• مدت دوره بهبودی بسیار کوتاهتر از پروستاتکتومی است.
• این روش عوارض کمتری را به همراه دارد.



پروستاتکتومی باز

این رادیکال ترین روش درمانی جراحی پروستاتیت است.پروستاتکتومی باز با بزرگ شدن پروستات انجام می شود.این نشانه ها شامل عوارض پروستاتیت و آسیب به مثانه است.قبل از عمل ، بیمار یک سری مراحل را تجویز می کند:

• سیستوسکوپی.
• تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی؛
• آزمایش ادرار و خون؛
• تست آنتی ژن اختصاصی - PSA.

وقتی نوار باز استجراح پروستاتکتومی برش بین کچل و مقعد را ایجاد می کند.سپس ریزکتور بخشی از پروستات و کل اندام را از بین می برد.از طرف دیگر ، چندین برش در قسمت پایین شکم ایجاد می شود که از طریق آن یک ابزار جراحی درج می شود.روش باند بسیار نادر است.ترجیحا روش حداقل خطرناک است.مزیت پروستاتکتومی باز توانایی درمان پروستاتیت و مشکلات مرتبط با آن است.مضرات چنین جراحی بیشتر است:

• مدت طولانی در بیمارستان بماند.
• دوره بهبودی طولانی؛
• خطر بالای ریزش خون ؛
• احتمال آسیب الیاف عصبی که منجر به مشکل در نعوظ یا اختلال نعوظ می شود.

جراحی لیزر

در غیر این صورت ، این روش را بخار لیزر یا احتیاط لیزر می نامند.اساس این عمل تخریب بافت های ملتهب غده پروستات است.در این حالت رگ های خونی آسیب دیده ، اما به نظر می رسد آنها توسط لیزر "مهر و موم شده" هستند ، بنابراین خونریزی نمی کنند.قبل از عمل ، بیمار باید معاینه های مختلفی انجام دهد:

• آزمایش خون عمومی و بیوشیمیایی.
• تجزیه و تحلیل ادرار.
• سونوگرافی ادراری؛
• بیوپسی پروستات - به توصیه پزشک.

در روز عمل ، بیمار از نوشیدن یا خوردن ممنوع است.تکنیک احتیاط لیزر دارای یک اشکال است - در حجم زیادی از پروستات تأثیر نخواهد گذاشت.از جمله مزایای چنین عملی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• نگه داشتن ابزار از طریق مجرای ادرار بدون برش.
• خونریزی ندارد.
• مدت کوتاه در بیمارستان
• دوره بعد از عمل تنها 3 روز؛
• بهبود کیفیت زندگی بیماران؛
• از بین بردن علائم مرتبط با ادرار.

زهکشی آبسه.

نشانه چنین درمانی جراحی ، پروستاتیت چرکی است.اگر التهاب به روش محافظه کارانه قابل استفاده نباشد ، چرک در پروستات ایجاد می شود.برای از بین بردن آبسه در مراحل اولیه ، پزشک در مورد لزوم شستشوی بافت پروستات با محلول های ضد عفونی کننده تصمیم می گیرد.این عمل به شرح زیر انجام می شود:

• در پرینه یا رکتوم پوست و بافت زیر جلدی را جدا می کند (گزینه دیگر - سوراخ کردن و وارد کردن یک سوزن سوراخ).
• اگزودات چربی با زهکشی خارج می شود.
• ، سپس بافت ها با محلول ضد عفونی کننده شسته می شوند.

مضرات تخلیه آبسه خطر ابتلا به عوامل باکتریایی در بدن است.این مضرات شامل امکان حذف ناقص اگزودات چرکی است.این روش درمانی دارای چندین مزیت است:

• دوره توان بخشی کوتاه مدت.
• خطری برای از دست دادن عملکرد جنسی وجود ندارد.



برش ادراری پروستات

جوهر این روش جراحی برای پروستاتیت کاهش فشار بر مثانه است.برای رسیدن به این اثر ، چندین برش بر روی غده پروستات ساخته می شود.در نتیجه روند ادرار بهبود می یابد.برش transurethral گاهی اوقات با استفاده از الکتروفورزاسیون انجام می شود.این روش شامل گرم کردن و تبخیر بافتهای پروستات است.در طی روش ، بلافاصله لخته شدن خون رخ می دهد ، که خطر ریزش خون را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.

نقطه ضعف این روش این است که برای درمان بیشتر پروستاتیت با داروی محافظه کارانه محافظه کار لازم است.مزایای این روش عبارتند از:

• کاهش قابل توجهی در احتمال انزال رتروگراد ، مانند TURP.
• مدت کوتاه در بیمارستان - 2-3 روز؛
• بدون نیاز به بهبودی طولانی مدت.

آماده سازی برای درمان جراحی پروستاتیت

به هر روشی که انتخاب کنید ، جراحی استرس بسیار خوبی برای بدن است.خطرات عوارض بالقوه ، ریزش خون و وخیم تر شدن عملکرد نعوظ است.آماده سازی مناسب برای جراحی به کاهش خطر چنین عوارضی کمک می کند.در چندین مرحله انجام می شود:

1. بررسی عمومی.متخصص اورولوژی بعد از گذراندن بیمار از تمام مراحل لازم ، روشی را برای جراحی با عوارض جانبی کمتری انتخاب می کند.در همان مرحله ، متخصص در مورد عواقب احتمالی به مرد آگاه می شود ، توصیه هایی را برای اصلاح روش معمول زندگی ارائه می دهد.
2. گزیده ای از داروهای بیهوشی برای بیهوشی.سن و وضعیت قلب بیمار را در نظر می گیرد ، وجود آلرژی ، وضعیت روانی را در نظر می گیرد.
3. مصرف دارو.یک هفته قبل از عمل جراحی ، بیمار به آنتی بیوتیک ها و داروهای هموستاتیک تجویز می شود.شما باید ضد انعقاد کننده هایی را که خون را نازک می کند ، حذف کنید.

عواقب احتمالی عمل جراحی

حتی درمان جراحی جزئی تهاجمی پروستاتیت می تواند تعدادی از عوارض را ایجاد کند.دلیل این امر این است که عمل جراحی فقط درد و تظاهرات دیستوریک را از بین می برد ، یعنی بیماری از بین نمی رود.این به دلیل استفاده نادر از تکنیک های جراحی است.از جمله عوارض بالقوه عبارتند از:

1. عود.پس از چند ماه ، روند التهابی ممکن است برگردد.این در 10-15٪ موارد مشاهده می شود.علائم تشدید تب مداوم ، بریدگی در ادرار و مقاربت ، درد شدید است.
2. تشکیل چسبندگی.آنها خطرناک هستند زیرا می توانند منجر به نازایی موقتی یا مزمن شوند.
3. مسمومیت با آب.هنگام بلعیدن حفره پروستات با محلول ، ممکن است آب وارد جریان خون شود و باعث مسمومیت عمومی شود.
4. خونریزی.در بین تمام عوارض این بیماری بیشتر از سایرین است.مشکل با انتقال خون حل می شود.
5. اختلالات دیسوری.این موارد شامل احتباس ادرار حاد ، ادرار غیر ارادی است.این علائم سرانجام به خودی خود از بین می روند.



توانبخشی بعد از عمل

درمان جراحی پروستاتیت نه تنها به عمل صحیح ، بلکه به توانبخشی صحیح نیز بستگی دارد.چند ساعت اول ، بیمار به نوشیدن سنگین احتیاج دارد که لخته های خون را از مجرای ادراری خارج می کند.از بی حسی موضعی برای تسکین درد استفاده می شود.سایر قوانین سلوک در دوره توانبخشی:

1. در روزهای اول تجویز آنتی بیوتیک مورد نیاز استمحرومیت از عفونت ها.داروهای ضد التهاب به جلوگیری از التهاب کمک می کند.اگر اختلالات دیسوریک مشاهده شود ، به بیمار زهکشی تجویز می شود.هنگام ادرار نرمال می شود ، دستگاه وی برداشته می شود.
2. ورزش و فیزیوتراپی برای چند ماه لازم است.این روشها به ترمیم عملکرد نعوظ و ادرار سریعتر کمک می کند.

Video

اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.