داروها برای درمان برونشیت در بزرگسالان - برونکودیلاتیلاتورها ، مواد منفجره و ضد ویروسها

سرفه طولانی مدتیک علامت بارز بیماری التهابی برونش است.اگر به طور جدی مورد توجه قرار نگیرند ، می تواند به عوارض جدی مبتلا شود.درمان برونشیت در بزرگسالان با داروهایی با اصل عمل چند جانبه انجام می شود.بیشتر از داروهای ضد التهاب ، تسریع کننده و ضد باکتری استفاده می شود.

علائم برونشیت در بزرگسالان

یکی از شایع ترین بیماری های دستگاه تنفسی که مورد توجه بسیاری از افراد قرار گرفته است ، برونشیت است.این بیماری با اسپاسم عناصر درخت برونشی آغاز می شود که در برابر پیش زمینه بیماری های ویروسی تنفسی اخیراً منتقل شده ، عفونت های غیرقابل تحمل گلو ، آبریزش بینی ایجاد شده است.این آسیب شناسی مخصوصاً برای مبتلایان به آسم برونش ، کمبود ایمنی ، افراد سیگاری یا آلرژی خطرناک است.

در مراحل اولیه رشد ، علائم برونشیت بسیار شبیه بیماریهای ویروسی تنفسی است.بیمار از ضعف ، خستگی ، ناتوانی ، سرفه شکایت دارد.اگر بیماری پیشرفت کند ، علائم دیگری نیز وجود دارد:

• صدا و سیما.
• گلو درد؛
• درد قفسه سینه؛
• شکستن بدن؛
• تب؛
• ارواح؛
• برآمدگی خلط (تقریباً 3 روز پس از شروع سرفه خشک شروع می شود).
• سردرد.

هنگام امتناع از درمان یا درمان نادرست ، با تحریک طولانی مدت برونش ها (به عنوان مثال ، دود سیگار ، آلرژن ها ، گرد و غبار) ، این بیماری اغلب به شکل مزمن پیش می رود.در عین حال ، سرفه حتی بعد از گرفتن مواد منفجره به سختی می تواند.مرحله مزمن برونشیت با علائم دیگر نیز مشخص می شود:

• رنگ پریدگی پوست.
• تاکی کاردی (ضربان قلب دردناک و سریع)؛
• درد قفسه سینه هنگام سرفه یا چرخش پیچ و تاب؛
• لرز؛
• تنگی نفس حتی در بارهای بدنی کم نیز ظاهر می شود.
• خس خس سینه؛
• تنفس سنگین و سنگین؛
• تعریق فراوان.
​​

درمان برونشیت در بزرگسالان

دارو پس از معاینه کامل پزشکی ، به شدت به توصیه پزشک شروع می شود.آماده سازی برای درمان برونشیت در بزرگسالان بسته به شدت بیماری ، علائم همزمان و نتایج آزمایش ها انتخاب می شود:

• برای سرفه خشک بدون خلط ، مواد منعکس کننده را به شکل شربت شیرین یا قرص تعیین کنید.آنها مخاطی را که در برونش ها انباشته شده اند رقیق می کنند ، به حذف سریع آن کمک می کنند.
• اگر در تنفس مشکل دارید ، خس خس در برونش وجود دارد ،از برونکودیلاتورها استفاده کنید.آنها عضلات را شل می کنند ، اسپاسم را تسکین می دهند.
• از ایمونومولاتورها برای افزایش ایمنی استفاده می شود.بخصوص داروهای مؤثر این گروه در مراحل اولیه درمانی خواهند بود.
• اگر برونشیت منشأ باکتریایی باشد ، آنتی بیوتیک ها در رژیم درمانی قرار می گیرند.

علاوه بر استفاده از دارو ، اقدامات دیگری نیز باید انجام شود.آنها شرایط را کاهش داده و به تسریع در درمان کمک می کنند:

1. استراحت را در رختخواب دنبال کنید.از انجام هرگونه فعالیت بدنی خودداری کنید ، حداقل 8-10 ساعت بخوابید.
2. به اندازه مایعات گرم ، آبگوشت گیاهی ، تمشک گرم و چای لیمو ، شیر ، آب ساده بنوشید.این اقدامات به افزایش برآمدگی خلط ، کاهش سرفه ، پر کردن تعادل مایعات در بدن کمک می کند.
3. از غذای سنگین و غیر قابل هضم خودداری کنید.مصرف پروتئین و غذاهای پر ویتامین بسیار حائز اهمیت است - سبزیجات تازه و میوه ، مرغ ، لبنیات.همه وعده های غذایی باید گرم خورده شوند.هنگام بلع مشکلات باید به غذای پوره شده یا پوره شده ترجیح دهید.
4. در یک ماساژ ثبت نام کنید یا تحت اقدامات فیزیوتراپی قرار بگیرید.

آنتی بیوتیک در برونشیت در بزرگسالان

از آنجا که عوامل اصلی برونشیت ویروس ها هستند ، درمان ضد باکتری غیر عملی است.آنتی بیوتیک ها برای برونشیت در بزرگسالان تنها در صورت تداوم تب بیش از 5 تجویز می شوندروزها با ضعف شدید ، و خلط سبز یا زرد می شود.انتخاب دارو بر اساس نتایج حاصل از خلط باکتریولوژیک توسط پزشک انجام می شود.تجزیه و تحلیل نشان می دهد که باکتریها باعث برونشیت شده اند.

دامنه آنتی بیوتیک ها در داروخانه ها بسیار گسترده است ، استفاده از داروهای اشتباه نه تنها می تواند پویایی درمان را بهبود بخشد ، بلکه منجر به عوارض نیز می شود.داروهای ضد التهابی زیر معمولاً در بزرگسالان در برونشیت استفاده می شود:

• آمینوپنی سیلین ها - بر روی دیواره باکتری ها تأثیر منفی می گذارند ، بدون اینکه اثر سیستمیکی بر روی بدن داشته باشد.این موارد عبارتند از: آموکسی سیلین ، آرلت ، آموکسیکلاو.
• ماکرولیدها - با ایجاد اختلال در سنتز پروتئین داخل سلول ، در تولید مثل باکتریها دخالت می کنند.ماکرولیدهای محبوب - Sumamed ، ائتلاف ، Macropen.
• سفالوسپورین ها در تشخیص پاتوژن های مقاوم به پنی سیلین مؤثر هستند.سفالوسپورینهائی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند شامل داروهای زیر است: Suprax ، Ceftriaxone.
• فلوئوروکینولون ها - سنتز DNA و باکتری های RNA را مختل می کنند ، که منجر به مرگ آنها می شود.درمان برونشیت مزمن در بزرگسالان بهتر است داروهای ضد باکتریایی این گروه - Moxifloxacin ، Ofloxacin.

Ospomox

آنتی بیوتیک پنی سیلین با طیف گسترده ای از عمل.Ospamox به دو شکل دوز دارویی موجود است - گرانول برای تهیه سوسپانسیون و قرص.ماده فعال اصلی - آموکسی سیلین - اثر ضد باکتریایی مستقیمی بر دیواره های بیماری زا داردمیکروارگانیسم ها

یک داروی سرفه در بزرگسالان با دوز 1.5-2 گرم پودر یا 1 قرص 2-3 بار در روز تجویز می شود.مدت زمان درمان معمولاً از دو هفته تجاوز نمی کند.مصرف آنتی بیوتیک قبل یا بعد از غذا ترجیح داده می شود ، زیرا ممکن است غذا باعث جذب عنصر فعال شود.Ospomox در صورت وجود تشخیص ها یا شرایط زیر به طور واضح منع مصرف دارد:

• مونونوکلئوز نوع عفونی - بیماری ویروسی که با ضایعات طحال ، غدد لنفاوی ، کبد مشخص می شود.
• لوسمی لنفوسیتیک یک ضایعه بدخیم بافت لنفاوی است.
• بیماری عفونی شدید دستگاه گوارش (دستگاه گوارش) که همراه با حالت تهوع یا اسهال است.
• عفونت های ویروسی تنفسی.
• دیاتز آلرژیک در طبیعت - پاسخ نامناسب بدن به برخی غذاها (آلرژی).
• آسم برونشی.
• تب یونجه (تب یونجه) - تشدید فصلی آلرژی ناشی از گرده برخی از گیاهان.
• عدم تحمل فردی به آنتی بیوتیک های پنی سیلین.

آنتی بیوتیک توسط اکثر بیماران به خوبی تحمل می شود.در موارد نادر ، اثرات نامطلوب سیستمهای بدن زیر ممکن است رخ دهد:

• هضم کننده - تهوع ، اسهال ، استوماتیت (التهاب غشای مخاطی دهان).
• واکنش های آلرژیک - کهیر ، درد مفاصل ، تورم کوینکی.
• خون سازی - ترومبوسیتوپنی (عدم وجود پلاکت) ، اگرانولوسیتوز (کاهش تعداد لکوسیت ها).
• سیستم عصبی مرکزی - سردرد ، افزایش خستگی.
• دستگاه ادراری نفریت است(التهاب کلیه)

آزیترومایسین

این آنتی بیوتیک متعلق به گروه ماکرولید است.در چندین شکل دوز موجود است - قرص ها و کپسول های دارای روکش فیلم.از آنجا که مؤلفه فعال آزیترومایسین است (به شکل دی هیدرات).

در بیماری های عفونی دستگاه تنفسی فوقانی ، بزرگسالان آزیترومایسین 0.5 گرم در روز تجویز می شوند.دوز دوره - 1.5 گرم ، مدت زمان درمان - 3 روز.داروی معالجه برونشیت در بزرگسالان با احتیاط در دوران بارداری تجویز می شود (هنگامی که فواید استفاده از آن از خطر جنین بیشتر است) ، آریتمی (فرکانس اختلال ، ریتم و توالی کاهش میوکارد) ، نارسایی شدید کلیوی یا بیماری کبد.هنگام مصرف آزیترومایسین ، عوارض جانبی زیر ممکن است:

• حالت تهوع یا استفراغ.
• کم خونی (کاهش هموگلوبین در خون)؛
• فشار خون را افزایش می دهد.
• سرگیجه؛
• اسهال؛
• نفخ شکم؛
• خواب آلودگی؛
• بثورات پوستی.

Amoxicillin

آنتی بیوتیک گروه پنی سیلین با منشا نیمه سنتتیک ، طیف گسترده ای از عملکرد دارد.اثر درمانی پذیرش خیلی سریع انجام می شود ، همچنین سایر داروهای ضد باکتریایی این گروه آموکسی سیلین سنتز دیواره سلولی باکتری ها را مهار می کنند.ماده مؤثر دارو آموکسی سیلین تری هیدرات است.

کلیه اشکال دارویی برای درمان برونشیت در بزرگسالان با دوز 500 میلی گرم 3 بار در روز و با فاصله حداقل 8 ساعت تجویز می شود.آموکسی سیلین منع مصرف دارددر صورت حساس بودن بدن به پنی سیلین ها و مونونوکلئوز عفونی.عوارض جانبی زیر ممکن است در طول درمان با آنتی بیوتیک رخ دهد:

• بثورات پوستی.
• تب گزنه؛
• شوك آنافيلاكتيك (در موارد جداگانه)؛
• تورم کوینکه؛
• ضربان قلب سریع؛
• استوماتیت؛
• حالت افسردگی (تنها با استفاده از آموکسی سیلین برای مدت طولانی توسعه می یابد).

Azithrox

آنتی بیوتیک نماینده گروه ماکرولید است ، زیر گروه آزالیدها است.سنتز پروتئین را مهار می کند ، رشد و رشد باکتری ها را کند می کند.ماده فعال دارو آزیترومایسین دی هیدرات است.آزیتروکس به دو شکل دوز دارویی - کپسول و سیستم تعلیق موجود است:

• 20 میلی لیتر تعلیق؛
• 2 کپسول 500 میلی گرم؛
• 3 کپسول 500 میلی گرم؛
• 6 کپسول 250 میلی گرم.

در برونشیت ، بزرگسالان قبل از خوردن 500 میلی گرم یک بار در روز به مدت سه روز آزیتروکس یک ساعت یا دو بار تجویز می شوند.کپسول ها باید با آب شسته شوند.این دارو برای استفاده در حساسیت به ماده فعال ، نارسایی شدید کبدی یا کلیوی توصیه نمی شود.واکنشهای نامطلوب زیر بدن ممکن است در طول درمان رخ دهد:

• اسهال (اسهال).
• خواب آلودگی؛
• کاندیدیازیس (یکی از انواع عفونت های قارچی) محلی سازی های مختلف.
• بثورات پوستی و خارش پوست؛
• ملتحمه - التهاب غشای مخاطی چشم؛
• ضعف؛
• ادم محیطی.

Bronchodilators

Forاز بین بردن لحن عضلات حفره برونشی ، از بین بردن حملات نفس نفس ، از بین بردن حملات نفس نفس ، نرمال شدن روند تنفس ، داروهایی که قادر به افزایش سطح لوله های برونشی هستند - برونکودیلاتلاتورها استفاده می شوند.در درمان بیماریهای عفونی دستگاه تنفسی فوقانی ، کلاسهای زیر داروهای دارویی در زیر ترجیح داده می شود:

• آدرنرمی یا آدرنومیمی.اینها داروهایی هستند که اجزای فعال آنها باعث تحریک گیرنده های بتا-2-آدرنرژیک می شوند و از این طریق تأثیر برونکودیلاتورال ارائه می کنند.آدرنومیمتیک خیلی سریع عمل می کند ، حداکثر غلظت آن در پلاسمای خون 15-20 دقیقه پس از مصرف می رسد.
• كولینولیتیك.این یک گروه از داروها با هدف مسدود کردن کلرور گیرنده های M و جلوگیری از اسپاسم است.کولینولیتیک ها کند هستند: اثربخشی اوج 30-50 دقیقه پس از مصرف می رسد.

Fenoterol-Nat

انتخابی آدرنومیمی با عنصر فعال - فنوترول هیدروکرومید.محلول استنشاق - فنوترول-نات به صورت دوز و دوز موجود است.بطری 20 میلی لیتری را می توان در داروخانه و بدون نسخه پزشک خریداری کرد ، قبل از استفاده از کنسانتره ، محلول کلرید سدیم 9/0٪ رقیق شده و برای رسیدن به حجم کل 3-4 میلی لیتر
از داروی معالجه برونشیت در بزرگسالان در دوزهای استفاده می شود10 قطره در هر روش برابر با 0.5 میلی لیتر کنسانتره فنوترول و Nat.فراوانی تکرار رویه ها به شدت بیماری بستگی دارد ، اما از چهار بار در روز تجاوز نمی کند.آخرین استنشاق باید حداکثر سه ساعت قبل از خواب انجام شود.داروهای برونشیت و سرفه در بزرگسالان منعکس شده در آریتمی ، کاردیومیوپاتی انسدادی (ضخیم شدن بطن چپ و راست قلب) است.هنگام استفاده از فنوترول- نات ، عوارض جانبی زیر ممکن است:

• عصبی بودن.
• سرگیجه؛
• سردرد؛
• سوزش حنجره؛
• حالت تهوع یا استفراغ؛
• ضربان قلب؛
• واکنش آلرژیک پوست.

Theotard

برونکودیلاتور عمل طولانی مدت (طولانی مدت).حاوی ماده فعال - تئوفیلین است.به شکل کپسول موجود است.عمل برونکودیلاتور تئوفیلین به تدریج توسعه می یابد ، بنابراین داروها برای تسکین شرایط فوری در نظر گرفته نمی شوند.

برای انتخاب دوز مطلوب Teotard ، باید آزمایش خون انجام شود تا سطح تئوفیلین سرم فرد مشخص شود و خطر عوارض جانبی را کاهش دهد.متوسط ​​دوز برای بزرگسالان مبتلا به برونشیت 1 کپسول در هر 12 ساعت است.دوره - 3 روز.کپسول ها را نمی توان باز یا جوید.تئوتارد با وجود تشخیص ها یا شرایط زیر تجویز نمی شود:

• حاملگی.
• شیردهی؛
• صرع (بیماری مزمن همراه با تشنج ، تشنج و از بین رفتن هوشیاری)؛
• انفارکتوس حاد میوکارد (آسیب به عضله قلب ناشی از اختلال در خونرسانی).
• اکستراسیستول (نوع آریتمی زمینه انقباض زودرس عضله قلب).
• بیماری زخم معدهروده یا معده.

با احتیاط و در دوزهای كاهش یافته ، تئوتارد برای نارسایی قلبی یا اختلال در عملکرد كبد /کلیه تجویز می شود.در طول درمان ، عوارض جانبی زیر ممکن است در بزرگسالان رخ دهد:

• کاهش اشتها.
• اسهال؛
• استفراغ با استفراغ؛
• تحریک پذیری؛
• سوزش سر دل؛
• درد شکم؛
• لرزش (لرزیدن) دست ها؛
• عرق را افزایش داد.
• بی خوابی.

Theopek

برونکودیلاتور مدرن عمل طولانی مدت.تئوپک ، و همچنین Teotard حاوی یک مؤلفه فعال - تئوفیلین.این دارو به شکل کپسول است.

در درمان برونشیت ، Teopek در بزرگسالان 300 میلی گرم تجویز می شود.دوز روزانه به 2 دوز تقسیم می شود.میانگین دوره درمانی بسته به شدت بیماری از دو هفته تا دو ماه است.کپسولها با وجود تشخیص یا شرایط زیر کاملاً ممنوع است:

• صرع.
• گاستریت؛
• زخم معده یا روده.
• انفارکتوس میوکارد؛
• آترواسکلروز عروقی (رسوب کلسترول).
• آریتمی قلبی - تاکیاریتمی ، اکستراستیک استول؛عملکرد بیش فعالی
• (افزایش تولید هورمونهای تیروئید ؛
• خونریزی دستگاه گوارش ؛
• سکته مغزی ،)
• فشار خون شریانی شدید (کاهش) یا فشار خون بالا (افزایش).

در طول درمان ، ممکن است برخی از بیماران از ارگان ها و سیستم های زیر اثرات نامطلوب ایجاد کنند:

• عصبی - سرگیجه ، آشفتگی ، بی خوابی؛
• قلبی عروقی - تاکی کاردی ، آریتمی ، آنژین (درد شدید قفسه سینه)؛
• معده و روده - تهوع ، استفراغ ، سوزش قلب ، اسهال ، کاهش اشتها.
• واکنش های آلرژیک - بثورات پوستی ، خارش.

Expectorants

در مواردی که برونش قادر به خلاص شدن از خلط به تنهایی نیست ، داروهای برونشیت را در بزرگسالان تجویز کنید.با اثر افشانیآنها گیرنده های مراکز تنفسی و سرفه را تحریک می کنند ، راز انباشته شده در برونش ها را رقیق می کنند ، لوزه های برونشیولی را افزایش می دهند.برخی از داروها در این گروه علاوه بر این دارای خاصیت بسته بندی نیز هستند و بافت های نرم برونش و حنجره را با یک فیلم نامرئی می پوشانند و در نتیجه از نواحی آسیب دیده محافظت می کنند.مشروبات الکلی مشهور عبارتند از:

• قرص ACC جوشان.
• برمگزین؛
• امبروسان.

Bromhexine

آماده سازی موکولیتیک به شکل قرص ، شربت شیرین یا قرص موجود است.این دارو باعث ضعف و بیرون زدگی سریع خلط می شود ، تنفس را تسهیل می کند.برمگزین هیدروکلراید ماده مؤثر است.

در برونشیت در بزرگسالان ، 8-16 میلی گرم یا 2 قاشق چایخوری برمگزکسین موجود در شربت تجویز می شود.این دارو در حساسیت بدن به ماده فعال در سه ماهه اول بارداری منع مصرف دارد.این ماده فعال وارد شیر مادر می شود ، بنابراین توصیه نمی شود در دوران شیردهی از دارو استفاده کنید.در درمان ، بعضی اوقات عوارض جانبی زیر رخ می دهد:

• سرگیجه
• سردرد؛
• برونکواسپاسم؛
• بثورات پوستی.

ADC

مواد منفجره در چندین شکل دوز دارویی وجود دارد: گرانول یا پودر برای تهیه محلول ، قرص های جوشانده ، شربت.استیل سیستئین ماده مؤثر در تمام داروها است.

در برونشیت ، بزرگسالان 2 برگه تجویز می شوند.(100 میلی گرم ACC) ، 2 بسته برای تهیه محلول یا 2 قاشق غذاخوری شربت.قبل از مصرف دارو ، ACC باید در 100 تا 150 میلی لیتر آب حل شود.Expectorant در بارداری منع مصرف دارد ، ضایعات اولسراتیو دستگاه گوارش ، خونریزی ریوی.در طول درمان ، گاهی اثرات نامطلوب زیر رخ می دهد:

• وزوز گوش.
• افت فشار خون؛
• استوماتیت؛
• سردرد؛
• اسهال؛
• بثورات پوستی.

Ambrosan

یک عامل موکولیتیک برش دهنده باعث تحریک سلولهای برونشی سرم ، افزایش مقدار ترشح مخاطی ، فعال سازی آنزیمهای شکاف ، مایع تر شدن خلط و بهبود جریان آن می شود..این دارو به دو شکل - قرص و شربت شیرین موجود است.به عنوان یک ماده فعال - هیدروکلراید ambroxol.

در بزرگسالان مبتلا به برونشیت 30 میلی گرم آمبروسان 2-3 بار در روز تجویز می شود.دوره درمان به صورت جداگانه انتخاب می شود.این دارو در دوران بارداری (1 سه ماهه) ، ضایعات زخم معده دستگاه گوارش منع مصرف دارد.اثرات ناخواسته زیر در طول درمان ممکن است:

• ضعف.
• یبوست؛
• خشکی دهان؛
• بثورات پوستی؛
• ورم آنژیونوریوتیک؛
• گاسترالژی (درد در ناحیه طرح ریزی معده).

داروهای ضد ویروسی برای درمان برونشیت در بزرگسالان

برای از بین بردن ویروس هایی که باعث ایجاد بیماری عفونی-التهابی برونش شده اند، داروهای ضد ویروسی خاصی را تجویز کنید.آنها چندین مکانیسم عملکرد دارند:

• با ورود ویروس ها به سلول های سالم تداخل می کنند.
• با مسدود کردن تولید مثل یا خارج شدن از سلولهای آلوده ، ذرات ویروسی را نابود می کند.
• در تقویت ایمنی انسان نقش دارد.

Kipferon

داروهای ضد باکتریایی ، ضد کلامیدی و ضد ویروسی به عنوان شیاف های رکتوم یا واژن در دسترس هستند.این دارو شامل دو مؤلفه فعال - داروی پیچیده ایمونوگلوبولین (KVP) و آلفا اینترفرون نوترکیب انسانی است.

در مایع برونشیت شیاف به صورت رکتال (بعد از عمل دفع) 1-2 قطعه 2 بار در روز تجویز می شود.مدت زمان درمان 5 تا 10 روز است.هیچ عارضه جانبی دارو در درمان بیماران وجود ندارد.Kipferon در صورت وجود شرایط زیر منع مصرف دارد:

• حاملگی.
• شیردهی؛
• عدم تحمل فردی به اجزای فعال یا کمکی فردی.

Grippferon

ماده ضد ویروس دارویی به عنوان پماد بینی یا قطره بینی ، اسپری بینی موجود است.ترکیب دارو گریپفرون شامل نوترکیب استآلفا -2 اینترفرون انسانی ، با حجم 1 میلی لیتر حداقل 10،000 IU.

در برونشیت در بزرگسالان بهتر است از قطره بینی استفاده شود.آنها در هر قطعه بینی 3 قطره تا 6 بار در روز دفن می شوند.مدت زمان درمان 5-7 روز است.گریپفرون در طول درمان می تواند باعث بروز واکنش های آلرژیک موضعی شود - خارش یا سوزش ، بثورات پوستی ، قرمزی غشای مخاطی بینی.این دارو برای استفاده در صورت وجود موارد منع مصرف زیر توصیه نمی شود:

• عدم تحمل فردی به اینترفرون.
• حساسیت شدید.

Giaferon

اینها شیاف های رکتوم و واژن هستند که دارای خواص ضد ویروسی و سرکوب کننده سیستم ایمنی هستند.به عنوان اجزای فعال داروی اینترفرون آلفا 2 نوترکیب انسانی (500000 IU در هر 1 شیاف) ، از هیالورات سدیم - 12 میلی گرم استفاده می شود.ترشح کنندگان عبارتند از: پارافین ، چربی شیرینی پزی.

در بیماری های عفونی و ویروسی ، در بزرگسالان تجویز شیاف Giaferon 1 1 بار در روز تجویز می شود.مدت زمان دارو درمانی - 10 روز.شیافها بعد از بهداشت پرینه یا عمل دفع مدفوع در شب تجویز می شوند.Hiaferon در حساسیت به اینترفرون ها منع مصرف دارد.در طول درمان ، واکنشهای منفی زیر یک ارگانیسم مشاهده می شود:

• لرز.
• تعریق؛
• خستگی سریع؛
• از دست دادن اشتها.

Video

اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.مطالب مقاله جذابیتی ندارندبه خود درمانیفقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.