توبیتیت - بیماری و عوارض آن چیست ، نحوه درمان قطره یا الکل بور در کودکان و بزرگسالان

از جمله بیماری های گوش و حلق و بینیشیوع گسترده آن یک یا توبوئیت دو طرفه است - که در بسیاری از افرادی که علائم بارز وی را تجربه کرده اند ، این بیماری و نحوه درمان آن در خانه است.غالباً به این آسیب شناسی آسیب شناسی اوستاکیت گفته می شود ، اما این آسیب شناسی یک ضایعه موضعی لوله استوستیا است.توبوئیت نوعی بیماری گوش میانی است.این نه تنها در لوله استوستایی تأثیر می گذارد.توبو اوتیت ترکیبی از اوتیت و اوستاشیت است.بیماری ها در هر دو علائم و درمان از نزدیک ارتباط دارند.

توبوتیت چیست؟غالباً اصطلاح توبوتیت با "اوستاكیت" جایگزین می شود.این بیماری طبق MKH-10 کدهای مختلفی دارد:

• H68 "التهاب و انسداد لوله استوا".
• H69 "سایر بیماری های لوله استاش".

پیشرفت بیماری با این بیماری آغاز می شودوارد شدن به لوله یوستاشیا از طریق بینی یا گلو.باز شدن آن در نازوفارنکس است.این عفونت باعث التهاب غشای مخاطی می شود که منجر به تورم آن می شود.در نتیجه ، لومن لوله باریک می شود و در نتیجه اوستاولیت ایجاد می شود.توسعه بیشتر بیماری:

1. لوله به داخل گوش میانی می رود ، بنابراین به تدریج التهاب در آن گسترش می یابد.ادم مخاطی نیز ایجاد می شود.
2. التهاب شروع به ترشح اگزودا می کند - مخاطی ، چرکی یا سروز.
3. آن را جمع می کند ، پرده گوش را پر می کند ، و سپس شکم را می شکند و وارد کانال شنوایی می شود.
​​

نتیجه این فرایندها اختلال در تهویه گوش میانی و افت فشار است که پالس های صدا را فراهم می کند.اگرچه ممکن است اگزودات از پشت لوله شنوایی بسته خارج نشود.این دلیل اصلی کم شنوایی است.توبو اوتیت در کودکان شایع تر است ، زیرا اندام شنوایی و بویایی آنها کاملاً توسعه نیافته است.

علل

ویروس ها و باکتری هایی که از طریق نازوفارنکس وارد لوله استوستیا می شوند ، اصلی ترین علل ایجاد توبوئیت هستند.این روند مشخصه آنژین ، آنزیم سینوزیت ، رینیت حاد یا مزمن ، فارنژیت و سایر بیماری های گوش و حلق و بینی است.استافیلوکوک ها و استرپتوکوک ها از جمله باکتری ها هستند.از بین ویروس ها ، این بیماری باعث ایجاد آنفولانزا یا آدنوویروس می شود.علل دیگر ایجاد توبوتیت:

• سیاه سرفه؛
• دیفتری؛
• کوروش؛
• ضایعات قارچی؛
• التهاب آدنوئیدها.
• هیپرتروفی روده؛
• پولیپ؛
• واکنش آلرژیک به مصرفبرخی داروها؛
• عود بیماری لوزه مزمن.
• تب شال؛
• فارنژیت باکتریایی.

اشکال جریان

طبقه بندی اصلی توبوتیت با توجه به ماهیت این دوره ، آن را به گونه ها تقسیم می کند.مطابق این معیار ، دو شکل از بیماری توصیف شده است:

1. حاد.این نوع حدود 1-2 هفته طول می کشد.توبو اوتیت حاد با علائم برجسته تر مشخص می شود.درمان کافی اجازه می دهد تا علائم آسیب شناسی فقط در چند روز متوقف شود.
2. مزمن.مدت زمان این فرم از 1 ماه تا یک سال یا بیشتر است.به دلیل عدم درمان فرم حاد ، که مزمن می شود ، ایجاد می شود.علائم بیماری در اینجا کمتر دیده می شود ، و خود آسیب شناسی با تغییر در دوره های بهبودی و عود مشخص می شود.

محل محلی سازی

التهاب می تواند هر دو گوش را تحت تأثیر قرار دهد.در حالت اول ، توبوئیت یک طرفه تشخیص داده می شود.کار چندان سختی نیست ، می تواند سمت راست و چپ باشد.توبولیت حاد دو طرفه یک تشخیص است که بیشتر در کودکان ایجاد می شود.این بیماری به یکباره بر لوله شنوایی راست و چپ اثر می گذارد.به همین دلیل ، تولیتیت دو طرفه به ویژه برای بیماران جوان خطرناکتر به نظر می رسد.در بزرگسالان این بیماری کمتر دیده می شود.بیشتر آنها به توبوئیت راست یا چپ مبتلا می شوند.دلیل اصلی تضعیف سیستم ایمنی بدن است.

علائم

اشکال حاد و مزمن توبو اوتیت با علائم خاصی مشخص می شود.علائم عمومی بیماری ممکن است ضعیف باشدتا زمانی که التهاب به گوش میانی برسد.پس از آن ، علائم شدیدتر می شوند ، حتی به ناشنوایی.از جمله ویژگی های مشترک برای هر دو نوع بیماری موارد زیر است:

• کاهش شنوایی.
• احساس خستگی در گوش.
• خودمختاری وقتی شخصی صدای صدای خودش را می شنود؛
• وزوز گوش دوره ای؛
• خستگی را افزایش داد.
• حالت تهوع؛
• سردرد؛
• بسته به نوع توبوییت راست یا چپ ، از یک طرف احساس سنگینی می کند.
• این احساس که مایعات هنگام کج شدن یا چرخاندن سر در گوش جریان می یابد.

توبو اوتیت حاد

این نوع توبو اوتیت با یک وضعیت پایدار بهزیستی مشخص می شود.درجه حرارت همیشه بالا نمی رود ، بیشتر اوقات در حد طبیعی است.افزایش درد نادر است.علائم اصلی شکل حاد توبوتیتیت عبارتند از:

• احساس سرریز مایعات در گوش.
• خستگی یک یا هر دو گوش؛
• سنگینی در گوش از گوش بیمار.
• طنین در گوش صدای خود شخص؛
• وزوز گوش؛
• کاهش شنوایی به دلیل صداهای کم فرکانس.

توبو اوتیت مزمن

اگر شکل حاد در نتیجه عفونت رخ دهد ، در صورت عدم درمان یا عود مکرر یک نتیجه مزمن است.به دلیل پوسیدگی لوله استوا ، دیواره های آن به هم می چسبند و علائم توبیتیت دائمی می شود.ویژگی های اصلی این فرم عبارتند از:

• کاهش مداوم در لومن لوله استاش.
• قرمزی مخاطی جزئی.
• اختلال شنوایی؛
• ناشنوایی یک شخصیت پایدار؛
• آتروفی ، اسکلروز مخاط؛
• احساس فشار و سایش در گوش؛
• نواحی hyperemic از مخاط.

توبو اوتیت دو طرفه در کودکان

گرایش کودکان به توبوتیت دو طرفه با این واقعیت توضیح می دهد که آنها دارای گذر شنوایی کوتاه تر و مساوی تر از بزرگسالان هستند.به همین دلیل باکتری ها و ویروس ها به راحتی در گوش میانی نفوذ می کنند.در کودکان ، این بیماری اغلب با تب ، تب و درد حاد در گوش همراه است.سایر علائم مشخصه توبولیت دو طرفه عبارتند از:

• کم شنوایی.
• حباب های بی شماری در کانال شنوایی خارجی.
• ترکش در گوش؛
• کم خونی و تورم گوش؛
• شنوایی فقط با بلع بزاق ، سرفه و عطسه ترمیم می شود.

نوزادان شیرده به طور مداوم خود را با گوش لمس می کنند.کودکان نو پا سعی می کنند او را به مادرش یا هر سطحی برسانند.به دلیل درد و ناراحتی ، کودک حالت خستگی و بی قرار می گیرد.او ممکن است ضعیف بخوابد ، بخورد ، یا کاملاً از خوردن امتناع ورزد.در كودكان كوچك ، توبوتيت ممكن است باعث تب شود.به صورت مزمن ، آنها از گوش تخلیه می کنند.در برابر این پیش زمینه ، کودک بد می شنود.این علائم ممکن است ناپدید شوند و دوباره ظاهر شوند.

عوارض بیماری

اثرات اصلی توبو اوتیت کاهش شنوایی و ناشنوایی است.خطر ابتلا به آنها در صورت وجود شکل مزمن بیماری بیشتر است.این خطرناک ترین است ، بنابراین لازم است که از اولین علائم ، آسیب شناسی درمان شود.عوارض احتمالی دیگر عبارتند از:

• مشکلات دستگاه دهلیزی؛
• نفوذ عفونت گوش به جمجمه.
• مننژیت؛
• اختلال در عملکرد غشای تمپانیک.
• اوتیت چرکی؛
• کاهش شنوایی عصبی.
• آبسه؛
• سپسیس.

Diagnosis

اولین بیمار برای تشخیص این بیماری یک متخصص گوش و حلق و بینی است که حفره بینی و گوش بیمار را معاینه می کند.این روش های رینوسکوپی و اتوتوسکوپی هستند.آنها به بازرسی از غشای مخاطی نازوفارنکس ، دهان لوله استوستیا ، انتهای پوسته های بینی کمک می کنند.در نتیجه می توانید علت باریک بودن لومن را مشخص کنید.جراحی زیبایی بینی با استفاده از آینه مخصوص نازوفارنکس انجام می شود.

اوتوسکوپی روشی است که وضعیت کانال شنوایی و پرده گوش را بررسی می کند.با پیشرفت اوستاژیت ورم و هیپرمی مخاط وجود دارد.اگر این بیماری به مرحله سوراخ شدن رفته باشد ، از این طریق دفع برجستگی از غشای تمپان و سوراخ شدن مشاهده می شود.سایر روشهای تشخیص آسیب شناسی:

• دمیدن گوش روی پولیتزر - روشی که در آن یک نوک بالون قرار داده شده و دیگری گیره می شود ، پس از آن هوا مجاز به بررسی چسبندگی لوله شنوایی است.
• آزمایش خون عمومی؛
• تجزیه و تحلیل ادرار؛
• لکه از گوش؛
• تست شنیداری - مطالعات شنوایی؛
• رادیوگرافی؛
• توموگرافی کامپیوتری.

درمان توبوتیت

درمان پیچیده ای بر علیه این بیماری انجام می شود ، که با هدف سرکوب عفونت در دستگاه تنفسی فوقانی ، کاهش علائم التهاب و بازگرداندن عادت طبیعی لوله شنوایی انجام می شود.درمان توبو اوتیت در بزرگسالان از روشهای انتخاب شده برای کودکان عملاً قابل تشخیص نیست.بیماران کوچک با احتیاط بیشتری داروهای تجویز می شوند زیرا بسیاری از آنها محدودیت سنی دارند.به طور کلی ، رژیم درمانی به شرح زیر خلاصه می شود:

1. از بین بردن پاتوژن.اگر علت پاتولوژی باکتری ها باشد ، باید با داروهای ضد باکتریایی درمان شود.التهاب چرکی قادر است آنتی بیوتیک ها را از گروه ماکرولیدها و پنی سیلین ها سرکوب کند.
2. تسکین درد.این کار با انتصاب مسکن ها انجام می شود.
3. از بین بردن آلرژی.اگر این بیماری حساسیت داشته باشد ، علائم آن توسط آنتی هیستامین ها تسکین می یابد.
4. دمیدن لوله شنوایی.این روش به بازگرداندن عادت آن کمک می کند.
5. کاتتریزاسیون لوله استوستیا.این کار با کمک کاتترهایی که در حفره گوش میانی وارد می شوند انجام می شود.از طریق آنها ، داروهایی مانند آدرنالین یا هیدروکورتیزون برای بهبود پوسیدگی لوله در آنجا قرار می گیرند.

درمان های فیزیوتراپی که باعث تسریع بهبود می شوند ممکن است درمقابل درمان دارویی تجویز شوند.لیست آنها شامل موارد زیر است:

• گرم کردن گرمای خشک؛
• ماساژ پرده گوش؛
• اشعه ماوراء بنفش موضعی.
• لیزر درمانی در دهان اوستاچیانلوله ها؛
• جریانهای با فرکانس بالا روی گوش میانی تأثیر می گذارد.

داروها

مصرف دارو روش اصلی درمان توبوئیت است.بسته به علائم ، ممکن است گروه خاصی از بیماران تجویز شود ، از جمله:

1. آنتی هیستامین ها.این وجوه در داخل گرفته می شود.این دسته شامل داروهایی مانند Suprastin ، Diazolin ، Loratadine و Cetrin می باشد.
2. آنتی بیوتیک.در طبیعت باکتریایی استواستیت موثر است.پزشک ممکن است آزیترومایسین یا آموکسیکلاو و برخی از آنتی بیوتیکهای سولفونی آمید تجویز کند.
3. انعقاد دهنده های موضعی موضعی.اینها شامل قطره و اسپری هایی برای حفره بینی مانند اتروین ، سونورین ، تیزین ، گالازولین است.
4. ویتامین ها و سیستم های ایمنی بدن.خواص محافظ بدن در بهبود ایمنی بدن Immunorix ، Bronchoimunal ، Polyoxidonium بهبود می یابد.

آنتی هیستامین ها

در اوستاولیت آلرژیک ، آنتی هیستامین ها پایه اصلی درمان هستند.آنها تورم و قرمزی غشاهای مخاطی را تسکین می دهند.موارد زیر می تواند برای داروهای ضد حساسیت تجویز شود:

1. کاترین.در قرص و شربت موجود است.مزیت دومی در امکان استفاده در کودکان بزرگتر از 2 سال.هر دو دارو خاصیت خارش و ضد اگزوداتیو دارند.نزولی عوارض جانبی احتمالی است.
2. لوراتادین.این ماده ضد آلرژی نسل 2 است.براساس ماده ای به همین نام.همچنین به دو شکل قرص و شربت موجود است که از سن 2 سالگی مجاز است.به علاوه دارو - بعد از 8-12 ساعت کار می کندبرنامهشایان ذکر است که لوراتادین موارد منع مصرف بیشتری نسبت به سترین دارد.

آنتی باکتریالها

درمان ضد باکتریایی مؤثر برای اوستاژیت ناشی از باکتری ها.اینها می توانند نه تنها قرص برای مصرف ، بلکه قطره ای برای استفاده موضعی و تزریق داخل عضلانی باشند.شما نمی توانید آنتی بیوتیک خود را تجویز کنید ، زیرا هر دارویی در برابر باکتری های خاص موثر است.این تنها پس از برداشت اسمیر توسط پزشک قابل تشخیص است.در میان آنتی بیوتیک ها که اغلب تجویز می شوند:

1. آموکسی سیلین.مؤلفه اصلی ماده ای با همین نام است.به علاوه - تعداد زیادی اشکال از انتشار دارو.این تعلیق برای کودکان زیر 5 سال مجاز است.همچنین قرص ، کپسول ، گرانول وجود دارد.همه اشکال رهاسازی محدوده وسیعی از عمل در برابر باکتریهای گرم مثبت هوازی دارند.نزولی تعداد زیادی از واکنشهای منفی است.
2. سفازولین.این یک آنتی بیوتیک برای تزریق عضلانی و داخل وریدی است.در موارد شدیدتر استفاده می شود.لیست عوارض جانبی بسیار کمتر از سایر آنتی بیوتیک های مشابه است.به علاوه سرعت دارو و احتمال استفاده از آن در کودکان بزرگتر از 1 ماه است.ضرر این است که این محصول فقط با نسخه فروخته می شود.

قطره گوش در اوستاژیت

همچنین می توان آنتی بیوتیک های مخصوص اوستاژیت را به عنوان قطره تجویز کرد.آنها برای استفاده محلی در خانه در نظر گرفته شده اند.به دلیل استفاده مستقیم در آتشضایعه باعث افزایش اثربخشی درمان می شود.قطره های مؤثر در برابر این بیماری عبارتند از:

1. Otofa.اساس قطره ها سدیم ریفامایسین است ، ماده ای که مانع از رشد باکتری ها می شود.مزیت دارو این است که دارای جذب سیستمیک است.علاوه بر این ، عملا منجر به عوارض جانبی نمی شود.این قطره ها با توبوتیت می تواند برای معالجه کودکان استفاده شود.
2. نورماکس.قطره های مبتنی بر نورفلوکساسین.این ماده در برابر باکتری های هوازی گرم منفی و گرم منفی اثر ضد میکروبی دارد.منهای - نباید از سن زیر 12 سال و بارداری استفاده شود.مزیت - در بیماری شدید ، قطره ها را می توان از هر 3 ساعت استفاده کرد تا اینکه شرایط بهبود یابد.

​​

درمان با الکل بور

این روش بیشتر به عنوان طب عامیانه شناخته می شود.الکل بور در هر داروخانه فروخته می شود.ابزار در رده بودجه قرار دارد.خاصیت اصلی آن اثر ضد باکتری است.درمان اوستاكیت در خانه با استفاده از الكل بور به شرح زیر است:

• در طرف مقابل گوش بیمار قرار دارد.
• لیوان الکل را برای چند دقیقه نگه دارید تا گرم شود.
• سپس 3-4 قطره مایع را پیپ کنید.
• آنها را در مجرای گوش دفن کنید.
• به مدت 10 دقیقه دراز بکشید.
• پس از عمل ، گذر شنوایی را با سواب پنبه ای ببندید.
• روش را 2-3 بار در طول روز برای تسکین شرایط تکرار کنید.

Prevention

هدف اصلی پیشگیری کاهش فشار بر رویپوستهاگر مستعد ابتلا به بیماری های گوش هستید ، نباید زیر آب ، کوهنوردی شیرجه بزنید و از حمل و نقل هوایی استفاده کنید.برای جلوگیری از بروز اوستاژیت ، باید عفونت های ویروسی و باکتریایی به موقع درمان شوند.سایر اقدامات برای پیشگیری از بیماری:

• ایمنی را تقویت می کند.
• درست بخور؛
• در فصل سرما کلاه بگذارید؛
• بدن را خنثی می کند.
• اجتناب از ابرخودروی ، پیش نویس؛
• در اولین علائم احتقان گوش با پزشک مشورت کنید.
• برای برش درست در زیر رودخانه - ابتدا با بستن یك سوراخ بینی ، سپس - دیگر ، بدون كوشش.
• از صدمه به بینی ، سر ، گوش جلوگیری کنید.
• برای رها کردن عادت های بد؛
• در داروهای آلرژیک یا تنفسی از داروهای وازو کانستریک استفاده کنید.

فیلم ها