تزریق مفاصل: نحوه انجام تزریق ، نام داروهای عضلانی و عضلانی

درمان محافظه کارانه از بیماری های التهابی و دژنراتیو-دیستروفیک سیستم اسکلتی عضلانی بدون مفاصل برای مفاصل است.آنها به آرام کردن التهاب در آرتریت و درد در آرتروز کمک می کنند.تزریقات طبق علائم دقیق فقط توسط پزشکان و فقط در موارد شدید آسیب شناسی تجویز می شود.این روش هیچ تفاوتی با تزریق عضلانی یا داخل وریدی ندارد ، بدون درد است.تزریق مانع از پیشرفت بیماری نمی شود ، به جلوگیری یا تأخیر در جراحی کمک می کند.

چرا مفاصل آسیب می بینند

دلایل زیادی وجود دارد که باعث بیماری مفاصل و درد همراه می شود.آنها می توانند به پاتولوژیک تقسیم شوند ، یعنی ناشی از بیماری هایی مانند آرتروز و غیر پاتولوژیک ناشی از شرایط فردی باشد.مشکلات تیروئید ، آرتروز ، چاقی ، پوکی استخوان ، هایپرپاراتیروئیدیسم همه شرایط پاتولوژیکی هستند که در آن تغییرات مخرب رخ می دهد.حالات فردی که می تواند خود را از درد آگاه کند عبارتند از:

• بارداری؛
• تأثیرات ورزش؛
• ترکیدگی هورمونی.
• واکنش به سرما.

برای گسترش و شفاف سازی لیست بیماریهای ایجاد کننده چنین دردهایی ، مکانهای پیشرو عبارتند از:

• بورسیت: دیاتز ، سل ، سفلیسیک ، سوزاک ، تب مالت ، آسیب زای.
• تومور: میلوما ، متاستازهای استخوانی ، لوسمی لنفوبلاستیک ، استئومیلیت
• بیماری های سیستمیک: بیماری بختیرف ، اسکلرودرما سیستمیک ، بیماری لایم ، سندرم شارپ ، بیماری سوژرن ، بیماری کرون ، واسکولیت سیستماتیک ، سارکوئیدوز ، پلی کوندریت مکرر.
• بیماری های کودکی: سندرم کاوازاکی ، بیماری استیل.

نحوه درمان

لیست دلایل مختلف ذکر شده در بالا نشان می دهد که درمان بستگی به علت درد دارد.قبل از انجام تشخیص برای تسکین درد ، پزشک ممکن است داروهایی تجویز کند که اثر ضد درد و ضد التهابی داشته باشد.درمان ضد درد باعث تسکین می شود اما علت فرایند مخرب که اغلب با التهاب همراه است را از بین نمی برد.یکی از مؤثرترین روش های مبارزه با التهاب ، تزریق یک داروی خاص است.

داروهای متعلق به گروهها برای درمان تجویز می شوند:

• داروهای ضد میکروبی و ضد ویروسی.
• گلوکوکورتیکواستروئیدها.
• مسکن؛
• ویتامین های گروه های مختلف؛
• سلولهای محافظ؛
• عوامل غیر استروئیدی که التهاب را سرکوب می کنند.
• به عنوان درمان حمایتی - هومیوپاتی و فیزیوتراپی.



تزریق مفاصل

اگر تزریق توسط پزشک حرفه ای انجام شود ، ترمیم مفاصل می تواند تسریع شود.متخصص با تجربه ، طرح درمان را انتخاب می کند.این تزریق عضلانی ، عضلانی یا مفصلی است.

1. تزریق عضلانی داروهای سیستمیک است.اینها داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی ، سلولهای ضد انعقادی ، شل کننده های عضلانی ، ویتامین های گروه B ، تقویت کننده گردش خون هستند.
2. تزریق داخل مفصلی خیلی سریع درد را از بین می برد.مزیت چنین درمانی این است که دوز داروهایی که به صورت خوراکی مصرف می شود را به حداقل می رساند و بدین ترتیب بار دستگاه گوارش را کاهش می دهد.سلولهای غضروفی ، گلوکوکورتیکوئیدها و اسید هیالورونیک به عنوان داروهای تزریقی تجویز می شوند.گلوکوکورتیکوئیدها موثرترین مسکن درد محسوب می شوند.
3. تزریق مفصل مفصل باعث کاهش فشار عضلات ، تحریک تغذیه و خون رسانی به مفاصل ، تسریع در متابولیسم ، از بین بردن ادم می شود.داروهای تزریقی مواد ضد عفونی کننده ، بیهوشی هستند.تزریق گلوکوکورتیکوئید برای بورسیت و تاندوواژینیت تجویز می شود.

شهادت

آمار پزشکی نشان می دهد که سن بیماران مبتلا به درد مفاصل طی چند دهه گذشته بطور چشمگیری کاهش یافته است.بخشی از آسیب شناسی های عروقی مرتبط با سن ، سن خود را از دست داده و جوان تر می شوند - که اغلب در جوانان تشخیص داده می شوند.عصر رایانه سازی یک سبک زندگی بی تحرک و در عین حال تضعیف مفاصل را به همراه آورده است.این منجر به انتصاب تجویز داروی داخل مفصلی می شود.علائم اصلی تزریق عبارتند از:

• آرتروز.
• ورم مفاصل؛
• سینوویت؛
• آرتروز؛
• بورسیت؛
• Coxarthrosis؛
• نقرس ، پیشگویی؛
• تاندوواژینیت؛
• کپسولیت چسب ، سفتی مفصل ، اختلالات بافت همبند.

موارد منع مصرف

پزشکان تأثیر بالای تزریق مفاصل را برجسته کرده اند ، اما هدف آنها محدودیت های مرتبط با عدم تحمل فردی اجزای دارویی است.همچنین تزریق را برای مبتلایان تجویز نکنید:

• بیماریهای انکولوژیک (نئوپلاسم).
• هموفیلی؛
• عفونت با منشا ویروسی و میکروبی.
• با تغییر شکل شدید غضروف و بافت استخوانی ، در صورت عدم امکان صحیح قرار دادن سوزن و آسیب رساندن به بافتهای اطراف امکان پذیر نیست.
• عفونت های عفونی پوستی از نوع مزمن یا اپیزودیک.



تزریق مفصل

بیماران اغلب برای آرتروز یا سایر بیماری های مفصلی تزریق می کنند.گروههای اصلی داروهای مورد استفاده:

1. گلوکوکورتیکوئیدها - با درد ، تورم و تورم مبارزه می کنند ، اما علت علائم ناخوشایند را برطرف نمی کنند.تزریق یک بار در هفته به مدت 2-5 هفته انجام می شود.
2. کندروپروتکتورها ابزاری برای از بین بردن رکود ، بازگرداندن خاصیت ارتجاعی و کشش غضروف است.در مورد روش کار کنید ، که در طی مراحل 3-15 نشان داده شده است.
3. اسید هیالورونیک "پروتز مایع" است که اجازه نمی دهد آسیب شناسی پیشرفت کند ، علائم بیماری را از بین می برد.
4. ویتامین ها بیشتر به گروه V تجویز می شوند.در آرتریت و آرتروز داروهای محبوب Neurorubin و KombiLipen هستند.تزریق با ویتامین باعث می شود که هدایت اعصاب پایان یابد ، درد مفاصل را تسکین دهد.
5. داروهای پشتیبانی کننده گردش خون - عادی گردش خون ، باعث بهبود میکروسیرکولاسیون بهتر در غضروف می شوند.این گروه شامل سیناریزین و ترنتال است که درد را از بین می برد ، غضروف آسیب دیده را ترمیم می کند.

کندروپکتورها

مفاصل زانو با سلولهای غضروفی یکی از رایج ترین آنهاست.اینها داروهایی هستند که برای درمان مراحل اول و دوم آرتروز استفاده می شوند ، اما در مرحله سوم بیماری بی اثر هستند.پروژکتورهای محافظه کار در علت مشکل تأثیر می گذارند ، روی اثر مثبت پایدار تأثیر می گذارند ، اجازه نمی دهند بیماری پیشرفت کند.این داروها در متابولیسم غضروف دخیل هستند ، خاصیت انعطاف پذیری و خاصیت ارتجاعی آن را بازیابی می کنند ، از جریان ورود به بافت های آب ، مواد مغذی ، خون اطمینان می کنند.

تزریق سلولهای غضروفی داروها داروها را مستقیماً به غضروف منتقل می کنند ، که باعث تسریع در عملکرد داروها می شود و اثر بخشی درمان را افزایش می دهد.داروهای درمانی عمومی عبارتند از:

1. Meta-T یک داروی هومیوپاتی است که همراه با تزریقات ضد التهابی مفصل است.
2. کندرولون ، موکوسات - حاوی کندرویتین سولفات حاوی مواد اولیه گاو.این دوره شامل 30 تزریق (حدود دو ماه) است.
3. Alflutop - تزریقات مفصلی حاوی گلوکوزامین و کندرویتین سولفات است که از کنسانتره ماهیان دریایی سنتز می شود.داروی منشأ طبیعی ، به صورت 5-6 تزریق در هر مفصل در فواصل 6-10 روز نشان داده شده است.دورهشامل 20 روش است.
4. تزریق دون البون تک تولیدی مبتنی بر گلوکوزامین است.دوره سالانه درمان به ترمیم غضروف مفصلی ، بهبود سنتز مایعات سینوویال ، تسکین درد و عادی سازی فعالیت حرکتی کمک می کند.

تزریق اسید هیالورونیک

تزریق آرتروز بر اساس اسید هیالورونیک محبوب است.این روش موثر درمانی در غیر این صورت "پروتز نادر" نامیده می شود.تزریقات شامل هیالورونات سدیم است که یک جزء طبیعی مایع سینوویال است.اجازه نمی دهد استخوانهای مفاصل مالیده شوند ، حرکات صاف و بدون درد و محدودیت دامنه را تضمین می کند.اسید هیالورونیک ویسکوزیته مایع سینوویال را بازیابی می کند ، مانع پیشرفت آرتروز می شود.

تزریق مفصل زانو با این مؤلفه ها در هر مرحله از آسیب شناسی تجویز می شود.داروهای محبوب برای درمان Sinocrom ، Hyalubriks ، ژل Cressin و Ostenil هستند ، آنها در سرنگ های فردی موجود است.تزریق به مفصل ران ، شانه یا زانو انجام می شود ، اما می تواند به مفاصل کوچکتر نیز تزریق شود.این دوره شامل 1-5 تزریق در فواصل 6-10 روز در هر سال به مدت 2-4 سال است.این به جلوگیری یا به تأخیر انداختن عمل کمک می کند.



بیهوشی از درد مفاصل

قبل از معرفی اسید هیالورونیک ، سینوویت با معرفی داروهای ضد درد ، گلوکوکورتیکوئیدها یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) از بین می رود..این داروها مسکن هستند.فقط انتخاب یک پزشک برای انتخاب کدام یک برای بیمار بهتر است ،چه کسی شدت بیماری و میزان پیشرفت آن را ارزیابی خواهد کرد.NSAID ها در مراحل اولیه قابل پخش هستند و گلوکوکورتیکوئیدها در موارد شدید نشان داده می شوند.

مسکن ها

اگر درد در مرحله اولیه بیماری نگران کننده باشد ، درد مفاصل به شما کمک می کند.در صورتی که دیگر مسکن ها کمک نکنند ، آنها تجویز می شوند.ضد درد محبوب داروی مخدر Nalbufin است ، که به طور کامل درد را تسکین می بخشد ، تسکین می یابد (که به دقت برای اختلال در عملکرد سیستم عصبی مرکزی تجویز شده است) از التهاب جلوگیری می کند.مفصل می تواند بیش از سه روز بیهوش شود ، این دارو مواد مخدر نیست (اگرچه از نظر ساختار مشابه است) اما اعتیاد آور نیست ، به خوبی تحمل می شود.

در موارد شدید ، پزشکان مسکن های مسکن مواد مخدر Trimaperidine و Tramadol را تجویز می کنند ، که در طول هفته تجویز می شوند ، در غیر این صورت خطر بالای اعتیاد است.از مزایای این تزریق ها می توان به تطبیق پذیری اشاره کرد: درد ، التهاب و تورم را تسکین می دهند.داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی شامل Ketorolac است.دارای اثرات ضد درد ، ضد التهاب ، ضد تب است.مدت زمان درمان با دارو نباید از پنج روز تجاوز کند.

گلوکوکورتیکوئیدها

در روماتولوژی و ارتوپدی ، تزریقات در بیماری مفاصل حاوی مواد هورمونی - گلوکوکورتیکوئیدها ثابت شده است.آنها تقریباً همیشه برای معالجه آرتریت و آرتروز همراه با التهاب و درد در نظر گرفته شده اند که توسط داروهای دیگر از بین نمی روند.تزریقات هورمونی در آرتروز با علائم سینوویت (التهاب) نشان داده می شوندمفصل مشترک سینوویال با تجمع در حفره مایع - سیال).

گلوکوکورتیکوئیدها قبل از تزریق سلولهای کبدی ، فیزیوتراپی ، ماساژ یا ورزش درمانی تجویز می شوند.داروهای محبوب:

1. Kennel - درد و تظاهرات روماتوئید ، روماتیسمی ، پسوریاتیک ، آرتریت واکنشی ، پوکی استخوان ، سینوویت ، بورسیت را از بین می برد.گلوکوکورتیکوئیدها تاندوواژینیت ، کپسولیت ، سندرم تونل کارپ ، نقرس را درمان می کند.این دوره 1-5 تزریق با فاصله 7-12 روز است.
2. Celeston ، Diprospan، Flosterone، Hydrocortisone، Loracort - مواد مخدر از طریق بافتهای نرم به شکاف مفصل وارد می شوند و علت این بیماری را تحت تأثیر قرار می دهند.این دوره توسط پزشک تجویز می شود ، اما نباید طولانی باشد.استفاده طولانی مدت از هورمون ها غیرقابل توجیه است:
   • فرآیندهای متابولیکی غضروف را مختل می کند.
   • تخریب غلاف هیالی را تقویت می کند.
   • سایر ارگان ها و سیستم ها را تحت تأثیر منفی قرار می دهد.



Relaxants Muscle

علاوه بر این ، بیماران به التهاب مفاصل برای کاهش درد و تسکین تنش تزریق می شوند.بافت های عضلانی شل کننده های عضلانی را تجویز می کنند.آنها فشرده سازی مفصل را حذف می کنند ، یک دوره هفتگی را اختصاص می دهند ، نه بیشتر.داروهای محبوب این گروه عبارتند از: باکلوفن ، تیزانییدین ، ​​سیکلوبنزاپرین.اغلب تزریق شل کننده های عضلانی با ویتامین درمانی ترکیب می شود.

عوارض تزریق

تزریق مفاصل مربوط به مداخلات پزشکی است ، بنابراین رفتار آنها خطر عوارض را ایجاد می کند.مشکلات معمول پس ازتزریق:

1. آرتریت عفونی یا سپتیک - التهاب چرکی ناشی از عفونت در طی روش.احتمالاً با معرفی گلوکوکورتیکوئیدها احتمال رشد آن وجود دارد ، که با کاهش محافظت در سیستم ایمنی ناشی از عوامل هورمونی همراه است.اگر هنگام تزریق قوانین آسپتیک رعایت شود ، خطر عارضه عفونی حداقل است.پزشکان توصیه می کنند که ایمنی بیمار پس از از بین بردن تمرکز مزمن عفونت و روند التهابی حاد ، درمان را شروع کند.
2. تشدید درد و علائم بیماری پاسخ متداول به تزریق است ، که حدود یک هفته ادامه دارد.اگر درد همچنان ادامه دارد ، باید با پزشک خود مشورت کنید - ممکن است که بافت شکسته شود.
3. آسیب دیدگی بافت مفصل - به دلیل وارد کردن نادرست یا تزریق مکرر در همان محل رخ می دهد ، قرمزی پوست وجود دارد.این مشکل اغلب با تزریق گلوکوکورتیکوئیدها ایجاد می شود ، که باعث از بین رفتن رباط ها ، تاندون ها ، مفاصل می شود "razbaltannymi".
4. واکنش های آلرژیک در افراد با افزایش حساسیت به اجزای تزریق رخ می دهد.در صورت بروز آنها ، درمان با داروهای خاص باید قطع شود.

فیلم

اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.