تریکوفیزی Inguinal - epidermophyte: علائم و درمان

یکی از ناخوشایند ترین عفونت های قارچی trichophytosis inguinal در انسان است.این بیماری هنگام راه رفتن باعث ناراحتی شدید می شود ، بثورات پوستی در ناحیه دستگاه تناسلی روابط صمیمی را پیچیده می کند.هنگام ظهور لکه های مشخصه بر روی پوست ، باید با یک متخصص مشورت کنید ، زیرا خود درمانی می تواند شرایط را بدتر کند و روند بهبود را طولانی تر کند.

trichophytia inguinal چیست

یک عفونت قارچی پوستی که بر لایه های فوقانی اپیدرم موضعی در کشاله ران (اندام تناسلی ، ران داخلی) تأثیر می گذارد ، trichophytia اینگوینال نام دارد (دیگرنام - اپیدرموفیت اینگوینال ، درماتومیکوز کشاله ران).ظاهر روی پوست تکه های پوستی پوسته پوسته است ، که بر روی لبه ها بوسیله بثورات پوستی (حباب) احاطه شده است ، نشان دهنده عفونت توسط قارچ بیماری زا از جنس Trichophyton (Trichophyton Mentagrophytes) است.

ضایعات خارش ضایعات ، هنگام مواجهه با پارچه و لباس باعث ایجاد ناراحتی می شوند ، به تدریج در اندازه افزایش می یابند و در نواحی سالم پوست گسترش می یابد.این بیماری بیشتر در مردان بروز می کند ، زیرا محیط مرطوب برای تولید مثل پاتوژن قارچی مناسب تر است.در فصل گرم ، به خصوص هنگام پوشیدن لباس های تنگ ، در ناحیه ای که بین کچل و قسمت داخلی قرار داردطرف ران ها غالباً در اثر رطوبت به دام می افتند و در صورت برخورد قارچ به پوست ، شرایط ایده آل برای ایجاد عفونت ایجاد می شود.

بومی سازی سلولهای اولیه چین های اینگوینال است ، بندرت پوست کتف ، آلت تناسلی ، باسن ، پرینه ، پوبیس.ممکن است زنان در ناحیه زیر بغل ، زیر غدد پستانی ، در ناحیه شکم پوپلیتی ایجاد شوند.در كودكان و نوجوانان ، عامل ایجاد کننده تریكوفیزی اینگوینال بسیار نادر است.نوع اصلی عفونت تماس خانگی-خانگی است.

عامل ایجاد کننده

پاتوژن تریکوفیتوز قارچ بیماری زا Trichophyton Epidermophyton floccosum است.این میکروارگانیسم یک آنتروپوفیل معمولی است - درماتوفیت که فقط روی بدن انسان رشد می کند و تولید مثل می کند.این بدان معناست که انقباض اپیدرموفیتوز اینگوینال از یک حیوان غیرممکن است ، عفونت فقط از فرد به فرد دیگر منتقل می شود.

قارچ در لایه های فوقانی اپیدرم مستقر می شود و به طور فعال در شرایط رطوبت و درجه حرارت بالا پخش می شود.در روند توسعه ، پاتوژن باعث از بین رفتن کلاژن می شود ، که منجر به خشک شدن پوست می شود و خاصیت ارتجاعی آن را کاهش می دهد.درجه بیماری زایی میکروارگانیسم های جنس Epidermophyton floccosum کم است ، بنابراین افرادی که دارای ایمنی قوی هستند ، حتی اگر اسپورهای پاتوژن روی پوست این بیماری به ندرت ایجاد شود.

راههای انتقال

روش آلودگی به تریکوفیتوز کشاله ران تماس با خانواده است.علاوه بر تماس مستقیم با حامل عفونت (لمس ، دست زدن ، آغوش ، بوسه) ، منبع عفونت می تواند وسایل شخصی شخص بیمار ، موارد خانگی باشد ، که وی مرتباًلذت می برددر صورت نقض یکپارچگی پوست (وجود صدمات ، بریدگی ، نیش ، مکیدن پوست (تورم لایه های فوقانی آن در شرایط رطوبت زیاد)) ، احتمال بروز درماتومیایکوزی اینگوینال افزایش می یابد.سایر عوامل عفونت همراه عبارتند از:

• ایمنی مختل؛
• نارسایی هورمونی.
• اختلالات متابولیک؛
• عرق را افزایش داد.
• اضافه وزن (افزایش تعداد چین های پوستی).
• رطوبت و دمای هوا را افزایش داد.
• عدم رعایت موازین بهداشتی؛
• نقض قوانین بهداشتی؛
• پوشیدن لباس زیر و لباس مصنوعی تنگ.
​​

علائم

تکه های قهوه ای صورتی یا قرمز مایل به قرمز ، به شکل دایره ای ، با قطر اولیه حدود یک سانتی متر ، بر روی سطح پوست از تریکوفیتوز اینگوینال شکل می گیرد.در حاشیه آنها بر روی پوست کمی متورم پاپول ها (گره ها) ، وزیکول های پر از مایع (سوراخ ها) ، خستگی ، سطح لایه برداری لکه ، پوشیده از پوسته روی لبه ها ظاهر می شود.با تکثیر پاتوژن ، پلاک ها به شکل یک ناحیه اریتماتو منفرد و تا بافت پوست سالم گسترش می یابند.

هنگام خاموش شدن التهاب ، قسمت مرکزی لکه ها پاک می شوند ، رنگ پریده و کمی ملتهب می شوند و رنگ آن تغییر می کند.نبض ها و وزیکول ها که در لبه های ضایعات عفونی قرار دارند ، پشت سر هم ، بر روی پوست ، زخم ها و فرسایش شکل می گیرند.در پس زمینه اتصال یک عفونت باکتریایی ثانویه ، ممکن است عوارض شدید ایجاد شود.مناطق آسیب دیده باعث ایجاد احساس قوی می شوندخارش و سوزش ، حساسیت به لمس ، ایجاد ناراحتی جدی هنگام راه رفتن.

تشخیص

به منظور درمان موثر عفونت قارچی ، تشخیص دقیق بیماریزای آن ، که توسط متخصصین پوست انجام می شود ، مهم است.پس از بازجویی و معاینه بینایی ، ضایعاتی از نواحی آسیب دیده پوست انجام می شود که مواد آن با روش های میکروسکوپی و باکتریولوژیکی بررسی می شود.اسمیرهای میکروسکوپی بر اساس ماده بیولوژیکی بذر در یک محیط انتخابی Saburo ساخته می شوند.در زیر میکروسکوپ با حضور نمونه ای از قارچ های تریکوفیتون ها می توان شکسته میسلیوم کوتاه ، زنجیره مستطیل شکل اسپورها مشاهده کرد.

درمان تریکوفیتی

درمان دارویی پیچیده عمدتا اتیوتروپیک در طبیعت است ، یعنی با هدف از بین بردن بیماری زا.در بیشتر موارد از داروهای ضد میکروبی (ضد قارچ) برای خوراکی (به صورت قرص) یا موضعی (به شکل پماد ، کرم یا اسپری) برای درمان ترشیکوفیتوز بو استفاده می شود.

در موارد شدید ، پمادهایی با یک ماده ضد قارچ و گلوکوکورتیکوئیدوئید تجویز می شوند و خاصیت خشک کنندگی قارچ کش ، ضد عفونی کننده دارند.با کاهش ایمنی برای تقویت دفاع طبیعی بدن می توان یک دوره ایمنی تحریک کننده نور را اجرا کرد و برای تسکین تورم و خارش از آنتی هیستامین ها استفاده می شود.در صورت وجود ضایعات بزرگ ، درمان حساسیت زایی ، آنتی بیوتیک درمانی ، ویتامین درمانی ،خودکار درمانی در یک بیمارستان.

علاوه بر دارودرمانی ، رعایت استانداردهای بهداشتی زیر در حین درمان حائز اهمیت است - روزانه دوش بگیرید ، پوست های آلوده را با دقت تمیز کنید ، با استفاده از محلول های تجویز شده با یک عمل ضد میکروبی قارچی (مانند فوکرین).روش تمیز کردن پوست التهاب باید قبل از هر بار استفاده از داروی موضعی ضد قارچ ، حداقل دو بار در روز انجام شود.به بیمار توصیه می شود کتانی های رایگان ساخته شده از پارچه های نخی طبیعی را بپوشد.

درمان پزشکی

انتخاب داروها ، طرح کلی و مدت زمان درمان تریکوفیتوز اینگوینال توسط یک متخصص پوست انجام می شود.خوددرمانی و خوددرمانی نه تنها نمی تواند اثر درمانی داشته باشد بلکه تصویر بالینی بیماری و وضعیت ناقل عفونت را نیز به طور جدی مختل می کند.درماتوفیت اینگوینال متعلق به فرم سطحی از تریکوفیتوزس صاف پوست است.برای درمان مؤثر آن ، از داروهای عملكرد عمومی و موضعی از گروههای دارویی زیر استفاده می شود:

1. داروهای ضد میكروبي برای احتراق: آماده سازی گریسوفولوین (Griseofulvin) ، كتوكونازول (كتوكونازول ، مایكوزورال ، Fungistab و آنالوگهای آنها) ، terbina، Terbinafine ، Atifine ، Exifin و آنالوگهای آنها) ، فلوکونازول (Diflucan ، Mycomax ، Flucostat و آنالوگهای آنها) ، Itraconazole (Irunin، Rumikoz، Candidral و آنالوگهای آنها).
2. پمادها و کرمهای ضد قارچ جهت استفاده خارجی: بر اساس میکونازول (داکتارین ، مایکوزون) ، کلوتریمازول(ایمیدیل ، کانستن ، قارچ ، تریدرم) ، تربینافین (Terbizil ، Exifin).
3. برای درمان ضد باکتریایی موضعی: سولفوریک ، سولفوریک-سالیسیلیک ، گوگرد- تار ، پماد روی ، محلول ید 2-5٪ ید ، فوکرین ، رزورسینول ، محلول نقره ، مایع آندریازیان.
4. آنتی هیستامین های خوراکی: دیازولین ، زیرتک.
5. سیستم ایمنی: ایمونوریکس ، ایمونال ، لیکوپید.

مدت زمان درمان اشکال حاد بسته به داروهای تجویز شده و پاسخ ایمنی بدن بین 2-3 هفته تا 2 ماه متفاوت است.تریکوفیت مزمن نه تنها به درمان در طی عود ، بلکه به داروهای پیشگیری کننده در طول بهبودی نیز نیاز دارد.در صورت عدم وجود تأثیر درمانی طی 2-3 هفته ، برای جایگزینی داروی ضد قارچ خود باید با پزشک مشورت کنید.

پماد ایکتیل اثرات ضد درد ، ضد عفونی کننده و کراتوپلاستیک به صورت موضعی دارد.در حین اپیدرموفیزی اینگوینال ، در مراحل تخریب پاستولهای پوستی تجویز می شود تا از بروز زخم و فرسایش در بهبود پوست جلوگیری شود.این عامل با یک لایه نازک روی آتش سوزی دو بار در روز اعمال می شود.این دارو در عدم تحمل فردی منع مصرف است ، ممکن است باعث واکنش های آلرژیک پوست شود.

کرم آنتی بیوتیک کلوتریمازول دارای اثر قارچی است ، که سنتز پروتئین ها را در سلولهای قارچی مسدود می کند و از تولید مثل آنها جلوگیری می کند.میانگین مدت زمان مصرف دارو 2-3 هفته است ، این ابزار بسته به توصیه های پزشکی 1-3 بار در روز استفاده می شود.این ابزار در حساسیت به اصلی منع مصرف دارداجزای این دارو ، می تواند باعث تورم ، پوسته پوسته شدن و خارش پوست شود.

کرم ایزوکونازول دارای یک عمل قارچ کش و قارچ کش است ، که سنتز سلولهای قارچ ارگوسترول را مهار می کند و رشد و تولید مثل آن را مهار می کند.مؤلفه اصلی دارو (ایزوکونازول نیترات) در برابر پاتوژن ناحیه inguinal فعال است.این محصول یک بار در روز به مدت 3 هفته روی پوست آسیب دیده اعمال می شود.موارد منع مصرف: بر روی پوست كودك زیر 1 ماه قابل اعمال نیست.قادر به ایجاد واکنشهای آلرژیک موضعی منفی است.

داروهای مردمی

با اجازه پزشک می توان از داروهای مردمی برای تسریع روند بهبودی استفاده کرد.برای درمان موضعی پوست آسیب دیده با بوی تریکوفیتوز از پمادها ، تنتورها تهیه شده طبق دستور العمل های زیر استفاده کنید:

• لوسیون ها با سرکه: ضایعات به میزان زیادی با مخلوطی از سرکه سیب چربی (غلظت بیش از 9٪) با روغن کافور (درصد10: 3) ، محکم با بانداژ ، 30-45 دقیقه ترک کنید.
• پماد بره موم: قسمتهای مساوی از روغن نباتی و بره موم را مخلوط کنید ، مخلوط را روی حرارت کم به مدت بیش از 15 دقیقه بجوشانید.پماد با لایه ای بیش از 1 میلی متر ، 2-3 بار در روز به مدت 2 هفته روی پوست اعمال می شود.
• از مجموعه گیاهان دارویی سلندین ، ​​اسبی اسب و ساقه (نسبت 2: 1: 4) تزریق تهیه می شود: مواد اولیه سبزیجات خام را با یک لیوان آب جوش بریزید ، 30 دقیقه بمانید.این مخلوط فیلتر شده و روزی دو بار با پوست آسیب دیده وی شسته می شود.
• کانون های عفونت 2 بار در روز با خمیر سیر مالیده می شود.بعد از استفاده از توده سیر در پوست تمیز شده از آن مالش دهیدپودر از زغال سنگ توس و آب تازه ریزوم باتک به مدت 20 تا 30 دقیقه.
• علفهای خشک یا میوه Sophora ژاپنی (50 گرم) به مدت یک ماه با ودکا (500 میلی لیتر) در یک مکان تاریک تزریق می شوند.از داخل ، 0.5 قاشق غذاخوری مصرف کنید.قبل از هر وعده غذایی به مدت 3-4 ماه.

پیشگیری

پیش آگهی کلی برای درمان تریکوفیتوز بوی حاد مطلوب است ، از نظر مزمن بیماری فقط در موارد در حال اجرا ، با عدم وجود طولانی مدت درمان کافی.از اقدامات زیر برای جلوگیری از ابتلا به عفونت اولیه و عود استفاده می شود:

• رعایت استانداردهای بهداشتی؛
• مبارزه با عرق کردن؛
• جوش یا اتو کردن؛
• پوشیدن پارچه های طبیعی کتان در فصل گرم؛
• تقویت ایمنی عمومی ؛
• جلوگیری از صدمه به آسیب های پوستی و درمان به موقع در موارد دریافت آنها.

فیلم

اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.