التهاب ریوی - اولین علائم و تشخیص ، مراحل و روشهای درمانی

بیماری های عفونی دستگاه تنفسی هنوز هم در بین رهبران کلیه بیماری های عفونی قرار دارد.اگرچه طب مدرن با موفقیت در مبارزه با گسترش و ظهور آنها است ، اما مردم همچنان رنج می برند.التهاب ریوی یک بیماری جدی است که هم بزرگسالان و هم کودکان را درگیر می کند ، همراه با سرفه و علائم دیگر.این بیماری باید بلافاصله درمان شود تا زمانی که اثر فاجعه بار داشته باشد.

ذات الریه پنومونی

آسیب شناسی اساساً از نظر طبیعت عفونی است که ناشی از تعدادی از عوامل جسمی یا شیمیایی است.باید درک کرد که ذات الریه و التهاب یک بیماری یکسان است و گروه وسیعی از بیماری ها را تشکیل می دهد که با یک تصویر بالینی خاص ، علائم ، رژیم درمانی مشخص می شوند.در طول توسعه بیماری با فرآیندهای التهابی در ریه ها تشخیص داده می شود که با ضایعات آلوئولی و بافت بینابینی مشخص می شوند.

متخصصان بین اصلی تفاوت قائل هستندپنومونی ، که به عنوان یک بیماری مستقل شروع می شود ، و ثانویه ، که به دلیل کاهش ایمنی در اثر سیر هر بیماری ، مانند SARS ایجاد می شود.التهاب موجود در هوا منتقل می شود: یک عفونت باکتریایی وارد ریه های یک فرد سالم می شود و شروع به پیشرفت در آنجا می کند.راه های دیگری از عفونت وجود دارد ، اما آنها چندان گسترده نیستند.

علائم ذات الریه در بزرگسالان

انواع مختلفی از بیماری ها وجود دارد که با علائم مختلفی مشخص می شوند.التهاب در مقیاس بزرگ خطرناک ترین است ، به ویژه برای بیماران سالخورده ، زیرا با ضایعه ریه مشخص می شود ، و می تواند هم التهاب یک طرفه و هم دو طرفه باشد.علائم اصلی این نوع بیماری درد در سمت است که هنگام سرفه یا استنشاق شروع به وخیم تر می کند.

علاوه بر این ، دمای بدن افزایش می یابد و تنگی نفس ایجاد می شود.سرفه بتدریج رشد می کند ، گردن توسط ریه بیمار قرمز می شود ، ممکن است کبودی لب ها وجود داشته باشد ، مثلث بینی را بزرگتر می کند.خلط ممکن است با کشیدن خون از ریه ها باعث ایجاد مخاطی از رنگ قهوه ای شود.در مراحل پیشرفته علائم مسمومیت بدن وجود دارد ، هنگامی که بیمار می تواند رویای خود را شروع کرده و هوشیاری خود را از دست دهد.

در پنومونی آتیپیک ، علائم بسته به پاتوژن ایجاد کننده التهاب ممکن است متفاوت باشد.عفونت میکروپلاسما با سرفه خشک ، تب و گلو درد مشخص می شود.درد عضلانی ، التهاب غدد لنفاوی ، خونریزی ممکن است رخ دهدبینیعفونت کلامیدیایی با تب شدید ، رینیت و افزایش غدد لنفاوی همراه است.واکنش های آلرژیک و درماتیت ممکن است در این فرآیند رخ دهد.نوع التهاب لژیونلوز تب را همراه با لرز ، سرفه ، سردرد با دمای 40 درجه ایجاد می کند.

التهاب مزمن نتیجه ذات الریه پنکه نشده است.این بیماری با تنفس سنگین ، سرفه مرطوب با ترشحات دوره ای از خلط چرکی مشخص می شود.نازوفارنکس و حفره دهان ملتهب است ، اشتها کاهش می یابد ، پلی فیپیوویتامینوز ایجاد می شود و ایمنی ضعیف تر می شود.تعریق و کاهش وزن ذکر شده است.از آنجا که قلب به دلیل کمبود اکسیژن در خون سخت کار می کند ، ضربان قلب سریع وجود دارد که می تواند منجر به نارسایی شود.

در كودكان

احتمال بروز التهاب در كودك در نتیجه سایر بیماری ها رخ می دهد: مانند سرماخوردگی شدید ، برونشیت حاد ، عوارض آنفولانزا و سایر بیماریهای ویروسی.بیماری ریه با ضعف شروع می شود ، پس از آن بدن ضعیف می شود.دمای پنومونی افزایش می یابد و با تنفس سریع همراه است - بیش از 50 تنفس در دقیقه.پس از آنفولانزا ، ذات الریه با پرش دما در کودک مشخص می شود ، حتی در صورت عدم سرفه ، نفس نفس نمی رود.از جمله علائم التهاب ریوی نیز می توان پوست کم رنگ نامید.

علائم اولیه

علائم بارز ذات الریه - درد قفسه سینه ، سرفه ، تنگی نفس ، خشکی.تعریق و تب ذکر شده است.دما نمی کنددائماً مرتفع می شود - با مقادیر پرتاب مشخص می شود.در نتیجه مسمومیت بدن از طریق التهاب سردرد ، سلامتی نامناسب است.بعداً ممکن است درد شکم ، اختلال مدفوع ، نفخ شکم ایجاد شود.

ممکن است ذات الریه بدون تب وجود داشته باشد

اولین علائم ذات الریه ریه مانند تب و سرفه همیشه در بیمار مشاهده نمی شود.این بسیار خطرناک است زیرا تشخیص بیماری فقط پس از انجام برخی از تشخیص ها ممکن است.این در شرایطی است که ایمنی بیمار در مقابل زمینه بی نظیر تجویز آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد تب دار تضعیف می شود.

در این حالت ، لازم است به سایر علائم ذات الریه در بزرگسالان نیز توجه شود که این بیماری را توصیف می کند: خس خس سینه ، رنگ پریدگی پوست با سرخ شدن غیرمعمول.حتی در بارهای کم ، التهاب باعث تنفس سریع و افزایش ضربان قلب می شود.در نوبت یک تنه دردی شبیه به عضله وجود دارد ، اشتها کاهش می یابد و احساس غیرقابل تحمل عطش وجود دارد.

علل

این بیماری به دلایل زیادی بروز می کند.از این نظر پنومونی ویروسی و قارچی ایزوله شده است.از مهمترین عوامل عفونی التهاب می توان به پنوموکوکی ، استرپتوکوک ، مایکوپلاسما ، استافیلوکوک ، ویروس های آنفلوانزا و عفونت های تنفسی ، قارچ های کاندیدا اشاره کرد.علاوه بر این ، ذات الریه ریه باعث بیماری های دستگاه تنفسی فوقانی می شود.کاتالیزور برای توسعه بیماری کاهش ایمنی ، سرماخوردگی ، آسیب گازهای مسموم یا استنشاق موادی است کهدستگاه تنفسی فوقانی را تحریک کنید.

انواع پنومونی ریه

بیشتر بیماران به دلیل عفونت با ذات الریه استرپتوکوکی درگذشت.این به دلیل هیپوترمی و تضعیف ایمنی بدن است.انتروباکتری باعث التهاب کلیه می شود.کلامیدیا با ایجاد بیماری در درون سلول ها مشخص می شود ، بنابراین بسیار ضعیف درمان می شود و اغلب در مرحله مزمن قرار می گیرد.

مایکوپلاسما اغلب با بیماری های اندام های دستگاه تناسلی همراه است و به شکلی حاد پیش می رود.بیشتر در بزرگسالان میانسال تأثیر می گذارد.نه اغلب ، اما چنین مواردی مشاهده می شود ، باکتری لژیونلا می تواند باعث بیماری شود و چنین حوادثی به احتمال زیاد به مرگ ختم می شوند.در برابر پیش زمینه توسعه تخریب ، ذات الریه که بر اثر چوب هموفیلی تحریک می شود ، جدا شده است.این بیماری افراد سیگاری را تحت تأثیر قرار می دهد.

مرحله

در پزشکی 4 مرحله از توسعه التهاب در نظر گرفته شده است:

• مرحله جزر و مد (از 12ساعت تا 3 روز).در آلوئولها پرش شدید رگهای خونی ریه ها و بیرون ریختن فیبرین وجود دارد.
• مرحله سوختگی قرمز (از 1 تا 3 روز).هنگامی که بافت ریه فشرده می شود ، تعداد گلبول های قرمز خون در اگزودات آلوئولار افزایش می یابد.
• مرحله سوزش خاکستری (از 2 تا 6 روز).پس از تجزیه اریتروسیت ها تغییر خون در قالب نفوذ انبوه لکوسیت ها به آلوئول ها وجود دارد.
• مرحله راه حل.بهبودی کامل پس از آسیب بافت ریه وجود دارد.

از پنومونی خطرناک

این بیماری خطرناک است زیرا می تواند عوارضی در بدن انسان ایجاد کند که دارای جهات مختلفی هستند.این عود بیماری ، آبسه ریه یا التهاب کلامیدیوم آنها است.در ذات الریه ، غالباً آسیب پلور (پلور) وجود دارد و با التهاب چرکی ، تخریب ریه با سپسیس ایجاد می شود.اقدامات به موقع به جلوگیری از ورم ریوی یا گانگرن کمک خواهد کرد.

کشنده یا نیست

مرگ به عنوان بدترین نتیجه التهاب منتفی نیست.امروزه ، این اتفاق به ندرت اتفاق می افتد ، زیرا پزشکی گامی به جلو برداشته و روشهای جدیدی از مبارزه را تسخیر کرده است ، اما با درمان طولانی مدت ، چنین وضعیتی امکان پذیر است.در صورت بروز عوارض اشکال حاد ذات الریه و هنگامی که بیماریهای ثانویه به هم وصل می شوند ، باید به موقع به دنبال مراقبت پزشکی باشید.

تشخیص

در صورت مشکوک به ذات الریه ریه ، باید دو نوع تشخیص برای تشخیص انجام شود: ابزاری و آزمایشگاهی.نوع اول شامل رادیوگرافی است که برای شناسایی کانونهای التهابی (مایعات) در بخشهای مختلف ریه و تعیین میزان ضایعات بافت ریه ، فیبروبرونکواسکوپی (بازرسی از غشای مخاطی برونشها و انجام بیوپسی) در دو طرح انجام می شود.

اگر فردی دچار تنگی نفس است ، از روش معاینه تنفس خارجی استفاده کنید.اسپیرومتری به شناسایی سندرم برونش انسداد و نارسایی تنفسی کمک می کند.با ضربان قلب شتاب ، که ذاتی در بیمار استحتی در بارهای کم ، مطمئناً به الکتروکاردیوگرام فرستاده می شود ، به تشخیص تاکی کاردی سینوس کمک می کند.

مطالعات آزمایشگاهی التهاب شامل آزمایش خون برای تشخیص تعداد زیادی از لکوسیت ها و مطالعات خلط است.گزینه دوم اطلاعات کمتری دارد زیرا مخاط مخلوط با باکتری های دهان است ، ممکن است برخی از میکروارگانیسم ها قبل از شروع معاینه از بین بروند و برخی کاملاً غیر قابل کشف هستند.بعد از رنگ آمیزی و کاشت مواد از باکتریوسکوپی استفاده کنید.برای تجزیه و تحلیل خلط ، بهتر است نمونه هایی با سرفه عمیق تهیه شود ، به خصوص اگر کانون های التهابی در ریه تحتانی امکان پذیر باشد.

درمان پنومونی

پنومونی را می توان در خانه با درجه خفیف درمان کرد.خانه ها معمولاً داروهای تجویز شده توسط پزشك را مصرف می كنند.درمان در بیمارستان هنوز هم ترجیح داده می شود ، زیرا بیمار همیشه تحت نظر متخصصان قرار دارد ، به خصوص که در موارد شدید و نارسایی تنفسی ممکن است نیاز به تهویه مصنوعی داشته باشد.

علاوه بر این ، توصیه می شود در سالمندان ، بیمارانی که دارای بیماری های مزمن مانند دیابت ، بیماری های قلبی هستند ، به بیمارستان مبتلا به پنومونی کانونی شوند.اگر درمان خانگی نتیجه ای در 3 روز اول نداشته است ، به شدت توصیه می شود که به دنبال مراقبت های بستری باشید.این امر در مورد داروها نیز صدق می کند: اگر بهبودی در 3 روز اول رخ ندهد ، درمان بررسی می شود.

آنتی بیوتیک

داروها برای درمان پنومونیریه ها ، آنتی بیوتیک ها باقی می مانند.درمان با داروهای ضد باکتریایی در اسرع وقت تجویز می شود و دوره در یک مرحله ساده از دوره 7-10 روز به طول می انجامد.در صورت بروز عوارض و آبسه می توان این دوره را تا 3 هفته افزایش داد.پزشکان باردار آنتی بیوتیک هایی مانند ماکرولیدها ، پنی سیلین ها ، سفالوسپورین ها را تجویز می کنند که در دوران بارداری و شیردهی نسبتاً بی خطر به نظر می رسند.

عوارض

علاوه بر عوارض ریه ای که در طول بیماری ایجاد می شود ، سایر ارگان های حیاتی رنج می برند.ابتدا به قلب اشاره دارد.ایجاد التهاب در عضله قلب و نارسایی حاد قلبی مرتبط با کار اعضای بدن تحت بار سنگین.بعلاوه ، ممکن است مننژیت یا شوک شدید سپتیک که کشنده باشد ، ایجاد شود.یک فرصت بزرگ برای ایجاد سپسیس ، که از طریق خون می تواند به بدن آسیب برساند.

پیشگیری

برای مقابله با ذات الریه ریه و عود ، باید از سلامتی خود مراقبت کرد.اول از همه ، این به تقویت ایمنی اشاره دارد ، که می تواند حتی در خانه انجام شود.مؤلفه های اصلی تغذیه متعادل مناسب ، ورزش دوره ای ، پیاده روی در هوای آزاد و مصرف ویتامین ها است.

واکسیناسیون به ویژه برای افراد در معرض خطر (افراد مسن و کودکان) از اهمیت ویژه ای برخوردار است.فراموش نکنید که دستان خود را با صابون بشویید.افراد سیگاری باید بر عادت بد غلبه کنند.معاینه به موقع سالانه با یک پزشک ، به طور منظمرویکردها به دندانپزشک ، و برای بیماری های نازوفارنکس ، مراجعه به گوش و حلق و بینی ، تشخیص و درمان مؤثر عفونت های قارچی - همه اینها به جلوگیری از احتمال ذات الریه کمک می کند.

فیلم ها