اختلالات روانی مختلف با جزئیات کافی در پزشکی مدرن توصیف شده است. ، که ممکن است این یا آن شخص با آن روبرو شود. چنین اختلالاتی شامل خودشیفتگی انحرافی است. شرایطی که وقتی فرد به غیر از خودش متوجه کسی نمی شود، گاهی اوقات می تواند از محدوده خارج شود و در این مورد می تواند یک آسیب شناسی تلقی شود. تشخیص این بیماری روانی دشوار است، زیرا تشخیص قطعی یک فرد بدون داشتن دانش مرتبط در روانشناسی و روانپزشکی غیرممکن است. این مقاله ویژگی های این بیماری، علائم و روش های درمان آن را با جزئیات بیشتری شرح می دهد.

خودشیفتگی انحرافی یک اختلال خاص در شخصیت و رفتارهای خاص است که می تواند به همان میزان در زنان و مردان ظاهر شود. افراد مبتلا به چنین اختلالی "خودشیفته" نامیده می شوند. با این حال، شما نباید هر فرد بیش از حد دوست داشتنی را این گونه صدا کنید، زیرا تشخیص این بیماری بدون داشتن یک پزشک حرفه ای دشوار است. ضمن اینکه این بیماری اشکال مختلفی دارد، زمانی که فرد مبتلا به این بیماری خطری برای جامعه نداشته باشد. ویژگی های خودشیفتگی انحرافی نیز عبارتند از:

• عزت نفس بالای شخصی غیرمنطقی.
• عدم احساس ترحم یا ناراحتی نسبت به افراد دیگر.
• احساس برتری نسبت به سایر اعضای جامعه.

در مورد مردی «خودشیفته» که از آسیب شناسی شدید رنج می برد، می توان به این نکته اشاره کرد که این گونه افراد بازی های خود را علیه جنس مخالف «انجام» می کنند. که به نوبه خود، اغلب بر روی دوم تأثیر منفی می گذارد. زنان از افسردگی رنج می برند و گاهی آسیب های روانی جدی تری دریافت می کنند.

خودشیفته‌های منحرف رفتاری عجیب و حتی خاص دارند که در بیش از یک سال آن را ایجاد می‌کنند. چنین افرادی اغلب اعمال خود را انکار می کنند و اغلب به آنچه وعده می دهند عمل نمی کنند. این افراد تقریباً همیشه سعی می کنند اراده طرف مقابل یا شریک زندگی خود را تابع کنند.

تا به امروز، هیچ پاسخ روشنی از سوی متخصصان در مورد علت بروز این اختلال وجود ندارد. اما، مانند بسیاری از اختلالات و عقده های دیگر، می تواند ریشه در دوران کودکی داشته باشد. همچنین ممکن است با مجموعه ای از حقارت، نارضایتی از ظاهر یا موقعیت خود در جامعه مرتبط باشد. تحریک این بیماری می تواند ناشی از تربیت نادرست یا عدم توجه کافی به کودک باشد.

گاهی متخصصان حتی در مورد استعداد ژنتیکی این نوع اختلال صحبت می کنند. و گاهی اوقات این اختلال می تواند نشانه ای از بیماری های خطرناک تر باشد، به عنوان مثال، ممکن است اسکیزوفرنی باشد.

فهرست کردن همه علائم یک "خودشیفته" نسبتاً دشوار است، زیرا هر فرد اساساً بسیار فردی است و بنابراین بیماری می تواند به یک درجه یا درجه دیگر خود را به طرق مختلف نشان دهد. با این وجود، مهم‌ترین نقاط مشترکی که می‌توان یک «خودشیفته» را با آن تشخیص داد عبارتند از:

• خیال‌پردازی‌های بسیار قوی از موفقیت بزرگ، که فرد خودشیفته مدام در مورد آنها صحبت می‌کند.
• وجود آرزوهای احترام از سوی افراد خاص و جامعه به عنوان یک کل؛
​​
• تکبر و جاه طلبی بیش از حد، بدون هیچ عملی.
• هر گونه انتقادی را در جهت او منفی می کند.
• انواع پوشش مجتمع ها;
• استفاده از افراد دیگر برای اهداف خودخواهانه خود.

مردان و زنان مبتلا به این آسیب شناسی هرگز علاقه ای به موفقیت افراد دیگر از جمله عزیزان ندارند. آنها اغلب در مورد بت ها صحبت می کنند و سپس به هر شکل ممکن به آنها نگاه می کنند. ویژگی های خاصی وجود دارد که ماهیت جنسیتی دارد. بله، مردان خودشیفته همیشه بسیار مغرور هستند، میل دارند که بسیار ثروتمند و مشهور شوند.

چنین مردانی معمولاً چیزی را انکار نمی کنند، حتی اگر فرصت ها به آنها اجازه این کار را نمی دهد. آنها اغلب از نگرش جنس منصف غفلت می کنند. علاوه بر این، مردان بسیار خواستار و مغرور هستند.خودشیفته های مرد معمولی از نظر مالی به والدین خود یا بانوی دل وابسته هستند. به عنوان یک قاعده ، آنها در آخرین لحظه به خانواده فکر می کنند یا اصلاً فکر نمی کنند و خود را در اولویت قرار می دهند. در مورد زنان، آسیب شناسی خودشیفتگی انحرافی به این صورت در آنها متجلی می شود:

• آنها به شدت بر ظاهر خود نظارت می کنند و به حد پوچی می رسند;
• به دنبال شرکای ثروتمند و ثروتمند هستند، حتی اگر بفهمند که برای آنها همتا نیست.
• در هر فرصتی خود را تحسین می کنند و از هر جهت خود را می ستایند;
• اغلب زنان خودشیفته به دنبال داشتن ظاهری ایده آل به جراحی پلاستیک، سایر مداخلات جراحی و استفاده بیش از حد از لوازم آرایشی تزئینی متوسل می شوند.

با وجود این واقعیت که یک خانم می تواند این نوع آسیب شناسی را داشته باشد، تشخیص آن بسیار دشوار است. از نظر ظاهری، چنین افراد آراسته به هیچ وجه از نظر روحی ناسالم و به دنبال منافع خود نیستند، برعکس، اغلب مورد تحسین قرار می گیرند. چنین دخترانی و همچنین مردان خودشیفته که ترجیح نمی دهند به تنهایی درآمد داشته باشند، اغلب توسط والدین خود تأمین مالی می شوند. در هر صورت، ممکن است برخی افراد به سادگی عزت نفس متورم داشته باشند و این اصلاً به این معنی نیست که آنها بیمار هستند.

شخصیت زیاد هنگام شروع مکالمه با طرف مقابل، نمی توانید بلافاصله یک خودشیفته را تشخیص دهید. همچنین تشخیص آن تنها با نگاه کردن به آن بسیار دشوار است. افراد مبتلا به آسیب شناسی بسیار شجاع هستند و اغلب در نگاه اول تأثیر خوبی بر جای می گذارند، در نتیجه ارتباط با آنها بسیار لذت بخش است. تقریباً غیرممکن است که تا یک زمان خاص به چیزی مشکوک شوید.

اولین مراحل رابطه با مرد یا زن مبتلا به خودشیفتگی انحرافی می تواند بسیار "شیرین" به نظر برسد. بسیاری از محققان حتی آن را "ماه عسل" می نامند، اما پس از آن همه چیز به شدت تغییر می کند و روابط کاملاً متفاوت می شود. از آنجایی که افراد مبتلا به انحراف خودشیفتگی دارای اختلال شخصیتی جدی هستند، اغلب احساس نارضایتی می کنند، اگرچه آن را نشان نمی دهند. اما هنگامی که شریک زندگی آنها آنها را خسته می کند، آن را پنهان نمی کنند و جوهر واقعی خود را نشان می دهند. سپس این رابطه به معنای واقعی کلمه می تواند به یک کابوس واقعی تبدیل شود.

برقراری روابط دوستانه با چنین افرادی دشوار است، همه اینها به شکل بیماری و میزان نادیده گرفته شدن خود رفتار بستگی دارد. اما اگر از یک آسیب شناسی جدی و مستقیماً از رابطه زوجین صحبت کنیم، این رابطه یک بن بست است. اگر آنها برای مدت معینی رشد کنند و رضایت را به ارمغان بیاورند، در آینده هیچ چیز خوبی به ارمغان نمی آورند.

علیرغم اینکه پیش‌بینی رفتار یک خودشیفته دشوار است، کارشناسان به کلیشه‌ها و تکنیک‌های خاصی اشاره می‌کنند که افراد مبتلا به این آسیب‌شناسی به طرز ماهرانه‌ای استفاده کنید. بنابراین دریافت به این داده ها نسبت داده می شود.

• اغراق در هر مشکلی، زینت دادن موقعیت ها به نفع خود.
• بی میلی به گوش دادن به شریک زندگی، درک احساسات و عواطف او. "تغییر" مکرر توجه کامل به خود، در حالی که شریک زندگی در مورد چیز مهم و فوری بحث می کند. در عین حال، خودشیفته می تواند از تمسخر استفاده کند و موضوع گفتگو را به شدت تغییر دهد.
• این واقعیت که شریک خودشیفته سخنان همکار خود را بیش از حد بازی می کند، می تواند زنگ خطری باشد.
• همچنین افراد مبتلا به این بیماری می توانند به سادگی کسانی را که با آنها در ارتباط هستند، بدون توضیح دلایل تحریم کنند.
• و بالاخره می توانند حملات پرخاشگری ناگهانی را حتی در رابطه با افراد نزدیک و نزدیکان نشان دهند. آنها اغلب می توانند زمانی که مشکلی پیش می آید عصبانی شوند.

یک خودشیفته منحرف همیشه سعی می کند شخص دیگری را نابود کند تا تمام قدرت را بر او بدست آورد. و بسیاری از شخصیت های ضعیف متأسفانه در معرض چنین تأثیری قرار دارند.

) تشخیص و هرگونه اقدام درمانی باید توسط متخصص تجویز شود. این بیماری معمولاً در همان ابتدای بروز تشخیص داده نمی شود و به همین دلیل مزمن می شود و در نتیجه می توان جلسات درمانی را به صورت مشکل دار داد. به عنوان یک قاعده، متخصصان دوره خاصی از درمان را ایجاد می کنند و سعی می کنند بیمار را علاقه مند کنند و او را به سمت بهبودی سوق دهند. بهترین شاخص ها در درمان دقیقاً توسط جلسات روان درمانی نشان داده می شود و نه با درمان با داروهای پزشکی. اگر علاوه بر یک اختلال، فرد مبتلا به افسردگی، حملات پانیک یا برخی فوبیا باشد که همه آنها نیاز به اصلاح اجباری دارند، این دومی باید تجویز شود.

در برخی موقعیت‌های خاص با اختلالات مختلط، متخصص می‌تواند آرام‌بخش‌ها، داروهای ضد افسردگی، سایر آرام‌بخش‌ها و داروهای گیاهی را برای بیمار تجویز کند. با این حال، داروهای پزشکی به میزان بیشتری علائم این یا آن اختلال را بدون درمان بیماری کاهش می دهند. برای رسیدن به بهترین نتیجه باید از درمان جامع استفاده کرد که لزوماً شامل جلسات با روان درمانگر است.

روشن است که بهترین گزینه برای جلوگیری از مشکلات، عدم تماس با این گونه افراد است، زیرا مقابله با آنها بسیار دشوار است. به نظر می‌رسد که خودشیفته‌های منحرف انرژی کسانی را که هدف قرار می‌دهند تغذیه می‌کنند، و انجام کاری برای آن دشوار است. به عنوان یک قاعده، اگر یک مرد خودشیفته در زندگی روزمره و در بسیاری از موارد دیگر مربوط به خانواده با زن خود با تحقیر رفتار کند، انجام کاری برای آن دشوار است. اغلب متخصصان و روانشناسان خانواده مشکلات موقعیت های ساده تر مربوط به نزاع های خانگی را حل می کنند.

اما اگر در مورد یک خودشیفته باشد، یا به درمان طولانی مدت نیاز است یا مردم باید از هم جدا شوند. گاهی زنان تواضع را انتخاب می کنند، اما باز هم دوام زیادی ندارند.یک زن باید بداند که اگر اتفاق افتاده است که منتخب او از این آسیب شناسی رنج می برد و ظالم است، پس تقصیر او نیست. قبلاً اتفاق افتاده است. اما این مطلقاً دلیلی برای تحمل و اجازه به تمسخر گرفتن خود از هر نظر نیست.

در موارد نادر، اصلاح رفتار با کمک یک متخصص نتیجه می دهد، اما تنها در صورتی که خود فرد منحرف خودشیفته به این موضوع علاقه مند باشد، نه قربانی او. همچنین قابل درک است که افراد خودشیفته اغلب از احساساتی رنج می برند که آنها را از درون نابود می کند. برخی از آنها حتی از تنهایی رنج می برند، زیرا نمی توانند با خود کنار بیایند.

ویدیوی زیر را در مورد ویژگی ها و نشانه های خودشیفتگی انحرافی ببینید.