Pseudomonas aeruginosa - Pseudomonas aeruginosa

پاتوژن ها می توانند آسیب جدی به سلامت انسان وارد کنند.محافظت کامل از عفونت غیرممکن است زیرا هر روز عفونت های خطرناک جدید ظاهر می شود.باکتری ها در همه جا زندگی می کنند ، ردپای Pseudomonas aeruginosa را می توان نه تنها در زمین یا هوا تشخیص داد.میکروارگانیسم ها ارتباط نزدیکی با بدن انسان دارند ، بنابراین حضور آنها در میکرو فلورای پوست طبیعی تلقی می شود.با این حال ، هرگونه ناهنجاری در سیستم ایمنی بدن انگیزه ای برای رشد فعال باکتری ها می دهد.

Pseudomonas aeruginosa چیست

در لاتین ، به این نوع عفونت Pseudomonas aeruginosa گفته می شود.این میکروب سیار مربوط به باکتریهای میله گرم منفی است که محل زندگی آنها خاک ، هوا و آب است.شرط لازم برای توسعه سودوموناس آئروژینوزا اکسیژن است ، زیرا بدون آن نمی تواند وجود داشته باشد.پاتوژن های فوق دارای کپسولی هستند که از آنها در برابر لکوسیت ها محافظت می کند.ویژگی بارز باکتری های میله ای شکل - مقاومت در برابر بیشتر ضد میکروب ها.Pseudomonas aeruginosa اختلاف ایجاد نمی کند.

تحت شرایط خاصباکتری به طور شرطی بیماری زا که در بدن انسان ساکن است ، می تواند منجر به بروز بیماری های عفونی شود.ریزگردها در بعضی از مناطق پوست (پاروتید ، زیر بغل ، ناحیه inguinal) به طور معمول حاوی تعداد کمی از میکروب های این گونه است.Pseudomonas aeruginosa فقط در افراد دارای ایمنی ضعیف باعث مشکلات سلامتی می شود.در طول زندگی میکروارگانیسم ها اگزوتوکسین ها ، اندوتوکسین ها و برخی آنزیم ها ترشح می شوند که باعث ایجاد تغییرات پاتولوژیک در بدن انسان می شوند.

نمونه بارز اثرات منفی میکروارگانیسم های فوق نکروز سلول های کبدی ، تخریب لکوسیت ها و گلبول های قرمز ، آسیب عروقی است.باکتری اغلب منجر به از بین رفتن ارگان ها و سیستم های مختلف می شود ، بومی سازی عفونت بستگی به مسیر میکروب ها دارد.زیستگاه های پاتوژن های Pseudomonas aeruginosa مخازن باز ، خاک و دستگاه گوارش پستانداران (حیوانات ، پرندگان ، انسان ها) است.

راه های انتقال Pseudomonas aeruginosa

Pseudomonas aeruginosa به چند روش منتقل می شود ، که منبع اصلی عفونت حامل باکتری ها - انسانها یا حیوانات آلوده است.بیماران مبتلا به زخم های چرکی و بیمارانی که از ذات الریه رنج می برند ، خطر ویژه ای برای دیگران دارند.این عفونت از طریق پوست وارد بدن انسان ، ملتحمه چشم ، دستگاه گوارش ، دستگاه تنفسی ، زخم بند ناف یا دستگاه ادراری می شود.

Pseudomonas aeruginosa با دلبستگی فصلی مشخص نمی شود ؛ کودکان و بزرگسالان در معرض خطر در معرض خطر هستند.چوب گرم منفی به دو شکل رشد می کنددر موارد عدم حساسیت میکروارگانیسم ها به محلول های ضد عفونی کننده یا رعایت نکردن استانداردهای بهداشتی و بهداشتی در اتاق.عفونت به یکی از سه روش اتفاق می افتد - هوا ، مخاطب یا خانواده.

1. نوع تماس با خانواده انتقال میکروب های میله ای از سایرین رایج است ، زیرا مردم روزانه از وسایل خانگی استفاده می کنند.اینها شامل دستگیره درب ، توالت ، حوله ، سینک ظرفشویی است.بندرت عفونت از طریق ابزار و تجهیزات انتقال می یابد.بعضی اوقات میکروارگانیسم ها حتی با پیش درمانی با مواد ضد عفونی کننده از طریق دست کادر پزشکی وارد بدن انسان می شوند.
2. عفونت با مصرف آب یا مواد غذایی (شیر ، گوشت ، ماهی) حاوی سودوموناس آئروژینوزا بوجود می آید.
3. بعضی اوقات میکروبها در طی فرآیند تنفسی به قطرات موجود در هوا نفوذ می کنند ، که با محتوای میله گرم منفی موجود در هوا توضیح داده می شود.

عفونت داخل بيمارستاني

عفونت داخل بيمارستاني ماهواره هاي معمولي مؤسسات پزشکي است.بیماری بیمارستان می تواند هر فردی را انتخاب کند ، اما بیشتر اوقات در بین بیماران تحت مراقبت های ویژه یا بخش های بعدی مشاهده می شود: جراحی قلب ، احیا ، سوختگی ، سوختگی ، جراحی عمومی.وجود میکروارگانیسم های پاتولوژیک در داخل بیمارستان همچنین نشانگر ساماندهی ضعیف رژیم بهداشتی - اپیدمی است ، اما بیشتر اوقات یک چوب گرم منفی به دلایل دیگر بوجود می آید.

سودوموناس آئروژینوزاباکتری ها به دلیل مقاومت در برابر آنتی بیوتیک ها و محلول های ضد عفونی کننده ، در بین عفونت های بیمارستانی جایگاه اصلی دارند.موارد منفرد بیماری های بیمارستانی خطرناک نیست ، اما با شیوع بیماری ، تهدید واقعی برای سلامتی بیماران وجود دارد.طبق آمار پزشکی ، باکتری های P. aeruginosa حداقل نیمی از عفونت های بیمارستانی را ایجاد می کنند.میکروب را می توان در صابون ، برس شستشوی دست ، شیر آب ، تعویض جداول ، بیهوشی تشخیص داد.

به دلیل کاهش ایمنی ، همیشه احتمال فعال شدن میله بیماری زا در بدن بیمار وجود دارد.برخی از ویژگی های باکتری های سودوموناس آئروژینوزا به آنها کمک می کند تا با محیط متغیر سازگار شوند.میکروارگانیسم های این گونه با این ویژگی ها مشخص می شوند:

• وجود مولکول های سیگنالینگ که حس quorum را تشکیل می دهند (توانایی باکتری ها در برقراری ارتباط و هماهنگی رفتار آنها).
• توانایی تصمیم گیری مشترک برای دفاع از خود ؛
• مقاومت در برابر دوزهای زیاد آنتی بیوتیک؛
• وجود یک بیوفیلم محافظ ویژه؛
• توانایی چسبندگی (چسبندگی سلولها به یکدیگر و بسترهای مختلف).

علائم سودوموناس آئروژینوزا

دوره عفونت از چند ساعت تا چند روز متغیر است.باکتریها نه تنها روی اندام ها و سیستم ها تأثیر می گذارند بلکه باعث ایجاد چندین آسیب شناسی نیز می شوند.یکی از شدیدترین تظاهرات بیماری شکست سیستم عصبی است که می تواند مسیر اولیه یا ثانویه را ایجاد کند.حالت دوم با آلودگی خون توسط دیگران مشخص می شودکانون (سپسیس).در نوع اصلی توسعه ، میکروب در هنگام آسیب دیدگی سر یا هنگام جراحی مغز و اعصاب ، سوراخ شدن نخاع ، بی حسی نخاعی وارد بدن می شود.

سودوموناس آئروژینوزا در کودکان

براساس آمار پزشکی ، پاتوژن ها بیشتر از بزرگسالان در کودکان تأثیر می گذارند.کودکانی که در معرض خطر هستند و نوزادانی که سیستم ایمنی بدن برای کنترل عفونتهای خارجی بسیار ضعیف هستند در معرض خطر هستند.سودوموناس آئروژینوزا در ادرار کودک یک پدیده شایع است زیرا نوزادان اغلب ناقل باکتری هستند.در بزرگسالی ، کودکان به استثنای بیمارانی که دارای مصونیت ایمنی هستند ، احتمال ابتلا به این بیماری بسیار کمتر است.

باکتری های گرم منفی در کودکان بر دستگاه گوارش ، سیستم عصبی مرکزی ، دستگاه تنفسی ، مجاری ادراری و پوست تأثیر می گذارد.Pseudomonas aeruginosa دراگر كودك شهادت از گسترش عوامل بيماري زا داشته باشد ، ملتحمه چشم ، ناف ، دستگاه گوارش و پوست راه هاي ورودي عفونت محسوب مي شوند.علائم بالینی عفونت در کودکان اغلب سمی است و منجر به: کمبود آب بدن

• .
• پارسه روده؛
• سپسیس دستگاه گوارش.
• تخریب بافت ریه.
• امفالیت (التهاب باکتریایی کف زخم بند ناف)؛
• مننژیت؛
• مننژانسانسفالیت.

تشخیص

به دلیل عدم وجود تظاهرات بالینی خاص ، تشخیص سودوموناس آئروژینوزا بدون معاینه آزمایشگاهی قبلی دشوار است.بعضی اوقات عفونت به دلایل آشکار می شود: رنگ آمیزی ناحیه آسیب دیده به رنگ آبی-سبز ، بیماری طولانی مدت ، عدم حساسیت به داروهای ضد باکتری.برای تعیین دقیق پاتوژن ، پزشکان معاینه باکتریولوژیک را تجویز می کنند.مواد برای تجزیه و تحلیل عبارتند از:

• خون.
• چرک از زخم.
• اسمیر واژن و گردن رحم.
• مخاط از نازوفارنکس؛
• خلط؛
• مایع مغزی نخاعی؛
• ادرار؛
• توده های استفراغ؛
• کال.

گاهی اوقات ، متخصصان از یک روش تشخیص سرولوژیکی استفاده می کنند که به منظور شناسایی آنتی ژن ها در برابر عوامل بیماری زا در خون است.تأیید تشخیص افزایش تیتر آنتی بادی در آزمایش خون مکرر است.پزشک با کمک معرفهای ویژه پلاسمیدهای میکروبها را جدا کرده و آنها را شناسایی می کندحضور در نمونه دریافت شده برای تشخیص.روش دیگر برای شناسایی باکتریها واکنش زنجیره ای پلیمراز در زمان واقعی (PCR) است.این روش به طور قابل توجهی زمان بندی نتیجه را کوتاه می کند.

درمان Pseudomonas aeruginosa

به ظن یک سودوموناس آئروژینوزا ، بیمار بلافاصله در بیمارستان بستری می شود.این افراد برای کل دوره درمانی استراحت نشان داده شده اند.در فرایند مبارزه با باکتری های گرم منفی ، پزشکان از چندین نوع آنتی بیوتیک استفاده می کنند.داروهای پوزیندرومیک بسته به ماهیت علائم بیماری زا نیز استفاده می شوند.

مدت زمان درمان 2 تا 6 هفته است که بعضی اوقات بیشتر طول می کشد.در موارد خاص ، جراحی انجام می شود ، زخم های آلوده نیاز به درمان عمیق دارند.نواحی مرده پوست باید خارج شود.گاهی اوقات برای حفظ زندگی بیمار ، با جراحی فوری برای نکروز مشکوک یا آبسه روده ، قطع عضو لازم است.

داروسازی درمانی

درمان این نوع عفونت نیاز به استفاده از یک رویکرد جامع دارد.یکی از اصلی ترین راه های درمانی استفاده از آنتی بیوتیک ها است.براساس معاینه آزمایشگاهی ، مقاومت پاتوژن در برابر داروها مشخص می شود ، پس از آن عامل به صورت جداگانه برای هر بیمار انتخاب می شود.دوره درمانی از 3 تا 5 روز به طول می انجامد ، دوز و دفعات استفاده توسط پزشک انتخاب می شود.اولویتها به گروههای دارویی زیر داده می شود:

• ureidopenicillins (Ticarcillin، Carbenicillin)؛
• سفالوسپورین ها (Cefapyrazone ، Cefepim)؛
• کربوکسیپنی سیلین ها (پیپراسیلین ، مزوسیلین)؛
• آمینوگلیکوزیدها (توبرامایسین ، نتیلمیسین).

از یک باکتریوفاژ حاوی ویروس هایی که برای میکروارگانیسم های گرم منفی مضر هستند برای کنترل باکتری های سودوموناس آئروژینوزا استفاده می شود.درخشان ترین نمایندگان کلاس ، آماده سازی Piocioneus ، Piobacteriophage ، Intesta-bacteriophage است.راه حل برای استفاده خارجی و داخلی نشان داده شده است.دوره درمانی از 5 تا 15 روز به طول می انجامد ، دوز و فراوانی استفاده توسط متخصص انتخاب می شود.

به منظور ایجاد ایمنی فعال در برابر میکروب های بیماری زا ، واکسیناسیون با داروی pseudowork تجویز می شود.در برخی موارد ، یک واکسن خودکار برای تحریک سیستم ایمنی بدن بر اساس یک سویه جدا شده از بیمار ایجاد می شود.داروهای هومیوپاتی به صورت جداگانه انتخاب می شوند ، به عنوان بخشی از درمان پیچیده همراه با تغذیه منطقی و مجتمع های ویتامین و مواد معدنی مورد استفاده قرار می گیرند.در طول درمان ، توصیه می شود که از پربیوتیک یا پروبیوتیک استفاده کنید ، دوره درمان و دوز دارو توسط پزشک مشخص می شود.این موارد عبارتند از:

• Probior؛
• لاکتوباکتین؛
• Acylact؛
• Linex؛
• شکاف؛
• آتیپول.

داروهای مردمی

درمان سودوموناس آئروژینوزا توسط داروهای گیاهی با استفاده از داروهای گیاهی انجام می شود.بیشتر دستور العمل ها مبتنی بر محلول آبی یا روغنی است که مواد ترمیم کننده یا انواع توت ها به عنوان مواد اضافی در آن قرار دارند.محصولات دارویی جایگزین برای تقویت ایمنی طراحی شده اند ،بنابراین آنها به عنوان یک اقدام پیشگیرانه مورد استفاده قرار می گیرند.رایج ترین دستور العمل های مردمی برای چوب گرم منفی عبارتند از:

1. تزریق viburnum.1 قاشق غذاخوری انواع توت ها را به حالت سمی خرد کنید.0.5 لیتر آب جوشانده را روی مخلوط حاصل بریزید و بگذارید بماند.4 بار در روز قبل از غذا نصف لیوان از این روش درمانی استفاده کنید.
2. جوشانده برگ های گیاه آسپن ، چنار ، توت فرنگی یا ترب کوهی.آنها را می توان به طور جداگانه یا همه با هم (به نسبت مساوی) گرفت.برگها را (2 قاشق غذاخوری) خرد کرده و 200 گرم آب جوشانده بریزید ، سپس به مدت 20 دقیقه روی حرارت کم بپزید.آبگوشت را به مدت یک ساعت تزریق کنید.قبل از هر وعده غذایی چای حاصل را بنوشید.
3. روغن ضروری درخت چای.یک قطره آنتی بیوتیک طبیعی را در 1 قاشق غذاخوری اضافه کنید.روغن آفتابگردان یا روغن زیتون.مخلوط را یک بار در روز به مدت 1 قاشق چایخوری با یک لیوان آب بنوشید.
4. تزریق تقویم.برای شستشو و لوسیون ها ، تزریق گل تازه (5-6 عدد) و گل های خشک گیاه (1 قاشق غذاخوری) تهیه کنید.مخلوط را با یک لیوان آب جوش بریزید و بگذارید نیم ساعت بماند.تزریق تزریق سه یا چهار بار در روز به مدت نیم فنجان.محلول های روغن و الکل تقویم به همان اندازه مؤثر هستند.
5. پماد بره موم.برای دستور غذا به 10 گرم ماده چسبنده و نصف لیوان آب جوش نیاز دارید.بره موم را در مایع داغ ذوب کرده و به مدت 12 ساعت در قمقمه اصرار کنید.پماد حاصل روزانه را روی پوست آسیب دیده بمالید.

جلوگیری از سودوموناس آئروژینوزا

مقاومت پاتوژن در برابر عارضه های ضد عفونی کننده و ضد عفونی کنندهاقدامات پیشگیرانه.با این حال ، پاتوژن ها به محلول اسید کربوکسیلیک ، کلرامین ، پراکسید هیدروژن حساس هستند ، باکتری ها با اتوکلاو شدن (عقیم سازی بخار) و جوش می میرند.به منظور شناسایی ناقلین سودوموناس آئروژینوزا ، بررسی های منظم از پرسنل ، ابزار و تجهیزات در مراکز درمانی انجام می شود.

میکروب ها اغلب از طریق زخم های ناف وارد بدن انسان می شوند.برای جلوگیری از عفونت باید قوانین آسپتیک رعایت شود.در تنظیمات سرپایی ، خطر ابتلا به عفونت پایین است ، اما برای پیشگیری از بیماری ، پزشکان توصیه می کنند که برخی از قوانین را رعایت کنید.درمان به موقع از بیماری های مزمن ، تغذیه مناسب ویتامین (با فیبر فراوان) ، ورزش - همه به حفظ سطح بالای ایمنی برای مبارزه با هر باکتری های بیماری زا کمک می کنند.

فیلم

اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.