اسکلروز پروستات: آنچه بیماری غده پروستات را مشخص می کند

مردان مشکلات موجود در حوزه اورولوژی را بسیار دردناک می دانند.اختلالات غدد جنسی منجر به وخیم تر شدن بهزیستی جسمی و وضعیت روانی - عاطفی می شود.عدم پذیرش حضور این بیماری باعث تاخیر در مراجعه به پزشک می شود که مملو از عوارض خطرناک است.بیشتر اوقات ، در صورت نیاز به درمان رادیکال ، متخصصان ادراری آخرین مرحله بیماری را تشخیص می دهند.شناسایی علائم بیماری های ارولوژیک در مراحل اولیه توسعه به احیای سلامت به روش های آرام کمک می کند.

مفاهیم کلی اسکلروز پروستات

غده پروستات غده اگزوکرین است که دارای ساختار پیچیده لوله‌ای-آلوئولی است و مهمترین کارکردها را در بدن انسان انجام می دهد.در مورد توانایی های عملکردی این بدن به سلامت مردان و وضعیت روانی نمایندگان یک جنس قوی بستگی دارد.یکی از اختلالات پاتولوژیک که ناشی از بیماریهای التهابی است و باعث فرآیندهای برگشت ناپذیر می شود ، اسکلروز پروستات است.

اصطلاح اسکلروز پروستات به بیماری با خصوصیات مورفولوژیکی خاص اطلاق می شود که مبتنی بر تخریب بافت های عضلانی و غده ای است (جایگزینی بافت توسط اپیتلیوم همبند وجود دارد).ساختار بافت اسکار با کاهش خصوصیات عملکردی مشخص می شود ، که باعث می شود عضو توانایی تحقق هدف اصلی خود - یعنی ایجاد راز را از دست بدهد.

اسکلروز (یا فیبروز) پروستات در حال حاضر آخرین مرحله از بیماری های التهابی است ، روند اسکار- اسکلروتیک برگشت ناپذیر است و منجر به آسیب به اندام های مجاور (مثانه ، کلیه ها ، مجاری انزالی) می شود.محدوده سنی این آسیب شناسی بسیار گسترده است - این افراد در مردان از 20 تا 55 سالگی را تحت تأثیر قرار می دهد.گروه خطر شامل افرادی است که مستعد ابتلا به فاکتورهای عامل ایجاد بیماری هستند.

علل اسکلروز پروستات

تعویض اندام با بافت همبند یک بیماری مستقل نیست ، بلکه نتیجه سایر فرایندهای آسیب شناختی است.تغییرات اسکلروتیکی که در دیواره رگ های خونی که بدن را تغذیه می کنند ایجاد می شود.علل اصلی بروز و پیشرفت اسکلروز پروستات عبارتند از:

• پروستاتیت ناشی از عوامل خود ایمنی یا آلرژی - اسکلروز بافتی منجر به اختلال در خونرسانی به اندامهای میکروواسکولار می شود.
• ریفلاکس مجاری ادراری و پروستات یک اصطلاح پزشکی است که علائم اختلالات عملکردی دستگاه ادراری را نشان می دهد ، که به عنوان یک جریان متورم ادرار آشکار می شود و به دنبال آن ورود آن به مجاری پروستات انجام می شود.
• عملکرد مرتبط با درد حین و بعد از مقاربت؛
• ظاهر درد مداوم و محلی سازی در ناحیه تحتانی یا کمر ، در راست روده یا کتف.
• علائم نارسایی کبد - در آخرین مراحل بیماری اختلال در خروج ادرار منجر به تاخیر در دفع آن از کلیه ها ، تشکیل سنگ می شود.

اشکال ضایعات اسکلروتیک

بسته به وجود بیماری های همراه ، اسکلروز به اشکال مختلفی طبقه بندی می شود که از نظر علائم خاص و ماهیت تصویر بالینی بیماری متفاوت است.انتخاب گروههای طبقه بندی فردی فرصتی است برای تدوین دقیق تشخیصی که بر روشهای درمانی مورد استفاده تأثیر می گذارد.فیبروز پروستات به دلایل بافت شناسی به گروههای زیر تقسیم می شود:

مراحل توسعه بيماري

كليه انواع ضايعه اسكلروتيك 4 مرحله در مراحل رشد آنها انجام مي شود كه با افزايش تظاهرات مشخص مي شودبیماری در حال پیشرفت استتغییر شدت علائم ، بسته به مرحله اسکلروز با تغییراتی که در بدن اتفاق می افتد و درگیری در روند پاتولوژیک سایر اندام ها همراه است.تصویر بالینی مراحل بیماری در جدول آورده شده است:

تشخیص

تشخیص به موقع بیماریهای اسکلروتیک و علل آنها به حداقل رساندن تأثیر منفی این بیماری بر روی اندام های دیگر کمک می کند.اسکلروز پروستات با بیهوشی و معاینه لپ تاپ رکتال بیمار تشخیص داده می شود.برای تأیید تشخیص اولیه ایجاد شده توسط نتایج معاینه ، تعدادی از روشهای تشخیصی انجام می شود:

• آزمایش های آزمایشگاهی آزمایش ادرار (وجود لکوسیتوری ، باکتریوری ، اریتروسیتوری).
• سونوگرافی ترشحی (TRUSD) - اندازه و چگالی غده را تعیین می کند.
• تصویربرداری با تشدید مغناطیسی (MRI) - با استفاده از یک سیم پیچ درون ریز که تولید تصاویر واضحی می کند و امکان شناسایی محلی سازی بافت های آسیب دیده را فراهم می کند ، انجام می شود.
• سیتولوژی - مطالعه نمونه بیولوژیکی بافتهای بدست آمده توسط بیوپسی پروستات با روش میکروسکوپی.
• uroflowmetry - اندازه گیری میزان ترشحات ادرار.
• سیستروتورروگرافی میکروبی - مطالعه کنتراست اشعه ایکس بر اساس مطالعه تصاویر پر از ماده حاجب از مثانه و رادیوگرافی های ساخته شده در فرایند ادرار.
• اوروگرافی تحریکی - مطالعه ظرفیت دفع کننده کلیه ها با انجام یک سری تصاویر از اندام های داخلی پس از تجویز داخل وریدی محلول حاوی ید از ماده حاجب.
• وازوواسکولوگرافی - تشخیص علائم متاستاز ، تغییر شکل وزیکول منی.
• prostatography - وجود نئوپلاسم ها و آنهاجوانه زنی به اندام های داخلی.
• مجرای ادراروسکوپی - معاینه کلیه بخش های مجرای ادرار با مجرای ادراروسکوپی.
• مطالعه رادیوایزوتوپ - رادیومتری با قرار دادن یک پروب انجام می شود ، در طی تشخیص از آماده سازی رادیواکتیو استفاده می شود که برای ثبت سطح و پویایی تجمع آنها در بدن انجام می شود.

درمان اسکلروز پروستات

روش های محافظه کاری ، که از اعتبار بالایی در درمان اسکلروز پروستات برخوردار هستند ، امروزوجود ندارددر عمل اورولوژی ، درمان این بیماری با استفاده از مداخله جراحی یا حداقل تهاجمی انجام می شود.اسکلروز پروستات با دارو کاملاً قابل درمان نیست ، اما به عنوان یک درمان حمایتی در دوره های قبل و بعد از عمل ، داروها وسیله اصلی برای جلوگیری از عوارض هستند.

درمان فیبروز پروستات با عمل جراحی در شرایط زیر بیمار نشان داده شده است:

• تأخیر حاد در خروج ادرار.
• وجود بیماری کبدی ناشی از اسکلروز پروستات (پیرونفریت ، نارسایی کلیه ، حالب و هیدرونفروز).
• وزیکول به صورت حاد ، ناشی از ترشحات مزمن ادرار به وزیکول های منی.

جراحی

قبل از تعیین جراحی برداشتن پروستات ، تشخیص کاملی از وضعیت و عملکرد کلیه اندامهای بیمار انجام می شود.در صورت یافتنآسیب شناسی های جراحی رد خواهد شد:

• مراحل اخیر نارسایی مزمن کلیه ، هنگامی که درمان بعید است.
• با زوال عقل (جنون سالخورده) به دست آورد.
• بیانگر اختلالات روانی است.
• کم خونی؛
• تشدید عوارض.

درمان جراحی فیبروز پروستات با هدف عادی سازی خروجی ادرار حاصل از برداشتن اندام درگیر انجام می شود.روش های مداخله جراحی بر اساس تصویر بالینی بیماری و وجود آسیب شناسی های همزمان تجویز می شود:

دارو درمانی

عقاید متخصصان ارولوژی در مورد امکان درمان زودرس فیبروز پروستات متناقض است ، اما همه پزشکان با یک چیز موافق هستند - فارماکولوژی مدرن نمی تواند داروهای قادر به ترمیم بافت اسکار را ارائه دهد.مصرف دارو در مرحله اولیه بیماری به کندی پیشرفت روند پاتولوژیک کمک خواهد کرد ، اما قادر به معکوس کردن آن نخواهید بود.