حسادت فرزند بزرگتر نسبت به کوچکتر: دلایل ظاهر آن - والدین چه باید بکنند؟ نحوه برخورد با حسادت کودکانه نسبت به فرزند دوم خانواده نسبت به نوزاد: توصیه های تخصصی

در این مقاله در مورد جنبه های علت و معلولی حسادت کودکانه در خانواده صحبت خواهیم کرد که اغلب در اولین فرزند با ظاهر شدن یک عضو جدید از خانواده رخ می دهد

بدون اغراق می توان گفت که همه والدین تا حدی با حسادت فرزند بزرگ خانواده مواجه می شوند! و زمانی که توجه، مراقبت و مهمتر از همه، عشق والدین شروع به تقسیم می شود، کاملاً طبیعی است. موضوع دیگر این است که در همه کودکان به گونه ای متفاوت بیان می شود و حتی والدین نیز می توانند به موقع زنگ خطر را متوقف کنند.

و در برخی موارد پرخاشگری آشکار نسبت به نوزاد نر مشاهده می شود. بنابراین در این مطلب دلایلی را که ممکن است والدین از قلم انداخته باشند و اقدامات بزرگترها برای به حداقل رساندن حسادت فرزند بزرگتر را در نظر خواهیم گرفت.

چرا حسادت در کودک بزرگتر ظاهر می شود؟

برای حل هر تعارض یا موقعیتی، ابتدا باید بفهمید که علت چیست. و همچنین پیگیری و تعیین عوامل ایجاد کننده آن. و شاید ما شما را ناامید کنیم، اما حسادت کودکانه در جای خالی به وجود نمی آید. این دقیقاً اشتباه والدین است. بله، خلق و خو و منش کودک نیز کمک خواهد کرد. اما حسادت یک کودک بزرگتر هرگز بی اساس نیست!

مهم: رفع یک وضعیت دویدن بسیار دشوارتر از قطع کردن آن از ریشه است.

• خود محوری کودکان. اغلب، کودکان بزرگتر به توجه مداوم والدین خود عادت می کنند، بنابراین نمی خواهند آن را با دیگران در میان بگذارند. برای یک کودک، به نظر می رسد خیانت است، و این باعث ایجاد یک نگرش منفی می شود.
  • اما نباید فکر کنید که کودک شما آنطور که باید باشد نیست. برای سن او کاملاً طبیعی است که بر اساس علایق خود فکر کند. در اینجا مسئولیت در توضیح مناسب بر دوش والدین است.
• به هر حال، در مورد سن - تفاوت خیلی کم یا خیلی زیاد اغلب باعث حسادت بین کودکان می شود.کودکان یا همسالان به ندرت این احساس را تجربه می کنند، زیرا از بدو تولد به جدایی عادت کرده اند!
  • اما اگر اختلاف بین شما 2 تا 3 سال باشد طبیعی است که کودک حسود می شود. پس از همه، او هنوز هم باید از نوزاد مراقبت کند. اما کودکان بزرگتر از 5-7 سال، برعکس، شروع به درک کامل مشکل می کنند. به طور دقیق تر، ترس و ناامنی بیشتری در سر آنها ظاهر می شود و والدین با عدم توجه می توانند گسترش پیدا کنند.
• بلوغ ناگهانی. بلافاصله پس از ظهور نوزاد دوم، والدین به طور ناگهانی مسئولیت های جدیدی را برای کودک بزرگتر پیدا می کنند و آنها را مجبور می کنند تا در مورد کودک کمک کنند. کودک از این رنج می برد و به نظر او کوچک بودن بسیار بهتر است. بنابراین، او شروع به رفتار مانند یک نوزاد تازه متولد شده می کند.

• کودک توجه و کمک کمتری دریافت کرد. این امر به ویژه در اولین بار پس از ظهور نوزاد اتفاق می افتد، زمانی که مادر فرصت ندارد مانند قبل زمان زیادی را با اولین فرزند سپری کند. کودک شروع به احساس محرومیت و بی فایده شدن می کند.
• تغییر رژیم نیز تأثیر می گذارد. ​​بله، این دوره زمانی است که کودک نمی خوابد، قولنج یا دندان درآوردن - کودکان نیز نگران هستند! مادر همه چیز در مورد کودک است، خسته و خسته، و زمان کافی برای اولین فرزند وجود ندارد. و اکنون هیچ کس افسانه ای نمی خواند یا حیوانات خنده دار را مجسمه می کند و برای مدت طولانی بعد از باغ در زمین بازی راه نمی رود.
• جدایی از مادر. کودکان ممکن است ترس از دست دادن محبت مادر خود را احساس کنند، به خصوص اگر کودک دائماً با مادر خود بوده، به مهدکودک یا مدرسه نرفته است. این بیشتر در مورد کودکان تا 3 سال اتفاق می افتد.
• کودکان همجنس یا اگر فرزند بزرگتر پسر باشد. اعتقاد بر این است که حسادت شدید بین فرزندان همجنس به وجود می آید: یک دختر می تواند به ظاهر خواهرش حسادت کند، با این باور که او جای او را گرفته است. اما نگرش مشابه نسبت به برادر کمتر دیده می شود.
  • پسرها بنا به ذات خود بیشتر به مادر خود دلبستگی دارند، بنابراین تقسیم عشق او را چه برادر و چه خواهر با دردناکی تحمل می کنند. روانشناسان همچنین ادعا می کنند که به لطف غریزه ذاتی مادری، درگیر کردن دختر در مراقبت از نوزاد راحت تر از پسر است.

مهم: اما این فقط یک شاخص آماری است، درست مانند تولد بر اساس جنسیت. از این گذشته ، دختران نیز گاهی اوقات دوباره متولد می شوند ، درست مانند پسران - آنها زودتر به دنیا می آیند. حسادت هم همین‌طور است - تأثیر شخصیت فردی یا نگرش خاص والدین می‌تواند حسادت زیادی را حتی در یک دختر بزرگ‌تر برانگیزد. یا برعکس، آن را در یک پسر با رویکرد درست نرم کنید.

انواع حسادت کودکان

والدین به دور از همیشه می‌توانند تشخیص دهند که فرزند اول حسود است یا خیر. بنابراین، مهم است که تمام تغییرات در رفتار نوزاد اول را مشاهده کنید تا از ایجاد یک نگرش حسادت از سوی او غافل نشوید. و برای این، ارزش مطالعه انواع اصلی حسادت را دارد.

• حسادت منفعل عملاً برای والدین نامرئی است. زیرا کودک آن را به ویژه نشان نمی دهد و حتی تا حدودی از ظاهر برادر یا خواهرش خوشحال است. او با علاقه به مادرش کمک می کند و اغلب در مورد نوزاد تازه متولد شده به دوستان و اقوام می گوید. اما یک "تله" نیز وجود دارد - کودک می تواند آرام تر، منفعل یا حتی ناراحت شود. اینها علائمی هستند که باید نگران آنها باشید.
  • واقعیت این است که این نوع حسادت برای یک کودک کوچکتر به اندازه یک کودک بزرگتر خطرناک نیست. همین پنهان بودن مشکل است که می تواند افسردگی ایجاد کند که به مرور زمان به آسیب روانی و حتی نفرت پنهان از نیمه بومی تبدیل می شود. مشکلات معده به دلیل کم اشتهایی نیز می تواند از عوارض جانبی باشد. اما این حسادت می تواند به نوع دیگری تبدیل شود.
• با حسادت آشکار کودک به هر طریق ممکن توجه خود را به خود جلب می کند، در حالی که حتی می تواند کمک خود را به او تحمیل کند. مادر در مراقبت از کودک اما اغلب، چنین کودکانی اغلب تحریک پذیر هستند، اطاعت نمی کنند و می توانند مانند کودکان رفتار کنند. یعنی توسعه نیست، بلکه تنزل وابسته به سن است.
  • حتی یک کودک بالغ اغلب در شلوار خود ادرار می کند، انگشت خود را می مکد و در برخی موارد ممکن است کودک بخواهد پوشک بپوشد یا او را قنداق کند. اینگونه شوخی ها را نباید نادیده گرفت! اما مهم است که به کودک اجازه دهید بفهمد که او در حال حاضر یک بزرگسال است و بر تمام مزایای این موقعیت تأکید دارد. با شیرینی زنجفیلی و مکالمه است که باید نشان دهید چقدر خوب است که ترسناک ترین فرزند خانواده باشید.

• نوع تهاجمی، احتمالاً خطرناک ترین. کودک بزرگتر به هر طریقی سعی می کند به نوزاد آسیب برساند و برای او درد ایجاد کند. او می تواند نه تنها نسبت به فرزند کوچکتر، بلکه نسبت به والدین خود نیز ابراز نفرت کند. چنین کودکانی اغلب نافرمانی می کنند، اسباب بازی ها را پراکنده می کنند، عصبانی می شوند.
  • چنین رفتاری به ویژه در کودکان زیر 3 سال خطرناک است. زیرا توضیح دادن به چنین کودک کوچکی دشوار است که چرا نمی توانید گاز بگیرید، هل دهید، اسباب بازی ها را بردارید و غیره. اما حتی کودکان بزرگتر نیز از این زیرگونه مصون نیستند. در عین حال، خطر آنها می تواند ماهیت موذیانه ای نیز داشته باشد، زمانی که اقدامات شامل آسیب در مقیاس بزرگتر باشد.علاوه بر این، آنها به عمد و آگاهانه انجام می شوند!

مراقب باشید! از این گذشته، یک نوع حسادت می تواند به آرامی به نوع دیگری تبدیل شود. به عنوان مثال، کودک بار اول کاملاً عادی رفتار کرد و حسادت منفعلانه را تا این حد نشان داد و پس از یک سال شروع به رفتار کاملاً پرخاشگرانه با کودک کوچکتر کرد.

مهم: همچنین، حسادت در کودکان ممکن است بلافاصله ظاهر نشود، اما در روند تربیت و رشد است. اما در اولین تظاهرات هر نوع حسادت باید از ریشه قطع شود. زیرا این امر می تواند منجر به عواقب جدی شود و به روان کودک آسیب برساند. و به شکل شدید - دو مرد بومی را دشمن کنید و نفرت را در دل بکارید.

پیشگیری از حسادت کودکان: والدین چه باید بکنند؟

• تربیت دو فرزند کار بزرگی برای والدین است، بنابراین ایجاد راحت ترین شرایط برای هر کودک بسیار مهم است. حتی در مرحله حاملگی، نوزاد بزرگتر باید برای ظهور فرزند دوم خانواده آماده شود. باید به کودک توضیح داد که به زودی برادر یا خواهر کوچکی در جهان ظاهر می شود، اما یک دوست واقعی. در مورد مزایایی که می تواند بعد از ظاهر شدن نوزاد باشد صحبت کنید.
  • اما فرزند اول خود را به عنوان اسباب بازی ندهید. از آنجایی که آنها می توانند حداقل یک سال دیگر با هم بازی کنند و به نفع هر دو در 1.5-2. و کودک بزرگتر وقتی نوزادی را ببیند که انتظارات وعده داده شده را برآورده نمی کند، ناامید می شود. و سپس باید به دنبال پاسخ این سوال باشید که چه زمانی می توانید بدون ترس از پرتاب سر خود بازی کنید.
• کودکان در سنین پیش دبستانی اغلب حسود هستند. زیرا کودکان بالغی که به مدرسه می روند دوستان و علایق زیادی دارند. بنابراین تحمل ظاهر برادر یا خواهر کوچکتر آسانتر است.
  • بنابراین تا حد امکان برای نوزاد این امکان را فراهم کنید که به مهدکودک یا بخشی که بتواند در آن وقت بگذراند، دوستان جدیدی پیدا کند و زمان کمتری برای حسادت داشته باشد.. لازم است این کار را چندین ماه قبل از ظهور نوزاد انجام دهید تا کودک فکر نکند که تمام تغییرات مربوط به تولد فرزند دوم است.
• همچنین، از شیر گرفتن از پستان، پستانک یا کالسکه، یا شاید نقل مکان به اتاق یا تخت دیگر، سازگاری در مهد کودک و غیره نیز باید باشد. از قبل انجام شده است. برای اینکه نوزاد احساس نکند که به دلیل ظهور فرزند دوم از مادرش جدا شده است.
• سعی کنید تا حد امکان پس از تولد نوزاد، زندگی اولین فرزند را تغییر ندهید. از قبل به برنامه ای فکر کنید که به شما امکان می دهد به طور همزمان و جداگانه به دو کودک توجه کنید. از حمایت عزیزان خود استفاده کنید یا در صورت لزوم یک پرستار بچه پیدا کنید، تا زمانی را داشته باشید که به تنهایی و بدون حضور نوزاد دوم به فرزند اول خود وقت اختصاص دهید.

چگونه از حسادت بعد از ظاهر شدن نوزاد خودداری کنیم، بچه کوچکتر در خانه؟

• اولین جنبه ای که مادران اغلب از آن غافل می شوند اولین آغوش است. پس از آمدن به خانه، اولین کاری که باید انجام دهید این است که فرزندتان را در آغوش بگیرید و به او بگویید چقدر دلتنگ او شده اید. این دقایق اولیه را به فرزند بزرگتر خود اختصاص دهید!
• پس از بازگشت، در وهله دوم، کودک را به عضو جدید خانواده معرفی می کند. و یک نکته کوچک - مهمانان باید ابتدا به بچه بزرگتر هدیه بدهند تا احساس محرومیت در او ایجاد نشود. یا خودتان آن را به عنوان هدیه از یک نوزاد تازه متولد شده بدهید.
  • بنابراین فرزندان را نزدیکتر می کند و فرزند بزرگتر فرزند دوم را تهدید یا «جایگزینی» برای جای خود نمی بیند. در این روز سعی کنید تا حد امکان زمان بیشتری را با او بگذرانید. چون چند روز دیگر کودک حوصله اش سر می رود، بنابراین ممکن است از اینکه مادرش به او توجهی نمی کند دلخور شود.
• اگر اقوام به ملاقات شما آمده اند، به هیچ وجه اجازه ندهید که تمام توجه فقط به کودک تازه متولد شده معطوف شود. بعید است که او از توجه غریبه ها قدردانی کند، اما بزرگتر ممکن است به رفتار مشابه پدربزرگ و مادربزرگ واکنش منفی نشان دهد. همچنین نباید فرزند دوم را در حضور فرزند اول تمجید کنید.
• نوزاد را در مراقبت از نوزاد مشارکت دهید. به عنوان مثال، او می تواند پوشک را تغذیه کند یا کالسکه را تکان دهد، اما او را مجبور به این کار نکنید.
• و اصلاً ارزش توجه به مسئولیت مراقبت از نوزاد را ندارد! به یاد داشته باشید - او موظف به مراقبت و نگهداری از کودک نیست. والدین برای خودشان بچه به دنیا می آورند نه برای بچه های بزرگتر.
• عکسی از نوزاد را در همان سن نشان دهید. و در حین پیاده روی به او بگویید چگونه بزرگ شده است، زمان خود را در کجا گذرانده اید و داستان های خنده دار مختلف.
• اگر نوزاد علاقه نشان داد و خواست نوزاد را در آغوش بگیرد، از او امتناع ورزد. اگر می ترسید، می توانید در کنار او بنشینید و به او اطمینان دهید. بنابراین کودک می تواند علاقه خود را ارضا کند و حسادت کاهش می یابد.

مهم: کودک بزرگتر را از نوزاد دور نکنید. این بر اهمیت آن تأکید می کند و در آینده اولین فرزند دستیار خوبی خواهد شد.

در صورت تظاهرات حسادت کودکانه چه باید کرد: توصیه روانشناسان و متخصصان

در صورت بروز حسادت کودکانه نکته اصلی این است که آرامش خود را حفظ کنید و به محض اینکه متوجه شدید سوءتفاهمات را بلافاصله برطرف کنید. اما حتی اگر هیچ گونه مظاهر حسادت را از طرف کودک بزرگتر مشاهده نکنید، ارزش گوش دادن به توصیه های روانشناسان برجسته را دارد که به شما این امکان را می دهد که نه تنها از رقابت بین خواهر و برادر خودداری کنید، بلکه آنها را در مسیر نزدیک تر کنید. آینده.

• حتماً با کودک بزرگتر وقت بگذرانید، حداقل روزی 20 دقیقه به تنهایی بدون حضور فرزند دوم. به عنوان مثال، زمانی که او می خوابد یا از یکی از بستگانش می خواهد که وقت خود را با نوزاد بگذراند.
• نوازش کنید، ببوسید و بیشتر در مورد اینکه چقدر او را دوست دارید صحبت کنید. بازی را فراموش نکنید، در رشد کودک شرکت کنید. اگر بتوانید مسئولیت ها را بین اعضای خانواده تقسیم کنید و به نوبت به فرزند بزرگتر و کوچکتر وقت بگذارید، بهتر است.
• اگر کودک می خواهد حرف بزند، این را از او انکار نکنید - با دقت به او گوش دهید. حتی اگر مادر بسیار خسته باشد، باید صبور بود، زیرا هر گونه طرد شدن از سوی والدین می تواند آسیب روحی بسیار عمیقی به همراه داشته باشد.
• نباید به کودک بزرگتر بدون اجازه او اسباب بازی بدهید. اگر نوزاد خودش شروع به ابتکار عمل کند، بهتر است.
• اگر کودکی دائماً به کوچکتر دشنام داد باید فوراً از آن جلوگیری کرد. توضیح دهید که همه در شکم مامان نشسته اند - به همین دلیل است که همه برابر هستند و والدین همه را به یک اندازه دوست دارند.
• تعادل را در روابط بین کودکان حفظ کنید. اول لطافت است و عشق باید به شدت برابر باشد! دوم ستایش است. ما خودمان متوجه نمی شویم که چگونه شروع به تحسین برخی از دستاوردهای پیش پا افتاده (به نظر کودک) می کنیم، در حالی که کودک بزرگتر را فراموش می کنیم.
  • پس به موفقیت هر دو شاد باشید. شما می توانید مثال بزنید یا ذکر کنید، اماآنها را در مقیاس مقایسه قرار ندهید تا بدانید چه کسی بهتر است.به طور کلی این کار را به هیچ وجه نباید انجام داد و حتی در حضور آنها!

• اگر كوچكتر را به گهواره خود مي بري ، بزرگتر را هم صدا بزن! به هیچ وجه نباید به خاطر برادر یا خواهر کوچکتر خود محدودیتی در جهت خود احساس کند.
• بر تمام مزایای بزرگ‌ترین فرزند خانواده بودن تأکید کنید. نگویید که او اکنون مسئولیت های زیادی دارد، بلکه به امتیاز اول بودن اشاره کنید.به او اشاره کنید که عضو کوچکتر خانواده چقدر او را دوست دارد و چقدر به آنها نزدیک است. به این ترتیب می توانید از رقابت در خانواده جلوگیری کنید.
  • و به عنوان یک اشاره - مثلاً کودک بزرگتری که می شناسید و دوست دارید 5 سال بزرگتر است!
• هنگامی که درگیری ایجاد می شود، لازم نیست فوراً از کوچکتر محافظت شود، فقط به این دلیل که او هنوز متوجه نشده است. ابتدا باید دلیل دعوا را پیدا کنید. سپس، اگر و مجازات - پس دو به طور مساوی.
• همچنین یک توصیه کوچک - از فرزند بزرگتر خود در برابر خود و یکی از اعضای کوچکتر خانواده محافظت کنید. واقعیت این است که کودک می تواند به طور ناخواسته به فرزند اول ضربه بزند یا هل دهد و باعث درد او شود. و بزرگسالان اغلب در کنار بچه هستند. و با حمله در چنین شرایطی بر بی اعتمادی خود به فرزند بزرگتر تاکید می کنید، هر چه بیشتر او را جراحت می کنید.
  • و یک نکته جانبی - وقتی کودک بالغ می شود، می تواند از این به نفع خود استفاده کند و از طریق جیغ و گریه به آنچه می خواهد برسد. پس از همه، همیشه از او محافظت کنید.
• اگر کودک بزرگتر نمی خواهد به شما در مورد کودک کمک کند، وقت خود را با او بگذرانید یا اسباب بازی ها را به اشتراک بگذارید، سر او فریاد نزنید. هرگونه پرخاشگری نسبت به کودک می تواند موجب دشمنی با کوچکتر شود.

واکنش صحیح به مظاهر حسادت کودکانه بسیار مهم است، نادیده گرفتن و ممنوعیت آن غیرقابل قبول است. ظهور فرزند دوم در خانواده در حال حاضر برای فرزند اول شما استرس زا است. و او باید به آن عادت کند و سازگار شود. در این لحظه مهم است که از او حمایت کنید و او را دور نکنید. اگر حسادت به شکل نسبتاً تهاجمی ظاهر می شود و برای مدت طولانی متوقف نمی شود، ارزش دارد با یک متخصص تماس بگیرید و این مشکل را حل کنید. رفتار نامناسب فرزند اول می تواند ناشی از عوامل کاملاً متفاوتی باشد.

همچنین بسیار مهم است که وقت خود را با کل خانواده بگذرانید. گذراندن زمان و علایق با هم به نزدیک شدن و تقویت رابطه بین کودکان کمک می کند.

ویدئو: اشتباهات والدین که باعث حسادت کودکان می شود؟