آلوئه و سنتوری یک گیاه هستند، چه تفاوتی بین آنها وجود دارد: مقایسه ساکولنت ها. آلوئه و سنتوری چگونه است و چگونه و از کجا به کشور ما رسیده اند؟ چه شباهت ها و تفاوت هایی بین ترکیب، مراقبت، خواص دارویی، روش

در این مقاله به بررسی این موضوع می پردازیم که آیا و چه تفاوت هایی بین آلوئه و صدساله وجود دارد یا خیر. و همچنین جنبه های مشابه آنها را در نظر بگیرید.

محتویات

آلوئه و سنتوری چگونه هستند?
چگونه آلوئه و قرنیه از کشورهای گرمسیری به ما رسید؟
چگونه به درستی از آلوئه و صدساله مراقبت کنیم؟
ترکیب آلوئه و صد ساله
خواص دارویی و تفاوت های اصلی بین آلوئه و صدساله
کاربرد منطقه ای آلوئه
برخی موارد منع مصرف
خواص مفید آلوئه صد ساله یا درختی
راه استفاده از آلوئه و صد ساله
چگونه آلوئه را به صورت داخلی مصرف کنیم؟
توصیه هایی برای استفاده از صدسالگی
ویدئو: خواص مفید آلوئه ورا و صد ساله؟

آلوئه منبع بسیاری از مواد مفید است و به عنوان یک جعبه کمک‌های اولیه خانگی عمل می‌کند. بنابراین، همیشه می توان آن را بر روی طاقچه هر خانه دار پیدا کرد. اما اغلب به همین گیاه کلمه ای گفته می شود که می تواند کمی "گوش" را برش دهد - صد ساله. بیایید دریابیم که چرا یک گیاه مشابه متفاوت نامیده می شود و آیا تفاوت هایی بین آنها وجود دارد یا خیر.

آلوئه و سنتوری چگونه به نظر می رسند؟

هر دوی این گیاهان ساکولنت محسوب می شوند، به این معنی که توانایی ذخیره آب را دارند. همچنین شایان ذکر است که کاکتوس نماینده درخشان آنها است. برای درک شباهت بین آلوئه و صد ساله باید ظاهر و توصیف بیولوژیکی آنها را در نظر گرفت.

واقعیت این است که امروزه کارشناسان بیش از 400 گونه آلوئه دارند. بیشتر اوقات، تنها 2 گونه استفاده می شود - آلوئه ورا و آلوئه درختی. آلوئه خاردار و رنگارنگ را می توان برای اهداف تزئینی استفاده کرد.
آلوئه بیشتر شبیه بوته ای با برگ های پهن است. خار یا خار بیشتر در انتهای آن وجود دارد. به طور دقیق تر، این چیزی است که این آلوئه باربادوس به نظر می رسد که با ارزش ترین گیاه در بین همه گونه های خود به حساب می آید.

بوته های تزئینی که از نظر محتوای گوشتی و استحکام خواص مفید به طور قابل توجهی پایین تر هستند، یا اندازه های کوچکتری دارند یا فاقد خار هستند. حتی آلوئه به شکل این درخت غول پیکر وجود دارد، به عنوان مثال، آلوئه پیلانز یا باینز.

اما نوع دیگری از آلوئه که در عرض های جغرافیایی محلی نیز رایج است توجه ما را می طلبد - آلوئه درختی. شکل درختی دارد اما کوچک است. یعنی تنه ای دارد که برگ ها از آن جدا می شوند. به هر حال، این گونه بیشتر در عرض های جغرافیایی ما رشد می کند. این اوست که نام محبوب صد ساله را دریافت خواهد کرد.

مخمر سنت جان و آلوئه همان گیاه هستند. فقط باید بسیار مراقب باشید، زیرا این فقط در مورد آلوئه درختی صدق می کند. به عبارت دیگر خار مریم و آلوئه گونه های مختلف یک گیاه هستند. بنابراین شباهت ها و حتی تفاوت هایی بین آنها وجود دارد.

قرن ها یا آلوئه درخت مانند شکل درخت دارد

آلوئه و قرن ها چگونه به ما رسیدند. از کشورهای گرمسیری؟

بحث های شدید دانشمندان و متخصصان پیرامون این موضوع تا به امروز در جریان است. بر این اساس، اتفاق نظر وجود ندارد. با توجه به فرضیه های پیشنهادی، آلوئه می تواند از یکی از سه مکان زیر به ما رسیده باشد: آفریقای جنوبی، ماداگاسکار یا شبه جزیره عربستان.

در زمانی که این مکانها از گرمای آتشین و خشکسالی و نبود کوچکترین قطره آب از بین رفتند، همه گیاهان پژمرده شدند و از بین رفتند. و فقط آلوئه نه تنها توانست زنده بماند، بلکه به سایر قاره ها نیز گسترش یابد.
اولین ذکر این گیاه و خواص دارویی منحصر به فرد آن در تواریخ پزشکی مصر باستان به حدود 1500 سال قبل از میلاد مسیح ثبت شده است. ث) توسط دانشمند و نویسنده آلمانی به نام گئورگ ایبرس که در آن زمان به بررسی ویژگی های مصر باستان می پرداخت.
یک واقعیت جالب تاریخی دیگر. اسکندر مقدونی خود به دنبال یک هدف اصلی بود که جزیره اسکروت را (که با موفقیت به آن دست یافت) فتح کند - مالک تعداد زیادی مزارع آلوئه شود تا بتواند از این ابزار معجزه آسا در مبارزات متعدد استفاده کند.

همچنین تفاوت جزئی در این موضوع بین این گونه ها وجود دارد

ما به هر گونه با تاریخ منشأ خود به طور جداگانه اشاره نمی کنیم، اما درخت آلوئه مانند به معنای واقعی کلمه ریشه خود را از آفریقای جنوبی می گیرد. به طور دقیق تر، از آفریقای جنوبی، زیمبابوه و مالاوی.
اما این آلوئه از شبه جزیره عربستان می آید. همچنین به طور گسترده در جزایر قناری و سودان رشد می کند.

این گونه ساکولنت ها از کشورهای گرمسیری با آب و هوای گرم می آیند

نحوه مراقبت صحیح برای آلوئه و یک صد ساله؟

ما قبلاً می دانیم که خار مریم و آلوئه متعلق به یک گونه و جنس هستند، بنابراین نیازهای آنها مشابه است.در طبیعت، در شرایط طبیعی زندگی، آلوئه از هر نوعی ترجیح می دهد در کشورهایی با آب و هوای گرمسیری توسعه یابد.

آلوئه نیمه بیابان ها و بیابان ها، خاک های سنگی و همچنین مناطقی با بوته های خشک را انتخاب می کند که همه اینها تهدیدی برای اکثر گیاهان هستند. اما برای ساکولنت ها، این مکان ایده آلی برای رشد و تولید مثل است.
بنابراین چنین مکان و خاکی را برای رشد انتخاب می کند و در شرایط اتاق نیز وضعیت مشابهی را می طلبد. اگرچه آلوئه در هر محیطی به خوبی زنده می ماند، اما فراموش نکنید که خواسته های گیاه را در نظر بگیرید. سپس شما نه تنها رشد سریع، بلکه گلدهی آن را نیز متوجه خواهید شد.
به هر حال، گل های این گونه گیاهان لوله ای هستند و در برس های کوچک جمع آوری می شوند و طیف رنگی از زرد تا قرمز متغیر است.
نگهداری از آلوئه (و به ترتیب صدساله) بسیار آسان است، فقط باید چند نکته ساده را دنبال کنید:
- ) گیاه را فقط در جایی قرار دهید که نور خورشید زیاد باشد. در غیر این صورت، آلوئه خواهد مرد.
- زغال چوب باید به خاک اضافه شود، و فراموش نکنید که یک مشت زهکش در ته گلدان قرار دهید.
- لازم است طرفین را تغییر دهید تا نور به طور یکنواخت روی بوته یا بوته درخت مانند بیفتد.
- هنگامی که هوا گرم است، بهتر است اتاق خفه شده را به بالکن با هوای تازه یا حتی خیابان تغییر دهید. شما فقط باید از قبل از محافظت در برابر باران مراقبت کنید. و آن را در طبیعت خیلی خشن رها نکنید. چند روز برای سازگاری در نظر بگیرید.
- نیازی به آبیاری مکرر آلوئه (حتی زمانی که بسیار گرم است) نیست. میزان بهینه آبیاری هفته ای یکبار است. در فصل سرد، شما باید کمتر آبیاری کنید - هر چند هفته یک بار. به یاد داشته باشید - آبیاری مکرر باعث پوسیدگی گیاه می شود.
- می توانید به صورت دوره ای بوته را اسپری کنید. این کار باعث تازه شدن برگ ها می شود و سیستم ریشه را بیش از حد اشباع نمی کند. همچنین فراموش نکنید که گاهی اوقات خود برگها را از گرد و غبار پاک کنید.
- نیازی به بریدن آلوئه نیست. می توان آن را برای افزایش تعداد برگ و نهال پیوند زد. با جوانه هایی که اغلب و به طور متراکم در اطراف بوته قدیمی رشد می کنند، تکثیر می شود.

آلوئه هوای تازه و آبیاری متوسط را دوست دارد

ترکیب آلوئه و صدساله

در اینجا از این جنبه به وضوح می توان به خویشاوندی بین این دو گیاه پی برد. ما به گزارش مفصلی بین محتوای مواد موجود در هر برگ نخواهیم پرداخت، اما ترکیب صد ساله و آلوئه با یکدیگر تفاوتی ندارند.

هر دوی این گیاهان دارای ساختار منحصر به فردی هستند که با بسیاری از ویتامین های مفید برای بدن اشباع شده است:
- آنها مجموعه کاملی از ویتامین ها را نه تنها ذخیره می کنند، بلکه بدون وقفه تولید می کنند. و خواص آنها کاملاً مکمل یکدیگر است که در مجموع نتایج خیره کننده ای به دست می دهد. این مجموعه از ویتامین های گروه B (B1، B2، B6، B9 و B12)، C، A و E تشکیل شده است.
- همچنین مکانی برای اجزای معدنی مانند کلسیم، سدیم، کروم، مس وجود داشت.
- آلوئه و صدساله همچنین حاوی بسیاری از اسیدهای آمینه، آنتی اکسیدان ها، مونو و پلی ساکاریدها هستند.
- همچنین می توان به سهم تلخی و اسانس در ترکیب آنها و همچنین مقدار زیادی بلغم اشاره کرد. و نه تنها به بهبود سریع زخم های سطح پوست و حتی غشاهای مخاطی کمک می کند، بلکه به عنوان یک ضد عفونی کننده عمل می کند.

با توجه به مقدار زیادی مخاط، آلوئه به عنوان یک ضد عفونی کننده قوی عمل می کند

خواص دارویی و تفاوت های اصلی بین آلوئه و صدساله

این گیاهان علاوه بر ظاهر، در خواص درمانی و زمینه های کاربرد متفاوت هستند. تمام راز این است که برگ آلوئه پهن و گوشتی است. و چندین برابر بیشتر از یک صد ساله. این بدان معنی است که آب و مخاط بیشتری در آن وجود دارد. بنابراین، این گیاهان در زمینه های مختلف کاربرد کمی متفاوت از خود نشان دادند.

مهم: اما در این جنبه نیز شباهتی وجود دارد. برگهای پایینی گیاهان مفیدترین آنها محسوب می شود.

منطقه کاربرد آلوئه

منطقه اصلی کاربرد آلوئه بدن ما از درون و هر آنچه در آن کار می کند اندام ها:
- تقویت ایمنی و پیشگیری از سرماخوردگی.
- و همچنین یک ماده قوی برای عوارض در دستگاه تنفسی فوقانی و ریه است.
- آب آلوئه به عنوان قطره بینی بسیار استفاده می شود. علاوه بر این، این ابزار حتی برای کودکان نیز مناسب است.
- آلوئه اثر مفیدی بر عملکرد مجاری صفراوی دارد.
- سطح قند را در بدن کاهش می دهد.
- کار قلب و سیستم عروقی را بهبود می بخشد.
- به عنوان یک عامل ضد درد و ضد التهاب در آرتریت (به ویژه در هنگام تشدید) عمل می کند.
- باعث تقویت و تا حدی بازیابی وضعیت لثه ها (مشروط به استفاده منظم) می شود.
- تأثیر مثبتی بر کار معده و مری دارد که به دلیل آن احتمال سوزش سر دل چندین برابر کاهش می یابد.
- ضمناً آب آن برای ورم معده و زخم معده بسیار مفید است.این باعث بهبود زخم های داخل می شود.
- همچنین شایستگی آن در تنظیم سیکل قاعدگی در زنان است. علاوه بر این، درد را تسکین می دهد و بهزیستی را در دوران اوج بهبود می بخشد.

مهم: نکته اصلی در همه اینها این است که کار آلوئه بر آن قسمت های داخلی است. بدنی که در سبک زندگی مدرن بیشتر در معرض تأثیر منفی محیط است. بنابراین استفاده منظم از آن باعث افزایش ایمنی و عملکردهای محافظتی بدن می شود.

آلوئه به طور گسترده برای تجویز خوراکی استفاده می شود

برخی موارد منع مصرف

)

هنگام استفاده از آلوئه، نکته اصلی این است که زیاده روی نکنید. از این گذشته، مانند هر داروی عامیانه، آلوئه ورا در استفاده از آن محدودیت هایی دارد:
- بهتر است برای کسانی که سطح قند خون پایینی دارند از مصرف این گیاه خودداری کنند (می تواند حتی پایین تر می شود)
- استفاده از آلوئه ورا در دوران بارداری اکیدا ممنوع است. انبساط عروق خونی را افزایش می دهد که می تواند منجر به خونریزی رحم شود.
- نمی تواند توسط کسانی که فشار خون پایین دارند استفاده شود.
- با توجه به اینکه آلوئه به انبساط رگ های خونی کمک می کند، برای کسانی که با سیستم گردش خون مشکل دارند نمی توانند از آن استفاده کنند.

اما آلوئه همچنین دارای موارد منع مصرف است

)خواص مفید آلوئه ورا یا آلوئه درختی

اگر در مورد آلوئه ورا صحبت کنیم، دامنه کاربرد آن به طور قابل توجهی با کاربرد آن متفاوت است. آلوئه امروز و واقعیت این است که نه تنها اجزای مفید کمی وجود دارد، بلکه آب میوه کافی برای مصرف خوراکی نیز وجود ندارد. قاعدتاً از این گیاه برای قسمت خارجی بدن استفاده می شود:
- در صورت وجود خراش، زخم و بریدگی در بدن، شیره صد ساله به بهبود آنها کمک می کند. در سریع ترین زمان ممکن؛
- صد ساله می تواند به راحتی جایگزین کرم ها و پمادهای گران قیمت در مبارزه با آبسه و کورک شود.
- با واریس مبارزه می کند.
- سنتوری می تواند اساس جوشانده ها و شامپوهای مختلف شود. با آبکشی مو با جوشانده این گیاه نه تنها می توانید موهای خود را تقویت کرده و به بهبود و رشد آن سرعت ببخشید، بلکه شوره سر را نیز از بین ببرید.
- این دارو مکان گزیده شده توسط حشرات را کاملاً آرام می کند.
- برای سوختگی در هر درجه و نوع عالی است، اما می تواند به سرمازدگی نیز کمک کند.
- برای کاهش چین و چروک و بهبود پوست صورت استفاده می شود.
شما می توانید از هر قسمتی از گیاه صد ساله استفاده کنید - هم از آب میوه و هم از برگ های تازه (به طور دقیق تر، برش آنها) و هم از برگ های بخار پز، و حتی به صورت جوشانده.

مهم: عملکرد اصلی صد ساله تسریع رشد سلولی است. بنابراین، مطلقاً نمی توان از آن در حضور انکولوژی استفاده کرد. از این گذشته، می تواند باعث ظهور سریع سلول های سرطانی جدید شود. این احتمالاً تنها منفی و منع مصرف استفاده از صدساله است.