فیستول - چه چیزی است و چرا به نظر می رسد ، تشخیص ، درمان با داروها و داروهای مردمی

به اصطلاح فیستول می تواند در نتیجه یک روند التهابی یا جراحی تشکیل شود.که دو حفره را به یکدیگر یا ارگانی با سطح متصل می کندبدنداخل فیستول پر از اگزودات است ، بنابراین با گذشت زمان التهاب پیشرفت می کند.بهبودی مستقل از این آسیب شناسی نمی تواند ، نیاز به مداخله پزشکی یا جراحی دارد.

فیستول چیست

در نتیجه فرآیندهای مختلف پاتولوژیک ، مایعات چرکی در کانونهای التهابی تجمع می یابد - از سلولهای باکتریایی ، همراه با محصولات زندگی آنها و لکوسیتهای مرده تشکیل شده است.در طول توسعه پاتولوژی ، میزان اگزودات به تدریج افزایش می یابد ، در حفره جای نمی گیرد ، بنابراین بدن سعی می کند تا راهی را برای آن فراهم کند.این یک فیستول ایجاد می کند - یک فیستول (لوله ، کانال) که حفره یا اندام آسیب دیده را با محل خروج اگزودات (سطح پوست یا حفره دیگر) مرتبط می کند.

از طریق فیستول ، که سطح آن توسط لایه اپیتلیال یا بافت گرانول پوشانده شده است ، دائماً ترشح چرکی می کند ، التهاب را چند برابر می کند ، بنابراین بهبودی خود به خودی از چنین آسیب شناسی مشکل ساز است ، اما دردر بعضی موارد ممکن استعلاوه بر این ، فیستول ها اغلب دارای شاخه های بی شماری هستند ، که از بین بردن جراحی پاتولوژی را پیچیده می کند.

تحت شرایط خاص ، میکروارگانیسم ها از مایعات چرکی ممکن است "به" ارگان ها و بافت های اطراف مهاجرت کنند و ظاهر کانون های جدید التهاب را تحریک می کنند.ترکیب دفع ماده به طور مستقیم به ارگانی که کانال به آن وصل شده بستگی دارد.هرچه راز تهاجمی تر باشد ، به پوست یا بافت های اطراف آسیب می رساند.هنگام بروز فیستول ، از دست دادن مایعات ، مسمومیت بدن ، که منجر به اختلالات متابولیک و تعادل آب و نمک می شود.

فیستول ها می توانند مدت طولانی در بدن باقی بمانند و در صورت عدم درمان مناسب چندین عضو را تحت تأثیر قرار دهند.اگر التهاب اندام خروجی متوقف شود ، کانال از دریافت ترشحات چرکی متوقف می شود ، بسته می شود و بهبود می یابد.هنگامی که روند پاتولوژیک ترمیم شود ، فیستول دوباره شروع به کار می کند ، تجمع می یابد و اگزودات ترشح می شود - عود اتفاق می افتد.

به نظر می رسد فیستول

فیستول های داخلی وجود دارد که حفره های موجود در بدن و خارجی را به هم وصل می کند.فیستول روی پوست به نظر می رسد مانند زخم زخم که چرک می کند ، لبه ها می توانند شبیه به لب باشند.فیستول خارجی روی پوست فرد در نزدیکی حفره ها - به عنوان مثال ، در گلو و بینی ایجاد می شود.در برخی موارد ، ممکن است فرد تا زمانی که یک باز شدن مشت روی سطح ظاهر نشود ، از وجود یک روند التهابی در بدن آگاهی نداشته باشد.در ضایعات شدید اندام های داخلی از کانال می تواند نه تنها اگزودات چرکی ، بلکه مدفوع ، ادرار ، صفرا نیز باشد.

آنچه از

مشخص می شود فاکتور اتیولوژیکی ممکن است باکتری های گرم منفی ، بی هوازی ، استرپتوکوک اورئوس ، استافیلوکوک ها ، برخی از گونه ها باشدقارچها ، و غیره فیستول به دلایل زیر تشکیل می شود:

• عفونت سل؛
• بیماری کرون (یک بیماری مزمن شدید گوارشی)؛
​​
• اکتینومیکوزها بیماریهای مزمن ناشی از عفونت قارچی هستند.
• عارضه بعد از عمل (به عنوان مثال ، فیستول لیگاتور به دلیل خستگی اطراف بخیه های رگهای خونی ایجاد می شود).
• بیماری مزمن ENT -؛
• حضور متصدیان - استخوان مرده؛
• صدمه به بافت صفاقی؛
• آسیب شناسی دندانپزشکی (پریودنتیت ، پوسیدگی)؛
• paraproctitis التهاب کریپت های کانال مقعد روده است.
• نئوپلاسم (خوش خیم و بدخیم) در راست روده؛
• خاموش شدن اطراف اجسام بیگانه در داخل بدن (به عنوان مثال ، یک گلوله یا قطعات آن).

علائم

در بیشتر موارد ، بسته به محل التهاب و اندام مبتلا ، علائم یک فیستول مشابه است.در آسیب شناسی ، بیمار علائم زیر را دارد:

• درجه حرارت بدن subfebrile به دلیل حضور در بدن یک روند التهابی.
• علائم مسمومیت - ضعف ، سردرد و درد عضلانی ، اختلالات خواب ، اختلال در ظرفیت؛
• وجود یک سندرم درد مشخصه اگر مسیر خارق العاده بر انتهای عصب تأثیر بگذارد (مثلاً فیستول راست روده)با احساس دردناک در مقعد همراه است که در حین حرکت روده تشدید می شود).
• درد پس از ترکیدن مثانه در انتهای کانال و ترشح ترشحات در پوست یا حفره فروکش می کند.

گونه ها

چندین طبقه بندی فیستول وجود دارد.در اصل ، گونه های زیر از هم متمایز می شوند:

1. فیستول مادرزادی به دلیل ناهنجاری های جنین تشکیل می شود.بعضی از آنها (مثلاً فیستول ناف) توسط پزشکان قبل یا در هنگام زایمان تشخیص داده می شوند.
2. مجاری پاتولوژیک اکتسابی ناشی از فرآیندهای التهابی ، آسیب دیدگی یا جراحی است (برای مثال ، فیستول روی پا یا بازو ممکن است در اثر آسیب یا ضربه باشد).
3. فیستول های مصنوعی ایجاد شده برای از بین بردن مایعات بدن (چرکی ، ادراری ، مدفوع ، دو سر) در نظر گرفته شده اند.

با ترتیب فیستول ، آنها به انواع زیر تقسیم می شوند:

1. ادراری - روی مجرای ادرار ، مثانه یا مجرای ادرار تنظیم شده ، احتمالاً ناشی از تروما است.
2. فیستولهای غده از عملیات روی کیسه صفرا بوجود می آیند.راز داده شده توسط چنین فیستول باعث سوختگی روی پارچه های مجاور می شود ، بنابراین لازم است بلافاصله درمان شروع شود.
3. مجاری چرکی ممکن است در هر نقطه از بدن اتفاق بیفتد ، که اغلب در لثه ها به دلیل دندان های ضعیف ضعیف ظاهر می شود.در موارد نادر ، فیستولهای چرکی می توانند به تنهایی بهبود یابند ، اما بیشتر اوقات عود اتفاق می افتد و اگزودات چرکی شروع به فرار از کانال می کند.
4. فیستول های بزاق در نتیجه فرآیندهای التهابی روی گونه ، گردن یا گوش ایجاد می شوند و بزاق از طریق آنها آزاد می شود.
5. برنز -برونش ها را با حفره پلور متصل کنید.
6. فیستول معده پس از برداشتن معده با ناهنجاری های دستگاه گوارش و دستگاه گوارش به صورت مصنوعی برای تغذیه داخلی بیمار پس از برداشتن معده نصب می شود.
7. فیستول های بخش فوقانی و تحتانی روده کوچک وجود دارد.حالت اول ناشی از تروما یا عمل جراحی است که غالباً با مراقبت های مناسب به خودی خود بهبود می یابند ، دومی توسط جراحان ایجاد می شود تا توده های مدفوع را با انسداد روده یا پریتونیت (فیستول مدفوع) از بین ببرد.
8. مجاری بزرگ روده ناشی از تروما ، جراحی است و یا به صورت مصنوعی تثبیت شده است.آنها غالباً به خودی خود بهبود می یابند ، اما نیاز به مراقبت ویژه دارند - استفاده از پمادهای محافظ برای جلوگیری از آسیب.

روش های تشخیصی

برای تشخیص دقیق ، پزشک با سابقه بیمار آشنا می شود ، التهاب را لمس می کند ، تعداد را تخمین می زند وظاهر مایعات ترشح شده ، در مورد شکایات بیمار در مورد اختلالات عملکرد اندام های داخلی سوال می کند.سپس پزشک برای اقدامات تشخیصی بیشتر بیمار را می فرستد:

• آزمایش خون و ادرار ، آزمایش خون برای وجود باکتری های بیماری زا می تواند از وجود التهاب و ماهیت آن بگوید.
• CT (توموگرافی کامپیوتری) ، MRI (تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی) اغلب به عنوان یک ابزار تشخیصی برای فیستول ها مورد استفاده قرار می گیرند.
• یكی از مؤثرترین روشها رادیوگرافی با ورود كنتراست به داخل حفره فیستول برای تعیین اندازه ، طول ، انشعاب فیستول است.
• روش کاوشگری کمتر موثر است ، فقط در مواردی از فیستولهای خارجی که لبه بیرونی آن تا سطح پوست امتداد دارد استفاده می شود.
• برای تعیین اندام اولیه که کانال پاتولوژیک را آغاز کرده است ، از مطالعات مایع چرکی استفاده می شود.
• در حین برداشت فیستول ، متخصصان رنگ آمیزی (مانند متیل آبی) را برای ارزیابی کل ساختار کانال و تعیین دقیق اندام منبع معرفی می کنند.
• سونوگرافی به ندرت برای تشخیص فیستول مورد استفاده قرار می گیرد ، زیرا این روش اطلاعاتی کمتری دارد.

درمان فیستول

در حقیقت ، فیستول لوله ای است که باقیمانده های باکتریایی مرده است ، که اغلب درمان آن برش کانال ، تمیز کردن آن از نظر شیمیایی یا مکانیکی و ... است.از بین بردن التهاب اندامی که فیستول از آن شروع شده است.به عنوان مثال ، خلاص شدن از شر فیستول راست روده مؤثرترین روش جراحی است.بهبودی کامل بیمار در 20 تا 30 روز اتفاق می افتد که در این زمان به بیمار توصیه می شود از حمام های درمانی استفاده کند و از ورزش خودداری کند تا از آسیب اسفنکتر خودداری کند.

از داروهای محلی (حمام ، پماد ، پودر ، مواد شستشوی ضد عفونی کننده و غیره) نیز برای درمان فیستول استفاده می شود.در برخی موارد ، پزشک آنتی بیوتیک ها را برای از بین بردن آلودگی باکتری ها ، مسکن ها و ضد تب ها برای بهبود وضعیت بیمار تجویز می کند.داروهای زیر به عنوان دارو برای فیستول درمانی استفاده می شود:

درمانهای مردمی

درمان فیستولهای ساده با گیاهان دارویی بسیار مؤثر است.در برخیموارد بهبودی کاملپماد ، حمام بر اساس اجزای طبیعی به عنوان دارو استفاده می شود.موثرترین اثر درمانی آلوئه و کلم است ، آب این گیاهان باعث از بین بردن چرک از فیستول و بهبود سریع زخم می شود.قبل از استفاده از تمام داروها ، بیمار باید با یک متخصص مشورت کند.

پماد

از داروهای زیر به عنوان پماد خانگی استفاده می شود:

1. به نسبت 1: 1 ، ودکا و روغن زیتون را با هم مخلوط کنید ، روزانه چندین بار از ناحیه آسیب دیده استفاده کنید ،سپس برای برداشتن چرک ، یک برگ کلم بمالید.برای تأثیر حداکثر ، از ابزار برای چند هفته استفاده می شود.
2. گلهای تازه کالدولا را محکم در یک ظرف شیشه ای ریخته ، با کره ذوب شده ریخته و برای 12 ساعت تزریق می کنند.سپس برای مدت زمان 48 ساعت (در دمای 70 درجه) داخل فر قرار دهید.دارو در ظرفی با درب هوادهی در مکانی تاریک نگهداری می شود.بدست آمده به معنای روغنکاری ورودی فیستول است.
3. 200 گرم پیاز ریز خرد شده روی چربی گوشت خوک داغ ریخته می شود ، در یک ماهیتابه گرم می شود تا پیاز ها قهوه ای شوند.مخلوط حاصل به مدت 6 ساعت تزریق شد و گاهی تکان می خورد.چنین پمادهایی با فیستول درمان می شوند ، به طور متناوب با وسایل دیگر.

Decoctions

چند نمونه از تزریق ها و جوشانده ها برای درمان فیستول ها:

1. سطح مساوی آب و آلوئه را مخلوط کنیدمومیایی (قبل از خیساندن آن در آب) ، یک باند خیس خیس شده را در مدت زمان طولانی در محلول آغشته کنید.
2. 2 قاشق غذاخوریزگیل سنت جان با 2 لیوان آب ریخته می شود ، مخلوط به مدت 10 دقیقه جوش می آید ، محلول حاصل از آن فیلتر می شود.این مخلوط روی فیلم گذاشته شده و با چنین فشرده سازی در یک نقطه دردناک پیچیده می شود ، سپس با بقیه التهاب ها شسته می شود.از این ابزار تا زمانی که کانال شروع به ترشح اگزودات کند استفاده می شود.
3. برای درمان فیستولهای خارجی ، تنتور گلهای قاصدک روی ادکلن سه گانه تهیه می شود.مایع حاصل برای حداکثر تأثیر درمانی مستقیماً وارد مجرای فیستول می شود.

Video

اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.