رواکوتان - نحوه مصرف آکنه و دوز روزانه ، ماده فعال و موارد منع مصرف

آکنه شدید باعث بروز آن می شودو زخم صورت خشن، لکه های سن که باعث مشکلات جدی روانی است.در این حالت ، پزشک گاهی Roaccutane تجویز می کند.این دارو فعالیت غددهای چربی را سرکوب می کند و تظاهرات اشکال شدید آکنه را کاهش می دهد.اگرچه این دارو اثربخش بوده است ، اما دارای عوارض جانبی و موارد منع مصرف آن است ، بنابراین دارو را برای همه تجویز نکنید.

دستورالعمل استفاده از Roaccutane

داروی Roaccutane توسط شرکت دارویی سوئیس F. Hoffmann-La Roche ، که در سال 1896 تأسیس شده است تولید می شود.این دارو بیش از سی سال پیش ظاهر شد و اولین دارویی بود که ماده فعال آن ایزوترتینوئین است ، نوعی رتینودیم محلول در چربی (برگرفته از ویتامین A).این ماده قادر به تغییر کاراتینوسیت ها ، عادی سازی فرآیندهای اکسیداسیون و کاهش ، مهار غدد چربی است.به طور فعال در پوست در درمان آکنه ولگاریس ، سازندهای چرکی و آکنه مورد استفاده قرار گرفته است.

ترکیب وفرم رهاسازی

رواکوتان از آکنه به شکل کپسول های قهوه ای قرمز در بسته های 30 و 100 قطعه تولید می شود ، در داخل آن یک سیستم تعلیق زرد رنگ است.یک قرص ممکن است حاوی 10 یا 20 میلی گرم ایزوترتینوئین و داروهای تقویت کننده دارو باشد:

فارماکودینامیک و فارماکوکینتیک

در دستورالعمل هایاین دارو گفته شده است که ایزوترتینوئین stereoyzomerom (ترکیبات شیمیایی با همان ساختار، اما آرایش فضایی مختلف از اتمها) اسید ترانس رتینوئیک است.به این شکل نوعی ویتامین A به شکل اسید کربوکسیلیک گفته می شود.اگرچه بازار Roakkutan بیش از 30 سال است که وجود دارد ، اما تأثیر دقیق آن بر روی بدن مورد مطالعه قرار نگرفته است.با این حال ، مشخص شده است که نه تنها غددهای چربی را مهار می کند ، بلکه اندازه آنها را نیز کاهش می دهد ، با اثرات ضد التهابی بر روی پوست مشخص می شود.

اصل عمل یک داروی آکنه به شرح زیر است.ضخیم شدن پاتولوژیک لایه فوقانی اپیدرم و لامپ مو باعث لایه برداری قرنیه (مقیاس پوستی) مجرای سبزی می شود و به همین دلیل توسط کراتین و سبوم مسدود می شود.نتیجه یک کومدون ، یک گونه استکیست ، که با آکنه های سفید یا سیاه ظاهر می شود.اغلب ، آموزش با فرآیندهای التهابی همراه است.

پس از جذب شدن در خون ، ایزوترتینوئین بدون تعامل با گیرنده های هسته ای اسید رتینوئیک به پروتئین های خون متصل می شود.پس از مدتی ، ماده فعال وارد ترپئینین و سایر مواد می شود که روند سنتز پروتئین و بیان ژن را مختل می کند.این امر منجر به کاهش مجاری چربی و کاهش فعالیت آنها می شود.

در نتیجه ، تولید ترشحات سبزی ، یکی از مؤلفه های اصلی که باعث رشد و پیشرفت پروپیونایباکتریوم آکنه ، باکتری های ایجاد آکنه و التهاب پوستی می شود ، کاهش می یابد.کاهش سنتز سبوم مانع از تولید و تولید مثل این میکروارگانیسم ها می شود و منجر به کاهش بثورات می شود.در این حالت ، Roaccutane هیچ فعالیت ضد باکتری و ضد میکروبی ندارد.

ماده فعال در کبد و کلیه ها تجزیه می شود ، بنابراین بدن را در مقادیر مساوی در مدفوع و ادرار می گذارد.نیمه عمر دارو 19 ساعت است که پس از 30 ساعت کاملاً از بین می رود.محتوای طبیعی رتینوئیدها در بدن 14 روز پس از پایان درمان ترمیم می شود.

نشانه هایی برای استفاده

درمان رواکوتان برای آکنه های شدید تجویز می شود ، که با زخم ها ، دوغاب ها ، لکه های رنگدانه همراه است و در برابر سایر روش های درمانی قابل استفاده نیست.قرص های مؤثر Roakcutan و در بیماریهای زیر:

• پتریازیس مو قرمز - نقض کراتینیزاسیون پوستی ، که توسط لکه های پوسته پوسته-قرمز نارنجی ، زردی ظاهر می شودپوست؛
• فرم کف پا-پلانتار keratoderma - تقویت لمس پوست کف دست و کف پا.
• بیماری اتیوز - تخطی از نیش ، و در نتیجه مقیاس "ماهی" است.
• کراتوز فولیکول - افزایش کراتینه شدن لایه بالایی پوست ، به دلیل آن مقیاس وقت لازم برای جداسازی و تجمع در فولیکول های مو را ندارد.
• هیدرودنیت چرکی - التهاب چرکی غدد چربی.
• فولیکولیت - التهاب فولیکول مو (در صورتی که پاتوژن متعلق به فلور گرم منفی باشد) تجویز می شود.
• جوش های صورتی (جریان دشوار).

روش مصرف و دوز

مصرف شده با رواکوتان یک یا دو بار در روز هنگام غذا خوردن: مصرف دارو همزمان با غذا 100٪ باعث افزایش فراهمی زیستی آن می شود.روی شکم خالیدوز بسته به بیماری و خصوصیات فردی بدن ، توسط پزشک به صورت جداگانه تنظیم می شود.دوز روزانه دارو توصیه می شود:

• برای درمان آکنه - 0.5 تا 1 میلی گرم در هر کیلوگرم از وزن بدن.
• در صورت نقض محدودیت دوز - 4 میلی گرم در کیلوگرم.درمان به مدت چهار ماه ادامه دارد و در طی آن مقدار دارو به تدریج کاهش می یابد.
• اگر بیمار نارسایی شدید کلیوی داشته باشد ، درمان با دوز کمتری تجویز می شود که به تدریج به حداکثر تحمل اما بیشتر از 1 میلی گرم در کیلوگرم نمی رسد.
• در آکنه های شدید ، مقدار مصرف در یک فرد سالم می تواند تا 2 میلی گرم در کیلوگرم افزایش یابد.

برای جلوگیری از ایجاد اختلال ، دوره درمان باید بین 120 تا 150 میلی گرم بر کیلوگرم باشد.به همین دلیل ، مدت زمان درمان بستگی به فراوانی استفاده ودوز روزانهرسیدن به بهبودی کامل طی هفته های 24-24 از ابتدای درمان امکان پذیر است.در بیشتر موارد ، آکنه ولگاریس پس از یک دوره درمانی کاملاً از بین می رود.بهبود وضعیت پوست طی 2 ماه پس از آخرین تجویز کپسول مشاهده می شود.در صورت عود ، پزشک می تواند یک دوره دوم درمانی را با همان دوز مشابه بار اول تجویز کند.

دستورالعمل های خاص

در طول درمان ، عملکرد کبد و آنزیم های کبدی باید تحت نظارت قرار گیرند.برای این منظور ، باید آزمایش خون بیوشیمیایی قبل از شروع دارو داده شود ، یک ماه بعد از اولین کپسول ، سپس هر 3 ماه ، مگر اینکه مواردی دیگر بیان شده باشد.اگر آنزیم های کبدی بالاتر از حد نرمال بودند ، باید میزان مصرف آن کاهش یابد یا دارو به طور کامل قطع شود.

تعیین غلظت لیپیدها (کلسترول) در خون قبل از درمان ، یک ماه پس از شروع درمان و سپس هر سه ماه لازم است.ایزوترتینوئین قادر به برانگیختن رشد آنها است و باعث لوزالمعده حاد می شود.اگر غلظت تری گلیسیرید بیش از 800 میلی گرم در دسی لیتر باشد ، دارو باید قطع شود.میزان چربی ها با رژیم غذایی عادی می شوند ، پس از کاهش دوز ، لغو Roaccutane.

با استفاده از لیزر درمانی ، درم ابریژن شیمیایی عمیق (برداشتن لایه فوقانی اپیدرم و سلولهای مرده) باید در طول درمان و به مدت شش ماه از انجام آن خودداری شود.دلیل آن کم کاری بیش از حد یا افزایش فشار خون پوست است.در این مدت ، اپیلاسیون به دلیل جای زخم ، التهاب پوستی ،لایه برداری از اپیدرم.

از آنجا که Roaccutane حساسیت پوست را در برابر اشعه ماوراء بنفش افزایش می دهد ، باید در طول درمان و مدتی بعد از حمام آفتاب و از تلقیح زیاد خودداری شود و از آفتاب گرفتن نباید بازدید کرد.توصیه می شود از کرم ضد آفتاب با کیفیت و حداقل SPF 15 استفاده کنید. البته دوره درمانی با ایزوترتینوئین بهتر است در زمستان انجام شود: این امر باعث می شود تا تابستان پوست بهبود یابد.

رانندگی با اتومبیل در طول درمان احتیاط ویژه ای می طلبد: به دلیل کاهش حدت بینایی ، رفاه ضعیف ، ممکن است راننده نتواند به موقع پاسخگوی شرایط اضطراری باشد.به همین دلیل ، باید به افرادی که شغل آنها به فعالیتهایی مربوط می شود که نیاز به تمرکز زیاد توجه ، سرعت واکنش دارند ، احتیاط کرد.

تداخل دارویی

قبل از دریافت ایزوترتینوئین ، ضروری است که پزشک را از تمام داروهای گرفته شده مطلع کنید.ناسازگاری می تواند عوارض جانبی ناخواسته ایجاد کند:

• مصرف همزمان Roaccutane با سایر رتینوئیدها منجر به افزایش سطح ویتامین A و مشکلات مربوط به هایپرویتامینوز می شود.
• استفاده از گروه تتراسایکلین منجر به افزایش فشار داخل جمجمه و کاهش کارآیی ایزوترتینوئین می شود.
• داروهای قادر به افزایش حساسیت به اشعه ماوراء بنفش (سولفونامیدها ، دیورتیک های تیازیدی) در هنگام مصرف همزمان با ایزوترتینوئین خطر آفتاب سوختگی را افزایش می دهند.
• رواکوتان اثرات داروها را کاهش می دهد ، yپروژسترون است ، بنابراین نباید از داروهای ضد بارداری حاوی این هورمون استفاده شود.

رواکوتان و الکل

مصرف الکل در طی درمان ایزوترتینوئین کاملاً غیرممکن است.اتانول ماده ای سمی است که وقتی جذب می شود وارد جریان خون می شود و در بدن به گردش در می آید و هر سلول بدن را مسموم می کند.کبد مسئول خنثی سازی آن است که قادر است تنها طی مدت زمانی خاص مقدار معدنی اتانول را پردازش کند و نمی تواند این روند را تسریع کند.

کبد همچنین مسئول پردازش ایزوترتینوئین است.ترکیب آن با الکل باعث افزایش بار روی این اندام می شود که می تواند منجر به مرگ سلولهای کبدی شود و باعث تحریک آسیب های مختلف می شود.به همین دلیل رواکوتان عملاً برای الکلی تجویز نمی شود.اگر پزشک این اقدام را انجام ندهد ، بیمار باید به طور مداوم خون خود را اهدا کند تا سطح لیپیدها و گلوکز خون را اندازه گیری کند.

عوارض جانبی و مصرف بیش از حد آن

اثر دقیق ایزوترتینوئین بر روی بدن مورد مطالعه قرار نگرفته و در مرحله تحقیق است ، اما مشخص است که این دارو عوارض جانبی زیادی دارد.به همین دلیل ، قرص های اقاقیا Roakcutan فقط در موارد شدید تجویز می شود.با رعایت تمام دستورالعمل های پزشک باید از داروها استفاده شود: مصرف بیش از حد مصرف می تواند باعث مشکلات جدی در سلامت شود.

عارضه جانبی رایج ایزوترتینوئین خشکی پوست ، لب ها ، غشاهای مخاطی است.خونریزی احتمالی از بینی ، خونریزی ، کوفتگی ، التهاب چشم ها.پوست و زائده های آن ممکن است موارد زیر باشدتظاهرات:

• ضایعات شدید پوستی - بثورات شدید ، خارش ، سوزش ، درماتیت ، تشدید آکنه ، اریتما چند شکلی ، سندرم استیونز-جانسون ، نکرولیز اپیدرمی سمی.
• تعریق بیش از حد؛
• پریونشی التهاب ناخن اطراف آن است.
• onychodystrophy - تغییر در ساختار و رنگ ناخن ها.
• گرانولوما پیروژنیک لکه قرمز ، مایل به آبی یا قهوه ای شبیه تومور است که توسط مویرگ های گشاد شده تشکیل می شود.
• باعث افزایش رشد گرانول (غنی از عروق جوان و سلول های جدید) بافتی است که در هنگام بهبود زخم شکل می گیرد.
• نازک شدن و ریزش مو.
• رشد بیش از حد موهای بدن در زنان؛
• افزایش رنگدانه؛
• حساسیت بالایی به اشعه ماوراء بنفش یا قابل مشاهده دارد.
• حساسیت به نور خورشید؛
• گرایش پوست به آسیب دیدگی ؛
• پوست بر روی کف و کف دست.

ممکن است مشکلاتی در سیستم اسکلتی عضلانی وجود داشته باشد: درد عضلانی ، مفاصل (آرتروالژی) ، ساعد ، آرتروز ، رشد غیر طبیعی استخوان.رسوب احتمالی نمک های کلسیم بر روی رباط ها و تاندون ها ، کاهش تراکم استخوان.در جوانان ، Roakcutan قادر است باعث بسته شدن زودهنگام مناطق رشد epiphyseal شود ، که باعث می شود فرد از رشد خود متوقف شود.

ضایعات احتمالی سیستم عصبی مرکزی: اختلال در رفتار ، افسردگی ، ایده خودکشی ، روان پریشی ، خستگی بیش از حد ، میگرن ، تشنج ، نوریت.ابطال دارو همیشه وضعیت عاطفی بیماران را بهبود نمی بخشد.شايدافزایش فشار داخل جمجمه ، و در نتیجه ایجاد تومور مغزی ، همراه با میگرن ، استفراغ ، اختلال در بینایی ، ادم اعصاب نوری.

از جمله عوارض مصرف دارو می توان به کاهش بینایی ، ترس از نور ، اختلال در دیدن در تاریکی ، اختلال در درک رنگ ، حساسیت به گیرنده های چشایی اشاره کرد.موارد شناخته شده آب مروارید عدسی ، خشکی قرنیه (خشای فتالمی) به دلیل اختلالات لاکی ، التهاب قرنیه ، پلک ، غشای مخاطی چشم ها.هنگام پوشیدن لنزهای تماسی مشکلاتی وجود دارد ، بنابراین باید آنها را با عینک تعویض کنید.احتمالی: کم شنوایی ، برونکواسپاسم (در آسم) ، اغلب ملتهب و خونریزی روشن است.

از دستگاه گوارش و دستگاه ادراری ، واکنش های زیر بر روی راکوتتان امکان پذیر است:

• حالت تهوع؛
• اسهال؛
• پانکراس؛
• التهاب روده؛
• خونریزی؛
• کولیت؛
• فعالیت بالای آنزیم های کبدی؛
• هپاتیت؛
• گلومرولونفریت - ضایعات گلومرول کلیوی.

این دارو قادر به تغییر ساختار خون ، تحریک کم خونی ، افزایش ESR ، کاهش لکوسیت ها ، تغییر در تعداد پلاکت ها به میزان بیشتر یا کمتر است.آزمایش خون ممکن است کاهش میزان لیپوپروتئینهای با چگالی بالا (کلسترول خوب) ، افزایش غیر طبیعی لیپیدها ، اسید اوریک را نشان دهد.بروز پروتئین و خون در ادرار.فرد مستعد عفونت می شود.

در موارد جدا شده ، مصرف ایزوترتینوئین قادر به تحریک ظاهر استدیابت قندی.در بیمارانی که فعالیت آنها با افزایش فعالیت بدنی همراه است ، می توان آنزیم KVK را که در قلب ، ماهیچه ها و مغز قرار دارد ، افزایش داد.موارد جدی رابومولیولیز (تخریب سلول های ماهیچه ای) در همان گروه از افراد ثبت شد که اغلب منجر به بستری در بیمارستان و حتی عواقب مهلک می شد.

در پاسخ ، عوارض ذکر شده در بالا در بیشتر موارد برگشت پذیر هستند.بدن پس از کاهش دوز یا خارج کردن دارو به حالت عادی برمی گردد.در بعضی موارد ، مشکلات برای همیشه باقی مانده است ، بنابراین بسیار مهم است که دارو را تحت نظر پزشک مصرف کنید ، او را از کوچکترین بیماری آگاه سازید ، آزمایش خون عمومی و بیوشیمیایی را انجام دهید ، و سایر مطالعات را انجام دهید.

موارد منع مصرف

Roaccutane دارای یک اثر تراتوژنیک (جنینی) قوی است.این دارو توانایی ایجاد اختلال در رشد جنینی نوزاد را دارد که ممکن است باعث نقص جدی هنگام تولد کودک شود.در میان آنها:

• هیدروسفالی - اختلال در رشد مغز به دلیل تجمع بیش از حد مایعات در آن.
• نقص در رشد مخچه؛
• کانال شنوایی خیلی باریک یا غایب ، گوش توسعه نیافته.
• میکرووفتالمی - کاهش اندازه ابرو.
• آسیب شناسی قلبی عروقی.
• میکروسفالی - کاهش اندازه جمجمه و مغز.
• لوپین؛
• آسیب شناسی تیروئید؛
• فتق vertebral؛
• مفاصل انگشت؛
• تخریب غدد پاراتیروئید.

با توجه به خطر عظیم کودک ، قبل از تجویز پزشک باید اطمینان حاصل کند که زن انتظار کودک را ندارد ، بنابراین همه بیماران باید برای بارداری آزمایش خون انجام دهند.در صورت عدم حاملگی ، درمان Roaccutane تنها در روز سوم پس از شروع قاعدگی قابل شروع است.تمام این داده ها توسط گواهینامه ها مستند شده و در کارت بیمار ثبت می شوند.

داشتن رابطه جنسی در طول درمان ایزوترتینوئین به روشهای مختلف پیشگیری از بارداری نیاز دارد تا احتمال ابتلا به سرطان را کاهش دهد.اگر در طول درمان مقاربت جنسی داشته اید ، باید یک آزمایش بارداری مکرر انجام دهید که پنج هفته پس از آخرین دارو مصرف شود.

همچنین در میان موارد منع مصرف:

• آلرژی به اجزای دارویی ، از جمله سویا.
• دوره شیردهی (ایزوترتینوئین وارد شیر مادر می شود)؛
• سن زیر 12 سال؛
• نارسایی کبدی؛
• محتوای ویتامین A را افزایش داد (هایپرویتامینوز).
• مقدار چربی خون بالا.
• تتراسایکلین درمانی و برخی داروهای دیگر.

در صورت وجود دیابت ، باید کنترل میزان گلوکز در خون افزایش یابد.با احتیاط راكوتتان برای افرادی كه از افسردگی ، چاقی ، متابولیسم چربی ، الكلیسم رنج می برند ، تجویز می شود.چنین بیمارانی در طول درمان باید تحت نظارت مداوم پزشک قرار بگیرند ، آزمایش های لازم را انجام دهند ، کوچکترین تغییر در سلامتی را گزارش دهند.

شرایط فروش و انبارداری

گرچه توسط دارو تجویز می شودباید از پیشخوان فروخته شود ، در حقیقت Roakcutan را می توان بدون فرم نسخه خریداری کرد.قرص ها باید در دمای بیش از 25 درجه در مکانی تاریک و در برابر رطوبت و نور محافظت شوند.داروها ممکن است حداکثر سه سال از تاریخ تولید نشان داده شده روی بسته بندی استفاده شوند.پس از تاریخ انقضا ، دارو قابل نوشیدن نیست.

آنالوگ

بسیاری از داروهای عمومی ، آنالوگ های رااکوتتان وجود دارد.آنها نسخه ای از داروی اصلی هستند ، ماده فعال ایزوترتینوئین است ، اما بسیار ارزان تر است.لازم به ذکر است که حتی مقدمات استفاده خارجی نیز توسط زنان باردار قابل استفاده نیست.از جمله داروهای آنالوگ می توان به تفکیک اشاره کرد:

• Acnekutan (سوئیس) - دارای اثر نرم تر روی بدن است و به دلیل داشتن مواد اضافی جذب آن آسان تر است.لازم نیست که دارو را هنگام غذا مصرف کنید.در این حالت ، قابلیت هضم Acnekutan 70٪ خواهد بود ، در حالی که Roaccutane تنها 35٪ است.فرم انتشار - کپسول ها.
• Zitre (هند) - آنالوگ Roakcutan نسبت به داروهای اصلی هضم آسان تر است ، اما هر چه دوره درمانی طولانی تر باشد ، درمان تحمل بیشتری دارد.موجود در کپسول ها
• Retasol (هند) امن ترین عامل با محتوای ایزوترتینوئین محسوب می شود ، زیرا از داخل و خارج استفاده نمی شود ، بنابراین فقط بدون تأثیر بر سایر اعضای بدن ، پوست را درمان می کند.فرم انتشار - راه حل.دوز مصرف: سواب پنبه ای را در دارو مرطوب کنید ، صورت تمیز را پاک کنید.
• پماد رتینوئیک (روسیه) - مناسب برای پوست های خشک.مؤثر درآکنه متوسط ​​و خفیف.به علاوه ، این ارزش دموکراتیک است.

نقد و بررسی

کاتیا ، 22 ساله

برای من ، راکوتچان نجات دهنده بود.فوران های شدید ، جوش ها و سوراخ ها در تمام صورت وی بود.آنتی بیوتیک ها و پمادها کمکی نکردند ، روش های آرایشی بی اثر بودند.سپس پزشک رواکوتان را تجویز کرد.پس از 2 ماه پوست به ترتیب رسید ، هیچ عارضه جانبی را متوجه نشد ، بارداری را برنامه ریزی نکرد ، طبق دستورالعمل ها داروها را کاملاً نوشید.

والیا ، 19 ساله

من آکنه معمولی نداشتم ، اما بسیار بزرگ ، زیر پوستی ، عمیق بود.پزشک Roaccutane را تجویز کرد.من برای ماه پنجم دارو می نوشم.پوست بهتر شده است ، اما به شدت لایه برداری ، خشک و ترک خورده به زخم های لب می شوند ، ژل های تسکین دهنده کمکی نمی کنند.سپس یک آلرژی بوجود آمد ، پزشک مدتی گفت که مصرف دارو را متوقف کنید.وقتی حاشیه گذشت ، درمان از سر گرفته شد.

ناتاشا ، 17 ساله

داروهای من به هیچ وجه به من کمک نمی کردند.بدون پزشک ، در معرض خطر خودش قرار گرفت.نه تنها آکنه و جای زخم باقی مانده است ، بنابراین برای یک ماه نیز ایمنی ، کبد ، بینایی را "کاشته" می کند.در طول درمان احساس بیماری کردم ، اما در مورد عوارض جانبی به من هشدار داده شد ، بنابراین توجه نکردم و با دکتر مشورت نکردم.

اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.