حقیقت در مورد آب نقره: فواید و مضرات
خاصیت باکتری کش نقره از زمان های بسیار قدیم شناخته شده بود.روشهای "پدربزرگ" در دنیای مدرن چقدر مؤثر است؟وقت آن است که همه شک و تردیدها و افسانه ها در مورد فواید تصفیه آب با نقره را برطرف کنیم.
کجا اعتقاد به فواید آب نقره ای رفت؟
تمدن های باستانی مانند فنیقی ها و یونانی ها می دانستند.ذخیره طولانی مدت آب و روغن در ظروف نقره باعث حفظ طراوت مایعات می شود.برخی نیز دریافتند که نوشیدن یک فنجان نقره ای از مس یا سرب سالم تر است.بقراط ، خالق شیوه های پزشکی را قلمداد می کرد ، قطعات نقره را درون پودر قرار می داد و برای فواید سلامتی آن را با آب مصرف می کرد.در دوران باستان ، علل بیماری مشخص نبود ، اما سالها تمرین میوه های چشمگیری را گزارش کرده است.در حقیقت ، بسیاری از افراد ، به دلیل استفاده گسترده از یخچال و همگن ، از قاشق نقره و سکه های موجود در شیر برای نگهداری آن استفاده می کردند.
با آگاهی بیشتر مردم از میکروارگانیسم ها ، مانند باکتری ها ، ویروس ها ، قالب ، ایجاد بیماری و فساد محصولات ، توجه بیشتری به تشخیص و استفاده از موادی که باعث کشته شدن آنها می شود ، شد.تا سال 1938 ، هنگامی که پنی سیلین کشف شد ، از محلول های نقره به عنوان ضد عفونی کننده استفاده می شد ، به خصوص برای ابزارهای جراحی وتجهیزات آزمایشگاهیپماد نیترات نقره برای ضد عفونی کردن چشم نوزادان به مدت طولانی پس از کشف پنی سیلین استفاده شده است.محلول های نقره ایونی برای ضد عفونی کردن آب آشامیدنی در ایستگاه فضایی بین المللی و ایستگاه مداری روسی "می" مورد استفاده قرار گرفت.WHO ، در راهنمای پشتیبانی خود ، ضد عفونی کننده آب ، اظهار داشت که کلوئیدهای نقره ضد عفونی کننده های مؤثر برای آب آشامیدنی در کشورهای جهان سوم هستند.
اگرچه شواهدی مبنی بر حمایت از توانایی نقره در تصفیه آب و ضد عفونی اشیاء زنده بی جان ، توانایی آن در کشتن عوامل بیماری زا در انسان بحث برانگیز و ضعیف تلقی می شود.
به دست آوردن آب نقره
ساده ترین راه برای به دست آوردن برخی از مواد ضد عفونی کننده از نقره ، همانطور که در بالا ذکر شد ، استفاده از ظروف نقره ای و قرار دادن اشیاء نقره در آب است.اما در این حالت ، نقره برای مدت زمان بسیار زیادی آزاد می شود (حداقل برای رسیدن به نتیجه حداقل سه روز طول می کشد) و جلوه اثر ناچیز می شود.
راه دیگر موثرترین استفاده از یونیزر الکترونیکی یا قلم است.این روش امکان دستیابی سریع آب نقره و همچنین تنظیم غلظت نقره را فراهم می آورد.این نقطه ضعف را می توان مصرف قابل توجهی از برق دانست.
روش سوم مبهم است - استفاده از محلول های کلوئیدی (کف) نقره.این یک سیستم تعلیق ذرات زیر میکروسکوپی نقره فلزی در پایه کلوئیدی است.از آنجا کهتولید کمترین هزینه است ، محبوب ترین محصول در این گروه است.
از این گذشته ، اگر فقط می خواهید تأثیر آب نقره را روی خود آزمایش کنید و می توانید آن را در یک فروشگاه بخرید یا به کلیسا (تعطیلات) ببرید.
مزایا و آسیب های آب نقره
نقره فلز سنگین است و در جدول مندلیف در مجاورت کادمیوم بسیار سمی قرار دارد.متعلق به طبقه 2 "مواد خطرناک" ، که شامل مواردی همچون: سرب ، کبالت ، آرسنیک و سیانورها نیز می باشد.قادر به تجمع در بدن هستند.
این دلیل "سلامتی" مردم در استفاده از نقره است.یکی در حال بهبود است ، دیگری فلج کننده است.
نقره به عنوان یک وسیله پزشکی ، چه در آب و چه به شکل دیگری ، ایمن یا کارآمد تلقی نمی شود.در بدن انسان هدف مستقیمی ندارد.نقش مستقیم نقره در انسان به خوبی درک نمی شود.و اگرچه شخصی روزانه حدود 7 میکروگرم نقره با غذا مصرف می کند ، اما به گفته برخی از تولید کنندگان ، برای آنها ماده معدنی مهمی نیست ، که برای آنها فقط موفقیت فروش کالاهای خود و سودآوری مهم است.علاوه بر این ، نقره قادر است فرآیندهای تبادل انرژی را در سطح سلولی مسدود کند ، بنابراین از آن به عنوان سم سلولی یاد می شود.
مهمترین مزیت خاموش کردن آب ، راندمان بالا و اثرات ضد عفونی طولانی مدت آن است.به همین دلیل ممکن است استفاده از نقره در شرایط مشتق توجیه شود که کیفیت آب در منابع طبیعی مشکوک باشد.و آب کنسرو موجود در بانک ها می تواند سالها و حتی دهه ها ذخیره شود.اما از طرف دیگر ، مواد ضد عفونی کننده دیگری نیز وجود داردصرفه جویی در مصرف آب در بانک ها ، و قرار دادن آنها در ماززین ، فقط در صورت داشتن یک آخرالزمان برای اهداف استراتژیک معنی دارد.
نقره ، برخلاف همتای مدرن خود ، آنتی بیوتیک ، به سادگی باعث مقاومت نمی شود و ایمنی در ارگانیسم هایی که می کشد ، ایجاد نمی کند.این نکته را نمی توان دست کم گرفت زیرا بسیاری از افراد در اثر عفونت های مقاوم به آنتی بیوتیک از بیماری رنج می کشند و می میرند.در عین حال ، هنگام مصرف آب نقره ، میکرو فلور مفید روده بر خلاف استفاده از آنتی بیوتیک ها از بین نمی رود ، زیرا نقره به سادگی در دستگاه گوارش فوقانی به سرعت جذب می شود و با خون در بدن پخش می شود ، می کشد.میکروارگانیسم های بیماری زا.غلظت نقره باید تقریباً 10-20 میلی گرم در لیتر ، با دوز 3 1 1 قاشق غذاخوری در روز باشد.
کمترین سمی نقره فلزی ، اغلب به شکل نیترات نقره است.
با این حال ، استفاده طولانی مدت در دوزهای زیاد می تواند باعث مشکلات جدی سلامت جبران ناپذیر ، از جمله آسیب کلیه و مشکلات عصبی مانند تشنج شود.و همچنین منجر به مسمومیت مفاصل و بیماری خاص آرگیروز می شود ، شرایطی که نمک های نقره روی پوست ، چشم ها و اندام های داخلی اعمال می شود و پوست خاکستری می شود.برداشتن نقره از بدن در این مرحله غیرممکن است.بسیاری از موارد ابتلا به بیماری آگریگوز قبل از آنتی بیوتیک ها رخ داده است ، هنگامی که نقره یک ماده معمول در قطرات بینی بود.هنگامی که علت این امر آشکار شد ، پزشکان توصیه کردند که استفاده از آنها و معتبر باشدتولید کنندگان تولید خود را متوقف کردند.
باید فهمید که استفاده از داروهای نقره (نوشیدن آب نقره) برای 14 روز متوالی به سادگی با تلاش برای خلاص شدن از شر آنفولانزا یا ارواح غیرممکن است.
به این دلیل که در سیستم های آبرسانی متمرکز آب با کلر تصفیه می شود (یعنی قبلاً از بین می رود) ، استفاده از نقره غیر عملی ، بی معنی است و حتی اگر مشاهده نشود ، حتی خطرناک است.در خانه ، بهتر است که با نقره آزمایش نکنید ، به خصوص اگر فرزندان کوچک در خانواده وجود داشته باشند.آب نقره برای آنها منع مصرف دارد.
به طور کلی ، استفاده از نقره به عنوان آنتی بیوتیک دارای جوانب مثبت و منفی آن است.نمی توان آن را به عنوان راه حلی برای "همه بیماری ها" یا حامیان یک شیوه زندگی سالم توصیه کرد ، اما در موارد استثنایی به عنوان یک ضد عفونی کننده تهاجمی ضروری است.
