Ureaplasma parvum - در صورت تشخیص در مسیرهای تحلیل و انتقال

میکروارگانیسم (میکروب) پاراسوم اوره پلاسمایی مربوط می شودبه مایکوپلاسما از نظر بیماری زا بصورت شرطی که می تواند باعث توسعه بیماری های دستگاه تناسلی ، در زنان و مردان شود.عارضه مشروط این نوع باکتری ها این است که به دلیل نفوذ یوراپلاسما به بدن (اورهاپلاسموز) شرایط خاصی برای ایجاد آسیب شناسی ضروری است.یک سیستم ایمنی سالم به عنوان یک مانع قابل اعتماد در برابر ارگانیسم های غشایی است که می تواند تأثیر مضراتی بر روی سلول های سالم داشته باشد.

اوره پلاسمای پارم چیست؟این باکتری برای اولین بار در سال 1954 کشف شد و مطالعات پارووم و تأثیرات آن بر روی غشاهای مخاطی دستگاه ادراریال از زمان آغاز شده است.میکروبیولوژی بالینی تعدادی از ویژگیهای متمایز باکتری اوره پلاسمایی را شناسایی کرده است که باعث می شود این گونه به پاتوژن نسبت داده شود.خواص تنریک (بسیار کم عمق)باکتری ها به شرح زیر است:

• فرم انگلی.
• عدم وجود غشای سلولی در باکتری.
• ساختار پروکاریوتی (هسته ای)؛
• مسیر سلولهای مجاری ادراری.
• فعالیت اورهاز (توانایی باکتری در تجزیه اوره به آمونیاک).
• اثرات دناتوره بر پروتئین ها.

نحوه انتقال اوروپلاسما پارو

عفونت با اوره پلاسموس با تماس با حامل این بیماری زا رخ می دهد.تحت ایمنی طبیعی ، باکتریهای پارو می توانند برای مدت طولانی در میکرو فلورای گذرا از یک فرد آلوده باقی بمانند و خود را نشان ندهند.تضعیف عملکردهای محافظ بدن فرآیند پاتوژن را فعال می کند و باعث گسترش باکتری گونه های پارویوم می شود.

روشهای اصلی کاهش خطر عفونت اوره پلاسمایی در زیر آمده است:

• مقاربت محافظت نشده - تماس دستگاه تناسلی از هر طریق ، باکتری ها می توانند در هنگام بوسیدن به بزاق بزاق منتقل شوند.آسیب دیده است
• مادر آلوده زودرس جنین را در دوران بارداری آلوده می کند.پس از تولد ، کودک می تواند بهبود یابد.
• عفونت تماس با خانواده - یک باکتری می تواند هنگام استفاده از مراقبت شخصی یک فرد آلوده منتقل شود.روش بعید است ، اما مستثنی نیست.
• در دوره پیوند عضو ، این احتمال از نظر تئوری منتفی نیست ، اما به ندرت در عمل روبرو می شود.

علائم

مدت زمان نهفته اوره پلاسمای پارو از 2 تا 5 هفته است.در طی این بازهباکتری قادر به سازگاری با بدن و نفوذ به سلولهای سالم است.در صورت عدم وجود عوامل تحریک کننده ، بیماری زایی میکروارگانیسم های پاروی تا شروع شرایط مطلوب برای آنها آشکار نمی شود.علائم اوره پلاسموز با بیماریهای مشابه کره دستگاه تناسلی تفاوت چندانی ندارد ، بنابراین برای تعیین دقیق پاتوژن موجود باید با پزشک خود مشورت کنید.

در زنان

علائم وجود پاروتوژن parvum که نیاز به معاینه فوری در زنان و مردان دارد متفاوت است.در مردان ، این بیماری می تواند بدون علامت باشد ، که دلیلی برای نادیده گرفتن آن نیست.زنان آلوده به اوره پلاسما یک یا چند مورد از علائم زیر را دارند:

• احساس درد درد پایین شکم که ممکن است برش یا کشیده شود.
• ظهور ترشحات واژن شفاف ، تغییر رنگ آنها به رنگ زرد یا سبز نشانگر آغاز فرایند التهابی پس زمینه است.
• درد هنگام نفوذ به آلت تناسلی در هنگام تماس.
• ناراحتی ادراری که به عنوان سوزش دیده می شود.
• در صورت بروز عفونت خوراکی علائم شبیه به آنژین.

در مردان

در طول معاینه پزشکی اوره پلاسما پارووم در مردان در نتیجه شکایت بیماران از التهاب طبیعت مختلف رخ می دهد.انتشار باکتریهای ناشی از بیماری ureaplasma در بدن نر اغلب پنهان است و باعث ایجاد احساسات ناخوشایند نمی شود.این مکانیسم بروز عوارض را تهدید می کنددر حال حاضر در مرحله انتقال بیماری به شکل مزمن و بروز بیماریهای اندامهای دستگاه تناسلی در پیشینه آن است.

علائم مورد غفلت نمایندگان جنس قوی به دلیل فرومایگی ، بیانگر موارد زیر است:

• ادرار با سوزش در مجرای مجرای ادراری همراه است.
• ظاهر ترشحات جزئی مخاطی؛
• خارش درد شکم.

تفاوت ureaplasma parvum با غیرواقعیت چیست

ممکن است بیمار که با تشخیص اوره پلاسموز به یک مرکز درمانی مراجعه کرده است.برای شناسایی گونه های باکتریایی اوره پلاسما آزمایش کنید.هیچ تفاوتی اساسی در رویکرد به درمان زیرگونه ها وجود ندارد.داروهای تجویز شده باید اثر درمانی مشابهی روی باکتریهای هر دو گونه داشته باشند.علم این مفاهیم را مبتنی بر مطالعات ژنتیکی مواد بیولوژیکی در سطح مولکولی به اشتراک می گذارد.

نتایج موجود در کارآزمایی های بالینی برخی از اختلافات بین باکتری های حالب و پاروی را توصیف می کند ، به عنوان مثال:

]
تأثیر بیشتری در رشد حاملگی و توانایی بصیرت دارد.	تظاهرات کمیاب تر در زنان
ماندن در بدن با انتقال به فرم بیماری زا کمتر همراه است.89]	خسارت شدید بیماری زا شدید به سلامت مردان
نسبت بیماران آلوده در میان شرکت کنندگان در مطالعات - 80٪	نسبت آلودهatsiyentiv میان بررسی - 20٪

دلایل

عفونت با عامل ایجاد کننده اوره پلاسموز در حضور یک یا چند عامل خطر ایجاد می شود ، از جمله:

• غفلت از حفاظت در حین مقاربت جنسی.
• سن اولیه شروع زندگی جنسی؛
• تغییر مکرر شرکاء.
• استفاده از سایر موارد بهداشت شخصی؛
• عدم مراقبت بهداشتی مداوم از دستگاه تناسلی و حفره دهان.
• بازدید از اماکن عمومی بدون ارائه حفاظت ضد باکتری.

رشد بیشتر باکتریهای پاروی بستگی به وضعیت میکرو فلورای بدن و خصوصیات فردی سیستم ایمنی بدن دارد.ماندگاری میکروب های ایجاد کننده بیماری همچنین به تعادل تغذیه ، وجود عادت های بد ، مصرف داروهای کورتیکواستروئید یا داروهای حاوی آنتی بیوتیک بستگی دارد.برخی از عفونت های ویروسی که در دوران کودکی منتقل می شوند ، می توانند باعث کاهش ظرفیت محافظت از سیستم ایمنی بدن بطور خاص در مورد این نوع باکتری ها شوند.

تشخیص

حضور مشکوک اوروپلاسما پارو در DNA توسط مطالعات تشخیصی تأیید شده است ، از جمله:

• آزمایش خونحضور قطعات DNA اوره پلاسمایی.
• PCR (روش مبتنی بر واکنش زنجیره ای پلیمراز)؛
• بذر باکتریولوژیک (مجموعه ای از مواد با استفاده از اسمیر گردن رحم و مجرای ادرار).

نتایج آنالیزها تعداد باکتری های اوره پلاسما را در بدن و محلی سازی آنها نشان می دهد.نتیجه مثبت نشانگر حضور استپاتوژن ، اما نه همیشه نشانگر بیماری زایی باکتریها است.اصطلاح "هنجار" در پزشکی به معنای تعداد میکروب های بیماری زا به طور شرطی است که در آنها هیچ اختلالی در عملکرد اندام ها مشاهده نمی شود.آزمایشات منفی همچنین همیشه نشانگر عدم وجود کامل باکتریهای پارووم در سلول ها نیست.

نرمال در زنان

رمزگشایی نتایج آزمایش های تشخیصی باید به یک متخصص واگذار شود.حد معمول پذیرفته شده میزان DNA اوره پلاسما در مواد بیولوژیکی مورد بررسی با تشخیص PCR ، 104 CFU (واحد تشکیل کلنی) در هر میلی لیتر باکوستف در نظر گرفته می شود ، نتایج مشابهی را نشان داد ، همچنین نشان دهنده عدم وجود خطر بیماری زا موجودات توسط اوره پلاسم است.

نیاز به درمان

استفاده از دارو درمانی در تشخیص باکتری های اوره پلاسمایی همیشه توجیه پذیر نیست.عدم وجود فرایندهای التهابی پس زمینه و عفونت دستگاه تناسلی دستگاه تناسلی نشانگر وضعیت طبیعی غشای مخاطی اندامهای داخلی است.اما ، هنگام بروز علائم تأثیرات مضر باکتری های اوره پلاسمایی ، باید در مورد نیاز به درمان از بین برود.

تأخیر در تصمیم گیری برای مشورت با پزشك ممكن است منجر به عوارض جانبی و نازایی شود.هر دو شریک مجبور هستند به مطب تشخیص مراجعه کرده و درمان را شروع کنند ، حتی اگر یکی از آنها علائم بیماری را رعایت نکند.حاملگی باید بعد از دوره درمانی برنامه ریزی شود ، زیرا درمان زودرس می تواند تأثیر منفی بر سلامتی داشته باشدجنین و زنی که آن را تحمل می کند.

درمان

پس از تشخیص کامل ، پزشک معالجه را طبق یک برنامه خاص تجویز می کند.درمان اوره پلاسمای پارو شامل مجموعه اقدامات با هدف کاهش تعداد سلولهای مایکوپلاسمی پاتوژن و مهار توانایی تکثیر باکتریها است.درمان آنتی بیوتیکی ممکن است براساس نتایج آنالیزهای حساسیت یک نوع خاص از میکروارگانیسم ها به گروه خاصی از داروهای ضد باکتریایی توسط پزشک تجویز شود.

یک روش مؤثر در درمان اوره پلاسمایی شامل استفاده از درمان موضعی از طریق معرفی شیاف واژینال است.درمان کمکی با سرنگ حاوی آنتی بیوتیک به از بین بردن بیماران با از بین بردن سریع علائم اوره پلاسموز کمک می کند.خطر اختلال در میکرو فلور روده نیاز به به دست آوردن پروبیوتیک دارد.

مواد مخدر

پزشک معالجه پزشکی را بر اساس بیماری بیماری و فرآیندهای التهابی اوره پلاسمایی مرتبط با آن تجویز می کند.اگر بیماری زمان لازم برای شروع به شکل مزمن را نداشته باشد ، روند درمان با دارو 2 هفته طول می کشد.یک مورد شدید نیاز به ترکیبی از آنتی بیوتیک ها دارد.داروهای قابل استفاده در مبارزه با باکتریهای اوره پلاسمایی عبارتند از:

• آزیترومایسین؛
• آزیترال؛
• زیترولید؛
• جمع؛
• داکسی سایکلین؛
• مدومایسین؛
• UNIDOX SOLUTAB.

Prevention

درمان اوره پلاسموز از پیشگیری از آن دشوارتر است.پیچیدهاقدامات پیشگیرانه با هدف پیشگیری از ابتلا به عفونت باکتری اوره پلاسمای پارووم ، شامل ترتیب زندگی جنسی ، انتخاب کنترل شده از شرکا ، انجام معاینات دوره ای توسط متخصص زنان می باشد.تقویت سیستم ایمنی بدن به جمع آوری گیاهان بر اساس ریشه التروتوکوک ، خار و ریشه شیرین بیان کمک می کند.

ویدئو: نحوه درمان اوره پلاسم پارووم