نحوه تشخیص یک فعل از یک صفت و یک صفت لفظی: توضیحات، مثالها
در زبان روسی قوانین زیادی وجود دارد و هر کلمه قسمت خاصی از زبان است. در این مقاله شما یاد خواهید گرفت که چگونه بین یک صفت و یک صفت تمایز قائل شوید.
بخش‌هایی از گفتار در زبان روسی می‌تواند مشابه باشد و این با علائم مختلف نشان داده می‌شود. مشکلات اغلب با تعریف یک جزء و یک صفت به وجود می آیند، زیرا همه آنها می توانند به سؤال "کدام یک؟" پاسخ دهند. برای بیان دقیق تر افکار خود، باید یاد بگیرید که بین آنها تمایز قائل شوید. بیایید در مورد ویژگی های آنها بیاموزیم و درک کنیم که چگونه می توان آنها را متمایز کرد.
صفت ها و مضارع در زبان روسی چیست؟
صفت بخشی از گفتار است که نشان دهنده خواص و علائم است. از اسم نمی تواند خود عمل را علامت گذاری کند. یک صفت وابسته در نظر گرفته می شود و بنابراین نمی توان آن را با دیگری جایگزین کرد و می توان یک کلمه اضافی بین عبارت درج کرد. صفت ها بر اساس جنسیت، تعداد کاهش می یابند و بسته به مورد نیز تغییر می کنند.
مضارع از فعل ناشی می شود و افعال مستقیماً با آنها نشان داده می شود، اما به عنوان یک علامت عمل می کند. مضارع برخی از ویژگی ها را از افعال و صفت دریافت کردند. علاوه بر سؤال معمول، مقدس می تواند پاسخ دهد "او چه کار می کند؟"، "او چه کرد؟".
یک مضارع و یک صفت مشابه هستند: شباهت ها
برای آگاهی از تفاوت های بخش های گفتار، می توانید دو کلمه را به عنوان یک کلمه در نظر بگیرید. مثال - زیبا و زیبا می کند.ابتدا، لازم است ویژگی های خاص هر دو کلمه شناسایی شود:
- انحراف بر اساس جنسیت — یک پنجره زیبا، یک ماشین زیبا که یک شی را تزئین می کند، یک گلدان تزئین می کند
- انحراف با اعداد - پنجره های زیبا تزئین گلدان
- ) بسته به مورد پایان هر دو قسمت، زبان تغییر می کند: از یک پنجره زیبا (عمومی) که با آب (ابزار) تزئین می شود
- ) هر دو بخش زبان دارای فرم کوتاه - ایجاد، ایجاد (مضمع)، سفید، سفید (صفت)
) صفت و مضارع - تفاوت آنها چگونه است: تفاوت ها
همانطور که شما درک کنید، این بخش‌های گفتار هستند که با هم متفاوت هستند، بنابراین آنها چیزی برای تفاوت دارند. مهم است که بگوییم در زبان روسی صفت هایی نیز وجود دارد که از افعال تشکیل شده اند. به آنها فعل می گویند.
شکل فعل زمانی تشکیل می شود که:
- فاعل معنای اصلی را دریافت می کند
- فاعل نشان دهنده نیروی محرکه است
- مضارع در قدرت انتقالی (آینده کامل) استفاده می شود
- مضارع ابتدا عمل را توصیف می کند، اما سپس دائمی می شود (شیر تغلیظ شده)
- بخشی از گفتار امکان تأیید تأثیرات (کلمه عطف) را نشان می دهد
)نحوه تعیین مضارع و صفت ها: روش ها
کاملاً ساده است. تعیین کنید که کدام بخش از گفتار استفاده می شود. کلماتی را با معنای مشابه انتخاب کنید.
- او قطاری را دید که می آمد/او قطاری را دید که روی ریل می آمد
) کلمه «می رود» در این صورت صیغه ای خواهد بود.
- او با قدمی سریع وارد خانه شد
اما در این جمله شما نمی توان چیزی برای گفتن داشته باشد، زیرا کلمه "سریع" یک صفت وابسته به "گام" است.
روش دوم پیچیده تر است. این مبتنی بر دانش چگونگی شکل گیری هر دو بخش در نظر گرفته شده از گفتار است. اکثراً مقدس در پسوندها از یک "مون" مضاعف استفاده می کند، اما در شکل کوتاه فقط یک است.
برای شناسایی سریع اشتراک، باید تفاوت های آن را به خاطر بسپارید:
-
)
- صیغه فعل است که نشانه ها و کیفیات مفعول را بر حسب افعال آن نشان می دهد
- مفعول می تواند به معنای دو علامت در آن واحد باشد و از فعل و همچنین از فعل منقل می شوند. صفت
نحوه تعیین اشتراک: علائم صرفی
- ابتدا سؤال بپرسید. اگر وجود خواهد داشت "چه می کند؟" یا «او چه کرد؟»، پس قطعاً صفت نیست
- مهم است که معنی کلمات را اشتباه نگیریم، زیرا مضارع نیز می توانند با توجه به زمان ها، گونه ها و غیره تغییر کنند.
- مضارع همیشه از فعل می آید و صفت از اسم می آید
- پسوندهای کلمه نیز معنی دارند. برای مفعول ها، "usch", "yush", "ash", "yash" است.)
- در زمان حال، اشتراک خواهد داشت — «شپش», «ش»
- زمان گذشته اشتراک متفاوت است. — "mon", "t", "enn"
- همچنین مهم است که بتوانیم کوتاه را تعیین کنیم. فرم. از مفعول
- در شکل کوتاه مضارع، حرف "ن" همیشه یک است
