«اگر کوه به محمد نرود، محمد به کوه می رود» - یعنی منشأ ضرب المثل

در این مبحث به معنی و منشأ ضرب المثل «اگر کوه» می پردازیم. نزد محمد نمی آید».

امروزه تصور ارتباطات روزمره بدون عبارات و ضرب المثل ها غیرممکن است. ما آنقدر به استفاده از آنها عادت کرده ایم که به ندرت به منشا و معنای فعلی آنها فکر می کنیم. اما استفاده صحیح از آنها به این بستگی دارد. بنابراین، بیایید بفهمیم که رایج ترین ضرب المثل به چه معناست - "اگر کوه نزد محمد نمی رود، محمد به کوه می رود."

معنی و منشأ ضرب المثل "اگر کوه به محمد نمی رود محمد به کوه می رود"

چندین نسخه از منشأ وجود دارد. این ضرب المثل اما برای شروع، مایلیم معنای آن را یادآوری کنیم. «کوهی که به سوی محمد نمی رود» را به یاد می آوریم، زمانی که اتفاقات مطلوب تلاش ما را می طلبد. و وقتی شروع به عمل در جهت درست می کنیم، احساس می کنیم که یک محمد واقعی هستیم. و این کیست ، اکنون با در نظر گرفتن معروف ترین تغییرات با شما خواهیم فهمید.

بیایید با محبوب ترین نسخه شروع کنیم، که در آن افسانه اصلی یک قهرمان مسلمان از مینیاتورهای طنز، حکایات، فولکلور و افسانه ها است - خوجه نصرالدین. در سال 1961، او تصمیم گرفت خود را به عنوان یک قدیس بگذراند. اما او تصمیم گرفت خود را نه یک کوه، بلکه اولین چیزی که توجه او را جلب کرد - یک درخت نخل باشد. بالاخره یک درخت هم نمی تواند راه برود.
- و این مورد تأیید شد، زیرا درخت حتی یک سانتی متر حرکت نکرد. اما خوجه برای اینکه با صورت در خاک نیفتد از وضعیت خارج شد. و فرمود: «ما اولیا و انبیا از غرور و تکبر بی بهره ایم! پس اگر نخل نزد من نیاید، به سوی آن خواهم آمد».

طبق گاهشماری - سال 1487 - در جهت معکوس حرکت می کنیم. مارکوپولوی معروف که در آن زمان مسافر بود، رکورد مشابه دیگری نیز به ثبت رساند. نه، تعبیر از او نیست، بلکه از یک افسانه در مورد کفاشی در بغداد گرفته شده است .
- نکته این است که او یک مؤمن مسیحی متعصب بود. بنا به دلایلی، به نظر می رسد که منابع اطلاعات را کمی تحریف کرده اند، زیرا مکان باید مسلمانان باشد. اگرچه شاید در آن صورت با خلیفه اختلافی پیش نمی آمد.
- و بنابراین پینه دوز که از نظر درجه بسیار پایین تر بود تصمیم گرفت با فراخواندن نزدیکترین تپه واقع در نزدیکی قصر همان خلیفه استحکام ایمان خود را ثابت کند. اما در این نسخه از بیان، کوه همچنان به کفاش نزدیک می شود. شاید فقط یک تپه شنی بود که واقعاً در زمان تحت نیروی باد حرکت می کرد.
کمی بعد، منشأ واقعی این ضرب المثل ذکر شد - در سال 1597، در کتاب خود "مقالات اخلاقی و سیاسی" فرانسیس بیکن اعمال یک پیامبر را توصیف کرد. از این گذشته، مؤمنان معتقدند که این ضرب المثل با قرآن یا بهتر است بگوییم با یکی از تمثیل های آن مرتبط است.
- در آن حضرت محمد، که می خواست عظمت خود را به دیگران نشان دهد، به سوی کوه شروع به گریه کرد تا به سوی او بیاید. اما البته این اتفاق نیفتاد. سپس ماهومت اعلام کرد که "اگر کوه به او نرسد، به آن خواهد آمد."

مهم: مؤمنان معتقدند که این مثل به ما می‌گوید که فروتن باشیم و تسلیم شرایطی باشیم که نمی‌توانیم. عوض شدن. یک مثال واضح می تواند رویدادهای غم انگیز مربوط به مرگ یک عزیز باشد. هر چقدر هم که غم انگیز است، نمی توانید آن را تغییر دهید.

خود محمد را بنیانگذار دین می دانند. اسلام، که قدمت آن به 570-632 ق.م. ه) علاوه بر هر چیز دیگری، در میان مؤمنان، اغلب می‌شنوید که محمد پیامبر خدا به شمار می‌رود.

البته هیچ کس ادعا نمی کند که اصل این قول درست است و آن را رد نمی کند. برخی به نظریات کاملاً متفاوتی در مورد منشأ بیان اعتقاد دارند، اما همچنان نسخه سوم است که قابل اعتماد است. اول اینکه واقعاً به محمد اشاره دارد. و ثانیاً، سابقه محبوب چنین رویدادهایی فقط آنها را به عقب می اندازد، اما آنها خیلی زودتر اتفاق افتاده اند.

افق دید خود را گسترش دهید و از برداشتن گام در جهت هدف خود یا به سوی شخصی که از او انتظار اطاعت دارید نترسید. از این گذشته، نه تنها "کوه به محمد نمی رود"، بلکه "آب از زیر سنگ دراز کشیده نمی شود."