شپش: همه چیزهایی که شما نمی دانید اما شرمنده بودید از آنها بخواهید

امروزه به نظر می رسد که همه قوانین بهداشت را می دانند و رعایت آنها دشوار نیست: ما در زندگی روزمره زندگی می کنیمو کشوربا این حال ، پدیکولوز یا سستی از جایگاه خود صرفنظر نمی کند و یکی از شایع ترین انگل ها (یعنی بیماری های ناشی از انگل ها) در کشور ما است.و بیشتر اوقات کودکان از شپش رنج می برند ، اگرچه در بزرگسالان بسیار شایع است.چرا این اتفاق می افتد ، چگونه می توانم از ابتلا به شپش خودداری کنم و در صورت بروز عفونت چگونه با آنها مقابله کنیم؟

شپش - آنچه هستند

شپش ها به عنوان حشرات کوچک خونخوار خوانده می شوند که بر روی بدن انسان ها و حیوانات زندگی می کنند.برخلاف فرار از کک ، شپش ها فقط می توانند خزنده یا فرار کنند.این حشرات با تخم گذاری تخم می گذارند.

سه نوع شپش انسان وجود دارد:

• عمده؛
• لباس؛
• مبهم.

چرخه زندگی ، ساختار بدن شپش ها و ویژگی های تغذیه با یکدیگر تفاوت ندارند ، تفاوت فقط در محل زندگی است.شپش سر حل می شودروی پوست سر تخم گذاشته و تخم می گذارد ، آنها را با یک راز چسب مخصوص موهای نزدیک پایه خود می چسباند.به هر حال ، این راز است که برای درمان موثر پدیکولوز مشکلاتی ایجاد می کند - بسیار چسبناک ، متراکم است ، زیرا به دلیل حذف آن لانه ها از مو بسیار مشکل می شود.

توری در پوسته ها و درزهای پوشاک پنهان شده و تخم ها (گره ها) را در آنجا می گذارد.شپش خاویاری در موهای ناحیه صمیمی مستقر می شود ، همچنین در ساختار و ضخامت موهای زیر بغل ، ابروها ، سبیل و ریش مانند آنها ، مانند آنها قرار می گیرد.در غیر این صورت ، تقریباً هیچ تفاوتی وجود ندارد: همه شپش ها از خون صاحب تغذیه می کنند ، به طور دوره ای او را برای این کار نیش می زنند و بنابراین خارش مشخصی را تحریک می کنند.درک این نکته ضروری است که پدیکولوز خطرناک نیست به اندازه ناراحتی که انگل بیمار را نیش می زند.شپشها ، مانند هر حشره خون آلود دیگر ، می توانند حامل بیماریهای عفونی خطرناک باشند.به ویژه ، تب بثورات و حصبه.به هر حال ، امروزه شپش های پوشک و لباس نسبتاً کمیاب هستند که این موضوع با بهداشت صمیمی زن و مرد و همچنین عادت به طور مرتب شستن و اتو کردن لباس همراه است.اما شپش سر هنوز هم رایج و بسیار رایج است.

راه هایی برای انتقال پدیکولوزیس

برای فهم نحوه جلوگیری از عفونت شپش ، باید روش های انتقال این حشرات را ذکر کرد.روش انتقال شپش تنها است: از بیمار مبتلا به پدیکولوز شخص در تماس نزدیک با آن یا از طریق لباس و اشیاء خانگی متعلق به آن.سطح بهداشت"قربانیان" تقریباً بی ربط نیستند: شپش ها را می توان در افراد حاشیه نشین و بدون محل زندگی مشخص و در ساکنین به اندازه کافی مرتب و مرتب از آپارتمان ها و حتی خانه های آنها با دسترسی شبانه روزی به آب گرم یافت.علاوه بر این ، گوش ها نسبت به میزان مرتب بودن قربانی ، دفعات شستن سر و منظم شانه کردن موها بی تفاوت هستند.این حشره به سادگی یک منبع غذایی جدید پیدا می کند و آن را یاد می گیرد.بنابراین ، برای اینکه به شپش آلوده شوید ، کافی است که یک شانه ، حوله شخص دیگری را بگیرید ، روی کلاه شخص دیگری امتحان کنید ، به آرایشگاه بروید یا فقط در یک اتوبوس صبحگاهی در نزدیکی فرد مبتلا به پدیکولوز باشید.

به همین دلیل ، کودکان اغلب با پدیکولوزی روبرو می شوند: آنها در گروه های کودک - کودکستان ها ، مدارس ، اردوگاه های تابستانی دائماً با یکدیگر در تماس نزدیک هستند.بعضی اوقات آنها فراموش می کنند که شانه ها ، حوله ها و لباس ها ، به خصوص کلاه و پاناماکس ها وسایل شخصی هستند.در نتیجه ، به عنوان پزشکان سعی نمی کنند کودکان را چک کنند ، از همان اردوگاه ها کودکان اغلب "هدیه" ناخوشایند به دست می آورند - شپش ، که باید سریعاً از آن خلاص شوند.و حتی دانش آموزان مدارس نخبه و مهدکودک های گران قیمت خصوصی نیز از این فاجعه مصون نیستند.

همانطور که گفته شد ، شپش در حیوانات از جمله حیوانات اهلی نیز وجود دارد: گربه ها ، سگ ها.و بعضی اوقات مردم از ترس آلوده شدن این حشرات می ترسند با حیوانات در خیابان تماس بگیرند ، آنها را به خانه ببرند یا حیوانات را از سرپناه ها بگیرند.یا از حیوان خانگی آلوده به شپش خلاص شوید.اما این یک کلیشه است که هیچ چیز نداردمشترک با واقعیت: در حقیقت ، گوش های حیوان انسان را نیش نمی زند و روی بدن او زندگی نمی کند.مطمئناً یک بچه گربه خیابانی یا توله سگ می تواند بیمار و حتی خطرناک باشد ، بنابراین قبل از اینکه او را به خانه ببرید ، بهتر است حیوان را به یک دامپزشک نشان دهید ، اما هیچ چیزی برای ترس از شپش انسان وجود ندارد.

مظاهر پدیکولوز

یکی از ویژگی های ناخوشایند بیماری یک دوره بدون علامت طولانی مدت ، تا 7-10 روز است.خیلی طول می کشد تا یک حشره بتواند صاحب جدیدی پیدا کند که به اندازه کافی پرورش دهد.نیش شپش تقریباً غیر قابل تصور است ، فرد زحمت نمی کشد.تنها هنگامی که این حشره زیاد می شود ، مشخصه می شود که با گذشت زمان خارش افزایش می یابد ، به خصوص در نوار گردن و معابد.

هنگام معاینه بیمار مبتلا به پدیکولوز ، می توان پوسته پوسته شدن پوست ، بثورات لکه ای ، آبسه ها و لامپهای موهای فرد را ملتهب کرد.با پدیکولوز طولانی مدت ، پوست زبر و ناهموار می شود ، کراتینه شدن آن افزایش می یابد ، لکه های رنگدانه ظاهر می شود.موها لکه های سفیدی کوچکی را نشان می دهند - تخم های شپش (گره ها).ممکن است آنها شبیه یک ذره بین باشند ، اما برخلاف حالت دوم ، غیر ممکن نیست که آنها را از موهای شما جدا کنید.

بلوغ جنسی شپش ها به چهاردهمین روز از زندگی می رسد - یعنی 2-3 هفته پس از عفونت اولیه ، این بیماری شروع به توسعه هندسی می کند و علائم ، خارش و ناراحتی بر این اساس افزایش می یابد.

برش یا شانه

یک روش درمانی ساده و بسیار مؤثر برای پدیکولوزیس وجود دارد: کوتاه کردن مو "صفر"؛پس از آن ، به هر حال ، لازم است تمام موها را جمع کنید و بسوزانید.اما اگر چنین تصمیمی برای یک پسر جوان یا یک مرد بیرحمانه قابل قبول باشد ، آنگاه برای خانمها ، دختران و طرفداران مدل موهای شیک پوش هیپسور از نظر قشر قابل قبول نیست.تنها جایگزین طبیعی یک شستشوی کامل با یک شانه ضخیم است.البته موها را می توان کمی کوتاه کرد ، اما این کار کمی انجام می شود: گره ها معمولاً به پایه میله مو ، نزدیک به پوست سر وصل می شوند ، بنابراین یک مدل موی ساده آنها را تسکین نمی دهد ، جز این که روند شانه کردن را کمی ساده تر می کند.در این حالت ، اگر مو بریده نشده باشد ، یک شانه تنها برای خلاص شدن از بیماری پدیکولوز کوچک خواهد بود - برای کمک به از بین بردن حشرات بالغ و تخم های آنها به ابزارهای ویژه ای نیاز است.

آیا داروهای مسکن کمک خواهد کرد

علیرغم اینکه در زمان ما داروخانه ها طیف نسبتاً گسترده ای از داروهای ضد پدیولی موثر و مدرن را ارائه می دهند، دستور العمل های "مادربزرگ" برای خلاص شدن از شر شپش ها محبوبیت خود را از دست نمی دهند.شپش ها سعی کنید تنتورهای کرفس ، بادام و سایر گیاهان را از بین ببرند.سرکه ، زغال اخته و آب لیمو ، و همچنین نفت سفید و سایر مواد شیمیایی.آیا آنها مؤثر هستند؟

جوشانده ها و تزریق گیاهان دارویی

از محبوب ترین داروهای ضد پیریک ، تنتور گیاه گزنه ، گاوزبان ، کرفس ، برنزه ، پوست بلوط است.برخی از این آبگوشت ها عملکرد کمی دارند یا هیچ کاری ندارند ، بعضی دیگر فقط در برابر حشرات بالغ موثر هستند اما بر لانه ها تأثیر نمی گذارد.موثرترین داروی گیاهی یک تنتور گوجه فرنگی گیلاس است که کاملاً سمی است ، بنابراین استفاده از آن در کودکان غیرقابل قبول است.علاوه بر این ، هرگونه داروی گیاهیممکن است واکنشهای آلرژیک را تحریک کند.و مهمتر از همه ، هیچ یک از داروهای گیاهی به اندازه کافی در برابر گره ها مؤثر نیست.این بدان معناست که در طی چند روز ، به محض اینکه حشرات جدید از تخم ها بیرون می آیند ، مجدداً پردازش انجام می شود.

مایعات اسیدی

محلول های سرکه جدول ، لیمو یا آب زغال اخته برای نابودی شپش ها کاملاً مؤثر است.در حقیقت ، آنها مانند جوشانده های گیاهی ، عمدتاً روی حشرات بالغ عمل می کنند ، بدون اینکه آسیب قابل توجهی به لانه ها وارد کنند.برای از بین بردن تخم ها لازم است پوست سر را با اسید غلیظ روغنکاری کنید که در اثر سوختگی های شیمیایی و حتی آسیب دیدن لامپ های مو خطرناک است ، پس از آن موها می توانند از بین بروند و سپس برای مدت طولانی بهبود پیدا کنند.

گوس

یکی از "قهرمانان" در بین داروهای مردمی و شاید تنها درمانی واقعاً مؤثر در بین آنها.گاس به طور موثری هم بزرگسالان و هم گره ها را از بین می برد.با این حال ، انجام این کار همیشه از اولین بار ممکن نیست - توصیه می شود که درمان نفت سفید را تکرار کنید و حتماً آن را با شانه کردن مکمل کنید.مشکل کاربرد این است که شستشوی نفت سفید بسیار دشوار است: شامپو با این کار کنار نمی آید و صابون خانگی می تواند باعث تحریک پوست (و همچنین خود نفت سفید) شود.پس از انجام عمل مو برای مدت طولانی بوی نامطبوع و استنشاق تبخیر سمی نفت سفید در طی مراحل به نفع بدن ، به ویژه کودک به همراه نخواهد داشت.

داروسازی: مؤثر و ایمن را انتخاب کنید

طیف گسترده ای از شامپو های دارویی برای شپش ، لوسیون و مومیایی کردنطراحی شده است تا هر سلیقه و کیف پول را برآورده کند ، اما در عمل ، چنین انواع داروهای در دسترس برای بیماری پدیکولوز فقط انتخاب را پیچیده می کند.چشم ها پراکنده است ، داروهای مختلف فراوان است ، اما کدام یک از آنها کاملاً بی خطر هستند که تأثیر مناسبی خواهند داشت؟

دانشمندان ثابت کرده اند که حداکثر اثر ضد پدیکولیز داروهایی است که تنفس شپش ها را مسدود می کند.واقعیت این است که حشرات بالغ از دهانه های مخصوصی که در طرفین تنه واقع شده است ، نفس می کشند.سوراخ هایی در گره ها وجود دارد که حتی در حالت جنینی آنها نیز به اکسیژن نیاز دارند.بر این اساس ، اگر به نحوی این دهانه ها را مسدود کنید ، حشرات خفه می شوند و مشکل حل می شود.برای این منظور ، روغنهای مختلف و سیلیکون ها به عنوان عناصر فعال در داروهای ضد شپش در نظر گرفته شده اند.

به عنوان مثال ، داروهای کاملاً پرطرفدار و گسترده مبتنی بر نوع سیلیکون - دی متیکون.این واقعاً باعث باز شدن دریچه های تنفسی شپش و گره ها می شود و باعث مرگ سریع آنها می شود.با این حال ، پس از استفاده از برگ های dimethicone بر روی فیلم مو ، که شستن بسیار دشوار است.برخی محققان بر این باورند که (و ظاهراً غیر منطقی) سیلیکون ها برای انسان سمی هستند - جای تعجب نیست که بهترین تولید کنندگان به طور فزاینده مفتخرند که در مورد شامپوها و سایر مواد آرایشی که سیلیکون ها در آن نیستند بنویسند.علاوه بر این ، دی متیکون به راحتی می توان آتش گرفت - مواردی وجود داشته است که موها پس از شستشو با محصولات مبتنی بر سیلیکون در حین سشوار موز برافروخته می شوند.

یکی دیگر از گروه های محبوب ضد پدال مواد آماده سازی روغن معدنی هستند.اصل آنهااقدامات مشابه dimethicone است ، اما مشابه و کمرنگ - یک فیلم قابل شستشو متراکم روی مو و اشتعال نور ، که استفاده از چنین داروهایی را خطرناک می کند.

جانبازان در مبارزه با پدیکولوز - وسیله ای مبتنی بر پرمترین ، یک حشره کش مصنوعی.این ماده نسبتاً کم سمی است اما در صورت استفاده می تواند واکنشهای آلرژیک موضعی و ناراحتی را برانگیزد.با این حال ، مطالعات نشان داده اند که پرمترین عملا در برابر شپش ها بی اثر است.دلیلش این بود که شپش سالها در برابر این حشره کش مقاومت کرده بود.این تأثیر نسبتاً کمی در بزرگسالان دارد و به هیچ وجه در برابر گره ها کار نمی کند.بنابراین در دنیا سالهاست که چنین صندوق هایی مورد استفاده قرار نمی گیرند و از سال گذشته فروش آنها در کشور ما قطع شده است.

همچنین به عنوان یک ماده فعال ، بسیاری از محصولات شپش حاوی الکل هستند.این واقعاً در برابر بزرگسالان کاملاً مؤثر است ، اما تأثیر کمی در لانه ها دارد.بنابراین ، درمان با لوسیون های حاوی الکل باید تا 3-4 بار تکرار شود.علاوه بر این ، الکل ، مانند اسیدها ، پوست سر را به شدت خشک می کند ، می تواند باعث ایجاد شوره سر ، خارش ، تحریک و حتی ریزش مو شود.

تا به امروز ، مؤثرترین و مؤثرترین درمان برای شپش و گره ها ، لیزنر ، شامپوی پدیکولوز مبتنی بر عصاره درخت گرمسیری نیمس است.ماده فعال شامپو به طور موثری لایه دفع کننده محافظ آب را روی سطح شپش ها و گره ها از بین می برد ، به طوری که آب به راحتی در سوراخ های تنفسی و حشرات و همچنین کشتن گره ها نفوذ می کند.

این دارو توسط رئیس انجمن جهانی انگل شناسان ، پروفسور هاینز ملاحورن (آلمان) تهیه شده است.یک دانشمند با نام جهانی همه چیز را در نظر گرفته است: این محصول کاملاً بی خطر است ، از جمله برای کودکان در هر سنی ، آلرژی ایجاد نمی کند ، اعتیاد به انگل ها را تحریک نمی کند ، همانطور که اغلب در مورد حشره کش های مصنوعی وجود دارد.علاوه بر این ، علاوه بر عصاره سکوت فاجعه بار برای شپش ، موادی در شامپو وجود دارد که راز چسبنده ای را که موها به آن وصل شده اند ، حل می کنند.به همین دلیل گره ها را با شانه کردن بیشتر موها به راحتی شسته و از بین می برد.

علاوه بر این ، هنگام شانه زدن با یک شانه معمولی ، نه یک شانه مکرر.لیزنر به عنوان یک شامپو معمولی استفاده می شود ، نیازی به شستشوی اضافی با موها توسط سایر مواد شوینده نیست.استفاده از آن به دلیل عدم وجود الکل و سایر مواد تحریک کننده پوست سر راحت است.این دارو بوی تند ندارد ، به دلیل راندمان 100٪ آن نیازی به استفاده مکرر ندارد.یک جایزه خوب: پس از اعمال تهویه مطبوع ، موها برای لمس جذاب ، نرم و ابریشمی به نظر می رسند - هنوز یک شامپو است.

پیشگیری از پدیکولوزیس - چیزهایی که باید به خاطر داشته باشید

اقدامات برای جلوگیری از بیماری پدیکولوزی ساده و واضح است:

• در صورت امکان برای جلوگیری از تماس با بیماری پدیکولوزیس ، در وسایل حمل و نقل عمومی و اماکن پرجمعیت ، بهتر است موها را در صورت طولانی بودن در یک بسته نرم افزاری جمع کنید.
• از شانه های بیگانه ، برس ، قیچی ، پارچه استفاده نکنید.
• پایبند باشیداقدامات بهداشت شخصی - روزانه دوش بگیرید ، مرتباً سر خود را بشویید.
• از قرار دادن كلاه و كلاه خودداري كنيد.
• اطمینان حاصل کنید که ابزار ضد استریل است یا در صورت لزوم ، بخواهید آنرا ضد عفونی کنید.
• شستشو در دمای بالا و لباس زیر آهنی و ملافه.
• با کمترین ظن به عفونت گوش ، قبل از شیوع عفونت در سایر اعضای خانواده و عزیزان ، اقدام فوری انجام دهید.

توجه!اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای اهداف اطلاعاتی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند براساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه های درمانی را انجام دهد.