پاپیلومای داخل مجرای داخل مجاری - علل ، علائم بیماری نعناع و نحوه درمان آن

مطالب

1 غدد
2علل پاپیلومای داخل مجرای داخل مجاری
3علائم
4طبقه بندی
5تشخیص
) 6درمان
7پیشگیری
8فیلم ها

ظاهر ترشحات از نوک پستان - یک سیگنال برای یک زن برای دیدن فوری به پزشک.پاپیلومای داخل مجرای داخل رحمی که در بیمار مبتلا به داکتوگرافی مرحله اواخر تشخیص داده شده است نیاز به برداشتن کامل یا جزئی پستان دارد.چرا آسیب شناسی ایجاد می شود ، چه علائمی را باید جستجو کرد ، چگونه آن را درمان کرد ، سؤالات مهمی برای سلامت زنان است که باید به آنها پاسخ داده شود.

یک پاپیلوما داخل مجرای سینه چیست

تومورهای خوش خیم که در مجاری پستان ظاهر می شوند نیاز به دقت دارند - خطر بالای ابتلا به تومور بدخیم.پاپیلومای داخل مجرای نوعی از ماستوپاتی گره ای است که باعث بزرگ شدن مجرای می شود.آنها تحت رشد کیستیک قرار می گیرند که از اپیتلیوم غشاهای مخاطی تشکیل شده است.تومور خوش خیم دارای چندین نام است:

کیست پاپیلری پستان.
سیستادنوما؛
پاپیلوماتوز داخل مجرا.
سرطان پستان؛
سیستادنوپاپیلوما.

یک فیبر نازک فیبر با عروق سوراخ شده.
پوشش سلول های ماهیچه-اپیتلیال.
ابعاد از چند میلی متر تا سانتی متر؛
گرد؛
ساختار متراکم؛
مرزهای روشن؛
نشانه های اپیتلیوم آپوکرین.

پاپیلوم داخل مجرای سینه در زنان در طول زندگی ، از بزرگسالی دیده می شود ، یک بیماری پیش سرطانی محسوب می شود.کیست پاپیلری تمایل به آسیب دیدگی دارد ، ممکن است پا پیچ خورده باشد.این نتیجه می دهد:

خون که وارد مجاری می شود.
جداسازی مایعات از طریق نوک پستان خارج می شود.
روند التهاب؛
اختلال در گردش خون.
نکروز بافت؛
خونریزی در محل تومور.

علل بروز پاپیلوما در داخل مجرای پستانی

انسانیکی از دلایل جدی این بیماری اختلالات هورمونی است.عدم تعادل تحت تأثیر عوامل متعددی رخ می دهد:

شروع بلوغ - بلوغ؛
ماستوپاتی گره ، پراکنده ، گره؛
جراحی دستگاه تناسلی داخلی؛
یائسگی؛
اختلال عملکرد تخمدان.
تومور اندام تناسلی.
بارداری؛
عدم زایمان؛
ناباروری؛
وراثت.

علل وقوعپاپیلومای داخل صفاقی در پستان تبدیل می شود:

مزمن در حین تجویز مزمن؛
سندرم پلی کیستیک تخمدان.
اختلال عملکرد آدرنال؛
درمان با داروهای هورمونی؛
التهاب زائده های رحم ، آندومتر؛
آسیب شناسی غدد درون ریز.
تومورهای تولید کننده هورمون.
سقط جنین؛
شیردهی؛
سوء استفاده از داروهای ضد بارداری هورمونی؛
موقعیت های استرس زا؛
اختلالات متابولیسم چربی - اضافه وزن؛
سیگار کشیدن ، الکل در بزرگسالی.

علائم

اگر تومور در حاشیه باشد و کوچک باشد ، تشخیص آن دشوار است - بدون علائم.با محلی سازی مرکزی ، پاپیلوم بزرگ در پستان با اکتشاف مشخص می شود.از بروز این موارد نیز مستثنی نیست:

احساس دردناک؛
قرمزی ناحیه ملتهب؛
خونریزی در نتیجه تروما.
مهر یک بخش جداگانه؛
ورم موضعی؛
ضعف؛
افزایش دما.

اصلی ترین علامت بیماری بروز در بیمار ترشح از نوک پستان است.آنها در مقادیر کم و متوسطی وارد می شوند.غالباً انتخاب های فراوان وجود دارد.رنگ اصلی مایع مهم است:

شفاف.
سفید و شیر؛
لکه بینی - صورتی ، قرمز ، قهوه ای - با آسیب کیست ظاهر می شود.
سبز ، زرد - نشانه توسعه التهاب چرکی ، دلبستگی عفونت باکتریایی.

طبقه بندی

برای راحتی در توصیف بیماری ، بسته به محل تومور ، دو نوع پاپیلوما وجود دارد.كيست هاي محيطي در ناحيه لوبول هاي پستان ، در مجاري عميق قرار دارند.مرکزی - سازندها در ناحیه آرولا اطراف نوک پستان قرار دارند.با توجه به ساختار پاپیلوما در غده پستانی به این تقسیم می شود:

چندگانه - بیشتر در حاشیه آن قرار دارد ، خطر ابتلا به تخریب تومور به یک شکل درون ریز سرطان را دارد.
انفرادی یا مجرد - با محلی سازی در منطقه نوک پستان.

طبق طبقه بندی بین المللی بیماریهای ICD-10 ، سیستادنوپاپیلوما پستان به:

papilloma intraductal تقسیم می شود.می تواند تا چندین سانتی متر رشد کند ، نوع انفرادی کیست در ناحیه زیر قطبی ، تومورهای متعدد - در حاشیه غده قرار دارد.
سیستادنوما پاپیلری.در بخشهایی از نوک سینه تا عناصر ساختاری مجرای لوبولار ترمینال ، بومی سازی تومور در ناحیه آئرولا ، در حاشیه توسعه می یابد.

تشخیص

اگر علائم پاتولوژی داخل مجرای پستان ظاهر شود ، یک زن باید دارای یک مامولوژیست باشد.قبل از بازدید نمی توانید مایع جمع شده را درون آن تخلیه کنید.پزشک قرار ملاقات را با معاینه خارجی آغاز می کند.پالپشن برای تشخیص پاپیلوما انجام می شود.با کمک سنجش تعیین کنید:

وجود مهرها ، سازندهای گره ای.
مناطقی با درد ، تورم.
هنگام فشار دادن از نوک سینه تخلیه می شود.
پس از این کاهش می یابدروشهای اندازه تومور.

برای تشخیص دقیق تر سیستوآدنوپاپیلوما داخل مجرا ، بیمار تجویز می شود:

آزمایش خون برای نشانگرهای تومور.
بررسی سیتولوژیکی مایع جدا شده از پستان.
انجام داکتوگرافی - رادیوگرافی کنتراست مجاری شیر؛
انجام ماموگرافی؛
سونوگرافی - بررسی سونوگرافی پستان؛
MRI تصویربرداری با تشدید مغناطیسی است.

روشهای آزمایشگاهی تشخیصی

برای تشخیص پاپیلوما از نئوپلاسم بدخیم ، داشتن علائم مشابه ، تحقیقات آزمایشگاهی انجام دهید.به گفته کارشناسان ، آنها از دقت بالایی برخوردار هستند.برای تشخیص بیماری هزینه کنید:

بررسی سیتولوژی.از مایعی که از نوک پستان آزاد شده اسمیر کنید.وجود سلولهای خون ، آتیپیک و پاپیلری را تشخیص دهید.
آزمایش خون برای تشخیص مارکرهای سرطان پستان - CA 15-3.
بیوپسی بافت - معاینه بافت شناسی برای تعیین نوع نئوپلاسم.

Methods Diagnostic Instrumental

تحقیقات پستان با روش های سخت افزاری بسیار آموزنده است.آنها به تشخیص درست در تشخیص آسیب شناسی کمک می کنند.برای روشن شدن ، تعیین کنید:

ماموگرافی - رادیوگرافی پستان.این روش به شما امکان می دهد مجاری ، تخلفات در آنها ، محلی سازی پاپیلوماها تا 5 میلی متر را مشاهده کنید.اینبه تعیین دقیق اندازه ، مکان ، تعداد تشکل ها کمک می کند.براساس تحقیق ، سؤال در مورد روش از بین بردن کیست در حال حل حل می شود.

برای تشخیص پاپیلومای پستان مورد استفاده:

MRI - مطالعه ماهیت تومور را نشان می دهد - نئوپلاسم بدخیم را از آسیب شناسی داخل مجاری تشخیص می دهد.
سونوگرافی - موقعیت پاپیلوما را در هر قسمت از سینه ، وضعیت غدد لنفاوی تعیین می کند.با استفاده از روش ، ساختار پستان و رشد - مایع ، متراکم ، کیستیک-فیبری ، مخلوط شده را تشخیص دهید.

درمان

تهیه یک تشخیص صحیح از پاپیلوما داخل مجرای سینه و مرحله رشد آن بسیار مهم است.بستگی به انتخاب درمان پاتولوژی دارد.دو روش وجود دارد:

محافظه کار - در صورتی که بیمار مستعد ابتلا به سرطان نباشد ، برای نئوپلاسم های کوچک منفرد استفاده می شود.
جراحی - موثرترین مطابق اظهار نظر پزشکان - برای پاپیلوما های متعدد ، قطر بزرگ کیست ، احتمال بدخیمی بودن تومور مورد استفاده قرار می گیرد.

درمان محافظه کارانه

از آنجا که پاپیلوما داخل مجاری یک بیماری پیش سرطانی محسوب می شود ، استفاده از روش های محافظه کارانه به ندرت انجام می شود.درمان به موقع نیاز به نظارت مداوم بر نئوپلاسم کیستیک برای جلوگیری از رشد یا تخریب آن به شکل بدخیم دارد.درمان محافظه کارانه شاملاستفاده از:

داروهای اصلاح کننده فرآیندهای چربی خون در بافت پستان - کپسول های ایندولول؛
داروهای هومیوپاتی - سیکلودینون - قرص ، قطره.

در معالجه پاپیلوما در پستان ، بسته به تظاهرات پاتولوژی ، پزشکان تجویز می کنند:

داروهای ضد التهابی ضد التهابی - قرص های ووبنزیم؛
مجتمع های ویتامین شامل ویتامین های C ، A ، E؛
آنتی بیوتیک - در صورت وجود یک روند التهابی مطابق پزشک معالج؛
ضد تب - در صورت تب - پاراستامول.

جراحی برای برداشتن پاپیلوما داخل مجرای سینه

به گفته کارشناسان ، بهتر است برای جلوگیری از بدخیمی در نئوپلاسم های بدخیم ، اقدامات درمانی انجام شود.با اندازه بزرگ تومور که در طول تحقیقات سرطان تشخیص داده شده است ، ماستکتومی رادیکال با برداشتن کامل پستان انجام می شود.پزشکان سعی می کنند سینه های زن را تا حد امکان حفظ کنند.دو روش ملایم وجود دارد:

برداشتن مقطعی - فقط یک بخش کوچک به بخش آسیب دیده منتقل می شود.
ماستکتومی - منطقه خارج شده و بافتهای مجاور که سلولهای سرطانی در آنها یافت می شوند ، پستان حفظ می شود.

برداشتن بخشی

برداشتن جراحی از این طریق فقط در مورد نئوپلاسمهای منفرد انجام می شود.مزیت روش - زن سینه ها را حفظ می کند ، درزهای آرایشی نامرئی بر روی چشم ها اعمال می شوند ، نیازی به جراحی پلاستیک نیست.قبل از انجام برداشتن بخشبیمار دچار بی حسی است:

بی حسی موضعی - در محلی سازی پاپیلوما در نوک پستان.
بیهوشی عمومی - در محل عمیق تومور.

پس از عمل ، بافت جدا شده برای آنالیز بافت شناسی ارسال می شود.با شناسایی سلولهای سرطانی ، بیماران شیمی درمانی تجویز می شوند.در طول عمل ، جراح:

برش در امتداد لبه آرولا انجام می دهد.
تنگه ها را بررسی می کند.
نواحی تغییر یافته غده ، تومورها ، لخته شدن خون را از بین ببرید.
برش را با یک درز آرایشی دوخت.

ماستکتومی رادیکال

این عمل جراحی برای تشخیص سلول های سرطانی تجویز می شود.ماستکتومی رادیکال جان یک زن را نجات می دهد.متأسفانه ، پس از اجرای آن ، مشکلات روانی در برخورد با مردان ، افسردگی ، احساس فرومایگی امکان پذیر است.چندین روش برای ماستکتومی وجود دارد.انتخاب آنها بستگی به میزان آسیب تومور پستان دارد.در حین عمل:

غدد به طور کامل برداشته می شوند.
غدد لنفاوی ، بافت های اطراف ، سلولز را ضبط می کند ، جایی که حضور سلول های سرطانی امکان پذیر است.
در صورت لزوم ، عضلات شاخه ای.

پیشگیری

معاینه منظم توسط متخصص زنان برای جلوگیری از پیشرفت آسیب شناسی داخل مجاری در پستان لازم است.در صورت بروز علائم پاپیلوما ، باید با یک مامولوژیست یا آنکولوژیست مشورت کنید.روشهای پیشگیری از بیماری عبارتند از: