Ethoxidol - دستورالعمل استفاده از قرص ها و تزریق ها ، مکانیسم عمل و موارد منع مصرف

طبق طبقه بندی پزشکی ، Ethoxidol (Ethoxidoل) مربوط به داروهای آنتی اکسیدانی است ، که شامل ماده فعال اتیل متیل هیدروکسی پیریدین مالات است.این دارو اثرات گرسنگی اکسیژن بافت ها را از بین می برد.دستورالعمل برنامه را مشاهده کنید.

ترکیب و شکل تولید

Etoxidol به صورت محلول و در قرص موجود است.ترکیب آنها:

فارماکودینامیک و فارماکوکینتیک

Ethoxidol ابزاری برای تشکیل غالب رادیکال آزاد ، آدنیلات سیکلاز است.، سوپراکسیداز.خواص ضد ایسکمیک دارو به بهبود جریان خون در منطقه ایسکمی کمک می کند ، محدوده آسیب را محدود می کند.این دارو خاصیت هیپولیپیدمی دارد.این ابزار مقاومت در برابر شوک ، ایسکمی ، هیپوکسی ، اختلالات در گردش خون مغز ، مسمومیت با الکل و نورولپتیک ها را افزایش می دهد ، کلسترول را کاهش می دهد.

میکروسیرکولاسیون با عمل عامل بهبود می یابد.با همولیز (آسیب به گلبول های قرمز) استفاده از اتوکسیدول ساختار غشایی پلاکت ها و گلبول های قرمز را تثبیت می کند.این دارو دارای خاصیت آنتی اکسیدانی ، غشایی محافظت کننده و ضد سمی است.باعث افزایش نسبت لیپوپروتئین ها و پروتئین ها می شود ، ویسکوزیته غشاء را کاهش می دهد و سیالیت آن را افزایش می دهد.با تعدیل فعالیت آنزیمهای محدود به غشایی ، توانایی اتصال به لیگاندها افزایش می یابد ، انتقال سیناپسی و حمل و نقل انتقال دهنده های عصبی را بهبود می بخشد.

در تجویز عضلانی ، دارو 4 ساعت پس از تجویز در پلاسمای خون تشخیص داده می شود ، پس از 15 دقیقه به حداکثر غلظت می رسد.اتوکسیدول به سرعت از بین می رود.این دارو توسط کلیه ها به صورت گلوکورونیدها دفع می شود.پس از مصرف ، این محصول به سرعت جذب می شود ، در 15 دقیقه به حداکثر غلظت می رسد ، در 1.5 ساعت دفع می شود ، در 7-10 ساعت دیگر در پلاسمای خون تشخیص داده می شود.قرص ها متابولیزه می شونداتیوکسیدول مغز در مجتمع استفاده می شود: 2-4 روز اول به صورت داخل وریدی به میزان 200-300 میلی گرم ، سپس به صورت عضلانی در 100 میلی گرم سه بار در روز با سرعت 10-14 روز.در آنسفالوپاتی دیسیرسیرکولاسیون با جبران خسارت ، محلول به صورت داخل وریدی 100 میلی گرم 2-3 بار در روز با یک دوره دو هفته ، سپس 100 میلی گرم دو بار در روز به صورت عضلانی با یک دوره دو هفته ای تجویز می شود.

با پیشگیری از انسفالوپاتی ، دارو به طور عضلانی به میزان 100 میلی گرم دو بار در روز به مدت 10-14 روز تجویز می شود.در اختلالات خفیف شناختی در افراد مسن یا اضطراب اضطراب ، تزریق عضلانی با دوز 100-300 میلی گرم دوره روزانه 14-30 روز تعیین می شود.با سندرم الکل ، تزریق عضلانی 100-200 میلی گرم روزانه 2-3 بار یا داخل وریدی 1-2 بار در روز با سرعت 5-7 روز تزریق می شود.در مسمومیت حاد با داروهای ضد روانگردان ، به صورت داخل وریدی روزانه 50-300 میلی گرم به مدت 1-2 هفته تجویز می شود.

دستورالعمل های ویژه

در صورت عدم وجود اطلاعات در مورد اثربخشی و ایمنی استفاده از اتیوکسیدول در دوران بارداری و شیردهی ، استفاده از آن در چنین زنانی منع مصرف است.حمل و نقل یا مکانیسم ها باید در طول درمان با احتیاط انجام شود.

تعامل با دارو

اتوکسیدول اثر سمیت را در استفاده از اتیل الکل کاهش می دهد ، اثر بخشی ضد اضطراب بنزودیازپین را افزایش می دهد.این دارو باعث افزایش کاربامازپین ، ضد تشنج ، لوودوپا ، داروهای ضد مارکتین ، بتا بلاکرها ، مهارکننده های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین می شود.

عوارض جانبی و مصرف بیش از حد آن

عوارض جانبی ممکن است در طول درمان با دارو ایجاد شود.آنها در دستورالعمل ها مشخص شده اند:

• گرما در بدن؛
• ناراحتی در قفسه سینه؛
• اسهال ، نفخ شکم؛
• کمبود کوتاه مدت هوا؛
• خوابیدن ، خواب آلودگی.

علائم مصرف بیش از حد آن اختلالات خواب ، کمبود آنزیم های کبدی ، فشار خون بالا است.هیچ درمانی لازم نیست - علائم به تنهایی در طول روز از بین می روند.اگر بی خوابی شدید است ، 5 میلی گرم دیازپام یا 10 میلی گرم اگزازپام تجویز کنید.با افزایش فشار داروهای ضد فشار خون تجویز می شود.

موارد منع مصرف

همه نمی توانند اتوکسیدول مصرف کنند.موارد منع فراخوانی دستورالعمل:

• فرزندآوری ، شیردهی (شیردهی)؛
• سن زیر 18 سال؛
• عدم تحمل اجزای سازنده.

شرایط فروش و انبارداری

داروی تجویز شده در دمای حداکثر 25 درجه و به مدت بیش از 3 سال ، به دور از کودکان ذخیره می شود.

Ethoxidol و Mexidol - تفاوت چیست

تفاوت بین ترکیب بین دو دارو در قالب محلول تزریقی وجود دارد.Mexidol شامل اتیل متیل هیدروکسی پیریدین سوکسینات - یک نمک اسید سوکسینیک است ، و Ethoxidol یک مالات (یک نمک اسید مالیک) است.مکسیدول زودتر آزاد شد.این داروها دارای عوارض جانبی مشابه ، نشانه ها و موارد منع مصرف هستند.

اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک واجد شرایط می تواند زایمان کندتشخیص و توصیه های مربوط به درمان بر اساس ویژگی های فردی یک بیمار خاص.