گاستروودودنیت مزمن - علائم ، علل ، انواع ، دارو درمانی و رژیم

آسیب شناسی خطرناک می تواند به شدت کیفیت زندگی را مختل کند.گاستروودودنیت مزمن هنگامی که بیماری پاتولوژیک به مدت 6 ماه ادامه یابد تشخیص داده می شود ، با این بیماری که نیاز به درمان جامع از جمله یک رژیم غذایی خاص دارد.به عنوان یک قاعده ، افرادی که قبلاً از بیماری های دستگاه گوارش رنج می بردند ، از ابتلا به دیزایبوزیس موز شروع می شوند و به کولیت یا گاستریت ختم می شوند ، معمولاً از این بیماری رنج می برند.

گاستروودودنیت مزمن چیست؟دوره و درمان آسیب شناسی.تصویر بالینی گاستروودودنیت مزمن تقریباً از علائم گاستریت قابل تشخیص نیست ، که تشخیص بیماری را پیچیده می کند.با این حال ، یکی از ویژگی های مهم گاستروودودنیت ضایعه مخاط اثنی عشر است که باعث اختلالات ناحیه کبدی و لوزالمعده می شود.

با مزمن در ارتش پذیرفته می شوندگاستروودودنیت؟در هر مورد فردی ، پزشک صلاحیت این مرد جوان را برای خدمت سربازی تعیین می کند ، برای این منظور اقدامات تشخیصی انجام می شود ، تاریخچه پزشکی بیمار جمع آوری می شود.اگر این بیماری دوره های نادر و تشدید تشدید را داشته باشد ، به نظر می رسد که فرد جوان دارای خدمات محدودی است.اگر گاستروودودنیت مزمن اغلب پیشرفت کند و بیمار نیاز به بستری منظم داشته باشد ، ممکن است وی به طور کامل از خدمت سربازی مرخص شود.

کد برای MKH-10

طبق طبقه بندی بین المللی بیماری ها ، کد مزمن گاستروودودنیت K29.9 ثبت می شود.ویژگی بارز این بیماری این است که سخت تر از اثنی عشر یا گاستریت ساده جریان می یابد.خصوصیت شکل مزمن پاتولوژی در اختلال در عملکرد لوزالمعده و اختلالات مختلف رویشی است.درمان گاستروودودنیت به همراه سایر داروها نیاز به مصرف ویتامین B ضروری دارد.

علائم

عمق التهاب بافت اندام های داخلی (معده و 12 اثنی عشر).علاوه بر این ، شدت علائم تحت تأثیر سلامت عمومی فرد و میزان اسیدیته آب معده است.در دوره پاتولوژی آرام علائم گاستروودودنیت عبارتند از:

• درد درد شکم ، سوزش سر دل قبل از غذا (1-2 ساعت) ، که بعداً می گذرد.
• احساس سنگینی ، سرریز شدن در محیطی.
• تهوع چند ساعت پس از مصرف (عبور از استفراغ).
• تحریک پذیری بالا ، خستگی؛
• کاهش شدید وزن ، بدون از دست دادن اشتها.
• اختلال خواب؛
• پدیده سوء هاضمه؛
​​
• درد شکم درد شبانه؛
• پلاک سفید روی زبان؛
• تلخی ، طعم فلزی در دهان؛
• اختلالات گوارشی (یبوست ، اسهال با کاهش عملکرد ترشح).

در مرحله تشدید

این بیماری به صورت حاد با علائم دیگری که شبیه به علائم گاستروودودنیت نهفته نیست ، مشخص می شود.تشديد آسيب شناسي به اين شرح است:

• عدم اشتها؛
• نفخ؛
• تلخ ، بوی ترش؛
• حالت تهوع /استفراغ؛
• درد شدید در ناحیه ناف یا ساب کلووی.

شدت درد در گاستروودودنیت بستگی به نوع عملکرد موتور و اختلال در عملکرد ترشح دارد.اگر حالت دوم طبیعی یا بالا باشد ، درد مزمن با درد مداوم مشخص می شود.آنها می توانند قبل از غذا (با معده خالی) یا یک ساعت بعد از غذا ، گاه به گاه در شب رخ دهند.در برخی از بیماران به جای درد احساس اشباع سریع ظاهر می شود.

گاستروودودنیت مزمن سطحی با علائم کمتری بروز می کند.درمان چنین آسیب شناسی با هدف از بین بردن مواد تحریک کننده و ترمیم هضم صورت می گیرد.در این حالت التهاب دیواره داخلی اندام ها وجود دارد که می تواند ضخیم شود ، اما در چنین مواردی هیچ فرآیند آتروفیکی وجود ندارد.گاستروودودنیت مزمن فرساینده دارای علائم ناخوشایند است ، این نوع بیماری نیاز به درمان فوری دارد.این ویژگی با:

• ضایعات زخم روده و معده کوچک.
• پوشاندن اندامها با کانونهای متعدد التهاب.
• حالت تهوع ، استفراغ با لخته های خون یا مخاط.

علل

ظهور پاتولوژی مزمن با رژیم نامنظم ، نامتعادل ، استرس ، مصرف الکل ، مصرف برخی از داروها ، عفونت های روده و سایر عوامل همراه است.این عوامل منجر به افزایش یا کاهش غلظت آب معده می شود که در سرعت ، کیفیت هضم تأثیر می گذارد و به مخاط مخاطی محافظ دستگاه گوارش آسیب می زند.

کاهش خاصیت محافظتی منجر به تولید مثل بدون کنترل باکتری های بیماری زا (عمدتا هلیکوباکتر پیلوری) می شود ، که باعث یک روند التهابی می شود که به تدریج از معده به اثنی عشر پخش می شود.التهاب در روده کوچک اولیه ممکن است به طور ناگهانی ایجاد شود (به این حالت گاستروودودنیت حاد گفته می شود) ، اما ، به طور معمول ، ضایعه ارگان کند است و بیماری به صورت مزمن پیش می رود.

تشدید گاستروودودنیت مزمن در دوره بهار و پاییز شروع می شود و پس از بیماری به بهبودی می رسد.پزشک شدت تشدید آسیب شناسی را بر شدت علائم و وضعیت عمومی بیمار تعیین می کند.بعد از گذشت دو ماه ، گاستروودودنیت به صورت ترمیم ناقص یا کامل (در نوع دوم ، تظاهرات بالینی آسیب شناسی به طور کامل از بین می رود).

در كودكان

اگر كودك قبلاً برخی از بیماری های دستگاه گوارش را داشته باشد ، ممكن است دچار گاستروودودنیت شودبه عنوان یک عارضه آسیب شناسی اولیه (کوله سیستیت ، گاستریت ، دیسبیوز مزمن ، انتروکولیت و غیره) ایجاد می شود.علاوه بر این ، سایر بیماری ها ، از جمله پوسیدگی ، هلمینتیازیس ، مسمومیت با مواد غذایی ، التهاب لثه و غیره نیز می توانند باعث گاستروودودنیت شوند.بر اساس تحقیقات ، آسیب شناسی کودکان تحت تأثیر عوامل زیر است:

• استرس مکرر.
• تمایل ارثی؛
• اوتیسم ، فوبیا ، نوروزها و سایر بیماریهای روانی - روانی؛
• آلرژی غذایی؛
• نفوذ کانونهای اصلی التهاب.
• درمان با داروهایی که غشای مخاطی دستگاه گوارش را بدتر می کند.
• تغذیه نامتعادل.

تشخیص

پزشک پس از سؤال از بیمار ، معاینه آزمایشگاهی و ابزاری را تعیین می کند.از روشهای زیر استفاده می شود:

• معاینه آندوسکوپی ، که در آن یک لوله انعطاف پذیر با دوربین در انتها در معده وارد می شود ، که توسط آن پزشک وضعیت ارگان های دستگاه گوارش مخاطی را ارزیابی می کند ، وجود فرسایش ها را تعیین می کند.
• pH-metry ، که باعث می شود اسیدیته محفظه آنترال معده با استفاده از یک پروب مخصوص مشخص شود.
• یک آزمایش خون بالینی برای تعیین اینکه آیا التهاب در بدن بیمار وجود دارد یا خیر.
• سونوگرافی روشی است که در صورت وجود ، به تجسم زخم کمک می کند.
• اشعه ایکس کنتراست (ساخته شده با ماده باریم) جایگزینی برای سونوگرافی است و به دیدن زخم کمک می کند.

درمان

چگونه گاستروودودنیت را برای همیشه درمان کنیم؟فقط یک دکتر واجد شرایطمی تواند مجموعه ای مناسب از اقدامات درمانی را برای بیمار انتخاب کند ، که با کمک آن می توان مدت طولانی از علائم ناخوشایند بیماری را فراموش کرد.اول از همه ، در توسعه آسیب شناسی پایبندی به استراحت در رختخواب و یک رژیم غذایی خاص را تجویز کنید.بعلاوه ، درمان گاستروودودنیت مزمن در مرحله تشدید نیاز به داروهای اجباری دارد.

با کمک داروها

خصوصیت درمانی این بیماری ، نیاز به دوره هایی برای نوشیدن داروهای ویژه است و پیروی از توصیه های پزشک بسیار مهم است.این روش احتمال بروز عوارض را کاهش می دهد و بیماری مزمن را به بهبودی تبدیل می کند.درمان گاستروودودنیت در بزرگسالان با دارو شامل موارد زیر است:

• عوامل پوششی (De-Nola).
• داروی ضد عفونی کننده (Famotidine ، Cimetidine ، Omeprazole)؛
• آنزیم (اسیدین-پپسین ، بتاسید)؛
• ضد اسپاسم؛
• آنتی بیوتیک (مترونیدازول و غیره)؛
• آنتی اسیدها (الماژل ، فسفالوگل و غیره).

رژیم غذایی برای گاستروودودنیت

صرف نظر از شدت علائم گاستروودودنیت ، رژیم غذایی الزامی است ، زیرابرخی از محصولات قادر به تأثیرات بسیار منفی بر روی مخاط مخاط دستگاه گوارش هستند و وضعیت بیمار را بدتر می کند.در صورت ابتلا به بیماری مزمن ، پزشکان به شما توصیه می کنند که اغلب و در بخش های کوچک غذا بخورید ، با هر ظرف باید به دقت جویده شود.این اقدامات روند هضم را تا حد زیادی تسهیل می کند و باعث پیشرفت معده می شودمتضرر می شود

رژیم غذایی بیماران مبتلا به گاستروودودنیت مزمن باید متفاوت باشد.اگر علائم بیماری نشان می دهد که گاستروودودنوپاتی اریتماتوز ایجاد شده است ، بنابراین درمان باید شامل تجویز اجباری داروهای ضد درد باشد.آنها از رژیم درمانی شماره یک استفاده می کنند که محدودیت غذاهای اسیدی ، سرخ شده ، چرب و همچنین امتناع از الکل و قهوه را فراهم می کند.تمام گزینه های مواد غذایی بخارپز می شوند و قوام قارچ دارند.

درمان گاستروودودنیت مزمن توسط داروهای درمانی

به منظور عادی سازی اسیدیته و کاهش شدت علائم پاتولوژی مزمن ، از روشهای داروی غیر سنتی استفاده می شود.گاستروودودنیت را می توان با داروهای زیر کنترل کرد:

1. ویبرنوم در برابر آسیب های مزمن دستگاه گوارش.نصف فنجان انواع توت ها را باید با 3 لیتر آب جوش پر کنید.پس از چند ساعت ، 0.5 لیتر چای به مخلوط اضافه شد.وقتی مایع خنک شد ، آن را با عسل شیرین کنید (1/5 لیوان) و 100 میلی لیتر آب آلوئه اضافه کنید.این مخلوط برای درمان گاستروودودنیت باید طی یک هفته از روزه گرفته شود.قبل از غذا
2. بره موم از بیماری های مزمن معده.نعنا ، رازیانه ، شیرین و شیرین به مقدار مساوی مخلوط می شوند.2 قاشق غذاخوریلگیاهان در 600 میلی لیتر آب ریخته می شوند ، به مدت 20 دقیقه جوشانده ، بعد از 3 ساعت اصرار دارند.بعد از مخلوط کردن مایع با تنتور بره موم و عسل (3 قاشق غذاخوری).گاستروودودنیت مزمن باید با meals فنجان قبل از غذا ، از صبحانه شروع شود.

پیش آگهی و پیشگیری

علائم گاستروودودنیت یک دلیل جدی استبلافاصله درمان پاتولوژی را شروع کنید که فقط توسط پزشک متخصص انجام شود.درمان بیماری مزمن یک روند طولانی است که نیاز به صبر و حوصله دارد.پیشگیری از گاستروودودنیت شامل پیروی از اصول تغذیه سالم ، جلوگیری از موقعیتهای استرس زا ، رها کردن از عادت های بد و گرسنگی /پرخوری منظم است.علاوه بر این ، برای جلوگیری از آسیب شناسی مزمن ، به حداقل رساندن دارو ، به ویژه آنتی بیوتیکها ، بسیار مهم است.

درمان نادرست یا به موقع آسیب شناسی مزمن باعث عود شرایط حاد خواهد شد.در جریان توسعه گاستروودودنیت ، بیمار کیفیت زندگی را بدتر می کند ، خستگی کلی را افزایش می دهد.اغلب ، آسیب شناسی مزمن با عدم رعایت منظم درمان با داروهای تجویز ، تشدید می شود که در آینده ممکن است منجر به عوارضی از جمله زخم معده شود.

فیلم ها