علائم لوزه در کودک و بزرگسالان - علائم و اشکال التهاب ، روش های درمان
تظاهرات بالینی این آسیب شناسی با سندرم های کافی شدید مشخص می شود.علاوه بر این ، علائم لوزه در مراحل حاد و مزمن به طور قابل توجهی متفاوت است ، که دلیل دیگری برای دانستن چگونگی نگاه لوزه ها به یک یا یک دوره دیگر از بیماری در بزرگسالان است.از علائمی که نشان دهنده پیشرفت بیماری است آگاه باشید.
لوزه چیست
در پزشکی ، این بیماری پاتولوژیک به معنای بیماری عفونی است که یک یا چند لوزه (عمدتا پالاتین) را تحت تأثیر قرار می دهد.در حقیقت ، این سازندها که نمایانگر تجمع بافت لنفاوی است ، به عنوان یک مکانیسم محافظ خط اول در مسیر میکروارگانیسم های بیگانه استنشاق شده توسط انسان عمل می کنند.از طرف دیگر ، مقاومت میکروب ها غالباً با عفونت خود لوزه ها چرخانده می شود و این باعث ایجاد درد در هنگام بلع و سایر مظاهرات لوزه یا آنژین می شود.
اولین علائم
علائم ناخوشایند بیماری تقریباً در تمام ارگان ها و سیستم های بیمار ایجاد می شود.اولین علائم لوزه در بزرگسالان با سردرد مکرر ، ضعف عمومی و ضعف مشخص می شود.این احساسات ناخوشایند غیرمستقیم به بسیاری دیگر کمتر نشان می دهدسندرم های جدی ، به همین دلیل بیماران تمایل به نادیده گرفتن چنین سیگنال های بدن مزاحم که باعث انتقال به شکل حاد می شوند.با این حال ، اولین علائم بیماری لوزه با شرایط زیر بروز می یابد:
- حنجره.
- درد در بلع؛
- بزرگ شدن غدد لنفاوی.
- سرفه مداوم؛
- درد عضلانی؛
- راش آلرژیک.
علائم
تونسیلیت می تواند به صورت حاد یا مزمن بروز کند که هر یک نشان دهنده بروز برخی علائم است.بنابراین ، التهاب تلفظ لوزه ها در بزرگسالان به طور عمده به عنوان یک واکنش بدن به حمله عوامل خارجی ایجاد می شود.در صورت عدم درمان مناسب ، این بیماری ماهیت طولانی و طولانی دارد.در برابر زمینه التهاب مداوم ، عملکرد محافظ لوزه ها به تدریج کاهش می یابد و آنها به نوعی منبع عفونت تبدیل می شوند ، در نتیجه این بیماری یک دوره طولانی مکرر را طی می کند.
لوزه مزمن
این شکل از بیماری یک آسیب شناسی بسیار جدی است که مملو از عوارض بیشماری است.مزمن بودن آنژین در هر مورد جداگانه در یک سناریوی متفاوت رخ می دهد.علاوه بر این ، اکثر بیماران در طول آزمایشات تشخیصی ، نقص هایی را در قالب تضعیف سیستم ایمنی بدن نشان دادند.بسته به ماهیت عدم وجود مکانیسم محافظت ، بیماران علائم خاصی از لوزه مزمن را تجربه می کنند ، که شکل های زیر بیماری را تعیین می کند:
- مکرر ساده - این نوع بیماری شاملغلبه علائم موضعی التهاب:
- بوی بد دهان؛
- کود در لاکوناها؛
- ادم و قرمزی لبه های براکت؛
- شاخه های چرکی؛
- دهان خشک؛
- بزرگ شدن منطقه ای غدد لنفاوی.
- سموم آلرژیک - متخصصان دو نوع این نوع بیماری را تشخیص می دهند:
- حالت اول - با ظهور علائم مسمومیت بدن به صورت تب ، درد مفاصل ، ضعف مشخص می شود.بیشتر اوقات ، بیماران درد قلب دارند.
- دوم همراه با اختلال عملکردی فعالیت قلب با تغییر الگوی ECG است.اغلب ، بیماران مبتلا به این نوع التهاب مزمن دارای بیماریهای شایع و محلی هستند:
- آسیب کلیه.
- آرتروز عفونی؛
- بیماری های دستگاه ادراری ، غده تیروئید.
- فارنژیت؛
- آبسه پاراتونسیلار.
لوزه حاد
این شکل از بیماری با گلودرد بروز می کند که با بلع تشدید می شود.گره های لنفاوی واقع در مجاورت التهاب می توانند به طور قابل توجهی بزرگ شوند و باعث ناراحتی شدید بیمار می شوند.علاوه بر این ، بیمار علائم مشترک لوزه را دارد: تب (تب) ، ضعف ، سردرد.لوزه ها نیز بزرگ می شوند ، سرخ می شوند.
لوزه کاتاریال
از نظر شدت تظاهرات بالینی ، این شکل از بیماری مطلوب تر به نظر می رسد.آنژین صدری همراه با ضایعات کم عمق مخاط دهان استحفره ای که به وضوح در عکس لوزه های ملتهب دیده می شود.قابل توجه است که درجه حرارت به این شکل از التهاب حاد غدد افزایش نمی یابد.اولین علامت لوزه لوزه ، احساس خشکی ، سوزش در ناحیه گلو است.علاوه بر این ، بیمار علائم زیر را دارد:
- ضعف.
- شکستگی مفصل؛
- سردرد؛
- افتادگی براکت های کف دست ، غده.
لوزه لوزون
در تجزیه و تحلیل حفره دهان بیماران مبتلا به این شکل از آنژین حاد ، می توان دریافت که لوزه های آنها متورم ، چرکی است.علاوه بر این ، جزایر گلوکوم روی ضایعات لوزه لوزون شکم تشکیل می شوند ، که متعاقباً یک تمرکز پاتولوژیک واحد تشکیل می دهند.اما ، این شکل از التهاب حاد می تواند شرایط منفی زیر را ایجاد کند:
- لرز.
- ضعف؛
- امتناع از خوردن؛
- تب؛
- ضعف عمومی؛
- درد مفاصل.
لوزه فولیکولی
این شکل از بیماری با یک فرایند چرکی همراه است.علائم نوع فولیکول به سرعت ظاهر می شود.بنابراین ، دوره بالینی بیماری با افزایش شدید درجه حرارت بدن ، گلو درد شدید ، تابش در گوش بروز می کند.2-3 روز پس از تظاهرات اولین علائم پاتولوژی ، هیپرمی غدد و خستگی غده ها را نشان داد.در بیشتر موارد ، علائم شدید چنین التهابی ناشی از عفونت باکتریایی است که با علائم زیر مشخص می شود:
- یک پت خاکستری خاص در سطح بالای زبان.
- بزرگ شدن غدد لنفاوی واقع در پشت گلو.
- ظاهر شمع های چرکی؛
- درجه حرارت بالای بدن؛
- بو دهان.
علاوه بر این علائم ، بیمار از احساس شکستگی شکایت می کند.علیرغم اینکه کانونهای چرکی ، که در عکس ناخوشایند به نظر می رسند ، خود را برای چند روز باز می کنند ، این بیماری از نظر خطر بالای عوارض بسیار خطرناک به نظر می رسد.در موارد پیشرفته ، آنژین فولیکولار می تواند به سپسیس ، مننژیت ، روماتیسم و سایر بیماری های جدی منجر شود.
لوزه های نکروتیک
روند برگشت ناپذیر کشتن بافت های آسیب دیده به این واقعیت کمک می کند که سلولهای ایمنی (لکوسیت ها) ، که بافت های آسیب دیده را جذب و هضم می کنند ، در کانون های التهابی متمرکز شده اند.در نتیجه فعالیت فعال آنها ، چرک یک رنگ مایل به زرد مایل به زرد به دست می آورد ، که به وضوح در عکس غده های تحت تأثیر این شکل از بیماری دیده می شود.آنژین صدری نکروتیک با انواع مختلف التهاب حاد با چندین ویژگی متفاوت است:
- ظهور لکه های کثیف زرد (گاهی سبز) در لوزه ها.
- تشکیل ضایعات نکروتیک بر روی مخاط؛
- مشکلات تنفسی.
علائم لوزه
اکثر بیماران ترجیح می دهند به گاهی اوقات به احساس گلو منفی ، ضعف ، توجه نکنند.در این حالت ، علت اصلی ضعف و کاهش در مرحله تشدید بیماری است.همراه با ابتلای عمومی به طور کلیمراحل توسعه گلو درد اغلب با گلودرد همراه است ، شکستگی در مفاصل مچ و زانو.علاوه بر این ، برای اینکه مشکوک باشد که بیمار دچار التهاب حاد لوزه ها شده است ، پزشک ممکن است از ویژگی های زیر استفاده کند:
- تورم در نازوفارنکس.
- تنفس قدیمی؛
- پلاک خاکستری بر روی زبان؛
- وجود سینوزیت؛
- مشکلات مربوط به غذای سرد.
درمان لوزه زخم
تاکتیک های درمان فرم حاد و مزمن این بیماری شامل تعیین ماهیت التهاب ، توجیه نوع آن وهمچنین شناسایی پاتوژن.تا به امروز ، درمان آنژین به صورت محافظه کارانه یا جراحی انجام می شود.باید بگویم که راه حل عملیاتی این مشکل در موارد استثنایی انجام می شود ، در شرایطی که هیچ اثر درمانی ماندگار از معالجه پزشکی انجام نشده است.علاوه بر این ، عمل جراحی در شرایط زیر نشان داده شده است:
- تشخیص دیسک چرکی در لاکوناها.
- وجود عوارض ناشی از قلب ، کلیه ها ، مفاصل؛
- آدنیت فک پایین.
درمان محافظه کار شامل بسیاری از روش های مبارزه با آنژین است.ماهیت عفونی این بیماری باعث می شود از داروهای ضد عفونی کننده (به عنوان مثال کلرهگزیدین) و آنتی بیوتیک ها (برای عفونت باکتریایی) استفاده شود.لوزه ویروسی نیاز به استفاده از سیستم ایمنی بدن دارد.لازم به ذکر است که مصرف آنتی بیوتیک های سیستمیک برای آنژین باکتری ها همیشه نیستموجهدر چنین شرایطی ، استفاده از ضد میکروبهای موضعی موضعی عقلانی تر به حساب می آید:
- Gramicidin C؛
- تیروتریکین؛
- فوزافونژین؛
- کولیستین.
با شستشوی گلو با محلول ضد عفونی کننده (Hexoral ، Rivanol) نتایج خوبی حاصل می شود.استفاده از قرص های مکش نیز تأثیر مثبتی بر وضعیت لوزه ها دارد.برای کاهش علائم مسمومیت ، نوشیدن سنگین توصیه می شود.با مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی ، تب ، درد از بین می رود (ایبوپروفن ، پاراستامول).
توجه ویژه ای به فیزیوتراپی آنژین می شود.تاثیر لیزر ، اولتراسونیک بر روی لوزه های ملتهب اغلب به بهبودی پایدار در بیماران امکان پذیر است.بله ، علائم لوزه مزمن در بزرگسالان پس از 5-7 جلسه ناپدید می شوند.به منظور تقویت اثر روشهای فیزیوتراپی ، توصیه می شود همزمان ایمنی بدن را تحریک کرده ، از ویتامین ها و مواد معدنی استفاده کنید.
