dolichosigma بزرگسالان در بزرگسالان - چه بیماری است
طولانی شدن غیر طبیعی روده سیگموئید در پزشکی ، dolichosigma نام دارد.این بیماری اغلب مادرزادی است ، اما بعضی اوقات به دست می آید.بعضی اوقات این آسیب شناسی فرد را ناراحت نمی کند.سپس فقط یک ناهنجاری ساختار در نظر گرفته می شود.برخی از بیماران علائم ناخوشایند را بروز می دهند.
مکانیسم توسعه بیماری
در دوره آسیب شناسی مرحله توسعه به وضوح قابل مشاهده است.سه مرحله اصلی شکل گیری وجود دارد:
- جبران شده.این بیماری با علائم مشخص به عنوان مکانیسم جبران کار بدن همراه نیست.بعضی اوقات افراد مبتلا به یبوست تا 5 روز ادامه دارند.
- فرعی.در این مرحله یبوست دائمی می شود.در نتیجه ، اتساع شکمی ، درد در ناحیه ناف مشاهده می شود.در این حالت ، حتی ملین ها نیز مؤثر نیستند.
- جبران خسارت.این آخرین مرحله از بیماری است که مدت زمان یبوست می تواند بیش از 7 روز باشد.در مرحله جبران خسارت ممکن است انسداد روده وجود داشته باشد که منجر به مسمومیت عمومی شود.
علل و عوامل خطر
علت اصلی بیماری ساختار غیر طبیعی مادرزادی سیگموئید استرودهاین فرم بیشتر از سایرین تشخیص داده می شود.علل احتمالی رشد آن:
- استعداد ژنتیکی؛
- دریافت توسط یک زن در دوران بارداری از آماده سازی مصنوعی.
- شرایط محیطی نامطلوب هنگام زایمان.
- انتقال بیماریهای باردار از نوع عفونی.
شکل بدست آمده از dolichosigma روده نادر است.بیشتر اوقات در سن 45 سالگی تشخیص داده می شود.دلایل توسعه آن:
- سبک زندگی غیرفعال؛
- اختلالات گوارشی ناشی از تخمیر طولانی مدت و پوسیدگی در روده.
- سوءاستفاده از گوشت و غذاهای کربوهیدرات؛
- استرس مکرر.
تصویر بالینی
Dolichosigma در بزرگسالان باعث ایجاد درد شکمی بدون موضعی سازی صحیح می شود.بیمار شکایت می کند که معده او درد دارد.با افزایش مدت زمان یبوست ، درد افزایش می یابد.علاوه بر درد ، بستن روده به این شرح است:
- زوزه زدن و نفخ.
- یبوست طولانی مدت - تخلیه اعضای بدن کمتر از سه بار در هفته اتفاق می افتد.
- نفخ شکم؛
- اشتها را کاهش داد.
- ناخالصی های خون قرمز در مدفوع.
- تغییر اسکار موج دار شدن سیگما.
- گل خشک؛
- پلاک سفید روی زبان؛
- سنگهای گل؛
- ریزش مو؛
- بوی دهان پوسیده.
- بو مدفوع.
آسیب شناسی همراه
بیشتر کودکان مبتلا به بیماری روده شدید از سایر بیماری های دستگاه گوارش رنج می برند.غالباً آنها بیماریهای زیر را ایجاد می کنند:
- پانکراتیت.
- کم خونی؛
- گاستروودودنیت مزمن؛
- دیسکینزی مجاری صفراوی.
- dysbiosis؛
- بیماری دیورتیکولی ؛
- کولیت.
تشخیص
در هنگام لمس ، پزشک سرریز روده با توده های مدفوع را پیدا می کند.از نظر خارجی ، متخصص پوست پوست کم رنگ ، کمبود وزن بدن ، تأخیر در رشد (در کودکان) را یادداشت می کند.از روشهای زیر برای تأیید تشخیص استفاده شده است:
- coprogram؛
- تجزیه و تحلیل مدفوع تخمهای هلمینت.
- تجزیه و تحلیل بیوشیمیایی و کلی خون.
- سونوگرافی شکم؛
- تجزیه و تحلیل مدفوع خون پنهان.
- کولونوسکوپی؛
- رکترومانوسکوپی؛
- اشعه ایکس روده؛
- آبیاری.
درمان دلیکوزیگما در بزرگسالان
رژیم غذایی پیش شرط لازم برای درمان دلیکوزیگما است.به بیمار غذاهای غنی از فیبر ، روغنهای گیاهی توصیه می شود.محصولات شیر مفید تخمیر.یک رژیم غذایی دلیچوسیگما در بزرگسالان الکل و یبوست را از بین می برد.مورد دوم شامل نان سفید ، بیسکویت ، سیب زمینی پوره ، ماکارونی ، سمولینا ، گوشت کنسرو است.طرح کلی برای درمان dolichosigma در بزرگسالان شامل:
- رژیم غذایی.
- ویتامین درمانی؛
- ماساژ زندگی؛
- تجویز ملین؛
- عمل جراحی (همانطور که مشخص شد).
محافظه کارانه
در هر مرحله از درمان dolichosigma بزرگسالان با درمان محافظه کارانه شروع می شود.توجه ویژه ای به عادی سازی دستگاه گوارش شده است.کمک زیر در این موردداروها:
- ضد اسپاسم: دارواتورین ، پلاتیفیلین.آنها برای خلاص شدن از درد اسپاسم کمک می کنند.
- پیش و پروبیوتیک: Linex ، Bifidumbacterin.میکرو فلور روده را عادی کنید.
- مجتمع های ویتامین گروه B. علائم کمبود ویتامین را از بین ببرید.
- تزریق دیباازول یا پرورسین.در افت فشار خون کانال گوارش استفاده می شود.
- ملین ها: لاکتوزان ، لاکتولوز.یبوست طولانی مدت را از بین ببرید.
جراحی
روش های جراحی به نظر می رسد رادیکال است ، بنابراین ، هنگامی که dolichosigma در بزرگسالان بندرت استفاده می شود.نشانه های اصلی این عمل:
- انسداد روده.
- مسمومیت مترقی مدفوع؛
- تورم و حلقه های روده برگشت ناپذیر.
- یبوست مداوم؛
- عدم تأثیر در درمان محافظه کارانه.
در صورت لزوم ، پزشکان برداشتن روده سیگموئید را انجام می دهند.قسمت دیستال (پایین) مرزهای آناتومیک برداشته می شود.نشانه اصلی چنین عملی Dolichosigma است.یک جایگزین پروکتوزیگموئیدکتومی است.این عمل جراحی برای برداشتن روده بزرگ و روده بزرگ سیگموئید است.
فیلم
اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای راهنمایی است.در این مقاله نیازی به خوددرمانی نیست.فقط یک پزشک متخصص می تواند بر اساس خصوصیات فردی بیمار خاص ، تشخیص و توصیه کند.
